TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Opór kobiet na II Anarchistycznym Festiwalu Filmowym | Warszawa 29.06 – 01.07, Łódź 06 – 07.07​

Anarchistyczny Festiwal Filmowy to to pierwsze wydarzenie filmowe w Polsce, które stara się przyjrzeć aktualnym problemom i zagadnieniom społecznym z radykalnie lewicowej perspektywy.

Za główny cel stawia sobie przybliżenie tematyki anarchistycznego oporu wobec kapitalistycznej rzeczywistości oraz przedstawienie publiczności opowieści o tworzeniu wobec niej praktycznych alternatyw. Wydarzenie jest organizowane przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza​. Z tego względu trzonem każdej edycji festiwalu jest tematyka pracownicza, syndykalistyczna i antykapitalistyczna.

W tym roku na festiwalu zaprezentowane zostaną również filmy dokumentalne traktujące o oporze kobiet zarówno w przeszłości jak i w dzisiejszym świecie.

“Nieposkromione. Historia Mujeres Libres” (Indomables, una historia de Mujeres Libres, 2011) – Wolne Kobiety (Mujeres Libres) działały w latach 1936-1939 i były anarchistyczną organizacją walczącą o wyzwolenie kobiet z potrójnego ucisku – doświadczanego w miejscu pracy, rodzinie i całym społeczeństwie. Szczyt ich aktywności przypada na lata hiszpańskiej wojny domowej, kiedy zrzeszały ponad 20 tys. członkiń. Film rekonstruuje historię organizacji poprzez wywiady z żyjącymi do dziś działaczkami ruchu, historyczkami i aktywistkami.

“Strajk kobiet trwa” (​2017) ​- Film przedstawia historię pracownic poznańskich żłobków publicznych, które w 2011 roku rozpoczęły trwającą do dziś walkę przeciwko prywatyzacji instytucji, a także o poprawę warunków pracy i wyższe płace. Kwestie pracownicze stały się jednak punktem wyjścia do szerszych działań na rzecz praw kobiet. Po projekcji w Warszawie odbędzie się dyskusja z bohaterkami filmu.

“Silne jak skała” (Strike a rock, 2017) – Film opowiada historię kobiecej organizacji Sikhala Sonke, założoną przez wdowy górników zamordowanych podczas masakry w południowoafrykańskiej kopalni Lonmin Platinum Mine w Marikanie. Od 2012 roku winni nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności, a warunki życia w Marikanie są stale bardzo trudne. Kobiety walczą o sprawiedliwość i zadośćuczynienie. Po projekcji w Warszawie odbędzie się wideokonferencja z reżyserką.

W ramach festiwalu zostanie wyświetlony również film fabularny “Miłość i anarchia” (Film d’amore e d’anarchia, 1973), którego reżyserką jest Lina Wertmüller – jedna z najważniejszych postaci europejskiego kina lat 70., a także sympatyczka anarchizmu, feminizmu i radykalnej lewicy. Była ona pierwszą reżyserką nominowaną do Oscara (za głośny obraz “Pasqualino Settebellezze” z 1975). Każdy z jej filmów był prezentowany na największych europejskich festiwalach i wywoływał burzliwe spory polityczne. “Miłość i Anarchia” opowiada o anarchiście imieniem Tunin, który postanawia przeprowadzić zamach na Mussoliniego, w czym wspiera go pracownica seksualna o wolnościowych poglądach, Salomè. Oboje mają też osobiste powody, by zabić faszystowskiego dyktatora. Sytuacja komplikuje się, gdy Tunin zakochuje się w innej pracownicy seksualnej, Tripolinie.

Anarchistyczny Festiwal Filmowy odbędzie się w Warszawie w dniach 29.06 – 01.07 oraz w Łodzi w dniach 06-07.07​.

Szczegóły dotyczące projekcji znajdują się na stronie festiwalu: www.a-filmfest.org oraz na www.fb.com/AnarchistycznyFestiwalFilmowy

Zapraszamy na MAMA GATHERING | 6-8.07 | Matronat Feminoteki

MAMA GATHERING to pierwszy plenerowy festiwal w Polsce DEDYKOWANY KOBIETOM i ich potrzebom na różnych etapach życia!

MAMA TO 3 DNI, PODCZAS KTÓRYCH ZNAJDZIECIE HARMONOGRAM PEŁEN WYJĄTKOWYCH:
– warsztatów rozwojowych i terapeutycznych
– spotkań z Kobietami Mocy – Kobietami, które inspirują, wspierają, pracują z innymi kobietami i dla innych Kobiet
– kręgów Kobiet
– wykładów
– body- pozytywnych ćwiczeń dla zdrowia i dobrego samopoczucia

MAMAzone główny pion programu- skierowany jest tylko do Kobiet.

OPENzone – to strefa otwarta dla wszystkich

MAMAmarket – eko targ ze staranną selekcją wystawców i wyjątkowych produktów dla Kobiet, Dzieci, do Domu

VEGEfood – pyszne i zdrowe jedzenie na każdym kroku

CHILLMAMA – muzyka, kino, dzikie SPA i indywidualne sesje relaksacyjne i uzdrawiające

MAMA Gathering to:

#SISTERHOOD #GIRLPOWER #FEMINITY
Wspieramy się, dzielimy mocą i doświadczeniem, razem rośniemy i kwitniemy!

MAMA JEST 100% FAMILY FRIENDLY. -zapraszamy z cała rodziną, również chłopców i mężczyzn.

W STREFIE OPEN CZEKA NA WSZYSTKICH MASA OGÓLNODOSTĘPNYCH ATRAKCJI:
– KIDSzone : warsztaty, zabawy i wspólne projekty w naturze
– leśne przedszkole – możliwość powierzenia maluchów pod opiekę na czas zajęć “dziennych”
– przedstawienia cyrkowe i teatralne
– koncerty
– pyszne, zdrowe jedzenie (bez obaw, będą lody – wegańskie 🙂 )
– bliski kontakt z Naturą
– przestrzenie Relaxu i Regeneracji
i przede wszystkim niesamowite, podnoszące wibracje i generujące masę dobrej energii spotkania ♥

MAMA TO FESTIWAL HOLISTYCZNY – PRZESTRZEŃ UZDRAWIANIA I DROGA DO ZDROWSZEGO ŻYCIA POPRZEZ CIAŁO, UMYSŁ I SERCE.

Serdecznie zapraszamy!

termin 6-8 lipca
miejsce Stacja Wolimierz & okolice

mamagathering.pl

https://www.facebook.com/MamaGathering

https://www.facebook.com/events/178828682721929

Konkurs! Rozdajemy „Normę”, nową powieść Sofi Oksanen

NORMA

Sofi Oksanen
Tłumaczenie: Katarzyna Aniszewska
Znak, 2018

Pokolenia kobiet, magiczny dar i matnia tajemnic.

Kiedy jej matka ginie pod kołami pociągu, Norma przeczuwa, że nie był to zwykły wypadek. Jeszcze nie wie, że kluczem do wszystkich zagadek jest ona sama. Choć z trudem porusza się w labiryncie kłamstw i mistyfikacji, z każdym krokiem odkrywa prawdę o sobie i o losie innych niezwykłych kobiet ze swojej rodziny. Czy jej też zagraża niebezpieczeństwo? Czy wyjątkowość okaże się przekleństwem? Czy znajdzie się ktoś, kto ją ocali?

Norma to mistrzowskie połączenie feministycznego manifestu i mrożącego krew w żyłach thrillera. Z powieści wyłania się obraz rzeczywistości pozornie odległej, ale niepokojąco znajomej.

Sofi Oksanen – bezlitośnie demaskuje mroczną stronę rzeczywistości. Bestsellerowa, wielokrotnie nagradzana autorka z Finlandii nazywana jest literackim fenomenem swojego pokolenia. Jej książki przetłumaczono na ponad pięćdziesiąt języków.

Feminoteka objęła książkę matronatem!

Mamy dla was 3 egzemplarze „Normy”.  Aby o nie zawalczyć napisz maila na [email protected], w tytule „Konkurs Norma”. A w treści odpowiedź: Książka Sofi Oksanen ”Oczyszczenie” została napisana na podstawie sztuki teatralnej. Jaki był tytuł tej sztuki oraz w którym roku została wystawiona w Fińskim Teatrze Narodowym? Czekamy na odpowiedzi do 23.05, godz. 24:00.

Polecamy „Kwiaty w pudełku” Karoliny Bednarz

„Megumi postanowiła zabawić się formą i zrobić łódkę w kształcie waginy. Odczarować ją, wyplątać z sieci zakazów i tabu. Zebrała pieniądze na crowdfundingu. Marzyła się jej cipko-rewolucja: cipko-drzwi, cipko-samochody. Pragnęła, żeby ludzie przestali traktować seks z nadmierną powagą, żeby kobiety zobaczyły waginy w różnych kształtach, żeby się pośmiały, żeby je polubiły. A przy okazji polubiły siebie.Japonia – dla większości Europejczyków kraj, w którym kobiety w kimonach kryją twarze za wachlarzami, a zapracowani mężczyźni produkują niezawodne samochody i najlepszy sprzęt elektroniczny na świecie. Ale zupełnie inaczej widzą Japonię tamtejsze kobiety: ich świat to miejsce nieoczywiste, pełne napięć i sprzeczności, gdzie tradycja i nowoczesność splotły się w ciasny węzeł – ról społecznych, ograniczeń i konwenansów, z których tylko niektórym udaje się wyzwolić.”

(fragment książki)

Kobiety, które nie spełniają społecznych oczekiwań, nazywa się różnie: „przegranymi psami”, „kobietami kamieniami”, „świątecznym ciastem”. Jeszcze do niedawna ideałem dla wielu rodzin było wychowanie „córek w pudełkach” – chowanych przed zewnętrznym światem, żeby przejść szybko z domu rodziców do domu męża. Umierające z przemęczenia kobiety z przędzalni były „kwiatami narodu”. Żeńską drużynę siatkówki media nazywały „kwiatem igrzysk”. Kobiety w biurach przez długi czas nazywano „kwiatami biurowymi”, jak ikebanę, kwiatowe aranżacje w lobby dużych korporacji. Długo traktowano je jak bukiet, który można wyrzucić, jak dekorację, którą zmienia się wraz nową porą roku.

Karolina Bednarz przygląda się Japonii krytycznie, ale z empatią, celnie wskazując bolączki i wyzwania, z którymi na co dzień mierzą się mieszkanki Kraju Kwitnącej Wiśni. I pokazuje siłę kobiet, które mimo różnych trudności, coraz głośniej mówią o swoich problemach. I coraz częściej mówią „dość”.

Feminoteka objęła książkę matronatem.

Karolina Bednarz „Kwiaty w pudełku”

Wydawnictwo Czarne

9. LGBT Film Festival 2018 | Matronat Feminoteki

9LGBTFF_18_plakat_WWW29. LGBT Film Festival 2018

Po raz 9. zapraszamy w podróż dookoła filmowego świata.

Przybliżymy najciekawsze produkcje kinematograficzne, tak fabularne, jak i dokumentalne, które rzadko goszcząc w mainstreamowych salach kinowych, pokazują nam rzeczywistość, której jesteśmy nieodłączną częścią.

Festiwal otworzy włoski film „Kto uratuje róże? („Chi salvera’ le rose?”), reż. Cesare Furesi. Tytuł otrzymał 3 nominacje do Italian Golden Globe. W głównych rolach znakomici włoscy aktorzy Carlo Delle Piane i Lando Buzzanca.

Pierwszy raz w historii festiwalu zostanie zaprezentowany tak bogaty zestaw filmów krótkometrażowych, ponad 30 produkcji z najdalszych zakątków świata, w tym kilka polskich, które powstały m.in. w Warszawskiej Szkole Filmowej.

Swoje polskie premiery będą miały również filmy dokumentalne: „Sidney i przyjaciele”, „Polyland” czy nominowany do Queer Palm na Festiwalu w Cannes (2017) film „Coby”.

W czasie festiwalu odbędą się liczne spotkania panelowe i dyskusje. Porozmawiamy m.in. o „leku na HIV”, czyli PrEP, o tożsamości osób queerowych, transgenderowych i transseksualnych. Poruszymy temat aseksualności.

Festiwal jako jeden z nielicznych w Polsce odbywa się w 8 miastach.

Warszawa, 20 – 27 kwietnia, Kinoteka

Poznań, 20 – 26 kwietnia, Kino Muza

Łódź, 20 – 26 kwietnia, Kino Bodo

Katowice, 20 – 29 kwietnia, Kino Kosmos

Wrocław, 20 – 22 kwietnia, Kino Nowe Horyzonty

Lublin, 23 kwietnia – 14 maja, Chatka Żaka

Gdańsk, 27 kwietnia – 3 maja, Klub Żak

Łódź, 5 – 20 maja, Kino Przytulne

Kraków, 7 – 10 maja, Kino Pod Baranami

 

www.LGBTfestival.pl

 

 

REPERTUAR

 

GAY SHORTS I 79 min

To, co myślę (Ce que je pense)

„Wielka udręka naszego istnienia pochodzi stąd, że jesteśmy wiecznie samotni i wszystkie nasze wysiłki, wszystkie nasze czyny zmierzają tylko do tego, by od tej samotności uciec.” („Samotność” Guy de Maupassant)

reż: Kevin Capelle, Thomas Devouge, scen: Kevin Capelle, obs: Kevin Capelle, muz: Hadrien Bonardo, Francja 2017, 4′

Świt (Dawn)

David wraca po wojnie do domu i przekonuje się, że po śmierci jego ojca wiele się zmieniło. Wychowany w konserwatywnym, religijnym domu musi jakoś poradzić sobie z odkrytym właśnie faktem, że jego młodszy brat James jest gejem. W ciągu jednej nocy David staje przed dylematem: porzucić zasady religii, które wpajano mu od dziecka czy stracić kolejnego członka rodziny.

reż: Joseph Longo, scen: Joseph Longo, Carlotta Harlan, obs: Barbara Sukowa, Hannah Arendt, Nicholas Goldreich, Brandon Burtis, USA 2016, 22′

Dylan Dylan

Przybrany syn Yanisa i Hugo, zmarł kilka miesięcy temu. Mężczyźni nadal nie mogą pogodzić się z tragedią i próbują zrozumieć swoje wzajemne uczucia.

reż, scen: Sylvain Coisne, zdj: Simon Filliot, muz: Simon Meuret, obs: Vincent Marie, Matthieu Dahan, Francja 2017, 17′

Horyzont zdarzeń (Event Horizon)

Gabriel dowiaduje się, że jest zakażony wirusem HIV. Decyduje się powiedzieć o tym wszystkim najbliższym.

reż, scen: Gil Baroni, obs: Gabriel Comicholi, Arline Luiza Kreia, Dani Costa, Juliana Davanso, Maicon Santini, Brazylia 2016, 15′

Nagrody: FEPEC Award – Best Reflection Film na IV Recifest – Film Festival of Sexual and Gender Diversity (Brazil, 2016)

Powtórne narodziny (Rebirth)

Film skupia się na transformacji artysty/artystki w każdym jego/jej ruchu. Na początku rozrywa zasłonę, za którą rytualnie ukryło jego/ją społeczeństwo. Z każdym krokiem skutecznie przecina pępowinę, za każdym razem tworząc dla siebie nową formę. Artystka/artystka wciąż na nowo stwarza siebie i swoją tożsamość.

reż, scen: Zehra Gokcimen, Gokce Oraloglu, zdj: Nusret Emre Bilgin, Turcja 2017, 4′

Rick

Niesłyszący Rick jest gejem i aktorem filmów porno. Ten krótki film dokumentalny opowiada o losach młodego mężczyzny, który przezwycięża swoją niepełnosprawność oraz własne psychiczne i fizyczne słabości, odnajdując prawdziwą wolność ciała i umysłu na planie filmów dla dorosłych.

reż: Jan-Peter Horstmann, zdj: Manuel David Schamberger, muz: Anna Kühlein, Niemcy 2017, 17′

 

GAY SHORTS II 80 min

Zostań na noc (Sova över)

Dwudziestoletni Emil i Adam są bliskimi przyjaciółmi. Pewnego wieczoru po powrocie z kina Emil zostaje u Adama na noc. Emil widzi w Adamie kogoś więcej niż tylko przyjaciela. Jego uczucie zostaje poddane próbie, kiedy mężczyźni są zmuszeni dzielić ze sobą łóżko.

reż, scen: Jimi Vall Peterson, zdj: Sara Svärdsén, obs: Hjalmar Hardestam, Simon Eriksson, Szwecja 2018, 9′

Obowiązek (The Commitment)

Robert i Ethan są parą i pragną adoptować razem dziecko. Kiedy spotykają Azjatkę w ciąży, czeka na nich pewna niespodzianka, która zaważy na losach ich związku.

reż, scen: Albert M. Chan, zdj: Andrew Nalband, muz: Ryan Leach, obs: Albert M. Chan, Jason Lane Fenton, Mary Niederkorn, Kerri Patterson, Kanada/USA, 20′

Ślub (The Marriage)

Zbliża się najważniejszy dzień w życiu Suso i Ricarda: po kilku latach bycia razem wreszcie wezmą ślub. Ich najbliżsi są uradowani zbliżającą się ceremonią. Jedynie Adela, babka Suso, została zaproszona na uroczysty obiad, ale nie wie, że okazją do spotkania jest świętowanie małżeństwa jej wnuka.

reż: Victor Quintero, Sergio Rey, scen: Sergio Rey, zdj: Pablo Colado, obs: Selica Torcal, Ruben Bernal, Juan Caballero, Resu Morales, Reme Gomez, Miriam Diaz-Aroca, Hiszpania 2017, 26′

Dwie ryby (Two Fish)

Max właśnie zerwał z dziewczyną. Gorący, letni dzień spędza na opuszczonym basenie akademickim. Jego najlepszy przyjaciel Taylor, który niedawno wrócił z Europy, postanawia się przyłączyć. Pod wpływem chwili ich przyjaźń zaczyna przeradzać się w coś innego.

reż, scen: Antoine Dupont-Guerra, zdj: Cristina Guzmán, muz: Laurent Duparc, obs: Aurelio de Anda Jr., Jeremy Howard, USA 2017, 11′

Zmienny (Versátil)

Alex i Hugo są ze sobą dopiero od pół roku. W pewien piątkowy wieczór w mieszkaniu Alexa mężczyźni rozmawiają o swoich rolach w łóżku. Z początku błahe pogaduszki zamieniają się w poważną dyskusję o ich związku i jego przyszłości.

reż, scen: Carlos Ocho, obs: Christian Escudero, Eudald Font, Hiszpania 2017, 14′

 

LESBIAN SHORTS 110 min

Odwiedziny ciotki Elfi (Besuch von Tante Elfi)

Sonja i jej dziewczyna Michi dopiero co zamieszkały razem, a Michi już zdążyła zaprosić w odwiedziny swoją bogatą ciotkę, od której chce wyciągnąć trochę pieniędzy. Oczywiście to Sonja musi zająć się starszą panią po jej przyjeździe. Kobiety nie mogą się jednak ze sobą dogadać i wybucha między nimi poważna kłótnia, podczas której Elfi mdleje. Sonja wpada w panikę i prosi o pomoc swoją przyjaciółkę, Katrin. Katrin rozproszona faktem, że wyglądająca na martwą Elfi przypomina aktorkę Catherine Deneuve, wpędza Sonję w kłopoty: obie niechcący zatrzaskują się na klatce schodowej. W mieszkaniu zostaje tylko omdlała ciotka i głodny kot…

reż, scen: Moana Bauer, muz: Giovanni Berg, obs: Karin Thaler, Isabel Kott, Sina Wilke, James Newton, Teresa Rizos, Niemcy 2017, 23′

Café Desvelado

Na kilka dni przed opuszczeniem kraju Pia organizuje swoją imprezę pożegnalną. Jej partnerka Nina nie chce się jednak żegnać i planuje ich związek na odległość. Przed nimi długa noc przy kolejnych filiżankach kawy i rozmowach o przyszłości ich związku.

reż, scen: Pamela Castillo, zdj: Lucía Silva, muz: Bruno Espinoza, obs: Fiorella Pennano, Camila Ferrer, Peru 2017, 9′

Taniec z dziewicą (Dance with a Maiden)

Nolwandle jest tancerką. Jej niezwykle wierząca, homofoniczna rodzina zamyka ją w pokoju jako przygotowanie do nadchodzącej religijnej inicjacji. Co noc dziewczyna wymyka się z domu, żeby móc wziąć udział w próbach do nowego przedstawienia u boku swojej tanecznej partnerki a zarazem kochanki. Kiedy już nie może dalej uciekać, prosi ukochaną, żeby ta zgodnie z tradycją została jej rytualną „dziewicą” i wraz z nią nie opuszczała pokoju przez siedem dni.

reż, scen: Thishiwe Ziqubu, obs: Zikhona Bali, Mandisa Nduna, Nolwazi Shange, Simo Magwaza, RPA 2017, 24′

Mai

Carmeta, Mari i Pilar to trzy staruszki, które mieszkają w małym miasteczku na zachodzie Katalonii. Codziennie spotykają się na swojej ławeczce, żeby poplotkować. Niespodziewane pojawienie się w okolicy pary młodych dziewcząt staje się ich ulubionym tematem rozmów.

Stare przyjaciółki dyskutują o pochodzeniu, wieku i stylu życia nieznajomych młodych kobiet. Wkrótce temat rozmów obudzi w nich pewne zapomniane uczucia z przeszłości.

reż, scen: Marta González, zdj: Cristóbal Franco, muz: Daniel Ruiz, obs: Aida Flix, Aida Qui, Maria Pijuan, Olga Masot, Marisol Lavin, Franses de Dios, Hiszpania 2017, 8′

Niegrzeczna Amelia Jane (Naughty Amelia Jane)

W tej satyrze na konwencje społeczne śledzimy losy dwóch kobiet pochodzących z różnych środowisk: potężnego, związanego z polityką klanu i małej, konserwatywnej rodziny. Obie spotykają się z pojęciem „odpowiedniego zachowania”. Poznając przeszłość kobiet, można wywnioskować, że kiedyś miały ze sobą romans.

reż, scen: Risheeta Agrawal, zdj: Deep Metkar, muz: Sanidhya Bohra, obs: Fohzan Khamsehpour, Maellika Hani Eberhard, Eva Stepankova, Vera Karolina Simova, Indie/Czechy 2017, 12′

Lato (Summer)

Film opowiada historię dwóch nastolatek spędzających wakacje na obozie dla dzieci ortodoksyjnych Żydów. Dziewczyny chcą zachować czystość i wstrzemięźliwość, ale odkrycie pewnej zakazanej książki niespodziewanie pomaga im odkryć własną seksualność, na co nie są jednak gotowe.

reż, scen: Pearl Gluck, zdj: Lauretta Prevost, muz: Lisa Gutkin, obs: Juliet Brett, Emmy James, Thea Mccartan, USA 2017, 18′

Tres

Aktorka Manuela zrobi wszystko, żeby tylko zdobyć upragnioną rolę…

reż, scen: Fabia Castro, zdj: Daniel Ocanto, muz: Ombligo Band, obs: Fabia Castro, Marian Arahuetes, Paula Foncea, Hiszpania 2017, 4′

Drapnięcie (Zarpazo)

Mar i Xara spotykają się w górach z dala od cywilizacji. Są gotowe na zawsze ukryć się przed światem.

reż, scen: Nerea Castro Andreu, zdj:  Eva Diaz, muz: Alberto Torre, obs: Valeria Alonso, Marta Nieto, Hiszpania 2016, 15′

 

TRANS SHORTS 50 min

Mathias

Mathias, kiedyś Magda, nie chce, żeby koledzy z pracy dowiedzieli się o jego przeszłości. Nowa posada to kolejny etap w życiu bohatera. Chociaż wie, że przemiana była dobrą decyzją, wciąż pojawiają się związane z nią problemy, także w relacji z jego długoletnią partnerką, Marie.

reż: Clara Stern, scen: Clara Stern, Johannes Höß, Austria 2017, 30′

Zatopiona śliwka (Sunken Plum)

Mieszkająca w dużym mieście transpłciowa Chinka pracuje w nocnym klubie. Kiedy dowiaduje się od kuzyna o śmieci matki, jako jedyny „syn” czuje się zobowiązana wrócić do swojego domu daleko w górach. Nawet jeśli będzie musiała ukryć swoje prawdziwe „ja” przed rodziną i przyjaciółmi…

reż, scen: Roberto F. Canuto, Xu Xiaoxi, zdj: Guo Yong, muz: Andrea Centazzo, obs: Gu Xiang, Yu Yinmeng, Tian Peng, Hiszpania/Chiny 2017, 20′

 

POLISH SHORTS 108 min

Dziewczyny (Girls)

Portret pary – Ani i Edie, których wspólną pasją jest drag king. Bohaterki w czasie wolnym przebierają się za mężczyzn i organizują występy sceniczne. Obserwujemy ich codzienne życie i przygotowania do kolejnych występów, w których oswajają stereotypową i opresyjną męskość. Jest to historia dziewczyn, które podejmują trud budowania relacji i realizowania się w konserwatywnym kraju.

reż, scen: Anastazja Dąbrowska, zdj: Agnieszka Kokowska, muz: Robert Kobryń, Polska 2017, 19′

Kinky

Klawesyn jest instrumentem, w którym najważniejszy jest dotyk. Dotyk jest sposobem komunikacji. Zanim człowiek nauczy się porozumiewać werbalnie, szuka dotyku, pożąda go.

Film jest krótką historią z życia Olgi – klawesynistki, która eksploruje swoją cielesność.

reż, scen: Tadeusz Chudy, zdj: Bynar, Project Pitchfork, muz: Tadeusz Chudy, Polska 2017, 25′

Marzenie (The Dream)

Czyjeś marzenia są czyimiś lękami…

Spotkanie dwóch mężczyzn bez zobowiązań często wyzwala nadmierne oczekiwania i nieuświadomione obawy.

reż, scen: Wojciech Olchowski, zdj: Wojciech Olchowski, muz: “Departing Myself” – Zoe.LeelA, “Blessed Are” – Pearl Taylor’s Grandbaby, obs: Jarno Pimperi, Mara Jelinko, Synes Elischka, Finlandia/Polska 2017, 11′

Ofiarowanie (The Offering)

Nim młody ksiądz zacznie nauczać innych o miłości, sam musi zrozumieć czym miłość jest dla niego.

reż, scen, zdj: Konrad Bloch, muz: Sylwester Bugajak, obs: Mikołaj Dróżdż, Michał Chruściel, Sławomir Głazek, Polska 2016, 14′

Pogarda (Disdain)

Historia skomplikowanej relacji dwóch kobiet. Niefortunny wypadek nieodwracalnie zmienia dynamikę ich związku. Historia miłości, ubezwłasnowolnienia i psychologicznej manipulacji.

reż, scen: Magdalena Korpas, Jo Malher, zdj: Filippo Mazzarino, Grzegorz Wierzchowski, muz: Marcin Korpas, obs: Magdalena Korpas, Mouna Mouna, 2017, 4′

Skazani na Glam (Glam-guilty)

Historie kilku chłopaków warszawskiej społeczności LGBT, ukazanych na tle nocnego życia stolicy. Po zmroku tylko w jednym klubie mogą czuć się w pełni swobodnie – co czyni go miejscem, od którego zdaje się nie być ucieczki.

reż, zdj: Lulu Zubczyńska, Polska 2015, 23′

Zamiast (Instead)

Młody chłopak sprzedaje swoje ciało na ulicach Warszawy. Nigdy nie wie czego jego klienci będą chcieli w zamian.

reż, scen: Bartosz Brzeziński, zdj: Egor Efimov, obs: Maria Pakulnis, Kamil Studnicki, Mateusz Łapka, Daniel Chryc, Joanna Derengowska, Polska 2015, 12′

 

LUDZKI JAK JA (As Human As I Am)

Nepal – walka aktywistów LGBT o uznanie „trzeciej płci”.

Malawi – przywódcy religijni muszą stanąć twarzą w twarz z osobami, których nienawidzą i potępiają.

Fidżi – nauczyciel jednej ze szkół uczy tolerancji i akceptacji osób homoseksualnych.

Na całym świecie mniejszości seksualne są narażone na wiele form dyskryminacji. Film dokumentuje historie i strategie walk środowisk LGBT z Nepalu, Malawi i Fidżi o równouprawnienie, bezpieczeństwo oraz akceptację. O życie bez strachu i wykluczenia.

reż: Alice McDowell, Irlandia 2017, 30′

 

ASEKSUALNOŚĆ (Asexual)

Dokument o tym, co znaczy identyfikować się jako osoba aseksualna. Twórcy nie chcą dokładnie opisywać ani upraszczać pojęcia aseksualności we współczesnym świecie, ale ukazać szeroki wachlarz definicji i mnogość światów tych, którzy identyfikują się jako aseksualni. Przytoczone doświadczenia ludzi wahają się od romantyzmu do szarych sfer, od przykładów, jak aseksualność wpływa na intymne kontakty aż do piętnowania i prześladowania osób aseksualnych nawet przez środowisko LGBT.

reż, scen: Oli Isaac Smith, zdj: Stephen Vandingenen, dźwięk: Carolin Anspach, UK 2017, 20′

 

UKRYCI W SITOWIU (A moment in the Reeds)

Studiujący za granicą Fin Leevi wraca na wakacje w rodzinne strony, aby pomóc ojcu w remoncie domku nad jeziorem. Tareq jest uchodźcą z Syrii, który został zatrudniony do pomocy przy renowacji. Podczas pracy, pod nieobecność ojca Leeviego między mężczyznami pojawia się erotyczna fascynacja, zaczynają odkrywać siebie nawzajem. Jako jeden z pierwszych queerowych filmów nakręconych w Finlandii, intymny dramat „Ukryci w sitowiu” oddaje głos nie tylko seksualnej, ale także etnicznej mniejszości, opowiadając o potrzebie wolności, akceptacji i posiadania miejsca, które można nazwać „domem”.

reż, scen: Mikko Makela, zdj: Iikka Salminen, muz: Sebastian Kauderer, Luke Richards, obs: Janne Puustinen, Boodi Kabbani, Mika Melender, Virpi Rautsiala, Finlandia/UK 2017, 107′

Oficjalna Selekcja BFI London Film Festival 2017

 

COBY

Chociaż większość swojego życia spędził w żeńskim ciele, Coby od zawsze czuł się mężczyzną. W wieku 23 lat postanowił poddać się tranzycji. Fizyczna metamorfoza wpłynęła nie tylko na niego, ale i na jego najbliższych. Za namową brata, Coby zgodził się pokazać cały proces w filmie. Jego historia to zapis rodzinnych relacji w obliczu wielkich, życiowych zmian.

Czuły i poruszający dokument o niezwykłej sile rodzinnych więzi.

reż: Christian Sonderegger, zdj: Georgi Lazarevski, obs: Jacob Hunt, Sara Mound, Ellen Richards-Hunt, Willard Hunt, Andrew Hunt, Francja/USA 2017, 78′

Film nominowany m.in. do Queer Palm na Festiwalu w Cannes (2017)

 

KOCHANKOWIE CZUJĄ BLUESA (Even Lovers Get The Blues)

Ana sypia z Hugo, Dalhia z Graciano, Léo z Louisem, a Artur z każdym z nich. Liczne imprezy, zdrady i skandale pchają młodych bohaterów do odkrywania własnych pragnień, fantazji i korzystania z pełni życia. Film pokazuje miłość i seksualność pozbawionych złudzeń, ale pełnych pasji młodych ludzi.

reż, scen: Laurent Micheli, zdj: Olivier Boonjing, Tristan Galand, obs: Marie Denys, Tristan Schotte, Adriana Da Fonseca, Gabriel Da Costa, Séverine Porzio, Arnaud Bronsart, Belgia 2016, 95′

Film otrzymał wiele międzynarodowych nagród, m.in. za najlepszy film – TLVFest w Tel Avivie 2017.

 

PIERDOL SIĘ, JESSICO BLAIR (Fuck You Jessica Blair)

Karni czuje się odłączona: od świata, od swojego kraju, języka, a nawet własnego ciała. Wszystko do czasu, kiedy spotyka Jessikę, która sama potrzebuje odłączenia od swojego życia w „amerykańskim śnie”.

reż i scen: Karni Haneman, zdj: Mathias Zagoni, muz: Hilly Boimel, obs: Jessy Danner, Orr Sigoli, Guy German, Karni Haneman, Maya Maron, Izrael 2017, 81′

Sydney Indie Film Festival 2017 – nagroda za reżyserię, Karni Haneman

 

KRWAWE-cienie (BLOODY-shadows)

XIX wieczny epicki poemat o uczennicy Instytutu Smolnego w Petersburgu oraz Wilhelmie II – ostatnim cesarzu Niemiec, homoseksualiście. Polowania były dla niego najweselszym, odprężającym punktem życia. Wielokrotnie polował u księcia Radziwiłła w okolicach Nieświeża. Tymczasem jej dorosłe życie to pasmo ciąż, porodów i lekarstw. Film pokazuje los młodej kobiety w nieoczywistych kontekstach, jest oparty na faktach i utrzymany w opiumiczno – poetyckim klimacie (wszystkie leki w XIX wieku były na bazie opium). Zdjęcia miały miejsce w St.Petersburgu, Wilnie, Świecianach; a Warszawa, Sztokholm i Gothenburg 'robią’ za XIX wieczne Kresy Wschodnie.

reż, scen: Małga Kubiak, zdj: Małga Kubiak, Mats Lundell, muz: Ars Sonor, obs: Caroline Lopatynsky, Thomas Goersch, Piotr Olszowski, Marta Konarzewska, Marcin Przepierowski, Dominika Biernat, Miro Kamiński, Marta Dobosz, Johan Hamrin, Katarzyna Jaśkiewicz, Andrzej Słodkowski i inni, Polska 2018, 280′

Film w oryginalnej wersji językowej: polskiej, francuskiej, angielskiej, rosyjskiej, litewskiej, estońskiej, szwedzkiej, niemieckiej.

Work in Progress. Film prezentowany w 2 częściach. Część I – 140 min. Część II – 140 min.

 

KTO URATUJE RÓŻE? (Chi salverà le rose?)

Film przedstawia nietypową relację pomiędzy dwoma mężczyznami w podeszłym wieku, w głównych rolach znakomici włoscy aktorzy Carlo Delle Piane i Lando Buzzanca.

Giulio (Carlo Delle Piane) jest starszym, eleganckim panem, który porzucił karierę prawniczą, by zarabiać na życie grając w pokera. Swój wolny czas poświęca przyjacielowi Claudio (Lando Buzzanca).

Kiedy Claudio zapada na ciężką chorobę, Giulio przestaje grywać w pokera, co szybko odbija się na finansach w ich domu. Musi zwolnić ogrodnika, później kucharza, by w końcu sprzedać część mebli. Całą sytuację rozgrywa jednak w iście pokerowym stylu – blefuje i gra tak, aby chory Claudio nie domyślił się, że coś jest nie tak.

“Kto uratuje róże?” – to sentymentalna komedia z brawurowymi rolami i typowym włoskim humorem.

reż: Cesare Furesi, scen: Cesare Furesi, Guido Furesi, Paola Mammini, zdj: Giuseppe Pignone, muz: Marcello Peghin, obs: Carlo Delle Piane, Caterina Murino, Lando Buzzanca, Antonio Careddu, Philippe Leroy, Guenda Goria, Massimiliano Buzzanca, Eleonora Vallone, Włochy 2017, 103′

Film otrzymał nominacje do Italian Golden Globe 2017: (nagrody udzielane przez Zrzeszenie Zagranicznych Krytyków we Włoszech) za najlepszy debiut, najlepszy aktor (Carlo Delle Piane), najlepsza muzyka.

 

POWIETRZE (Luft)

Kiedy Manja spotyka buntowniczkę o imieniu Louk, ściganą przez łowców z lasu, od razu się w niej zakochuje. Louk wyznaje jedną zasadę: żyć bez kłamstwa, bez ograniczeń, bez strachu. Manja bez wahania rusza za kobietą. Kiedy jednak odkrywa, że idealizm Louk wynika z głębokiej pustki po stracie matki, pomaga jej pożegnać się z bolesną przeszłością i sama uczy się tego samego. „Powietrze” to filmowy poemat o niespętanej miłości i czystości serca.

reż: Anatol Schuster, scen: Anatol Schuster, Britta Schwem, zdj: Julian Krubasik, muz: Henrik Ajax, obs: Anna Brodskaja-Bomke, Peter Cieslinski, Jakob D’Aprile, Lara Feith, Mélanie Fouché, Paula Hüttisch, Marija Kandic, Matthias Neukirch, Franziska Rieck, Melanie Straub, Niemcy 2017, 91′

 

MOJA NATURA (My Nature)

Czterdziestoletni Simone urodził się jako kobieta. Porzucił swoją pracę na etat w rodzinnym mieście na południu Włoch, żeby żyć w zgodzie z naturą w idyllicznej Umbrii. Jego podróż pozwala mu lepiej poznać i zrozumieć siebie, żeby spełnić własne marzenia, ale także dostrzec rolę swojej przeszłości. Dzięki nowym przyjaźniom i doświadczeniom Simone uczy się wreszcie kochać siebie po wielu latach czystej nienawiści do własnego „ja”.

reż: Massimiliano Ferraina, Gianluca Loffredo, scen: Massimiliano Ferraina, Simone Di Giacomantonio, muz: Pasquale Valle, Dimitris Sideris, obs: Simone Di Giacomantonio, Federica Gueli, Ingo Sohn, Fabio Baccigalupi, Lonia Scalera, Otello Boco, Lorraine Taylor, Davide Tolu, Włochy 2016, 75′

 

MY WONDERFUL WEST BERLIN

Tematem dokumentu jest życie gejów w zachodniej części stolicy Niemiec pomiędzy końcem II wojny światowej a upadkiem muru berlińskiego. O swoich doświadczeniach mówią działacze polityczni, właściciele nocnych klubów i ich stali bywalcy, muzycy, artyści i DJ-e. Z ich opowieści wyłania się obraz Berlina w jego najciekawszym, bardzo dynamicznym okresie rozwoju.

reż, scen: Jochen Hick, zdj: Alexander Gheorghiu, Niemcy 2017, 97′

Film nominowany do nagrody Teddy, Berlinale 2017

 

POLYLAND

Głos trzech silnych kobiet pochodzących z trzech różnych środowisk.

Kobiety sportretowane w Polyland urodziły się w Polsce i mieszkają we Wrocławiu. Ania, Miriam i Elmelda chcą być usłyszane NIE jako „te inne”, ale jako reprezentantki polskiego społeczeństwa. Film pokazuje ich trud życia, pracę, aż do momentu nagłej zmiany w polskiej scenie politycznej.

Skupia się na przedstawieniu niuansów bycia czarnoskórym/czarnoskórą, muzułmaninem/muzułmanką, członkiem i członkinią społeczności LGBT.

reż: Dáša Raimanová, prod: Dáša Raimanová, Zofia Brom, Polska/UK 2017, 71′

POLSKA PREMIERA

 

PrEP 2017 (PrEP 17 – The coming of age of PrEP)

W 2015 roku reżyser Nicholas Feustel nakręcił dokument o PROUD PrEP w Anglii. Film wyświetlano przy okazji różnych wydarzeń medialnych w Wielkiej Brytanii, zwracając uwagę na potrzebę mówienia i uczenia o PrEP-ie, czyli o profilaktyce przedekspozycyjnej polegającej na przyjmowaniu leków, które mogą uchronić przed zakażeniem wirusem HIV.

W styczniu 2017 roku Feustel wrócił do Londynu, żeby opowiedzieć o dalszych losach PrEP-u. Dokument „PrEP 2017” skupia się na historiach kilkudziesięciu aktywistów profilaktyki przedekspozycyjnej, obecnych i dawnych pacjentach, lekarzach i producentach leków. Nakręcony na zamówienie organizacji PrEPster pokazuje, jak szybko wspomniany rodzaj profilaktyki mającej uchronić przed wirusem HIV stał się dostępny dla tysięcy osób pomimo problemów ze strony opieki zdrowotnej.

reż: Nicholas Feustel, UK 2017, 36’

 

SIDNEY I PRZYJACIELE (Sidney & Friends)

Hermafrodyta Sindey dorasta na kenijskiej wsi. Nie lubi nosić spódnic ani wykonywać prac tradycyjnie przypisanych dziewczynom, zamiast tego chce wypasać bydło i grać w piłkę nożną.  Dorastając zauważa, że coraz bardziej wyróżnia się na tle innych młodych ludzi. Jej własna rodzina patrzy na nią coraz mniej przychylnie, wierząc, że Sindey została opętana przez demona, który chce zrobić z kobiety mężczyznę. Niechęć przeradza się w czystą nienawiść i Sindey musi uciekać do Nairobi w obawie o własne życie. Tułając się od slumsów do slumsów, publicznie poniżana i bita, traci nadzieję. Na swojej trudnej drodze spotyka grupę transpłciowych osób, z którymi się zaprzyjaźnia, razem zaczynają walczyć z dyskryminacją. Odkrywają wspólnie radość życia, miłość i własną wartość.

Pełnometrażowy dokument „Sindey i przyjaciele” to wzruszająca opowieść o nadziejach, marzeniach i codzienności grupy hermafrodycznych i transpłciowych osób walczących o przetrwanie na marginesie kenijskiego społeczeństwa.

reż: Tristan Aitchison, zdj: Tristan Aitchison, muz: Paul Terry, obs: Michael Daviot, Awuor Onyango, Charles Ouda, UK 2018, 75′

Oficjalna Selekcja BFI London Film Festival 2018, POLSKA PREMIERA

 

TEENAGE KICKS

Młody Miklós Varga planuje uciec z domu wraz ze swoim najlepszym przyjacielem Danem. Niestety dochodzi do wypadku, w którym ginie jego starszy brat. Tylko on wie dokładnie, jak doszło do tej tragedii. Poczucie winy odmienia jego podejście do życia.

reż, scen: Craig Boreham, zdj: Bonnie Elliott, muz: David Barber, obs: Miles Szanto, Daniel Webber, Anni Finsterer, Shari Sebbens, Charlotte Best, Lech Mackiewicz, Australia 2016, 98′

5 nominacji do międzynarodowych nagród filmowych

KONKURS! Do wygrania „Monologi waginy” Eve Ensler

konkursmonologiWydawnictwo Poradnia K właśnie wznowiło „Monologi waginy” Eve Ensler – kultowy zbiór bezpruderyjnych i szczerych tekstów o seksualności i traumatycznych przejściach kobiet. To głos w obronie kobiet, przeciwko przemocy we wszelkich postaciach; takie przesłanie potrzebne jest w Polsce akurat teraz, kiedy ich prawa są zagrożone i trzeba o tym głośno mówić. To wydanie jest wzbogacone o dodatkowe 6 historii kobiet.

UWAGA! Mamy dla Was konkurs, do wygrania 3 egzemplarze „Monologów waginy”

Aby wziąć w nim udział:

  • odpowiedz na pytanie, jaką taneczną antyprzemocową akcję społeczną zainicjowała Eve Ensler?
  • wyślij odpowiedź na maila [email protected]
  • w tytule maila: konkurs monologi waginy

Na odpowiedzi czekamy do czwartku 5 kwietnia, do godziny 17:00. Odezwiemy się do wylosowanych 3 osób.

Nie mówicie dziewczynkom, że są śliczne. Czytajcie im „Milenkę”

Agnieszka Suchowierska, autorka książek dla dzieci (m.in. spod jej pióra wyszły przygody misia „Mat i świat”, poruszające problem nierówności ekonomicznych na świecie; książka otrzymała nagrodę polskiej sekcji IBBY Książka Roku 2015)  tym razem mierzy się z problemem wzorców urody, na które mają wpływ zabawki i lektury, czytane przez dziewczynki.

Milenka – bohaterka najnowszej książki Suchowierskiej pod takim właśnie tytułem, chciałaby być inna, jej niedoścignionym wzorem jest ukochana zabawka –  lalka Rita do złudzenia przypominająca znakomicie znaną dzieciom na całym świecie lalkę o bardzo długich nogach, szczupłej talii i prześlicznej twarzy, która w niczym nie przypomina wyglądu dziewczynek, które się nią zachwycają i bawią na co dzień.

W ubiegłym roku w The Guardian ukazał się artykuł pod tytułem „Cztery powody, dla których nie powinniśmy mówić do swoich córek, że są śliczne”. Autorka – Sarah Newton – podkreśla w nim, że takie, wydawałoby się niewinne, komplementy mogą mieć na dłuższą metę druzgocący wpływ na dziewczynkę. W ten sposób przekazujemy dziewczynkom komunikat, że to ich wygląd jest pierwszą i najważniejszą rzeczą, na którą zwracamy uwagę. Konsekwencją tego jest m.in. fakt, że dziewczyny w coraz młodszym wieku stosują jakieś diety odchudzające, marzą o tym, by w dorosłym wieku zrobić sobie operację plastyczną, są niezadowolone ze swojego wyglądu. „W świecie, mającym obsesję na temat wyglądu, komentując urodę dziewczynki czy ubiór, możemy tylko pogłębić i tak już rosnące przekonanie, że to, jak wyglądasz, a nie kim jesteś lub co mówisz – jest najważniejsze” – pisze Sarah Newton.

Milenka jest własnie ofiarą takich przekazów – choć ma zaledwie kilka lat, jest przekonana, że wygląda okropnie, że jest za gruba, włosy ma za cienkie, a nogi za krótkie. I bardzo pragnie to zmienić. Pewnym tajemniczym zbiegiem okoliczności jej marzenie o byciu jak Rita – spełnia się, ale okazuje się, że zmiana ta nie przynosi Milence oczekiwanych profitów.

„Milenka” to książka nie tylko o konsekwencjach skupiania się jedynie na wyglądzie zewnętrznym i urodzie dziewcząt.  Książeczka wpisuje w coraz popularniejszą tendencję upowszechniania innych wzorców dla dziewczynek – pokazujące kobiety, które coś osiągnęły nie dzięki urodzie, lecz talentowi, uporowi, zainteresowaniom i wiedzy.

Ta tendencja cieszy, zwłaszcza przy zalewie książeczek (w tym książeczek-koszmarów) o księżniczkach, które swój sukces zawdzięczają jedynie urodzie i/lub księciu. Czytajmy zatem dziewczynkom „Milenkę”, stawiajmy na mądrość i rozbudzajmy zainteresowania naszych dzieci.  Pokazujmy superbohaterki, które będą inspiracją dla dziewczynek, a potem dziewczyn i kobiet ciekawych świata i innych ludzi i w dodatku zadowolonych ze swojego wyglądu i szczęśliwych.

I jeszcze P.S.

Nie znam się na ilustracji, ale te z „Milenki” bardzo mi się podobają 🙂

Tekst: Joanna Piotrowska

Agnieszka Suchowierska „Milenka”

Ilustracje: Anita Głowińska

Wydawnictwo Media Rodzina, 2018

Feminoteka objęła książkę matronatem.

„Monologi waginy” wracają po 20 latach

monologiwaginyPamiętam jak pod koniec, zdaje się, lat 90. działaczki feministyczne, moje koleżanki, nie czekając na polskie wydanie książki, tłumaczyły na własną rękę fragmenty „Monologów waginy”, by potem odczytywać je na rozmaitych spotkaniach i konferencjach. Zanim książka wyszła, w naszym środowisku była już kultowa. A gdy już się pojawiła, stała się obowiązkową pozycją na feministycznych półkach. 

Poradnia K właśnie wznawia „Monologi waginy” Eve Ensler – kultowy zbiór bezpruderyjnych i szczerych tekstów o seksualności i traumatycznych przejściach kobiet. To głos w obronie kobiet, przeciwko przemocy we wszelkich postaciach; takie  przesłanie potrzebne jest w Polsce akurat teraz, kiedy ich prawa są zagrożone i trzeba o tym głośno mówić – czytamy  w materiale informacyjnym wydawnictwa.

Nie sposób się nie zgodzić.

„Monologi waginy”, najpierw jako monodram, odniosły ogromny sukces na Broadwayu i zostały określone przez „New York Times” „prawdopodobnie najważniejszym zaangażowanym politycznie tekstem teatralnym ostatniej dekady”. Książka została przyjęta  równie entuzjastycznie i przetłumaczono ją na kilkadziesiąt języków. Po raz pierwszy ukazała się w Polsce w 2003 roku. Obecne jubileuszowe wydanie na dwudziestolecie poszerzone jest o sześć nowych historii.

Sama autorka wciąż niezłomnie działa na rzecz kobiet, starając się na różne sposoby nagłośnić kwestie przemocy wobec kobiet, a zwłaszcza przemocy seksualnej. Sukces „Monologów” stał się początkiem globalnego ruchu V-Day przeciwko przemocy wobec kobiet, a potem z tego ruchu wyrosła kolejna inicjatywa Eve Ensler ogólnoświatowa – akcja One Billion Rising (w Polsce Nazywam się Miliard).

Po fali gwałtów w USA w 2011 roku Eve Ensler napisała:
Mam dość mówienia o gwałcie pięknymi słówkami. To trwało zbyt długo; byłyśmy zbyt wyrozumiałe. To nasza kolej, by GWAŁTOWNIE domagać się uwagi, w każdej szkole, w parku, w radiu, w telewizji, domu, biurze, fabryce, obozie dla uchodźców, bazie wojskowej, szatni, nocnym klubie, alejce, sali sądowej, ONZ. Ludzie muszą – raz na zawsze – zdać sobie sprawę z tego, jak to jest, gdy twoje ciało przestaje być twoje, gdy twój świat rozpada się jak domek z kart, a psychika zostaje rozdarta na strzępy. Musimy połączyć się we wspólnym buncie i pasji, by zmienić sposób myślenia o gwałcie… 
Żyjemy na planecie, na której w ciągu swojego życia około miliarda kobiet padnie lub padło ofiarą gwałtu. MILIARD KOBIET! I zapowiedziała akcję „Powstanie Ofiar Gwałtu – ONE BILLION RISING” na Walentynki 2013 roku.

To protest przeciwko przemocy w formie tańca. Co roku w Walentynki, 14 lutego, cały świat tańczy i protestuje przeciwko różnym formom przemocy wobec kobiet, nagłaśnia problem i domaga się zmian. Od samego początku także w Polsce.

„Każdego roku w Stanach zgwałconych zostaje pięćset tysięcy kobiet. Sto milionów kobiet na całym świecie obrzezano. Lista zdaje się nie mieć końca. Wypowiadam na głos słowo wagina, bo chcę, żeby te okropieństwa się skończyły. A wiem, że nie skończą się, dopóki w pełni nie przyjmiemy do wiadomości, że nadal się zdarzają. A jedynym sposobem, żeby to osiągnąć, jest pozwolić kobietom mówić – bez strachu, bez obawy przed karą czy zemstą” – Eve Ensler (fragmenty książki)

Mam nadzieję, że „Monologi waginy” wydane po raz kolejny po 20 latach dadzą, tak jak wcześniejszym pokoleniom feministek, impuls do działań i dodadzą odwagi, by mówić – bez strachu i przyczynią się do radykalnej zmiany sytuacji kobiet.

Książka do kupienia TU

Tekst: Joanna Piotrowska

 

Radka Denemarkova w Polsce! 2 marca w Domu Spotkań z Historią, Warszawa

549043-352x500Z okazji 100-lecia niepodległości Polski i Czech Mazowiecki Instytut Kultury, wraz z Czeskim Centrum w Warszawie, Instytutem Polskim w Pradze, Biblioteką Václava Havla i Domem Spotkań z Historią, organizują dni kultury i literatury polsko-czeskiej w Warszawie i Pradze.

W spotkaniu Jednostka wobec historii wezmą udział czeska pisarka RADKA DENEMARKOVA i tłumaczka OLGA CZERNIKOW, rozmowę poprowadzi KAROLINA SULEJ. Fragmenty książki „Przyczynek do historii radości” Radki Denemarkovej przeczyta DOROTA LANDOWSKA.

Feminoteka objęła matronatem „Przyczynek do historii radości”.  Książka dotyczy przemocy wobec kobiet i wobec słabszych, a autorka znana jest ze swojego zaangażowania w sprawy społeczne.
Adam Kraszewski: Psychologiczny kryminał, a jednocześnie quasi feministyczny manifest o tym, że zbrodni gwałtu zapominać nie można. Tylko ofiara ma prawo wybaczyć, mówi nam Radka Denemarkova w swoim Przyczynku do historii radości, nam więc pozostaje się tylko milcząco z nią zgodzić.
Michał Nogaś o książce: książka z jaskółką nie tylko na okładce to wielowątkowa, czasem literacka, czasem eseistyczna, opowieść o wojnie ciał silniejszych i cięższych z ciałami słabszymi i lżejszymi. To opowieść o gwałcie zadawanym kobietom i cierpieniu doświadczanym przez ludzi od drugich.

Serdecznie zapraszamy, wstęp wolny!

Dom Spotkań z Historią, ul. Karowa 20, Warszawa

2 marca 2018, godz. 18:00

 

Informacje o spotkaniu:
https://www.facebook.com/events/568771306833675/
https://www.facebook.com/mazowieckiinstytutkultury/videos/1663641733674364/?id=100003559118004

 

WARSZAWA: Missoula – nas też to dotyczy. Rozmowa

missoulaWydawnictwo Czarne, Stowarzyszenie Kongres Kobiet oraz Fundacja Feminoteka serdecznie zapraszają na spotkanie inspirowane książką Jona Krakauera „Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim” (tłum. Stanisław Tekieli). 

Spotkanie odbędzie się 6 marca w księgarni wydawnictwa Czarne, przy ul. Marszałkowskiej 43 lok.1 (na pierwszym piętrze) o godzinie 18.00.

Gościniami spotkania będą Ewa Woydyłło-Osiatyńska, psycholożka i psychoterapeutka, autorka m.in. książek „Buty szczęścia”, „Podnieś głowę”, „Zaproszenie do życia”, oraz Joanna Piotrowska, działaczka feministyczna, prezeska Fundacji Feminoteka. Moderatorką spotkania będzie Beata Prokopczuk-Daab z Wydawnictwa Czarne.

***

Badacze zjawiska gwałtów i przemocy seksualnej szacują, że ponad osiemdziesiąt procent ofiar tego rodzaju przestępstw nie zgłasza ich organom ścigania. Co sprawia, że tak mało osób decyduje się na kontakt z policją? Czy wpływ na to mają uwarunkowania kulturowe, niedoskonałe procedury prawne, społeczna relatywizacja przeżyć ofiary, a może po trosze każdy z tych czynników?

Jon Krakauer w swoim reportażu skupił się na szczegółowym opisie kilku spraw dotyczących tzw. gwałtów towarzyskich na amerykańskim kampusie uniwersyteckim w Missouli. My zastanowimy się, jak traktowane są ofiary przestępstw seksualnych przez system prawny w Polsce, w jaki sposób są odbierane przez otoczenie, o ile zdecydują się na zgłoszenie przestępstwa? Na czyje wsparcie mogą liczyć? Czy niedawne akcje publicznego potępienia sprawców przemocy seksualnej sprawią, że więcej osób przerwie milczenie? Czy jako społeczeństwo jesteśmy gotowi na wysłuchanie ofiar, czy potrafimy stworzyć im prawną, kulturową i psychologiczną przestrzeń do tego, by mogły głośno i bez obaw wyznać #metoo?
Zapraszamy do dyskusji. 

JOANNA PIOTROWSKA – pedagożka, założycielka Feminoteki. Prezeska zarządu fundacji. Trenerka samoobrony i asertywności dla kobiet i dziewcząt WenDo, trenerka i ekspertka antydyskryminacyjna, równościowa i antyprzemocowa. Absolwentka Studium Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Studium Poradnictwa i Interwencji Kryzysowej (ścieżka specjalizacyjna: pomoc psychologiczna dla krzywdzonych dzieci), organizowanego przez Instytut Psychologii Zdrowia. Członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet.

EWA WOYDYŁŁO-OSIATYŃSKA – psycholożka i terapeutka uzależnień. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie w Poznaniu oraz podyplomowe studium dziennikarskie na UW. Wykształcenie psychologiczne zdobyła w Antioch University w Los Angeles, doktorat z psychologii – na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Autorka licznych książek. Spopularyzowała w Polsce leczenie oparte na modelu Minnesota, bazującym na filozofii Anonimowych Alkoholików. Otrzymała wiele odznaczeń za osiągnięcia w dziedzinie terapii i profilaktyki uzależnień (medal św. Jerzego przyznany przez „Tygodnik Powszechny”, odznaczenie Ministra Sprawiedliwości – za pracę z uzależnionymi w więzieniach, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta RP). Członkini rady Programowej Kongresu Kobiet.

„Incognito” Tibor Noé Kiss | recenzuje Sambor Mika

20170906151135Incognito

Tibor Noé Kiss

Książkowe Klimaty 2017

 

Każdą książkę można czytać na różne sposoby, z różnych perspektyw. Dla mnie „Incognito” jest historią o życiu: dojrzewaniu, poznawaniu siebie, relacjach z innymi ludźmi. Wciągnęła mnie od pierwszej strony, urzekła mieszanką odległych wspomnień przyprawionych nutką nieznanego.

Nostalgiczny zapis wspomnień – początkowo z lat 80. – miesza się ze współczesnością. Dziecięce problemy zderzone z problemami dorosłości, mieszające się ze sobą, choć droga szła prosto. Te przeskoki między przeszłością a teraźniejszością (?), w idealny sposób pokazują, że wiele mogło się zmienić, ale to wciąż ta sama osoba. Miłość do piłki jest niezmienna.

Co się więc zmieniło? Wygląd? Relacje? Imię?

„W autobusie siedziałam w spódnicy, z makijażem, w peruce. Co pomyśleliby o mnie dawni koledzy z drużyny, koledzy i koleżanki z podstawówki i gimnazjum. Co pomyślałby o mnie ojciec i co myśli mama?” s. 87.

„Zbyt długo patrzyłam na ciebie jak na kobietę, już nie dostrzegam w tobie mężczyzny. (…) To koniec, Tibi.” mówi Kinga, odchodząc. (s. 107. 108)

Pedał, zboczony skurwysyn. Pluli nasionami dyni, krzyczeli.” (s. 95)

„Z twarzy matki zniknął uśmiech, czułem jak doznaje skurczu żołądka. Zrozumiałem, że już zwykłe istnienie Noemi jest dla ludzi bulwersujące.” (s. 87)

Odkąd cię poznałam, inaczej postrzegam swoją własną kobiecość. (…) Czarne jak noc oczy Evi w półmroku, na nowo odkryłam w sobie kobietę.”

Czym jest ta mityczna „kobiecość”? Co to znaczy być „kobietą”? Nie ma na to odpowiedzi, bo być nie może. Noemi tylko obserwuje.

„Duże ścienne lustro. Różowy kardigan, ze srebrnymi perełkami, z kapturem. Do Evelin pasuje różowy i kolczyk w nosie. Pasuje rzucona na podłogę torebka, komórka z kolorowym wyświetlaczem, płatki kukurydziane Corn Flakes, batonik Túró Rudi. Laca ma modny balejaż, modne przetarte dżinsy i obojętny wyraz twarzy. Laca pachnie trawą. Do Évi pasuje dom, w którym mieszka, pasuje restauracja wegetariańska, w której pracuje.  Czarne kozaki, srebrny zegarek, pończochy we wzory. Wszystko pasuje, wszystko jest cool.” (s. 126)

Obserwuje każdy szczegół, dzieli się nim. I tym bardziej bezwzględnie ocenia siebie i swoje niedopasowanie. To niedopasowanie i zawieszenie. Na miasto wychodzi Noemi, ale reakcje są „facet w sukience”. Gdyby można było po prostu zasnąć, i obudzić się kobietą (czyt. ciskobietą – dop. S.). Albo gdyby można po prostu być osobą cis, w którąkolwiek stronę. Gdyby po prostu można by uniknąć tego napięcia ze zwracaniem na siebie uwagi postronnych i wtopić się w tłum.

Noemi dzieli się intymnymi myślami, uczuciami. Ubiera w piękne, proste słowa, niczym w pamiętniku, codzienność wielu osób. Czasem to są problemy z którymi borykają się osoby cispłciowe, czasem są to problemy, z którymi muszą mierzyć się osoby transpłciowe. Wybór imienia. Pierwsze wyjście en femme na ulicę. Niechęć do swojego ciała i niedopasowanie. Porównywanie się z osobami cispłciowymi. Marzenia by obudzić się już z magicznie zmienionym ciałem. Wyzwiska. Przemoc. Noemi może i mieszka na Węgrzech, ale jej problemy są bardzo uniwersalne, a przynajmniej bliskie osobom transpłciowym w Polsce.

„Incognito” czyta się jak pamiętnik znajomej, a z każdą kartką znajomość się pogłębia. Warto przeczytać. Najważniejszym, lub jedynym minusem, jest podejście tłumacza do tekstu. Jak sam pisze też w posłowiu, w węgierskim nie ma rodzajów gramatycznych, więc sam decydował kiedy użyć końcówek męskich, a kiedy – żeńskich. I o ile od biedy mogę uznać takie rozwiązanie, to konkretne wybory czasem mi zgrzytały. Aż dziwne, że po pisaniu o graniu z czytelnikiem, tłumacz nie zdecydował się na wykorzystanie rodzaju nijakiego.

Zazwyczaj nie czytam tekstów na okładce, ale tym razem dla Książkowych Klimatów minus za tekst za okładce. Widać, że się starają znormalizować, ale nie wychodzi im to do końca. Nikt w książce nie ucieka od własnej płci, ani tożsamość płciowa nikomu się nie załamuje. To tylko proces dorastania, odkrywania siebie, tak jak dziecko, któremu rodzice cały czas mówili, że ma zdolności matematyczne i powinno zostać matematykiem na uczelni, odkrywa, że jednak woli uczyć się języków obcych, a w przyszłości uczyć w szkole. Tekst na okładce mówi o tym, że ten młody człowiek nie wie jeszcze jak bardzo destrukcyjny jest świat, który prowadzi do upodrzędnienia wrażliwej jednostki, że coming out był ryzykowny. Ale w treści książki ja widzę osobę wyzwoloną, kobietę wyzwoloną. Nie jest wolna od problemów, ale kto jest? O ryzykownym coming oucie mogą pisać osoby, które nie wiedzą jak bardzo destrukcyjne może być życie wbrew sobie. Życie autorki pokazało, że warto było – i wyjść z szafy i napisać tę książkę. Czekam niecierpliwie na wydania kolejnych książek autorki.

 

Sambor Mika

MANIFEST 9. Wrocławskiego Marszu Równości | Program Festiwalu Równych Praw

marsz_rownosci_2017

ZA MIŁOŚĆ NASZĄ I WASZĄ
MANIFEST 9. Wrocławskiego Marszu Równości

My, wrocławska, dolnośląska, polska i europejska społeczność LGBTQIA wraz z sojusznikami i sojuszniczkami, zabieramy głos w sprawie Miłości! Miłości, do której każda osoba ma Prawo!
7 października maszerujemy równi i różnorodni za naszą i waszą miłość.
Za miłość naszą, bo wciąż w Polsce osoby nieheteronormatywne nie doczekały się poszanowania swoich praw i związanych z nimi regulacji.
Za miłość waszą, by przeciwstawić się nacjonalistycznej nienawiści, która dotyka wszystkiego, co inne – wyznaniowo, etnicznie, płciowo, światopoglądowo i mentalnie.
Za miłość, bo tylko solidarnie możemy stawić opór przemocy władzy, która szanując wyłącznie samą siebie zamienia otwartą przestrzeń publiczną w prawicowe piekło.
Miłością przeciwstawiamy się homofobii, solidarnie łącząc się z ofiarami realnej przemocy, której doświadczają setki tysięcy osób na całym świecie w Czeczenii, Rosji, krajach afrykańskich i bliskowschodnich.
Za miłość naszą i waszą | For our love and yours | Для нашей и вашей любви

****

Program Festiwalu Równych Praw Wrocław 2017

30 września, sobota

14:00-18:00    Malowanie transparentów na Marsz Równości 2017 | Siedziba KR, ul. Podwale 36a/5

1 października, niedziela

13:00-18:00    Spotkanie Tęczowych Rodzin. Gry i zabawy dla dzieci. Spotkanie dyskusyjne dla rodziców „Jak rozmawiać z dziećmi o swojej nieheteronormatywności” | Zapisy: [email protected]

4 października, środa

18:00-20:00    Korpomeeting. Spotkanie otwarte | Siedziba KR, ul. Podwale 36a/5

5 października, czwartek

19:30               „Tom of Finland” – wrocławska premiera filmu. Seans pod patronatem Ambasady Finlandii | Kino DCF ul. J.Piłsudskiego 64A. Wstęp w cenie biletu kinowego. Po filmie zapraszamy na bankiet.

6 października, piątek

17:00-21:00    „Równość małżeńska w Polsce?” Pokaz filmu „Artykuł 18”. Debata z udziałem gości:  Prof. M. Płatek, Wojciech Piątkowski i Michał Niepielski, przedstawicielka stowarzyszenia Miłość nie Wyklucza | Barbara ul. Świdnicka 8B,

7 października, sobota

15:00-18:00    MARSZ RÓWNOŚCI 2017

Start  na Placu Wolności

22:00               Impreza pomarszowa | HaH Wrocław, ul. Piotra Skargi 18A

8 października, niedziela

12:00-14:00    Śniadanie festiwalowe | Księgarnia Hiszpańska, ul. Szajnochy 5

15:00-17:00    Dragtywizm – drag queen na froncie walki o równe prawa. Spotkanie poprowadzi Twoja Stara | Księgarnia Hiszpańska, ul. Szajnochy 5

18:00-20:00    „Polyland” – przedpremierowy pokaz filmu. Spotkanie z autorką Dasą Raimanovą i bohaterkami filmu | Barbara , ul. Świdnicka 8 b , wstęp wolny

***

Fundacja Feminoteka matronuje wydarzeniom. Serdecznie zapraszamy!

Demakijaż – Festiwal Kina Kobiet w Lublinie. Wesprzyj i przyjdź!

demakijazZmyj stereotyp z kina i zrób z nami Demakijaż!

Demakijaż to festiwal filmowy, odbywający się w Lublinie, na którym nie ma patriarchalnej ściemy.

To 5 dni nieoczywistego, prowokującego kina. To też koncerty, dyskusje i spotkania z twórczyniami.

W tym roku na Demakijażu zobaczysz jak wygląda feminizm w różnych miejscach na świecie. Dowiesz się o problemach i wyzwaniach, z którymi stykają się kobiety w różnych szerokościach geograficznych, z różnym wykształceniem, tłem kulturowym, zapleczem materialnym i światopoglądem. Spotkasz się z kobietami takimi jak Ty i zupełnie od Ciebie innymi. No i obejrzysz naprawdę dobre filmy.

Potrzebna jest jednak Twoja pomoc, bo Demakijaż to wyzwanie… finansowe! Festiwal może odbyć się dzięki Stypendium Prezydenta Miasta Lublin oraz wsparciu Stowarzyszenia Homo Faber i Centrum Kultury w Lublinie. Wciąż potrzebujemy jeszcze 5 tysięcy, żeby zamknąć budżet i pokazać oraz zagrać wszystko, co chcemy (a chcemy naprawdę dużo zagrać i pokazać).

Wpłać 5, 10 lub 20 zł. Tyle kosztuje bilet do kina. My kupimy licencje filmowe. Ty w zamian obejrzysz nie jeden, a kilka filmów. Dzięki Tobie wstęp na festiwal i imprezy towarzyszące będzie darmowy dla wszystkich. Festiwal odbędzie się w dniach 25-29.10.2017 w Centrum Kultury w Lublinie (ul. Peowiaków 12).

Rok temu się udało. Wierzymy, że teraz nie będzie inaczej 🙂 !

Szczegółowe informacje dotyczące festiwalu znajdziecie na naszym fanpejdżu.

Zbiórka trwa tutaj: https://pomagam.zrzutka.pl/demakijaz2017

Koordynatorki festiwalu: Joanna Bednarczyk i Jolanta Prochowicz

I Edycja dwudniowych warsztatów programowania DjangoGirls Poznań!

Darmowe warsztaty odbędą się w dniach 24 i 25 czerwca na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu.
new_logo
Na czym polegają warsztaty Django Girls?
Warsztaty prowadzone są w małych, trzyosobowych grupach przez doświadczonych mentorów zajmujących się na co dzień programowaniem. W ciągu całego dnia uczestniczki przejdą przez proces projektowania i budowania własnej aplikacji webowej.
Kim jesteśmy?
Django Girls Poznań jest częścią międzynarodowej organizacji non-profit Django Girls, której celem jest promowanie programowania wśród kobiet. Pierwszą edycję, która odbyła się w Berlinie w lipcu 2014 roku, zorganizowały dwie
Polki: Ola Sitarska i Ola Sendecka. Formuła spodobała się tak bardzo, że stała się dla kobiet na całym świecie inspiracją do kolejnych spotkań o tej samej tematyce.

Warszawa

wystawanowaZapraszamy na pierwszą wystawę Klubu Historycznego LGBTQIA FEM, na której pokażemy mniej znane materiały archiwalne z życia naszej społeczności oraz udostępnimy fragmenty wywiadów starszych aktywistek/aktywistów. Chcemy pokazać, że pomimo braku osiągnięcia najistotniejszych postulatów politycznych, nie stoimy w miejscu, a dostrzeżenie tej perspektywy historycznej wpływa na nasze przekonania o skuteczności działań, jakie są podejmowane na rzecz osób LGBT+ oraz daje nadzieję na lepszą przyszłość. Wystawa ma charakter „wycinkowy” i zawiera prezentację pierwszych zebranych przez nas zasobów archiwalnych i nagrań audio/video.

Adres:
Feminoteka, ul. Mokotowska 29A, 00-110 Warszawa
Godziny otwarcia wystawy:
piątek (02.06) 18:00-21:00
sobota (03.06) 11:00-20:00
niedziela (04.06) 10:00-12:00
Wydarzenie znajdziesz na facebooku:

III Trójmiejski Marsz Równości i Trójmiejskie Dni Równości

Zapraszamy na III Trójmiejski Marsz Równości – 27 maja 2017, godzina 15:00 oraz Trójmiejskie Dni Równości, które rozpoczynają się 20 maja.

nagłowek

W tym roku idziemy pod hasłem: „Miłość! Nie wojna”. Organizatorem jest Stowarzyszenie na Rzecz Osób LGBT Tolerado.

W tym roku idziemy pod hasłem „Miłość! Nie wojna”. Społeczeństwo polskie jest w ostatnim czasie wyjątkowo podzielone. Zapomnijmy na chwilę o politycznych sporach. Skupmy się wokół jednej wartości wspólnej nam wszystkim – miłości. Niech w tym jednym dniu nie dzieli nas wiara, poglądy, marzenia, idźmy wspólnie pod hasłem miłości. Każdy człowiek ma prawo kochać i być kochanym – bez względu na pochodzenie etniczne, rasę, religię czy orientację seksualną. Miłość! Nie wojna.

Marsz jest częścią Trójmiejskich Dni Równości trwających 20 do 28 maja. W programie żywa biblioteka, pokazy filmów, koncerty, przedstawienie teatralne, wielki piknik oraz spotkania i debaty.  Wśród gości m.in. Ewa Hołuszko, jedna z liderek Solidarności i pochodzący z Trójmiasta były dostojnik watykański ksiądz Krzysztof Charamsa.

Co więcej w tym roku Trójmiejskie Dni Równości połączone będą z konferencją Europejskiego Forum Chrześcijańskich Grup LGBT zrzeszającego wierzące osoby LGBT z całej Europy. Wśród nich również pastorzy i pastorki o orientacji homoseksualnej. Przedstawiciele Euroforum wezmą udział w sobotniej debacie przed Marszem. Następnie dwustu zagranicznych gości z całej Europy dołączy do Marszu Równości. W niedzielę planowana jest także ekumeniczna msza.

Marsz organizujemy z myślą zarówno o osobach LGBT, jak i  przedstawicielach heteroseksualnej większości, którym bliskie są idee społeczeństwa równego, w którym prawa człowieka będą w pełni respektowane. Dla osób LGBT jest to szansa, by przynajmniej raz w roku w ten sposób pokazać, że także są obywatelami tego kraju, ale mimo wszystko są pomijani przez prawo. Związki partnerskie lub małżeństwa zostały przyjęte w większości krajów europejskich, także o korzeniach katolickich – w Irlandii, Włoszech czy Hiszpanii. Nie ma powodu, aby prawo nie chroniło miłości dwojga ludzi tej samej płci także w Polsce.

Kontakt: Marta Magott 883 129 426, Nikodem Mrożek 530 809 319

Strona internetowa:, www.facebook.com/toleradostowarzyszenie

 

Program Trójmiejskich Dni Równości

20.05| sobota

13:00 | początek pod Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” | Gdańsk | Jaskółcza 1
Spacer trasą: „Ryk tęczowego lwa” – miejsca związane z kulturą LGBT z komentarzem Ryszarda Kisiela, niezwykłego gawędziarza i znawcy wszelki sekretów trójmiejskich gejów i lesbijek

16:00 – 23:00 | Galeria Guntera Grassa | Gdańsk | ul. Szeroka 34/35
Żywa Biblioteka: Niepowtarzalna okazja, by porozmawiać z osobami z grup dyskryminowanych i wykluczonych. Przyjdź i poznaj ich historie.

22.05 | poniedziałek

18:00 | Świetlica Krytyki Politycznej w Trójmieście | Gdańsk | ul. Nowe Ogrody 35, II p.
Pokaz filmu „L.Poetki”, który opowiada o poezji pisanej przez kobiety nieheteroseksualne. W czasie spotkania wspólnie z twórczyniami filmu Moniką Rak i Agnieszką Małgowską będziemy rozmawiali na temat specyfiki poezji lesbijskiej. Spotkanie poprowadzi prof. filologii polskiej Ewa Graczyk.

23.05 | wtorek

18:00 | Sopoteka | Sopot | ul. Tadeusza Kościuszki 14
Spotkanie z byłym watykańskim dostojnikiem księdzem Krzysztofem Charamsą wokół jego najnowszej książki „Kamień węgielny. Mój bunt przeciw hipokryzji Kościoła”. Spotkanie poprowadzi Marta Abramowicz, autorka bestselleru „Zakonnice odchodzą po cichu”.

24.05 | środa

18:00 | Świetlica Krytyki Politycznej w Trójmieście | Gdańsk |ul. Nowe Ogrody 35, IIp.
Pokaz filmu „Paris is burning” opowiadającego o początkach kultury Drag Queen. Po filmie zapraszamy do dyskusji o szerokim znaczeniu Drag z Bartoszem Górskim, dr Anną Kłonkowską oraz Katarzyną Dułak.

25.05 | czwartek

18:00 | Teatr BOTO| Sopot  | Bohaterów Monte Cassino 54B
Przedstawienie teatralne pod tytułem „Moje życie królicze” autorstwa i w reżyserii Miry Izaeli Morskiej. Sztuka opowiada o zwyczajnym życiu pary lesbijek, które w zabawny sposób ukazują swoje postrzeganie świata. W rolach głównych Adrianna Kucner, Daria Marzec i Dagmara Broniecka. Na wydarzenie obowiązują wcześniejsze zapisy.

26.05 | piątek 19.00 |  Europejskie Centrum Solidarności | Gdańsk | pl. Solidarności 1
Pokaz filmu dokumentalnego „Ciągle wierzę” o Ewie Hołuszko, wcześniej Marku Hołuszko, współtwórcy Solidarności, delegacie na I Zjazd, a w czasie stanu wojennego – działaczu konspiracji. Po projekcji rozmowa z bohaterką filmu, którą poprowadzi redaktor Marcin Dzierżanowski.

21.00 | Red Light Pub | Gdańsk | ul. Piwna 28/31
Before Party. Impreza w czasie której wystąpią DJ Asq oraz Julita Zielińska

27.05 | sobota

12.00 |  Europejskie Centrum Solidarności | Gdańsk | pl. Solidarności 1
Międzynarodowa debata: „Mówią, że to nie jest miłość, że tylko tak się zdaje nam… Kościoły chrześcijańskie a osoby LGBT”. Jak to się stało, że w Kościołach protestanckich są pastorzy-geje i kobiety-pastorki? A biskupka Sztokholmu wychowuje syna razem ze swoją żoną? Co takiego się stało, że w krajach protestanckich akceptacja dla osób homoseksualnych jest najwyższa w Europie? W dyskusji udział wezmą: Wielie Elhorst, pastor Kościoła protestanckiego w Holandii, oficjalny duszpasterz społeczności LGBT w Amsterdamie, Irene Schwyn, pastorka Kościoła reformowanego w Szwajcarii oraz Paweł Dobrowolski, jeden z pomysłodawców i twórców kampanii „Przekażmy sobie znak pokoju” mówiącej o potrzebie szacunku pomiędzy katolikami a osobami LGBT. Prowadzenie: Marta Abramowicz, autorka książki „Zakonnice odchodzą po cichu”

13.00 | Gdańsk | Plac zebrań ludowych
Plenerowy piknik w czasie którego będzie można skorzystać z bogatej oferty punktów gastronomicznych, odwiedzić miasteczko organizacji pozarządowych, pobawić się przy muzyce a także wziąć udział w jednej z wielu innych atrakcji!

15.00 | Gdańsk | Plac zebrań ludowych
III Trójmiejski Marsz Równości

22:00 | HaH Sopot | Sopot| ul. Mamuszki 21
Wielki After z show przygotowanym przez Drugą M.

 

Na wszystkie wydarzenia z wyjątkiem Imprezy After WSTĘP WOLNY.

Na czwartkowy pokaz teatralny będą obowiązywały wcześniejsze zapisy.

12.06 Gdynia Musical „Szepty serc” | Matronat Feminoteki

Fundacja Feminoteka zaprasza na musical „Szepty serc” Grupy Artystycznej ENOSIS PaT Lębork, który odbędzie się 12.06 na Dużej Scenie Teatru Muzycznego w Gdyni.

kiedy: 12.06.2017, godz. 13:00, 17:00
bilety dostępne: https://www.ebilet.pl/teatr/musicale/szepty-serc
strona spektaklu: https://www.facebook.com/szeptyserc
strona grupy: www.pat-lebork.pl
koordynator projektu: Natalia Zarańska 601-069-863 [email protected]

plakat 26

Grupa Artystyczna ENOSIS PaT Lębork ma zaszczyt zaprosić na wzruszający musical „Szepty serc” realizowany w ramach projektu profilaktycznego „Wartością możemy być dla siebie”. To niezwykłe przedstawienie jest ostatnim elementem projektu, objętego patronatem: Ministra Edukacji Narodowej, Rzecznika Praw Dziecka, Marszałka Województwa Pomorskiego, Starosty Powiatu Lęborskiego, Burmistrza Miasta Lęborka oraz Impresariatu Programu Profilaktyka a Ty. Bezpośrednio nad musicalem matronat objęła Fundacja La Strada oraz Fundacja Feminoteka a patronatu udzieliło Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”. Patronat medialny Radio Gdańsk. Musical, na który zapraszamy, to owoc pracy prawie 50 młodych ludzi, uczniów lęborskich szkół oraz studentów Instytutu Muzyki Akademii Pomorskiej w Słupsku. Autorski scenariusz i teksty piosenek, muzyka grana na żywo, napisana specjalnie do spektaklu, magia światła i dźwięku przeniosą widzów w niezwykły świat teatru. Scena to miejsce głębokich przeżyć i doznań. Wierząc głęboko w profilaktykę rówieśniczą, młodzież przygotowująca spektakl pragnie głośno powiedzieć widzom, jakie skutki może nieść za sobą mowa nienawiści. Spektakl jest bardzo trudny, dotyka ciemnych stron natury człowieka, słowo w nim wypowiadane ma ogromną siłę. Mowa nienawiści – tak niestety powszechna i widoczna wśród nas – jest w tym spektaklu na wyciągnięcie dłoni. Boli i rani, nie daje wytchnienia, zmusza do myślenia. Bardzo ciężko przejść obojętnie obok losów bohaterów tego przedstawienia. Pozostają w naszych sercach. Wypowiadane przez ludzi słowa to potężna broń, która może zarówno niszczyć, jak i budować. Naszym marzeniem jest, aby każdy wychodząc ze spektaklu, nigdy już słowem nie zranił drugiego człowieka. Ze względu na bardzo trudną tematykę spektaklu jest on przeznaczony dla widzów od 15 roku życia.
Młodsze dzieci mogą zobaczyć spektakl jedynie za zgodą rodziców.

„To nie jest łatwy spektakl. „Szepty serc” są bardzo pojemną formą dotykającą kwestii mowy nienawiści, różnych uprzedzeń, w tym dla poglądów, religii, seksualności. Poruszono w nim zagadnienia przyczyn i skutków działań społecznych ułatwiających dokonywanie prostych i szybkich wyborów przez młodych ludzi pozostających długo w sytuacjach zagrożenia. To również spektakl o nieuważności dorosłych względem młodych poprzez ignorowanie ich potrzeb, problemów i „zwyczajny” brak miłości. Spektakl ilustruje elementarne braki wśród dorosłych biorące się przede wszystkich z ich własnych ograniczeń, dopiero później z braku czasu.”

Katarzyna Wysocka

Zwiastun: https://www.youtube.com/watch?v=0GF0uP761ec

Aplikacja mobilna Krakowski Szlak Kobiet

Fundacja Feminoteka zaprasza do zapoznania się z aplikacją mobilną Krakowski Szlak Kobiet stworzoną przez Fundację Przestrzeń Kobiet!

aplikacja-ksk-reklama-fb

Aplikacja Krakowski Szlak Kobiet poprowadzi Cię przez miasto śladami wybitnych kobiet związanych z Krakowem. Możesz poznawać je, czytając biogramy i sprawdzając, gdzie mieszkały, pracowały i tworzyły. W aplikacji znajdziesz informacje o 100 bohaterkach, 150 miejscach i 180 wydarzeniach związanych z historią kobiet w Krakowie. Z naszą apką przejdziesz również 4 trasami po Krakowie. To pierwsza wersja apki – na smartfony i tablety z Androidem. Przygotujemy również wersję na iOS oraz wersję angielską.

Aplikację można pobrać bezpłatnie ze strony: https://play.google.com/store/apps/details?id=net.hostia.wspace.

Krakowski Szlak Kobiet to społeczny projekt prowadzony przez Fundację Przestrzeń Kobiet od 2008 roku. Poprzez działania badawcze i edukacyjne staramy się odzyskać zapomnianą historię krakowskich emancypantek dla wspólnej pamięci mieszkańców Krakowa i Polski. Krakowski Szlak Kobiet to: pięć tomów Przewodniczki po Krakowie emancypantek, kalendarze osobiste Historia kobiet na lata 2012, 2013, 2014, gra planszowa, wycieczki po mieście, warsztaty i seminaria historii kobiet, spotkania w Czytelni dla Kobiet, blog Herstorie, a teraz również aplikacja mobilna.
Autorki i autor aplikacji:
Ewa Furgał – opracowanie merytoryczne
Katarzyna Janota – logo i opracowanie graficzne
Katarzyna Kubat – UX/UI, kodowanie
Maciej Kubat – architektura, kodowanie

© Fundacja Przestrzeń Kobiet 2017

06.05 Pokaz filmu „Girl Power” | Matronat Feminoteki

GIRL POWER | pokaz filmu
kiedy: sobota, 06.05.2017, godz. 20:00
gdzie: Zet Pe Te, ul. Dolnych Młynów 10, Kraków

gp_banner

E, what you need a penis to write graffiti?! – Lady Pink

Twórczość graffiti uważa się głównie za domenę mężczyzn, którzy często sami podzielają pogląd, że graffiti – związane głównie z działalnością nielegalną – nie jest dla kobiet. W rzeczywistości jednak obecność kobiet w społeczności graffiti zyskała w ostatnich latach na sile dekonstruując tym samym mit o graffiti będącym wyłącznie męską kwestią.

Girl Power to dokument opowiadający o kobietach, którym udało się odnieść sukces w zdominowanym przez mężczyzn świecie graffiti. To portret grafficiarek z pięćdziesięciu miast całego świata, m.in. z Pragi, Moskwy, Kapsztadu, Sidney, Biel, Madrytu, Berlina, Barcelony, Tuluzy, Nowego Jorku. To jednak coś więcej niż prosty wgląd w grafficiarski mikrokosmos – Girl Power jest również poruszającą, osobistą historią Sany, która w 2009 roku zdecydowała się uchwycić proces emancypacji kobiet w świecie sztuki ulicy.

Projekcja filmu odbędzie się w Zet Pe Te i zakończona zostanie imprezą z cyklu Futudrama, która specjalnie na tę okazję odbędzie się pod hasłem Girl Power. Zagrają na niej Mc Carmel, Shandrill, Mr Floppy, Kenjah, Buła, Snake, J-Cop i Kontrol. Osoby z pieczątką Girl Power przysługuje bilet na Futudramę tylko za 5 pln!

Film z napisami w języku angielskim.

Link do wydarzenia na FB: https://www.facebook.com/events/608522606010282/

Więcej informacji na: www.nosna.pl i www.girlpowermovie.com

Fundacja Nośna to organizacja pozarządowa powstała we wrześniu 2015 roku w Krakowie. Celem Nośnej jest promowanie młodych artystów oraz propagowanie nowych zjawisk w kulturze i sztuce, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki zaangażowanej i ruchów radykalnych. Nośna zajmuje się edukacją kulturalną, działalnością wydawniczą oraz działaniami na rzecz integracji środowisk twórczych, naukowych i społecznych. Współpracuje z oddolnymi inicjatywami i niezależnymi przedsięwzięciami w zakresie realizacji działań artystycznych i kulturowych.

www.instagram.com/fundacja_nosna

Poznań 4.05 | międzynarodowa konferencja POZiMUN | matronat Feminoteki

pozimunJuż 4 maja w Poznaniu rozpoczyna się Poznań International Model United Nations 2017 (POZiMUN).

POZiMUN jest symulacją obrad ONZ, której dydaktyczno-szkoleniowy charakter ma na celu  zwrócenie uwagi na wybrane problemy współczesnego świata (w tym łamanie praw kobiet) oraz możliwości i sposoby ich rozwiązania. Zadaniem każdego z uczestników jest wcielenie się w rolę reprezentanta jednego z krajów członkowskich ONZ (z wyjątkiem kraju ojczystego) i stworzenie adekwatnego do rzeczywistej sytuacji politycznej stanowiska politycznego na dyskutowany temat. W celu nadania obradom bardziej realistycznego charakteru uczestnicy muszą dodatkowo zapoznać się z polityką prowadzoną aktualnie przez wszystkie kraje – członków ich grupy symulacyjnej.

Tegoroczna edycja jest już czwartą, ale pierwszą, którą organizują dwa wydziały Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu tj. Wydział Prawa i Administracji oraz Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej. Sukces poprzednich trzech edycji zadecydował o kontynuacji projektu. Symulowanymi komitetami będą: Historical Security Council (fikcyjny komitet stworzony na potrzeby projektu), World Health Organization, UN Women oraz European Court of Human Rights (jedyne ciało nienależące do struktur NZ). Ponadto 5 uczestników wcieli się w role dziennikarzy POZiMUNA.
Konferencja została objęta prestiżowym patronatem Ośrodka Informacji ONZ w Warszawie oraz jest częściowo finansowana ze środków Miasta Poznania na zasadzie grantu.
Zapraszamy na uroczyste otwarcie konferencji 4 maja o g. 9:00 w Auli Profesora Zbigniewa Radwańskiego Collegium Iuridicum Novum UAM w Poznaniu, na której głos zabiorą znamienici goście.
Zachęcamy także do wzięcia czynnego udziału w konferencji, zostało jeszcze kilka wolnych pozycji w niektórych komitetach.
Więcej szczegółów na stronach:
www.pozimun.org (strona chwilowo zawieszona), http://facebook.com/pozimun, https://twitter.com/POZiMUN oraz na stronie organizatora, Koła Naukowego „Inter Gentes” z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: https://intergentespoznan.wordpress.com/.
Informacji drogą mailową udziela też Koordynatorki Projektu POZiMUNa, mgr Anna Bratek oraz Dominika Błaszak osobiście lub mailowo: [email protected].