TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Nazywam się Miliard/ One Billion Ring Poland 2022 po zmianę definicji gwału

Po raz trzeci w ramach tanecznej akcji Nazywam się Miliard/ One Billion Rising Poland domagamy się zmiany definicji gwałtu. Chcemy, by zawierała zapis dotyczący zgody na kontakty intymne!

8 marca 2021 roku Klub Lewicy złożył propozycję zmiany definicji gwałtu w polskim Kodeksie Karnym, by zawierała zapis dotyczący zgody na kontakty intymne. Projekt zmiany  Kodeksu karnego został przygotowany przez organizacje kobiece, pod auspicjami Fundacji Feminoteka.

Inicjatorkami zmian legislacyjnych są nasze koleżanki, które biorą udział w akcji, posłanka Anita Kucharska-Dziedzic i adwokatka Danuta Wawrowska.

Wydawało się, że zmiana jest bliska. Niestety, projekt utknął w tzw. zamrażarce.

Więc po raz kolejny organizujemy akcję pod hasłem „Tylko TAK oznacza zgodę. Seks bez zgody to gwałt” i domagamy się zmiany definicji gwałtu w polskim prawie. PODPISZ PETYCJĘ DO MARSZAŁEK ELŻBIETY WITEK i wraz z nami domagaj się zmian!

Będziemy domagać się zmian tak długo, aż polskie prawo stanie się bardziej przyjazne dla kobiet.

Dlaczego?

  • Bo 1 na 3 Polki doświadczyła gwałtu lub próby gwałtu, a 1 na 5 została zgwałconą*
  • Bo 9 na 10 Polek doświadczyło jakiejś formy przemocy seksualnej
  • Bo 92% Polek nie zgłosiło go policji! Ze wstydu i lęku przed tym, jak zostaną potraktowane
  • Bo najczęstsze wyroki za gwałt, to wyroki w zawieszeniu (między 30 a 40%). Kary między 5 a 10 lat dostaje zaledwie 13% gwałcicieli. Najczęściej skazywani są na dwa lata, z czego niemal 60% w zawieszeniu
  • Bo polskie sądy są statystycznie dwa razy łagodniejsze wobec gwałcicieli niż sądy w innych krajach europejskich**
  • Bo to cały czas kobieta musi udowadniać, że się broniła, że była „odpowiednio” ubrana, że nie była pod wpływem alkoholu, że wystarczająco głośno powiedziała „nie”

Powodów można by mnożyć.

Coraz więcej krajów zmieniło swoje prawo dotyczące przemocy seksualnej, uznając że  seks bez wyraźnej zgody jest gwałtem. To bardzo ważne zmiany, które pomagają kobietom z doświadczeniem gwałtu. W Polsce cały czas to kobieta/ dziewczyna musi udowodnić, że powiedziała wystarczająco głośno i wyraźnie „nie”, aby udowodnić winę gwałciciela. A jeśli spała, albo ktoś jej wrzucił pigułkę gwałtu? Jak w takiej sytuacji mogła powiedzieć „tak” lub odmówić czy się bronić?

Wszystkie mamy prawo do kontaktów intymnych bez przemocy!

Tylko „TAK” oznacza zgodę . Seks bez zgody to gwałt.

To musi się stać oczywiste.

Grafika: Natalia Oskiera

Dołącz do akcji! Jesteśmy na Facebooku

Źródła danych: badania fundacji STER, European Sourcebook Of Crime And Criminal Justice Statistics, statystyki policyjne

ANTYPRZEMOCOWA SIEĆ KOBIET – nowe działania!

 

Celem projektu realizowanego od listopada 2020 roku do końca marca 2023 roku było przeciwdziałanie przemocy seksualnej wobec kobiet i dziewcząt.

Założenia projektu:

  • ROZWÓJ Antyprzemocowej Sieci Kobiet (ASK), podnoszenie wiedzy i kompetencji ich członkiń nt. tego zjawiska;
    Nasze działania możesz obserwować na Facebooku https://www.facebook.com/antyprzemocowasieckobiet
    Uczestniczki projektu brały udział w szkoleniach z psychologicznych aspektów przemocy seksualnej, prawnych aspektów przemocy seksualnej i zjawiska przemocy seksualnej.
  • EDUKACJA przedstawicieli instytucji, służb i społeczeństwa z zakresu szkodliwych mitów i stereotypów nt. przemocy seksualnej 
    W ramach tego działania odbyła się:
    1. Akcja przeciwko przemocy wobec kobiet Nazywam się Miliard/ One Billion Rising Poland 2021 – ze względu na pandemie zorganizowałyśmy ją online w formie debaty „O zmianę definicji gwałtu. Tylko TAK oznacza zgodę, seks bez zgody to gwałt”. Już po raz trzeci zdecydowałyśmy się, by temat dotyczący zgody na kontakty intymne oraz domaganie się zmiany definicji gwałtu był przewodni.

    W debacie udział wzięły:
    Anita Kucharska-Dziedzic, posłanka Lewicy i prezeska Lubuskiego Stowarzyszenia na Rzecz Kobiet BABA, odpowiedzialna za projekt poselski dot. zmiany definicji gwałtu.
    – Danuta Wawrowska – prawniczka, adwokatka Pomorskiej Izby Adwokackiej w Gdańsku, radna Sejmiku Województwa Pomorskiego, aktywistka, przygotowała uzasadnienie zmiany definicji gwałtu.
    – Aleksandra Szczerba – doktorka habilitowana nauk prawnych, w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich – główna specjalistka w Zespole do spraw Równego Traktowania.
    Małgorzata Osipczuk – psycholożka, certyfikowana psychoterapeutka systemowa. Pomaga głównie osobom po przemocy, po traumach, po stracie, w kryzysie, uzależnionym i ich bliskim. Prezeska Stowarzyszenia „Intro” we Wrocławiu.
    Małgorzata Tkacz-Janik – współzałożycielka ruchu kobiecego „Nic o Nas bez Nas”, działającym oddolnie na rzecz kobiet i przeciwdziałania przemocy, obecnie współorganizuje gliwickie Strajki Kobiet, zajmuje się herstorią.

    Debatę prowadziła Joanna Piotrowska, prezeska fundacji Feminoteka. Debata była tłumaczona na PJM przez Aleksandrę Włodarczak.

    Debatę można obejrzeć na platformie YouTube TU

    2. Akcja w obronie Konwencji Stambulskiej „Bronimy Konwencji”
    W ramach tych działań prowadziłyśmy kampanie informacyjną nt. konwencji, domagałyśmy się realizacji zapisów konwencji stambulskiej.

    5 maja została zorganizowana debata online poświęcona Konwencji, „Tylko TAK oznacza zgodę. Bronimy Konwencji Stambulskiej”. Gościnią specjalną byłą V (dawniej Eve Ensler), pomysłodawczyni akcji One Billlion Rising.

    Debata miała charakter sztafety. Z każdą gościnią łączyłyśmy się na około 10 minut i rozmawiałyśmy o różnych aspektach zgody na seks, rozmawiałyśmy też o ratyfikacji Konwencji Stambulskiej przez Polskę oraz dlaczego jest tak ważna dla kobiet doświadczających przemocy i na nią narażonych i dlaczego powinnyśmy jej bronić.

    W rozmowie wzięły udział:
    Joanna Keszka – Radość z ciała. Barbarella.pl – edukatorka seksualna i pisarka, autorka książek „Grzeczna to już byłam”, „Potęga zabawnego seksu”. Katarzyna Sękowska-Kozłowska – doktorka nauk prawnych, adiunktka w Poznańskim Centrum Praw Człowieka Instytutu Nauk Prawnych PAN

    Anna Baumgart – doktora sztuki. Jej prace filmowe, performatywne i rzeźbiarskie były prezentowane na wielu wystawach w prestiżowych instytucjach sztuki w kraju i na świecie a prace znajdują się w kolekcjach tj. Muzeum Narodowe w Warszawie, Kolekcja Parlamentu Europejskiego, Zachęta Państwowa Galeria Sztuki. Jej twórczość zaliczana jest do nurtów sztuki krytycznej i sztuki feministycznej

    Jolanta Prochowicz – wykładowczyni, ekspertka ds. komunikacji międzykulturowej, założycielka Fundacji Camera Femina Camera Femina, dyrektorka programowa „Demakijażu – Festiwalu Kina Kobiet”

    Anita Kucharska Dziedzic  – posłanka na Sejm RP- działaczka społeczna i polityczna, doktorka nauk humanistycznych, posłanka na sejm z Klubu Lewicy

    Maja Staśko– dziennikarka, scenarzystka, aktywistka. Współautorka książki „Gwałt polski”

    oraz

    gościli specjalna V (dawniej Eve Ensler) – pisarka, feministka, autorka słynnych „Monologów waginy”, pomysłodawczyni V-Day oraz One Billion Rising

    Rozmowę prowadziła Joanna Piotrowska, założycielka Feminoteki, trenerka samoobrony i asertywności dla kobiet i dziewcząt WenDo, trenerka i ekspertka antydyskryminacyjna, równościowa i antyprzemocowa.

    Debata była tłumaczona na język migowy przez Beatę Tobolską.

    Debatę z udziałem Eve Ensler można obejrzeć na kanale YouTube TU

    Przygotowałyśmy także materiały informacyjne na temat Konwencji. Ulotkę można pobrać TU
  •  


  • MITY I FAKTY NA TEMAT KONWNECJI DO POBRANIA TU (plik pdf)


    3. Przeprowadziłyśmy szkolenia dotyczące postępowania z kobietami po doświadczeniu przemocy seksualnej, w tym gwałtu.
    Wzięło w nich udział 246 osób z różnych instytucji (ośrodków pomocy społecznej, centrów interwencji kryzysowych, przedstawiciele policji, kuratorzy sądowi), a także organizacji pozarządowych.
  • MONITORING stron www instytucji zajmujących się przemocą pod kątem zamieszczanych informacji na temat przemocy wobec kobiet, zwłaszcza przemocy seksualnej.
    Został przygotowany raport z monitoringu 1000 stron internetowych instytucji zobowiązanych do udzielania pomocy osobom doświadczającym przemocy: 
    • ośrodki (centra) pomocy społecznej,
    • ośrodki (centra) pomocy rodzinie,
    • samorządy gminne i powiatowe (w tym Biuletyny Informacji Publicznej),
    • ośrodki interwencji pomocowej
    Założono następujące cele badania:
    • sprawdzenie stopnia dostępności informacji dotyczących numeru telefonu lub innej formy kontaktu dla osób doświadczających przemocy;
    • zebranie informacji o zakresie informowania o formach wsparcia jakie może uzyskać osoba doświadczająca przemocy w danej instytucji pomocowej;
    • zebranie informacji o definiowaniu zjawiska przemocy i rodzajów przemocy na stronach internetowych;
    • ocena dostępności językowej komunikatów zamieszczonych na stronie internetowej, czytelność strony internetowej oraz aktualność zamieszczanych informacji.
    Jednymi z najważniejszych informacji, jakich szukać mogą osoby doświadczające przemocy są dane kontaktowe instytucji, w których można uzyskać pomoc. Wyniki monitoringu pokazały, że w przypadku 79% stron możliwe było odnalezienie informacji o numerze telefonu lub innej formie kontaktu do takich miejsc. Numeru nie udało się odnaleźć na 21% stron, przy czym niekoniecznie oznacza to, że nie zostały na nich zamieszczone. Jednak z zaledwie w przypadku średnio co piątej strony (19%) odnalezione przez osoby monitorujące dane kontaktowe były zamieszczone już na stronie głównej. W większości przypadków konieczne było wyszukanie ich na kolejnych podstronach. Warto zwrócić uwagę, że relatywnie często (9%) wolontariusze mieli problem ze stwierdzeniem czy informacje kontaktowe znajdują się na stronie głównej. Cały raport jest dostępny TU

Jesteśmy na Facebooku i Instagramie!

 

Projekt realizowany z dotacji Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy, finansowanego przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię w ramach Funduszy EOG

DEBATA: Tylko TAK oznacza zgodę. Bronimy Konwencji Stambulskiej z udziałem V (Eve Ensler)

Zapraszamy na debatę „Tylko TAK oznacza zgodę. Bronimy Konwencji Stambulskiej”. Gościnią specjalną będzie V (dawniej Eve Ensler)

5 maja (środa) o godz. 18.30

Debata będzie się odbywała na żywo na mediach społecznościowych: https://www.facebook.com/FundacjaFeminoteka/videos/471886787477782

Debata będzie miała charakter sztafety. Z każdą gościnią połączymy się na około 10 minut i porozmawiamy o różnych aspektach zgody na seks, powspominamy też trochę jak to było, gdy Polska ratyfikowała Konwencję Stambulską oraz dlaczego Konwencja musi zostać z nami. 

Debata odbędzie się w języku polskim, rozmowa z V (dawniej Eve Ensler) będzie tłumaczona z angielskiego przez Katarzynę Nowakowską. Całość na Polski Język Migowy przetłumaczy Beata Tobolska. 

W rozmowie wezmą udział:

Joanna Keszka – edukatorka seksualna i pisarka, autorka książek „Grzeczna to już byłam”, „Potęga zabawnego seksu”.

Katarzyna Sękowska-Kozłowska – doktorka nauk prawnych, adiunktka w Poznańskim Centrum Praw Człowieka Instytutu Nauk Prawnych PAN

Katarzyna Bierzanowska – tłumaczka, autorka inicjatywy Pełnoprawna na rzecz równego traktowania osób z niepełnosprawnościami, edukatorka, aktywistka, członkini Kolektywu Artykuł 6., nieformalnej grupy kobiet z niepełnosprawnościami i ich sojuszniczek.

Jolanta Prochowicz – wykładowczyni, ekspertka ds. komunikacji międzykulturowej, założycielka Fundacji Camera Femina, dyrektorka programowa „Demakijażu – Festiwalu Kina Kobiet”

Anna Baumgart – doktora sztuki. Jej prace filmowe, performatywne i rzeźbiarskie były prezentowane na wielu wystawach w prestiżowych instytucjach sztuki w kraju i na świecie a prace znajdują się w kolekcjach tj. Muzeum Narodowe w Warszawie, Kolekcja Parlamentu Europejskiego, Zachęta Państwowa Galeria Sztuki. Jej twórczość zaliczana jest do nurtów sztuki krytycznej i sztuki feministycznej

Maja Staśko – dziennikarka, scenarzystka, aktywistka. Współautorka książki „Gwałt polski”

Anita Kucharska Dziedzic – działaczka społeczna i polityczna, doktorka nauk humanistycznych, posłanka na sejm w Klubie Lewica

oraz 
V (dawniej Eve Ensler) – pisarka, feministka, autorka słynnych „Monologów waginy”, pomysłodawczyni V-Day oraz One Billion Rising.

Rozmowę poprowadzi Joanna Piotrowska, założycielka Feminoteki, trenerka samoobrony i asertywności dla kobiet i dziewcząt WenDo, trenerka i ekspertka antydyskryminacyjna, równościowa i antyprzemocowa.

Debata odbywa się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” współfinansowanego z dotacji Program Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy, finansowanego z Funduszy EOG.

Płock przyjął nowy program przeciwdziałania przemocy w rodzinie uwzględniający perspektywę płci

ask_logoTo kolejna miejscowość, po Koszalinie, Poznaniu  i Warszawie, która w swoim programie przeciwdziałania przemocy w rodzinie uwzględniła kwestię przemocy ze względu na płeć. To jedne z efektów działań Antyprzemocowej Sieci Kobiet, której przedstawicielka w Płocku konsultowała program.

Cieszymy się, że powstało badanie lokalnych programów antyprzemocowych i z pewnością wykorzystamy je do pisania naszego – deklarowała Iwona Szopek, szefowa Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Płocku podczas debaty „Przemoc ma płeć. O przemocy bez stereotypów”, która odbyła się 3 marca 2016 roku w Centrum Organizacji Pozarządowych w Płocku, a zorganizowana w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet – ASK” przez grupę Nieformalną „One Billion Rising Płock” i Fundację Feminoteka.

Na deklaracjach się nie skończyło. W nowym płockim programie na lata 2017-2022 znajdziemy  nie tylko bardzo dobrą diagnozę dotyczącą przemocy w rodzinie z uwzględnieniem danych statystycznych z podziałem na płeć, ale w programie podkreślono także, że przemocy w rodzinie najczęściej doświadczają kobiety. Choć wydawałoby się to oczywiste, to jednak wyniki monitoringu lokalnych programów antyprzemocowych w Polsce przeprowadzonego w 2016 roku w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” pokazały, że ponad 50% lokalnych programów nie zawierało tej informacji, a zaledwie 21% z nich na etapie diagnozy, podawało dane ilościowe dotyczące liczby osób doświadczających przemocy w rodzinie w Polsce, a tylko połowa z nich podawała dane z podziałem na płeć.

W płockim programie zamieszczono także fragmenty Konwencji Rady Europy o zwalczaniu i przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej zwracające uwagę na fakt, że  „wszelkie formy przemocy wobec kobiet, w tym przemocy w rodzinie, należy uznać za część mechanizmu społecznego, który dopuszcza lub toleruje dyskryminację kobiet. Zwraca też uwagę na konieczność podjęcia skoordynowanych oddziaływań interdyscyplinarnych”.

Efektem działań Antyprzemocowej Sieci Kobiet, którą w Płocku reprezentuje Monika Mioduszewska-Olszewska, liderka grupy One Billion Rising/ Nazywam się Miliard Płock jest zaplanowanie na 2018 rok lokalnej kampanii społecznej nt. przeciwdziałania przemocy w rodzinie wobec kobiet 

W Płocku od ubiegłego roku działa specjalny telefon zaufania dla osób doznających przemocy. Pod numerem 660 434 220 można szukać pomocy, zarówno psychologicznej jak i prawnej.

Cały Miejski Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2017 – 2022 w Płocku 

Lokalnie przeciw przemocy Wielkopolska – relacja z debaty w Poznaniu

W debacie zorganizowanej 25 kwietnia 2016 roku przez Stowarzyszenie Kobiet „Konsola”, partnerki projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” realizowanego przez fundację Feminoteka wzięli udział przedstawiciele Urzędu Miasta Poznania, Wydziału Zdrowia i polityki społecznej, Gabinetu prezydenta, przedstawiciele Regionalnego ośrodka pomocy społecznej, przedstawiciele rad osiedla i organizacji pozarządowych. Debatę objął patronatem Jacek Jaśkowiak, Prezydent Miasta Poznania

Konferencja była podzielona na dwie części. Podczas pierwszej zostały przedstawione wyniki monitoringu lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w całej Polsce oraz poszczególnych programów z Wielkopolski.  Raport z badań dotyczących przemocy w szkole przedstawiła dr Iwona Chmura-Rutkowska. Anna Kozyra przedstawiła opracowanie poświęcone problemom i szansom zespołów interdyscyplinarnych.

W części drugiej debaty uczestnicy i uczestniczki debaty zastanawiali się, co można zrobić, by skuteczniej przeciwdziałać przemocy. Z części dyskusyjnej powstała lista rekomendowanych działań i potrzeb:

  • Brak środków na finansowanie interwencji i prewencji (zarówno dla ofiar, sprawców, jak i osób najbliższych) – konieczne jest zapewnienie środków na działania antyprzemocowe w budżecie miasta.
  • Stworzenie bazy o ofercie interwencyjnej, pomocowej i terapeutycznej w województwie (zarówno dla ofiar, sprawców, jak i osób najbliższych). Potrzebują tego osoby pierwszego kontaktu (sąsiedzi, kadra szkoły, osoby w służbie zdrowia, funkcjonariusze_ki) – stworzenie zintegrowanego, międzyresortowego informatora dostępnego na stronach www miasta i w instytucjach pomocowych, edukacyjnych, itp.
  • Zwiększenie liczby miejsc i instytucji, w których pracuje się ze sprawcami przemocy.
  • Koordynacja działań i projektów realizowanych przez różne instytucje rządowe i pozarządowe.
  • Wsparcie merytoryczne i zwiększenie świadomości i wrażliwości kadry zarządzającej w różnych instytucjach (przedszkola, szkoły, służba zdrowia, policja, kuratoria oświaty, ośrodki pomocy)
  • Opracowanie i upowszechnienie standardów i gotowych prostych instrukcji (procedur) reagowania na przemoc – dla pracowników oświaty, służby zdrowia, funkcjonariuszy policji, pracowników społecznych
  • Zsieciowanie osób zainteresowanych pracą na rzecz powyższych zmian.
  • Podjęcie działań zmierzających do wprowadzenia powyższych działań – na poziomie miasta koordynowałby Wydział Zdrowia i Polityki Społecznej.

Jednym z wniosków płynących z debaty było stworzenie programu pilotażowego, by wejść z antyprzemocowymi działaniami na poziom rad osiedlowych, by trafiły one jak najbliżej osób potrzebujących.

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG. 

banernorweskie_batory

 

 

 

 

Lokalne programy przeciwdziałania przemocy w rodzinie a perspektywa płci. Raport. Wzorcowy program

okladka_nawwwLokalne programy przeciwdziałania przemocy w rodzinie a perspektywa płci. Raport. Wzorcowy program.

Fundacja Feminoteka, Warszawa 2016

Redakcja: Joanna Piotrowska

Osoby doznające przemocy najczęściej oczekują od systemu wsparcia konkretnej zmiany swojej sytuacji. Ich poczucie bezpieczeństwa, a także faktyczne zapewnienie bezpieczeństwa zależne jest również od tego, jaką rangę w hierarchii problemów społecznych będzie miała przemoc wobec kobiet oraz równouprawnienie kobiet i mężczyzn. Bez nazwania rzeczy po imieniu i pokazania faktycznego źródła problemów nie da się zbudować skutecznego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. To, w jaki sposób dana gmina tworzy swój lokalny program, w jaki sposób korzysta i zarządza swoimi zasobami oraz w jaki sposób postrzega swoją rolę w kształtowaniu postaw i świadomości mieszkańców, jest decydujące dla sposobu wykonywania obowiązków przez przedstawicieli poszczególnych służb i podmiotów zaangażowanych w przeciwdziałanie przemocy w rodzinie.
Projekt zrealizowany przez Feminotekę daje szansę na zapewnienie wysokiego standardu planowania działań na szczeblu lokalnym. Jego zapewnienie osobom doznającym przemocy jest nie tylko obowiązkiem, ale i szansą na zmianę struktury zjawiska przemocy i zwiększenie ochrony osób zagrożonych przemocą.

– Grzegorz Wrona

Spis treści

1. O Antyprzemocowej Sieci Kobiet
2. Wzorcowy program jako szansa na zapewnienie wysokiego standardu planowania działań na szczeblu lokalnym
– Grzegorz Wrona
3. Dlaczego przemoc z uwzględnieniem perspektywy płci? – Joanna Piotrowska
4. Wyniki badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy płci – partnerki projektu
5. Rekomendacje – partnerki projektu
6. Wzorcowy program przeciwdziałania przemocy w rodzinie na szczeblu lokalnym z uwzględnieniem perspektywy płci – partnerki projektu
7. Dobre praktyki na poziomie lokalnym – Joanna Piotrowska
8. Kto działa w Antyprzemocowej Sieci Kobiet– ASK i jak się do nas przyłączyć

Publikacja do pobrania w pliku pdf 

Szczecin – brak organizacji zajmujących się przemocą wobec kobiet – relacja z debaty w Szczecinie

Przeszkodą stojącą za włączaniem organizacji zajmujących się kwestiami równościowymi, obywatelskimi, związanymi z przeciwdziałaniem przemocy  do Zespołów Interdyscyplinarnych i działań przeciwprzemocowych jest brak w znakomitej części gmin organizacji zajmujących się tą problematyką.  W związku z tym rolę tę przejmują organizacje kościelne – to jedna z uwag, która pojawiła się podczas debaty 21.04.2016 w Szczecinie w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet”, którego Fundacja CZAS DIALOGU jest partnerką.

Fundacja CZAS DIALOGU, jako partner lokalny zorganizowała spotkanie grupy eksperckiej pt. „Raport-monitoring lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie – rekomendacje i nowe strategie”. Na spotkaniu przedstawione zostały efekty projektu w postaci wyników badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W spotkaniu  udział wzięli m.in. posłanka Magdalena Kochan zajmująca się w Parlamencie Europejskim kwestiami związanymi z przemocą, rodzinami zastępczymi, kwestiami społecznymi, a także przedstawiciele Wydziału Spraw Społecznych Urzędu Marszałkowskiego: dyrektorka Anna Nowak wraz z pracownikami; pełnomocnik marszałka ds. uzależnień Krzysztof Faliński, dyrektorka Zachodniopomorskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli p. Urszula Pańka, przedstawiciel Antyprzemocowej Sieci Mężczyzn i ekspert ds. równościowej edukacji – Piotr Lachowicz, naukowcy z Instytutu Socjologii US prowadzący badania regionalne związane z sytuacją kobiet – dr Albert Terelak i dr Sebastian Kołodziejczyk, zastępca  dyrektora  Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej – Jacek CerebieżTarabicki, Jerzy Wójtowicz – przedstawiciel Regionalnego Ośrodka Pomocy Społecznej, przedstawicielka Urzędu Marszałkowskiego w Szczecinie zajmująca się kwestiami związanymi z opracowywaniem strategii działania – Katarzyna Kichcińska, a także dyrektorka Międzynarodowym Centrum Studiów i Spotkań im. Bonhoeffera od lat zajmująca się działaniami obywatelskimi  oraz przedstawicielki Fundacji Czas Dialogu – Bogna Czałczyńska, Jolanta Kuruoglu, Jolanta Tryszkiewicz.

Osobą prowadzącą i moderująca spotkanie była Bogna Czałczyńska, prezeska Fundacji Czas Dialogu. Obecna była wykonująca lokalne analizy programów Jolanta Kuruoglu. Wyniki raportu oraz ich omówienie przedstawiła dr Anita Kucharska Dziedzic, prezeska Lubuskiego Stowarzyszenia na Rzecz Kobiet BABA z Zielonej Góry, organizacji od 17. lat zajmującej się kwestiami przeciwdziałania przemocy wobec kobiet.

Spotkanie miało charakter roboczy, wszelkie kwestie związane z przedstawionymi wynikami badań były poddawane dyskusji uwzględniającej perspektywę regionu Pomorza Zachodniego. Dyskusji poddano także metodologię badania, uwzględnianie w strategiach perspektywy kobiet, równościowy sposób przekazu w badanych strategiach oraz możliwości i problemy związane z monitorowaniem danych obejmujących różne obszary działania instytucji pomocowych (policja, MOPS/GOPS, prokuratury). Zastanawiano się nad skutecznym różnicowaniem w statystykach kwestii płci czy wieku sprawców i ofiar przemocy.  Dyskusji poddano także udział organizacji pozarządowych w Zespołach Interdyscyplinarnych oraz podczas konsultowania programów przeciwdziałania. Problemem jest brak w znakomitej części gmin organizacji zajmujących się kwestiami równościowymi, obywatelskimi, związanymi z przeciwdziałaniem przemocy etc.  W związku z tym rolę tą przejmują organizacje kościelne.  Spotkanie zakończyło się deklaracją dotycząca potrzeby zaprezentowania i przekazania wyników raportu bezpośrednio do przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego na Pomorzu Zachodnim. Wydział Współpracy Społecznej Zachodniopomorskiego Urzędu Marszałkowskiego w Szczecinie zadeklarował zorganizowanie konferencji dla przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego z województwa zachodniopomorskiego, na którym przedstawione zostaną wyniki raportu.

Druga część seminarium miała charakter otwartego spotkania z przedstawicielkami organizacji pozarządowych i środowiska kobiet angażujących się w działania skierowane na antyprzemocowe kampanie społeczne, pomoc ofiarom przestępstw, przeciwdziałanie przemocy w rodzinie oraz kwestie związane z równością płci. Spotkanie moderowała Bogna Czałczyńska. Kwestie związane z raportem, wyniki badań oraz związane z nimi problemy przedstawiła dr Anita Kucharska-Dziedzic.

Poruszano kwestie związane ze współpracą środowisk kobiet, lokalnych organizacji kobiecych i równościowych oraz włączaniem się w kampanie społeczne wiązane z przemocą seksualną i Antyprzemocową Siecią Kobiet/Mężczyzn.

W wyniku dyskusji podjęto także decyzję o organizowaniu cyklicznych spotkań. S

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG. 

banernorweskie_batory

O przemocy bez stereotypów. Lokalne rozwiązania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie relacja z debaty w Głogowie

20 kwietnia 2016  w Głogowie odbyła się debata dotycząca zagadnień przeciwdziałania przemocy domowej w ramach projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet, którego Stowarzyszenie dla Dzieci i Młodzieży SZANSA jest partnerem.  Jednym z celów tego spotkania było wypracowania lokalnych rozwiązań w zakresie przeciwdziałania przemocy.

Debata została zorganizowana pod honorowym patronatem Prezydenta Miasta, wzięło w niej udział około 30 osób, przedstawicieli/lek instytucji i organizacji zajmujących się problematyką przemocy. Zaproszono także przedstawicieli Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy. W debacie uczestniczyła Bożena Kowalczykowska, Zastępca Prezydenta Głogowa oraz Beata Stachak –Naczelnik Wydziału Edukacji i Spraw Społecznych.

W części wykładowej debaty zaprezentowano: zagadnienia teoretyczne związane ze zjawiskiem przemocy wobec kobiet (dr Joanna Cichla), omówiona została praca gminnego zespołu interdyscyplinarnego (Przewodnicząca zespołu Justyna Baczyńska) oraz   zaprezentowane zostały wyniki badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy domowej z całej Polski, w tym również głogowskiego gminnego  programu           (dr Anita Kucharska-Dziedzic, Stowarzyszenie „Baba”).

W części warsztatowej wypracowywano rekomendacje do prowadzenia lokalnej polityki w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, które powinny znaleźć się w Gminnym Programie Przeciwdziałania Przemocy.

Przy wypracowywaniu uwzględniono 5 obszarów tematycznych:

  1. przemoc wobec kobiet,
  2. krzywdzenie dzieci,
  3. współpraca instytucji i organizacji
  4. edukacja społeczna
  5. profilaktyka

Uczestnicy i uczestniczki debaty wskazywali, jakie zagadnienia powinny być realizowane we wskazanych obszarach, a co za tym idzie, co powinno znaleźć się w gminnym  programie przeciwdziałania przemocy na lata 2017-2021.

Poniżej zestawienie rekomendacji, jakie wnieśli uczestnicy debaty do planowanego programu:

Profilaktyka

  • Edukacja w szkołach podstawowych, gimnazjach, warsztaty, prelekcje dotyczące zjawiska przemocy
  • Zwiększenie działań na rzecz młodzieży (tworzenie grup młodzieżowych)
  • Edukacja dla kobiet mogących doświadczać przemocy
  • Współpraca, wymiana doświadczeń pomiędzy szkołami
  • Szkolenia dla szkół dotyczące zjawiska przemocy: rozpoznawanie, interwencja zasady postępowania
  • Informator o instytucjach pomocowych i aktualnej proponowanej ofercie
  • Szkoła dla rodziców i opiekunów ( zmiana formy i tematyki, oddziaływanie dla rodzin kierowanych przez sąd)
  • Kampanie społeczne mające na celu podniesienie świadomości osób pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy oraz innych osób

EDUKACJA SPOŁECZNA

  • Edukacja służby zdrowia- propozycja wspólnych szkoleń.
  • Podpisanie porozumień lokalnych w zakresie przeciwdziałania przemocy, np. ze służbą zdrowia
  • Kampanie społeczne, akcje profilaktyczne, spoty filmowe, oddziaływanie poprzez media społecznościowe  (przemoc ekonomiczna, zaniedbanie)
  • Debaty, edukacja w szkołach.
  • Informator o instytucjach pomocowych- jeden wspólny( aktualizowany raz w roku)
  • Łączenie edukacji z zakresu przeciwdziałania przemocy z obchodzeniem różnych dni- np. Dzień ojca, Dni Głogowa, W cieniu Kolegiaty, stoiska z informacjami o miejscach pomocy w sytuacji krzywdzenia
  • Informacje edukacyjne dla rodziców w dziennikach elektronicznych.
  • Spotkanie w celach edukacyjnych, zapraszanie do dyskusji, do wspólnych działań księży, lekarzy.
  • Wykorzystanie instytucji kościelnych do działań edukacyjnych

Temat: krzywdzenie dzieci.

  • zajęcia edukacyjne w szkołach na temat praw człowieka, praw dziecka
  • zajęcia edukacyjne o tematyce prawnej dla dzieci
  • szkolenia z zakresu kompetencji wychowawczych dla rodziców w żłobkach i przedszkolach
  • szkolenia kadry szkolnej, nie tylko pedagogicznej uwrażliwiające na zjawisko krzywdzenia dzieci i zasad postępowania w przypadku ujawnienia
  • kampanie społeczne
  • sprawna interwencja kryzysowa
  • psychiatra dziecięcy w mieście
  • oferta terapii rodzinnej
  • ujednolicona procedura interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dzieci
  • wykaz placówek pomocowych wraz z aktualną ofertą

Współpraca instytucji i organizacji.

  • Wykaz instytucji i organizacji z pełną informacją o możliwości kontaktu i współpracy.
  • Informacja o zakresie możliwej pomocy, form usługi jakie dana instytucja/organizacja może świadczyć na rzecz rodzin doświadczających przemocy.
  • Wyznaczenie osoby pierwszego kontaktu z instytucji/organizacji –koordynator, zakres kompetencji.
  • Skuteczny przepływ informacji pomiędzy instytucjami/organizacjami m.in. telefoniczny, emailowy.
  • Wspólne spotkania przedstawicieli instytucji/organizacji – szkolenia, warsztaty, analiza podejmowanych działań i sytuacji w mieście
  • cykliczne, obligatoryjne raz w kwartale, spotkania przedstawicieli/osób kontaktowych/koordynatorów z instytucji i organizacji.
  • Monitorowanie realizacji programu m.in. poprzez organizowane przez Gminę spotkań instytucji i organizacji realizujących program.
  • Wspólne działania profilaktyczne, działania interdyscyplinarne, działania oddolne.
  • Opracowanie standardów i procedur współpracy – jak postępować z ofiarą przemocy interdyscyplinarnie (instytucje i organizacje) – wypracowanie ścieżek współpracy.
  • Diagnoza zasobów.
  • Wykorzystanie Rady Pożytku Publicznego do promocji działań organizacji pozarządowych realizujących działania z zakresu przeciwdziałania przemocy
  • zlecanie zadań organizacjom pozarządowym

Przemoc wobec kobiet

  • definicje przemocy, rodzaje, konsekwencje, cykl przemocy (przemoc wobec osób starszych i niepełnosprawnych)
  • charakterystyka osobowościowa osób doznających przemocy i stosujących przemoc
  • uwarunkowanie przemocy w rodzinie (stereotypy, mity)
  • prawna ochrona kobiet przed przemocą w Polsce
  • formy pomocy /zasoby instytucjonalne z uwzględnieniem organizacji pozarządowych/
  • konkretne miejsca, gdzie może uzyskać pomoc osoba doświadczająca przemocy, wykaz instytucji.
  • Interwencyjna pomoc psychologiczna dla ofiary
  • bezpłatna terapia
  • grupy wsparcia dla doznających przemocy zlokalizowane w różnych instytucjach
  • superwizja dla osób pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy

Ponadto w  podsumowaniu debaty  i dyskusji wskazano na ważność następujących zagadnień ważnych z punktu widzenia realizacji Programu oraz przeciwdziałania przemocy w Gminie Miejskiej Głogów:

  • współpraca z wymiarem sprawiedliwości,
  • monitoring następujących zagadnień: liczba przyznanych pełnomocników osób pokrzywdzonych, liczba zakazów zbliżania się  sprawcy do pokrzywdzonych, liczba nakazów opuszczenia mieszkania,
  • konieczność etatu dla osoby obsługującej zespół interdyscyplinarny,
  • monitoring wydanych środków przez Gminę Miejską na zadania z zakresu przeciwdziałania przemocy. Jaką część finansów przeznacza się w tym zakresie na instytucje samorządowe, a jaką na organizacje pozarządowe?
  • Zespół interdyscyplinarny powinien składać się z kierowników placówek, a nie jego pracowników, natomiast w grupie roboczej powinni być specjaliści.

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” realizowanego był przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami z całej Polski w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji” przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.

banernorweskie_batory

Wspólny cel oznacza wspólne działanie – relacja z seminarium we Wrocławiu

Jedną z przyczyn tworzenia programów antyprzemcowych na bardzo dużym poziomie ogólności, bez precyzyjnego definiowania celów, działań i rezultatów jest brak konkretnych środków finansowych przeznaczanych przez samorządy na ich realizację – wynika z dyskusji podczas seminarium we Wrocławiu „Wyzwania w tworzeniu programów przeciwdziałania przemocy”, zorganizowanego przez Fundację na Rzecz Równości w ramach projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet.

W seminarium udział wzięło ok. 40 osób. Wśród nich znaleźli się kierownicy/czki ośrodków pomocy społecznej, pracownicy/ce socjalni, przedstawiciele/lki zespołów interdyscyplinarnych, przedstawiciele/lki jednostek samorządowych oraz organizacji pozarządowych z terenu Dolnego Śląska. Celem spotkania było poszukiwanie dobrych praktyk jako rekomendacji do tworzenia wzorcowej procedury opracowania programów przeciwdziałania przemocy.

Seminarium poprowadziła redaktorka „Gazety Wrocławskiej” Katarzyna Kaczorowska. Wyniki raportu przygotowanego przez Antyprzemocową Sieć Kobiet zreferowała uczestnikom prezeska Fundacji Izabela Beno, która w drugiej części seminarium współprowadziła dyskusję.

Pierwsza część spotkania miała charakter warsztatowy. Uczestnicy/czki pracowali/ły w zespołach i wspólnie poszukiwali odpowiedzi na pytania: Z jaką formą przemocy stykają się najczęściej? Skąd mają informację na temat zdarzeń przemocowych i która z instytucji, ich zdaniem, nie spełnia swojej roli w przeciwdziałaniu zjawisku przemocy (najsłabsze ogniwo)? Jakie działania, podejmowane przez reprezentowane instytucje uznają za najmniej efektywne?

Z wypowiedzi zebranych osób wynika, że najczęściej identyfikowaną formą przemocy jest przemoc fizyczna, w drugiej kolejności zaś ekonomiczna. Tylko jedna z pięciu grup zwróciła uwagę na występowanie przemocy seksualnej. Uczestnicy/czki jednej z grupy zwrócili/ły też uwagę na fakt, że przemoc fizyczna jest konsekwencją przemocy psychicznej.

Wśród źródeł informacji dotyczących zjawiska przemocy seminarzyści/stki wymienili: policję (interwencje i niebieska karta), pracowników/ce socjalnych/e będących/ce w terenie i nieliczne przypadki zgłoszeń ze szkół. Zaznaczyli/ły również, że zawodzi służba zdrowia, która nie przekazuje informacji i nie chce powoływać osób do zespołów interdyscyplinarnych.

Uczestnicy/czki scharakteryzowali/ły również profil sprawcy i osoby pokrzywdzonej ze względu na płeć, wiek, wykształcenie, które nie odbiegają od danych statystycznych ogólnie dostępnych. Podkreślili/ły natomiast, że coraz więcej sprawców przemocy posiada wyższe wykształcenie. Niepokojący ich zdaniem jest również fakt, że sprawcami stają się z jednej strony coraz młodsze osoby – chłopcy uczący się w szkołach gimnazjalnych, a z drugiej mężczyźni po 70. roku życia.

Ideą warsztatowej części spotkania było zwrócenie uwagi na istotę diagnozy sytuacji bieżącej, jako punktu wyjścia do planowania działań naprawczych i profilaktycznych.

Kolejna część spotkania dotyczyła podsumowania wdrożonych w gminach i powiatach programów przeciwdziałania przemocy, ich efektywności lub jej braku. Dyskusja nawiązywała do wyników przeprowadzonych badań.

Główną refleksją po zakończeniu seminarium było potwierdzenie, że wśród autorów programów przeciwdziałania przemocy znajduje się bardzo wiele osób, które mają pełną świadomość jak takie programy powinny być skonturowane. Brak środków finansowych przeznaczanych przez samorządy na ten cel powoduje tworzenie dokumentów na bardzo dużym poziomie ogólności, bez precyzyjnego definiowania celów, działań i rezultatów. Wynika to z obawy o wykonanie zaplanowanych działań. Tak tworzone programy są „sztuką” na półce, spełniającą wymogi kontroli, tj. zaznaczenie na liście pytań kontrolnych, że jednostka spełnia obowiązek ustawowy. Fakt ten frustruje świadomych kierowników ośrodków pomocy społecznej oraz przewodniczących zespołów interdyscyplinarnych.

Pozytywnym zaskoczeniem była frekwencja oraz wyrażona działaniem chęć współpracy. Uczestnicy/czki z zaangażowaniem i powagą odnieśli/ły się do poruszanych kwestii. Sami/e podsumowując uznali wysoką wartość spotkania, jego merytoryczne walory oraz nieocenioną ideę wzajemnego poznania i współdziałania.

Spotkanie tak wielu praktyków/czek, realizatorów/rek lokalnej polityki przeciwdziałania przemocy umożliwiło sformułowanie kilku ważnych sugestii, istotnych dla optymalizowania działań w zakresie przygotowywania i realizacji programów przeciwdziałania przemocy:

  • Analizy w programach dotyczyć muszą zjawiska na poziomie lokalnym, z ewentualnym odniesienie do tendencji ogólnopolskich, ponieważ to specyfika regionu determinuje podejmowane działania. Ważne jest przy tym stworzenie narzędzia do wykorzystania dla ośrodków pomocy społecznej do tworzenia diagnozy. W tym zakresie jest pewna luka wiedzy, szczególnie w mniejszych gminach, gdzie w ośrodkach pomocy społecznej zatrudnionych jest niewiele osób.
  • Współpraca z przedstawicielami/lkami organizacji pozarządowych na każdym etapie tworzenia i realizacji programów przeciwdziałania przemocy została uznana za dużą wartość, przy czym często wskazywano na brak organizacji na danym terenie specjalizujących się w działaniach na rzecz kobiet lub równouprawnienia. Wartością spotkania jest informacja, która zaskoczyła przedstawicieli/lki małych gmin, dotycząca możliwości stałej lub doraźnej współpracy z organizacjami pozarządowymi z większych ośrodków miejskich. Ważne jest, aby budować taką sieć wiedzy, z której korzystać mogłyby szczególnie przedstawiciele/lki gmin. Dodatkowo w tym zakresie spotkania na seminariach i szkoleniach, połączone z wymianą kontaktów uznane zostało za działania pożądane. Spotkania takie powinny być również organizowane w formie zajęć interdyscyplinarnych, w których powinni uczestniczyć policjanci/tki, pracownicy/ce socjalni/e, nauczyciele/lki, przedstawiciele/lki służby zdrowia oraz organizacji pozarządowych. Forma rozwoju sieci współpracy (wiedzy) jest również jednym z działań mających realny wpływ na wzmacnianie systemu przeciwdziałania przemocy.
  • Budowanie zespołów interdyspyplinarnych – zwrócenie uwagi na skład zespołów oraz sposób ich pracy. Istotnym problemem jest brak pracy zespołowej wśród członków/kiń zespołów oraz brak dowartościowania pracy członków/kiń zespołów, co wpływa czasami na zdawkowość podejmowanych działań.
  • Podpisywanie porozumień o współpracy między jednostkami samorządu terytorialnego a organizacjami pozarządowymi, szkołami, policją, służbą zdrowia – wspólny cel, oznacza wspólne działanie.
  • Spotkania w szkołach z uczniami/nnicami szkół podstawowych i gimnazjalnych. Rozmawianie z nimi o zjawisku przemocy oraz o tym, co mogą zrobić, gdzie się zgłosić w sytuacji, kiedy jej doświadczają lub ktoś z ich otoczenia jest osobą pokrzywdzoną. Złożenie tego rodzaju oferty do szkoły powinno się odbyć na zakończenie roku szkolnego lub w pierwszych dniach września, by nauczyciele/lki i dyrektorzy/rki mogli/ły uwzględnić takie działania w programach pracy szkoły. Warto też w tym zakresie pracować z bibliotekarzami i bibliotekarkami z publicznych bibliotek (dobór literatury, lekcje biblioteczne). Wśród tej grupy zawodowej bardzo popularne i często podejmowane są działania z zakresu tolerancji, działań przeciwko wykluczeniu, dyskryminacji i przemocy. Te zasoby w programach przeciwdziałania przemocy są często pomijane. Publiczne biblioteki, podobnie jak ośrodki kultury, są jednostkami lokalnymi, które gmina musi prowadzić i finansować, stąd włączenie ich działań do programu przeciwdziałania przemocy pośrednio wzmocni w formie dodatkowych zasobów jego realizację.
  • Sugestią, wynikającą z analizy środków przeznaczanych na przeciwdziałanie alkoholizmowi, jest prowadzenie zajęć w świetlicach z elementami socjoterapii. Wzmacniają one prace animatorów/rek kultury i bibliotekarzy/rek. Doświadczone i przygotowane socjoterapeutk/ci mogą pracować w mniejszych grupach oraz według bardziej dedykowanych programów. Zadanie w całości finansowane może być z programu antyalkoholowego.
  • Ważne jest wzmocnienie pracy psychologów/żek/, pedagogów/żek szkolnych w zakresie wiedzy prawnej, w tym o procedurze niebieskiej karty. Rozwiązaniem może być drukowanie plakatów/ulotek oraz dedykowane szkoleniowe rady pedagogiczne. Pośrednią metodą mogłyby być materiały edukacyjne dla młodzieży z dodatkowymi materiałami metodycznymi do prowadzenia zajęć, uwzględniające wskazówki dla osób prowadzących (ukryty cel dydaktyczny).
  • Programy dla rodziców (profilaktyka) – prowadzone na zasadzie dodatkowych zajęć w szkołach i poza nimi. Spotkania takie mogą być połączone z wywiadówkami lub stanowić mogą odrębne spotkania. Ich połączenie z profilaktyką uzależnień może ułatwić skupienie uwagi na proponowanym wydarzeniu.
  • Realizacja superwizji dla pracowników/c socjalnych, to bardzo ważne działanie, które nie pojawia się w programach przeciwdziałania przemocy, a w perspektywie bieżącego funkcjonowania pracownika socjalnego jest bardzo ważnym elementem.

GÓRY LODOWE zidentyfikowane przez uczestników/czki, mające kluczowe znaczenie dla „płytkości” tworzonych programów przeciwdziałania przemocy:

  • Brak konkretnego wskazania na obowiązek finansowania działań na realizację programu. Budżet na przeciwdziałanie i reagowanie jest „wyszarpywany”. Konieczność doprecyzowanie przez ustawodawcę źródeł finansowania, być może określenie minimalnego poziomu środków przeznaczanych na ten cel.
  • Brak zrozumienia znaczenia profilaktyki i brak elementarnej wiedzy ze strony radnych na temat problemów dotyczących zjawiska przemocy, czego konsekwencją jest traktowanie z lekceważeniem programów w jednostkach samorządu terytorialnego.
  • Brak narzędzia ewaluacji. Brak wsparcia w przygotowywaniu diagnozy.
  • Strach przed realizacją programu, który jest postrzegany jako niepotrzebny, zbędny. Tworzenie sytuacji zmiany, do której nie są przekonane władze samorządowe (brak silnego poparcia).
  • Niska efektywność szkoleń dla policji, której statystyki są głównym źródłem informacji oraz której przedstawiciele są na pierwszej linii „frontu” (nie mają, nie przerabiają tematyki przemocy na żadnym etapie szkolenia zawodowego – zwrócił na to uwagę były policjant, który aktualnie jest członkiem zespołu interdyscyplinarnego w jednej z dolnośląskich gmin). UWAGA! Policja nie jest rozliczana z interwencji, tak jak w przypadku innych prowadzonych przez nich spraw. Policjanci/tki wiedzą, że ten rodzaj działania nie stanowi ich grupy docelowej.
  • Przeciążenie obowiązkami, pracą i biurokracją osób zajmujących się zjawiskiem przemocy.
  • Brak zaplecza socjalnego (mieszkań), przemoc nie jest przesłanką do zapewnienia mieszkania.
  • Brak jednego człowieka – koordynatora/rki, który odpowiadałby w gminie za przeciwdziałanie przemocy, który zatrudniony byłby w ramach umowy.
  • W przypadku pojawienia się współpracy gmin z organizacjami pozarządowymi dużym utrudnieniem współpracy są roczne umowy. Wprowadza to konieczność ciągłego wyłaniania wykonawców/czyń – specjalistów/tek. Propozycja byłyby umowy 2-3 letnie, których budżet mógłby być ustalany rocznie, ale przywiązanie specjalistów do organizacji byłoby łatwiejsze i bardzie efektywne.
  • Wewnętrzne regulacje samorządowe, które ograniczają lub wykluczają dobrą współpracę specjalistów w obszarze przeciwdziałania przemocy np. praktyki, że ze środków przeznaczonych na realizację wsparcia dla osób doświadczających przemocy nie mogą być finansowane konsultacje prowadzone przez osoby posiadające własną działalność gospodarczą. Praktyka wskazuje, ze najlepsi prawnicy/czki, radcy prawni/czynie/ne, psycholodzy/żki, z uwagi na specyfikę zawodu, w większości prowadzą własną działalność.

 

Wartością dodaną seminarium, jest wyrażona wola przedstawicieli/lek ośrodków pomocy społecznej do zapoznania się z przygotowywanym wzorcowym programem i bardzo duża chęć współpracy przy jego wdrażaniu. Takie deklaracje zgłosiły podczas spotkania 4 gminy.

Seminarium „Wyzwania w tworzeniu programów przeciwdziałania przemocy”, zorganizowane przez Fundację na Rzecz Równości, odbyło się 19 kwietnia 2016 (poniedziałek), w godzinach od 10.00 do 13.00 na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu, przy ul. Komandorskiej 118/120.

Seminarium odbyło się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG. 

banernorweskie_batory

Poznań: Lokalnie przeciw przemocy wobec kobiet – debata

Stowarzyszenie Kobiet KONSOLA , Fundacja Feminoteka
zapraszają na konferencję
„Lokalnie przeciw przemocy wobec kobiet”

25.04.2016, godz. 10:00
Urząd Miasta sala 207, plac Kolegiacki, Poznań

Patronat nad konferencją objął  Jacek Jaśkowiak, prezydent miasta Poznania 

W miesiącach lipiec-październik 2015 roku w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” przeprowadzono badanie porównawcze lokalnych programów przeciwprzemocowych: 16 wojewódzkich, 81 powiatowych i 221 gminnych (łącznie 318 dokumentów). Podczas konferencji zostaną: zaprezentowane wyniki badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z całej Polski oraz wypracowane rekomendacje do wzorcowego programu antyprzemocowego na szczeblu lokalnym.

Program konferencji
10.00 – 10.15 

Powitanie, rozpoczęcie konferencji –  Aleksandra Sołtysiak-Łuczak, Stowarzyszenie Kobiet „Konsola”

10.15-11.45 

  • Prezentacja wyników badań lokalnych programów antyprzemocowych z perspektywy płci – Aleksandra Sołtysiak-Łuczak
  •  Województwo Wielkopolskie na tle kraju – wyniki badań porównawczych przeprowadzonych przez Stowarzyszenie kobiet KONSOLA i Stowarzyszenie Koniński Kongres Kobiet – Barbara Sinica
  • Przemoc w szkole z perspektywy płci- dr Iwona Chmura-Rutkowska
  • Rola Zespołów Interdyscyplinarnych w przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i przemocy wobec kobiet- Anna Kozyra

11.45-12.00 Przerwa

12.00-13.00 

Część warsztatowo-dyskusyjna, moderacja: Aleksandra Sołtysiak-Łuczak

  • Niewykorzystane możliwości prewencji i skutecznej reakcji w ramach istniejących rozwiązań prawnych. Szanse i wyzwania.
  • Rekomendacje dla zespołów interdyscyplinarnych oraz jednostek samorządu lokalnego w zakresie prowadzenia polityk przeciwdziałania przemocy w rodzinie i przemocy

Fot: Maciej Latałło, Flickr

Debata odbywa się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG. We Wrocławiu organizuje ją Fundacja na Rzecz Równości.

banernorweskie_batory

O przemocy bez stereotypów – relacja z debaty w Świdnicy

Lokalne programy przeciwdziałania przemocy w rodzinie często są kopiowane i przygotowywane bez namysłu. Z wielu z nich tak naprawdę niewiele wynika. Nie chcemy nikogo piętnować, ale wypracować wspólny, dobry model pomocy, która uwzględni, że ofiarami są przede wszystkim kobiety – mówiły organizatorki debaty Joanna Piotrowska, prezeska Feminoteki, i Alina Szeptycka ze świdnickiej Nieformalnej Grupy Nazywam Się Miliard.

„O przemocy bez stereotypów” – wybrałyśmy taki tytuł naszej konferencji z ważnych powodów. Niestety, kwestia przemocy wciąż obarczona jest schematycznym myśleniem – wyjaśniała Alina Szeptycka. – Po pierwsze wciąż myślimy o przemocy w kontekście alkoholu i patologii. Po drugie nie jest mówione jasno i wprost, że w 90% ofiary przemocy to kobiety i dziewczęta.  Stereotyp rządzi także przyczynami przemocy. Wychowanie do ról kobiety i mężczyzny ma zasadnicze znaczenie. Tu sięgamy do kwestii płci, płci kulturowej. Od dziewczynek oczekuje się, że będą grzeczne, posłuszne, ofiarne, troskliwe, ciche. Od chłopców – że będą przebojowi, odważni, waleczni.

Te bardzo piękne cechy, niestety, jednak mogą powodować, że to kobiety stają się ofiarami przemocy, zaś mężczyźni jej sprawcami, o czym wciąż mówi się zbyt mało. Widać to także w programach przeciwdziałania przemocy – mówiła Joanna Piotrowska.

W ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet”, realizowanego przez fundację Feminoteka, został przeprowadzony monitoring lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy płci. Pod lupę zostały wzięte wszystkie programy wojewódzkie, 81 powiatowych i 221 gminnych. Programy powinny zawierać diagnozę i opis działań podejmowanych na rzecz przeciwdziałania przemocy i pomocy dla ofiar. Niestety, większość jest pisana tylko dla tego, że taki jest wymóg ustawowy (od 2010 roku). Tymczasem te programy mają być realnym narzędziem do realnej pomocy. Z dokumentów nie wynika, ile gminy przeznaczają środków na pomoc. – Boleśnie brakuje wniosków, analizy skuteczności podejmowanych działań. Przygotowujemy się do stworzenia wzorcowego programu, który będą wykorzystywać samorządy – mówiła Joanna Piotrowska.

Po tych słowach wywiązała się dyskusja, która pokazała najważniejsze problemy m.in. nieznajomość znowelizowanych przepisów jak chociażby o odizolowaniu sprawcy od osoby doznającej przemocy przez funkcjonariuszy służb odpowiedzialnych za realizowanie procedury Niebieskiej Karty, czy też brak współpracy pomiędzy różnymi podmiotami i instytucjami odpowiedzialnymi za przeciwdziałanie przemocy. Widać, że jest realna potrzeba spotkań, wymiany doświadczeń i wspólnej pracy przedstawicieli tych instytucji. Osoby odpowiedzialne za tworzenie programów przeciwdziałania przemocy potrzebują dobrych przykładów, wytycznych i otwarte są na współpracę przy tworzeniu takich programów.

Pozytywną informacją jest ta, że w Świdnicy miasto dąży do tworzenia mieszkań chronionych, zostały pozyskane środki na ten cel i takie mieszkania powstaną.

W konferencji uczestniczyło ok. 30 osób, w tym prezydent miasta Beata Moskal-Słaniewska, przedstawiciele/lki ośrodków pomocy społecznej z powiatu świdnickiego, Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, sądu rejonowego, policji, członkinie i członkowie zespołu interdyscyplinarnego, zespołów kuratorskich oraz dziennikarki lokalnych mediów.

Konferencja dotycząca lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie odbyła się 8 kwietnia 2016 r. w Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych w Świdnicy.

Relacje z debaty

Temat przemocy bagatelizowany? (Świdnica24.pl)

 

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” realizowanego był przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami z całej Polski w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji” przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.

banernorweskie_batory

Wrocław: „Wyzwania w tworzeniu programów przeciwdziałania przemocy” – seminarium

Fundacja na rzecz Równości i fundacja Feminoteka serdecznie zapraszają na seminarium:

„Wyzwania w tworzeniu programów przeciwdziałania przemocy”

19 kwietnia 2016 (wtorek), g. 10.00 – 13.00

Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, ul. Komandorska 118/120, budynek E sala 100

Seminarium „Wyzwania w tworzeniu programów przeciwdziałania przemocy” to  spotkanie praktyków samorządowych. Jego założeniem jest poszukiwanie dobrych rozwiązań
w zakresie przeciwdziałania przemocy, będących odpowiedzią na współczesne wyzwania społeczne. Wspólne działania skoncentrowane będą na tworzeniu wzorcowego programu przeciwdziałania przemocy, uwzględniającego potrzeby lokalnych społeczności przy jednoczesnym zachowaniu standardów europejskich i światowych.

Zadanie to jest możliwe jedynie przy wsparciu bezpośrednich realizatorów tych działań. Dlatego do udziału w spotkaniu zaproszeni zostali przedstawiciele samorządów, odpowiedzialni za realizację lokalnej polityki przeciwdziałania przemocy. Obecność reprezentantów organizacji pozarządowych pomoże wskazać tę współpracę  publiczno-społeczną  jako jedną z możliwych rozwiązań.

W programie seminarium:

  • prezentacja wyników ogólnopolskich badań dotyczących lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, opracowanego w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet”
  • wykład ekspertki ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie
  • dyskusja dotycząca sposobu kształtowania lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, tworzenie rekomendacji w tym zakresie.

Wspólna praca nad tworzeniem rekomendacji w zakresie tworzenia i realizacji programów przeciwdziałania przemocy jest kluczowa dla zmian społecznych. Zgodnie z deklaracją prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Krzysztofa Kwiatkowskiego, wypracowany w ramach projektu wzorcowy program przeciwdziałania przemocy w rodzinie, zostanie włączony do rekomendacji NIK-u.

Udział w seminarium jest bezpłatny. Uprzejmie prosimy o potwierdzenie obecności na adres: [email protected] lub pod numerem telefonu 608 524 832.

Fot: Jordi E, Flickr

Debata odbywa się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG. We Wrocławiu organizuje ją Fundacja na Rzecz Równości.

 banernorweskie_batory

 

Głogów: „O przemocy bez stereotypów” debata

Stowarzyszenie dla Dzieci i Młodzieży SZANSA, fundacja Feminoteka serdecznie zapraszają na debatę
pod honorowym Patronatem Wiceprezydent Miasta Głogowa Pani Bożeny Kowalczykowskiej:

O przemocy bez stereotypów
Lokalne rozwiązania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie
ŚRODA 20.04.2016 g.10.00-13.00,  Sala Rajców w głogowskim Ratuszu

W roku 2015 w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” przeprowadzono badanie porównawcze 318 lokalnych programów przeciwprzemocowych. Podczas debaty zostaną zaprezentowane wyniki badań tych programów oraz wypracowane rekomendacje do lokalnego programu działań antyprzemocowych.

PROGRAM DEBATY

  • Otwarcie debaty
    // Wiceprezydent Miasta Głogowa Bożena Kowalczykowska
  • Psychospołeczne funkcjonowanie kobiet doświadczających przemocy
    oraz motywy podjęcia terapii

    // dr Joanna Cichla – PWSZ Głogów
  • Prezentacja wyników badań lokalnych programów antyprzemocowych
    z perspektywy płci

    // Anita Kucharska-Dziedzic, Stowarzyszenie BABA, Antyprzemocowa Sieć Kobiet.
  • Znaczenie zespołu interdyscyplinarnego w lokalnych działaniach antyprzemocowych
  • // Justyna Baczyńska – Zespół Interdyscyplinarny Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Głogowie

PRZERWA

  • Możliwości współpracy lokalnych instytucji i organizacji w ramach tworzenia skutecznego systemu przeciwdziałania przemocy
    // Anna Lechowska, SZANSA
  • Wypracowanie rekomendacji do prowadzenia lokalnej polityki przeciwdziałania przemocy w rodzinie
    // Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie

Stowarzyszenie dla Dzieci i Młodzieży SZANSA jest partnerem projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet.

 

Debata odbywa się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka
z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG

banernorweskie_batory

Łódź: Działamy wspólnie przeciwko przemocy – relacja z debaty

W czwartek 7 kwietnia 2016 roku w Urzędzie Miasta Łodzi odbyła się debata „Lokalnie Przeciwko Przemocy Wobec Kobiet” zorganizowana przez Stowarzyszenie Łódzki Kongres Kobiet i Fundację EduKABE w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet”.  Debatę poprowadziła Agata Kobylińska z Fundacji EduKABE, która w drugiej części debaty poprowadziła także dyskusję. W debacie wzięło udział ok. 60 osób.

Spotkanie otworzyła Monika Kamieńska – nowa Pełnomocniczka ds. Równego Traktowania przy Prezydent Miasta Łodzi, która podkreślała jak ważne jest przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet. Monika Kamieńska, jako dyrektorka Akademickiego Ośrodka Inicjatyw Artystycznych, od dwóch lat wspiera w Łodzi coroczną akcję One Billion Rising. Następnie Agata Kobylińska z Fundacji EduKABE (w zastępstwie za nieobecną Dagmarę Janowicz
z Łódzkiego Kongresu Kobiet) zaprezentowała wyniki badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z całej Polski oraz z województwa łódzkiego. Dosyć duże  wrażenie na uczestniczkach i uczestnikach debaty wywarła informacja, że ponad 50% badanych programów antyprzemocowych nie uwzględnia perspektywy płci. W programach nie są także przewidziane działania skierowane bezpośrednio do kobiet, pomimo iż to właśnie kobiety najczęściej doświadczają przemocy.

Podczas debaty wystąpił poseł Artur Dunin, który zmierzył się ze stereotypami mówiącymi o przemocy, scharakteryzował jej rodzaje i podkreślał jak ważna dla Polski była ratyfikacja Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Poseł Dunin od samego początku jest bardzo silnym wsparciem dla OBR Łódź. Kolejna panelistka, Ilona Rafalska – radna Sejmiku województwa łódzkiego, koordynatorka OBR w Aleksandrowie Łódzkim, opowiedziała o wpływie przemocy na funkcjonowanie rodzin i dzieci. Oparła się w swoim wystąpieniu na własnych doświadczeniach, od lat bowiem zapobieganie przemocy w rodzinie leży jej na sercu i jako radna bardzo się angażuje we wszystkie działania mające na celu edukację i zapobieganie wszelkim jej objawom. Najważniejsze, jak podkreślała, jest to, że zarówno moralnie jak i prawnie wszyscy jesteśmy zobowiązani do niesienia pomocy ofiarom przemocy.

Małgorzata Niewiadomska Cudak – wiceprzewodnicząca Rady Miejskiej w Łodzi, podczas swojego wystąpienia  podkreślała, że ograniczenie kobietom ich praw reprodukcyjnych również jest rodzajem  przemocy, która jak się okazuje niejedno ma imię.  Podkomisarz Iwona Firaza z Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi przedstawiła podczas debaty statystyki interwencji dotyczącej przemocy wobec kobiet w Łodzi, w tym również informacje o zakładanych Niebieskich Kartach. Zostały zaprezentowane także działania chroniące ofiary przemocy domowej podejmowane przez Policję zgodnie z obowiązującym prawem. Anna Bartnicka – koordynator ds. przeciwdziałania przemocy MOPS opowiedziała uczestniczkom i uczestnikom debaty o tym, jak wygląda codzienność pracy w zespole interdyscyplinarnym, o tworzeniu grup roboczych, spotkaniach z osobami poszkodowanymi oraz osobami będącymi podejrzanymi o przemoc, a także wskazała gdzie się można zgłosić w Łodzi
o pomoc w przypadku doświadczania przemocy.

Podkreśliła również, że istotne jest, aby  przypomnieć łodziankom i łodzianom numer 800-112-800 – bezpłatny, anonimowy, całodobowy, czynny 7 dni w tygodniu miejski numer telefonu dla ofiar przemocy przy Ośrodku Interwencji Kryzysowej.

Następnie głos zabrała Iwona Karaś – kierowniczka Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Łodzi, która opowiedziała o pracy w ośrodku, który jest placówką całodobową, dysponującą miejscami noclegowymi dla osób dotkniętych przemocą (bez skierowania i bez względu na dochód). Ośrodek oferuje bezpłatną, kompleksową pomoc schroniskową, terapeutyczną, pedagogiczną, socjalną, medyczną i prawną. 90% ofiar przemocy domowej trafiających do ośrodka to kobiety i dzieci. Magdalena Kołacz-Kwiatkowska – asystent rodziny w I Wydziale Pracy Środowiskowej w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Łodzi opowiedziała o codziennej pracy z kobietami, najczęstszymi ofiarami przemocy.

Na zakończenie, podsumowując część złożoną z wystąpień, Agata Kobylińska z Fundacji EduKABE podkreślała jak ważna jest edukacja w zakresie wyznaczania własnych granic już od najmłodszych lat. Edukacja dzieci z zakresu bezpieczeństwa oraz profilaktyka przeciwdziałania przemocy powinna być rozpoczęta już od edukacji przedszkolnej. Tym bardziej, że Polska w 2014 roku ratyfikowała Konwencję Lanzarote o ochronie dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych.

Wszyscy otrzymali wydrukowane wyniki badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z całej Polski oraz z województwa łódzkiego. Po wystąpieniach nastąpiła ożywiona dyskusja. Uczestniczki i uczestnicy debaty zgodnie wyrazili chęć współpracy i regularnych spotkań. Podczas debaty został także przedstawiony cel powstania Antyprzemocowej Sieci Kobiet, jej założenia oraz  możliwości przyłączenia się do ogólnopolskiej sieci.  Kolejny etap to spotkanie, podczas którego zostanie przedstawiony wzorcowy program antyprzemocowy.

Wnioski z debaty: Bardzo pozytywne zostałyśmy zaskoczone tak dużą frekwencją
i włączeniem się do debaty tak różnorodnych środowisk. Na zakończenie debaty ustaliliśmy, że DZIAŁAMY WSPÓLNIE PRZECIWKO PRZEMOCY !!!

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG. 

banernorweskie_batory

Wałbrzych wobec przemocy – relacja z debaty

7 kwietnia 2016 r. w Ratuszu Miejskim w Wałbrzychu w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” odbyła się debata pt. „Wałbrzych wobec przemocy”. Honorowy patronat nad nią objęli: prezydent Wałbrzycha – Roman Szełemej i przewodnicząca Rady Miasta – Maria Romańska, którzy także uczestniczyli w debacie. Fundację Feminoteka  – organizację realizującą projekt – reprezentowała prezeska Joanna Piotrowska oraz partnerki projektu Elżbieta Polewska i Barbara Żurakowska z fundacji „Kobiety zmieniają świat”.

Celem spotkania było omówienie tematu osób i rodzin dotkniętych przemocą, ze szczególnym uwzględnieniem przemocy wobec kobiet, które są najczęstszymi ofiarami przemocy. Podczas spotkania wyznaczane były kierunki i formy współpracy między instytucjami wchodzącymi w skład systemu zajmującego się tym problemem. Dodatkowo w ramach spotkania przedstawiony został raport „Monitoring lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy płci” przygotowany na podstawie monitoringu przeprowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 innymi organizacjami i grupami z całej Polski.

W debacie uczestniczylitakże przedstawiciele policji, straży miejskiej, Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Wałbrzychu, Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, Specjalistycznego Ośrodka Wsparcia i i Interwencji Kryzysowej w Wałbrzychu, kierowniczka Zespołów Kuratorów Sądowych, przedstawiciele środowiska oświaty i zdrowia, radni Rady Miasta, przewodniczący Zespołu Interdyscyplinarnego, doradca prezydenta ds. bezpieczeństwa, oraz członkinie Dolnośląskiego Kongresu Kobiet. Łącznie w debacie udział wzięło 40 osób.

We wnioskach z debaty podkreślano konieczność większej integracji środowisk odpowiedzialnych za realizację programu antyprzemocowego i ich większego udziału w projektowaniu programu. Dyskutanci podkreślali fakt niewystarczającej ilości środków finansowych na realizację zadań wynikających z przyjętego przez Radę Miasta programu.  Sugerowano potrzebę zmian w formularzu Niebieskiej Karty (policja i służba zdrowia). Postulowano wprowadzenie zmian w sposobie finansowania SOWiIK tak, aby środki na jego działalność wpływały w styczniu a nie w marcu. Wiele uwagi poświęcono przemocy w środowisku dzieci i młodzieży uznając, że w najbliższym czasie  podejmowane działania w tym obszarze powinny stać się priorytetem. Ponadto wnioskowano o konieczności zmiany statusu członków Zespołu Interdyscyplinarnego i społecznych kuratorów sądowych na rzecz odpłatności za ich pracę.

Podczas debaty złożono  deklarację modyfikacji przyjętego na lata 2016-2020  lokalnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie i skorzystanie z sugestii płynący z raportu monitoringu lokalnych programów antyprzemocowych  przygotowanego w ramach projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet. Osoby uczestniczące w spotkaniu podkreślały potrzebę kontynuowania spotkań na temat przemocy rozpoczęte debatą.

Wszystkie lokalne stacje telewizyjne, radiowe i lokalne gazety nadały obszerne relacje z debaty. Uzyskała ona wysoką ocenę władz miasta i osób uczestniczących, szczególnie że była to po raz pierwszy organizowana w mieście debata dotycząca przemocy.

Relacje w mediach:

Konferencja „Wałbrzych wobec przemocy”  (Portal Wlabrzyszek.com)

Programy antyprzemocowe są tylko na papierze (Region Fakty)

 

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” realizowanego był przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami z całej Polski w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji” przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.

banernorweskie_batory

Łódź: Lokalnie przeciwko przemocy wobec kobiet – debata

Stowarzyszenie Łódzki Kongres Kobiet, fundacja Edukabe i fundacja Feminoteka

zapraszają na debatę

„Lokalnie przeciwko przemocy wobec kobiet”

7 kwietnia, godz. 13.00, Urząd Miasta Łodzi, 

ul. Piotrkowska 104, Mała Sala Obrad.

Wstęp wolny!

Podczas debaty porozmawiamy o różnych rodzajach przemocy, o jej wpływie na rodzinę, oraz zaprezentujemy wyniki badań lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z całej Polski oraz z województwa łódzkiego.

Celem spotkania jest także zebranie rekomendacji do przygotowywanego w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” wzorcowego programu antyprzemocowego.

Wydarzenie na Fcebooku

Stowarzyszenie Łódzki Kongres Kobiet powstało w czerwcu 2014 roku, kiedy nieformalna grupa kobiet i mężczyzn, współpracująca ze sobą od dłuższego czasu, postanowiła sformalizować swoje działania. Główne nasze zadania to zapobieganie i przeciwdziałanie wszelkim przejawom dyskryminacji, propagowanie idei równych szans, oraz działania na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn.

Antyprzemocowa Sieć Kobiet to projekt realizowany przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami z całego kraju, koordynatorkami polskiej edycji akcji Nazywam się Miliard/ One Billion Rising, którego celem jest m.in. lokalne działanie przeciwko przemocy ze względu na płeć.

Fot: Flickr – Elroy Serrao

Projekt realizowany przez fundację Feminoteka w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji”
przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.banernorweskie_batory

 

Wałbrzych wobec przemocy – debata

Fundacja „Kobiety zmieniają świat”, Dolnośląski Kongres Kobiet i fundacja Feminoteka

serdecznie zapraszają na debatę „Wałbrzych wobec przemocy”

7 kwietnia 2016 r. , godz. 12.00

Sala witrażowa Ratusza, Plac Magistracki 1, Wałbrzych

Patronat:
Prezydent Miasta – Roman Szełemej
Przewodnicząca Rady Miejskiej – Maria Romańska
ask_logoCelem konferencji jest zaprezentowanie raportu z ogólnopolskich badań 318 lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, opracowanego w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” oraz debata dotycząca działań antyprzemocowych realizowanych w regionie. Szczególny nacisk kładziemy na uwzględnienie perspektywy płci, ponieważ, zgodnie z wszelkimi badaniami,  na przemoc w rodzinie i przemoc w związkach intymnych najbardziej narażone są kobiety i dziewczęta.
Celem spotkania jest także zebranie rekomendacji do przygotowywanego w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” wzorcowego programu antyprzemocowego.
Wstęp wolny.
Fundacja Kobiety Zmieniają Świat powstała w Wałbrzychu w 2012 r. Działalność fundacji stanowi kontynuację wcześniejszych spotkań kobiecych w ramach klubu Biznes na Obcasach. Inicjatorką i prezeską jest Barbara Żurakowska. Celem fundacji jest integrowanie środowiska kobiet Wałbrzycha, okolic i innych miast, a także inicjowanie i wspieranie działań w zakresie profilaktyki niedostosowania społecznego, przemocy, edukacji, zdrowia. Fundacja prowadzi szkolenia w zakresie samorozwoju, profilaktyki zdrowotnej, rozwiązywania konfliktów i mediacji. Członkinie organizacji  corocznie biorą udział w akcji One Billion Rising.
Antyprzemocowa Sieć Kobiet to projekt realizowany przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami z całego kraju, koordynatorkami polskiej edycji akcji Nazywam się Miliard/ One Billion Rising, którego celem jest m.in. lokalne działanie przeciwko przemocy ze względu na płeć.
Fot: Flickr Maciej Górnicki
Projekt realizowany przez fundację Feminoteka w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji”
przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.banernorweskie_batory

Świdnica: O przemocy bez stereotypów – konferencja ASK

Nieformalna Grupa Nazywam się Miliard Świdnica, Antyprzemocowa Sieć Kobiet ASK
oraz Fundacja Feminoteka zapraszają na konferencję

„O przemocy bez stereotypów”

8 kwietnia 2016 (piątek), g. 10.00 – 13.00
w Świdnickim Centrum Organizacji Pozarządowych, ul. Długa 33, Świdnica

ask_logo

Celem konferencji jest zaprezentowanie raportu z ogólnopolskich badań 318 lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie, opracowanego w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” oraz debata dotycząca działań antyprzemocowych realizowanych w naszym regionie. Szczególny nacisk kładziemy na uwzględnienie perspektywy płci, ponieważ, zgodnie z wszelkimi badaniami,  na przemoc w rodzinie i przemoc w związkach intymnych najbardziej narażone są kobiety i dziewczęta.

Wśród gości znajdą się współautorki raportu, prezeska Feminoteki Joanna Piotrowska oraz osoby reprezentujące lokalne instytucje praktycznie zajmujące się przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie. Efektem debaty będą rekomendacje do wzorcowego programu przeciwdziałania przemocy.

Udział w konferencji jest bezpłatny.

W razie pytań prosimy o kontakt z Aliną Szeptycką: [email protected]

Wydarzenie na Facebooku

Grupa nieformalna „One Billion Rising Świdnica” została powołana w 2014 roku do organizacji akcji przeciwko przemocy wobec kobiet One Bilion Rising/Nazywam się Miliard Świdnica. Celem działań grupy jest przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet, edukacja antydyskryminacyjna, wzmocnienie i aktywizacja społeczności lokalnej, szczególnie nastoletnich dziewczyn. Grupa współpracuje blisko z I Liceum Ogólnokształcącym im. J. Kasprowicza w Świdnicy.

Antyprzemocowa Sieć Kobiet to projekt realizowany przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami z całego kraju, koordynatorkami polskiej edycji akcji Nazywam się Miliard/ One Billion Rising, którego celem jest m.in. lokalne działanie przeciwko przemocy ze względu na płeć.

Fot: Filckr – M. M. Czarnecki

Projekt realizowany przez fundację Feminoteka w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji”
przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.banernorweskie_batory

Przemoc ma płeć – relacja z debaty w Płocku

ask_logoCieszymy się, że powstało badanie lokalnych programów antyprzemocowych i z pewnością wykorzystamy je do pisania naszego – deklarowała Iwona Szopek, szefowa Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Płocku podczas debaty „Przemoc ma płeć. O przemocy bez stereotypów”, która odbyła się 3 marca w Centrum Organizacji Pozarządowych w Płocku, a zorganizowana w ramach projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet – ASK przez grupę Nieformalną „One Billion Rising Płock” i Fundację Feminoteka.

Podczas konferencji wystąpiły Joanna Piotrowska, prezeska fundacji Feminoteka, dr Liliana Tomaszewska z Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku oraz Iwona Szkopek, kierowniczka Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Płocku. Udział w spotkaniu wzięły osoby pracujące w ośrodkach pomocy społecznej oraz organizacjach zajmujących się przemocą wobec kobiet.

Statystyki jasno pokazują, że osobami najczęściej doświadczającymi przemocy są kobiety, a sprawcami mężczyźni. Antyprzemocowa Sieć Kobiet postanowiła sprawdzić, czy ta podstawowa informacja, a co za tym idzie, konkretne działania, mają odzwierciedlenie w samorządowych programach przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Badaniem zostało objętych 318 programów na poziomie wojewódzkim, powiatowym i gminnym. – Nie sprawdzałyśmy, jak samorządy realizują te programy, a jedynie badałyśmy ich treść. Interesowało nas między innymi to, jak uwzględniają perspektywę płci, czy np. podają informację, że osobami najczęściej doświadczającymi przemocy są kobiety, a jej sprawcami mężczyźni, bo to mówią statystyki, czy w programach przewidziano działania skierowane do tej grupy najczęściej doświadczającej przemocy i najbardziej na nią narażonych. Niestety, ocena tych programów nie wypadła pomyślnie. Ponad 50% z nich nie podawało tej podstawowej informacji – mówiła Monika Mioduszewska-Olszewska, koordynatorka ASK w Płocku.

Dlaczego perspektywa płci w programach przeciwdziałania przemocy jest tak ważna? – Dlatego, że chcąc komuś naprawdę pomóc, musimy wiedzieć, do kogo tę pomoc kierujemy i jakie ta osoba ma potrzeby. Innej pomocy potrzebują kobiety a innej mężczyźni. Kobiety są częściej zależne od swoich partnerów, posiadają dzieci, co utrudnia im wyrwanie się z przemocowej relacji. Kobiety doznają przemocy zwykle od mężczyzn, mężczyźni, częściej ze strony innych mężczyzn – np. ojciec od syna, coraz więcej sytuacji przemocowych dotyka osób starszych. O tym wszystkim musimy pamiętać, jeśli chcemy, żeby nasza pomoc była skuteczna. – mówiła Joanna Piotrowska, prezeska Fundacji Feminoteka.

Dr Liliana Tomaszewska z Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku wygłosiła wykład na temat wpływu stereotypów płciowych na stosowanie przemocy wobec kobiet. Mówiła m.in. o tym, że pozycja kobiety w społeczeństwie zawsze była przedmiotem polityki. – Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat rola kobiety w rodzinie i przestrzeni społecznej uległa dość gwałtownym zmianom. Tuż po wojnie, kiedy mężczyzn brakowało do pracy, rządowa propaganda, za pomocą mediów, lansowała model życia kobiety pracującej – głoszono hasła takie, jak „kobiety na traktory”. Sytuacja zmieniła się, gdy kryzys i bezrobocie zaczęły się pogłębiać i brakowało pracy dla mężczyzn. Wtedy okazało się, że kobiety nie powinny wychodzić z domów, bo tam są najbardziej potrzebne. Że nie powinny posyłać dzieci do żłobków i przedszkoli, które są jedynie siedliskami zarazków. Dziś społeczeństwo oczekuje od kobiety, że jeśli będzie pracować zawodowo i się rozwijać, pogodzi to bez problemu z obowiązkami gospodyni domowej i matki. I tu m.in. może się pojawiać niebezpieczeństwo przemocy ze strony mężczyzn, bo chodzi o to, jak „dobrze”, w ocenie partnera kobieta wywiązuje się ze stereotypowo narzuconej roli – wyjaśniała dr Tomaszewska.

Iwona Szkopek, kierowniczka Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Płocku, przedstawiła diagnozę problemów w przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet na terenie miasta Płocka. Pokazała mocne i słabe strony miejskich działań w tym zakresie, ale również twarde dane. W 2015 roku w Płocku osoby doświadczające przemocy, to 229 kobiet i 31 mężczyzn (na podstawie Niebieskich kart). – Ogólnopolskie dane statystyczne się tu potwierdzają. Najczęściej przemocy doznają kobiety i to one głównie potrzebują pomocy. Kto najczęściej jest sprawcą przemocy? Tu Iwona Szkopek przedstawiła interesujące dane. – Okazuje się, że w 45 proc. przypadków sprawcą jest mąż, a nie, jak się stereotypowo przyjmuje, konkubent który jest sprawcą 14 proc. przypadków. Około 10 proc., to agresywny syn, 6 proc. – ojciec, a ponad 5 procent 5 proc. – były mąż – mówiła.

Szefowa Ośrodka Interwencji Kryzysowej pokazywała, jak w Płocku pomaga się ofiarom przemocy. W Płocku działa wiele miejsc, w których mogą szukać pomocy. Działają grupy wsparcia, punkty konsultacyjne, poradnictwo prawne, blok terapeutyczny. Działają miejsca, gdzie osoby uciekające przed przemocą mogą szukać schronienia. To hostel MOPS-u, noclegowania przez Polski Komitet Pomocy Społecznej, a także cztery mieszkania chronione dla ofiar przemocy domowej i ich brakuje najbardziej. Od 1 marca działa telefon zaufania dla ofiar przemocy. Pod numerem 660 434 220 można szukać pomocy, zarówno psychologicznej jak i prawnej – informowała.

Płock jest w trakcie prac nad nowym programem przeciwdziałania przemocy w rodzinie. – Cieszymy się, że powstało takie badanie i z pewnością wykorzystamy je do pisania naszego nowego programu – deklarowała Iwona Szopek.

Do końca kwietnia Antyprzemocowa Sieć Kobiet przygotuje wzorcowy program przeciwdziałania przemocy w rodzinie przygotowany przez ekspertki i ekspertów zajmujących się w Polsce przemocą w rodzinie, z którego będą mogły skorzystać wszyscy.

Antyprzemocową Sieć Kobiet tworzą organizacje kobiece zajmujące się przeciwdziałaniem przemocy i grupy nieformalne w całej Polsce. Jej celem jest budowa sieci ekspertek antyprzemocowych, a także przygotowanie wzorcowego antyprzemocowego programu i lobbowanie za zmianami w tym obszarze w instytucjach samorządowych. Sieć powstała na fali akcji przeciwko przemocy wobec kobiet One Billion Rising/Nazywam się Miliard, która na całym świecie organizowana jest od 2013 roku 14 lutego. Organizatorki akcji w całej Polsce spotkały się dwa lata temu w Feminotece i postanowiły, że chcą wykorzystać swój potencjał w lokalnych działaniach przeciwko przemocy wobec kobiet. – Nie chciałyśmy zmarnować tej energii, która corocznie wytwarza się przy okazji akcji OBR. Napisałyśmy projekt, uzyskałyśmy finansowanie i zaczęłyśmy działać – mówiła Monika Mioduszewska-Olszewska, płocka partnerka ASK.

Zdjęcie z akcji One Billion Rising/ Nazywam się Miliard w Płocku 14 lutego 2016 roku.

Konferencja „Przemoc ma płeć. O przemocy bez stereotypów” została zorganizowana w ramach projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet – ASK, realizowanego przez fundację Feminoteka w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji” przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.

banernorweskie_batory

 

 

„Musimy być jak Merida – waleczni” – relacja z debaty o przemocy wobec kobiet w Toruniu

ask_logo– Wzorcowy program antyprzemocowy przygotowany w ramach państwa projektu, dołączę do rekomendacji wyników badań z realizacji działań  programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie przeprowadzonej przez NIK – zadeklarował Krzysztof Kwiatkowski, prezes Najwyższej Izby Kontroli, podczas debaty „O przemocy bez stereotypów. Analiza samorządowych programów przeciwdziałania przemocy ze szczególnym uwzględnieniem województwa kujawsko-pomorskiego” organizowanej przez Nieformalną Grupę Inicjatywną z Bydgoszczy, fundację Feminoteka w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet”, która odbyła się 8 marca w Toruniu.

Podczas debaty zaprezentowane zostały wyniki monitoringu lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy płci – tak ogólnopolskie, jak i z województwa kujawsko-pomorskiego.

–  Ponad 90% analizowanych programów nie uwzględnia faktu, że przemoc ma płeć i że przede wszystkim dotyka kobiet – mówiła Agnieszka Jeżak ze Stowarzyszenie Koniński Kongres Kobiet, która analizowała programy antyprzemocowe z woj. kujawsko-pomorskiego. – Dotyczy to także poziomu naszego województwa. Zdarzają się programy, w których słowo „kobieta” w ogóle nie pada, a przecież wiadomo, wynika to ze wszystkich statystyk, że przemocy najczęściej doświadczają kobiety.

Zwracała także uwagę na niski poziom analizowanych programów – zawarte w nim ogólniki, podkreślała, że brakuje w nich wskaźników pozwalających mierzyć skuteczność ich realizacji.

Krzysztof Kwiatkowski, prezes NIK, potwierdził, że wyniki badania przeprowadzone w ramach projektu Antyprzemocowa Sieć Kobiet fundacji Feminoteka pokrywają się z badaniami z realizacji programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie przeprowadzonych przez NIK. – Co prawda można powiedzieć, że nastąpił chociażby ponadstuprocentowy wzrost liczby programów korekcyjnych skierowanych do sprawców przemocy, ale to cały czas jest zaledwie 2-3%. I nie może mnie to satysfakcjonować – powiedział prezes NIK. – Chciałbym nam dodać odwagi, bo jest ona potrzebna w bardziej skutecznym działaniu w tym obszarze. Powinniśmy być jak Merida – bardziej waleczni – dodał.

Podkreślił, że istotne jest uczestniczenie osób na wysokich stanowiskach w tego typu wydarzeniach jak debata dotycząca przemocy w rodzinie.

– Sam zgłosiłem chęć uczestniczenia w niej. Wywołało to zdumienie wśród organizatorów, pytano mnie, czy na pewno dobry panel wybrałem – powiedział Krzysztof Kwiatkowski. – To pokazuje, że cały czas temat przemocy nie jest traktowany na równi poważnie jak inne problemy społeczne.

Przedstawicielka i przedstawiciel lokalnych struktur samorządowych w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie (Beata Sulima, wojewódzki koordynatorka Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Adam Dudziak, przewodniczący Zespołu Interdyscyplinarnego ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie w Bydgoszczy) zwracali uwagę na skalę problemu, zgodzili się, że przemoc w ponad 80% w woj. kujawsko-pomorskim dotyczy kobiet, a także na trudności w działaniu zespołów interdyscyplinarnych, które wykonują swoją pracę za darmo. 

– Zwiększenie wydatków na przeciwdziałanie przemocy w rodzinie jest jedną z naszych rekomendacji – powiedział Prezes NIK. – Przeciwdziałanie przemocy bowiem należy traktować jak inwestycję, a nie koszt.

Na pytanie Joanny Piotrowskiej, prezeski Feminoteki, czy można liczyć, że NIK pomoże w rozpowszechnieniu wzorcowego programu antyprzemocowego przygotowywanego w ramach projektu ASK, Krzysztof Kwiatkowski odpowiedział: – Dołączę go do rekomendacji wyników badań z realizacji działań  programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie przeprowadzonej przez NIK.

Debata była jednym z wydarzeń Welconomy Forum Gospodarcze w Toruniu, zorganizowała ją i poprowadziła Anna Wróblewska z Nieformalnej Grupy Inicjatywnej z Bydgoszczy, członkini Antyprzemocowej Sieci Kobiet (ASK).

Jak przyłączyć się do Antyprzemocowej Sieci Kobiet

Inne relacje z debaty:
Prezes NIK gościem forum gospodarczego w Toruniu (strona Najwyższej Izby Kontroli)
O raporcie dot. przemocy domowej w Rozmowie Dnia Radio PIK
O przemocy bez stereotypów w ramach Forum Gospodarczego (Kujawsko-Pomorska Niebieska Linia)

Projekt realizowany przez fundację Feminoteka w partnerstwie z 15 organizacjami i grupami nieformalnymi z całej Polski w ramach Programu „Obywatele dla Demokracji” przy wsparciu finansowym Funduszy EOG.

banernorweskie_batory