TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

cykl koncertów / BYLE DO WIOSNY/ pod matronatem Feminoteki

BYLE DO WIOSNY (2015)

 

 

Kiedy w 2014 roku zapoczątkowany został cykl wydarzeń Byle do wiosny, nikt nie przypuszczał, że inicjatywa spotka się z tak dużym zainteresowaniem miłośników muzyki i sztuki. Odbywający się na przestrzeni jesieni i zimy cykl koncertów, który łączył muzykę i sztukę wizualną, stał się jednym z ważniejszych punktów na artystycznej mapie Łodzi. Podczas siedmiu miesięcy (wrzesień – marzec) w 6. dzielnicy wystąpili: Łukasz Jastrubczak, Daniel Brożek (Czarny Latawiec), Hubert Wińczyk, Piotr oraz Mikołaj Tkacz, Konrad Gęca, Patryk Daszkiewicz oraz bracia Matej i Jakub Frank.

 

 

Ubiegłoroczna edycja skupiała się na męskiej twórczości. Rok 2015 przynosi zmianę i zamierza stanowić kontrast do Byle do wiosny 2014. Tym razem zaproszone zostały artystki skupiające się na muzyce i sztukach audiowizualnych oraz wizualnych, aby ukazać ich podejście do eksperymentów dźwiękowych, często odmienne od męskiego. To również próba nawiązania do Her Noise, projektu mającego na celu zaprezentowanie różnorodnego odbioru muzyki i sztuki, patrząc przez pryzmat płci. W 2005 roku Kim Gordon wraz z Juttą Koether, Emmą Hedditch, Christiną Kubisch, Kaffe Matthews i Hayley Newman stworzyły wystawę poświęconą przecięciu sztuki i muzyki. Oprócz występów i wystaw przygotowano także materiały filmowe, dyskusje oraz panele i wywiady. Wykorzystywanie dźwięku jako medium jest także punktem wyjściowym dla tegorocznej edycji Byle do wiosny, podczas której wystąpią utalentowane i uznane artystki: Anna Zaradny, Martyna Poznańska, Katarzyna Justka czy Olga Szymula.

 

Wybrane postacie nie są osobami przypadkowymi. To często absolwentki studiów ukierunkowanych na sztuki wizualne, laureatki wielu konkursów i przeglądów artystycznych, uczestniczki światowych festiwali oraz osoby współpracujące z galeriami, muzeami i teatrami. Stąd potrzeba prezentacji ich twórczości w miejscu wyjątkowym, skupionym na sztuce – Muzeum Sztuki. Ich działania to wizualne i muzyczne performance, ale też filmy połączone z granym przez nie dźwiękiem. Zaproszeni goście tworzą muzykę awangardową i eksperymentalną, opierającą się na brzmieniach wytwarzanych za pomocą urządzeń elektronicznych, dla których wspólnym mianownikiem jest prąd i to, co można z jego udziałem stworzyć. W Polsce i na świecie muzyka noise to dziedzina zdominowana przez mężczyzn. Tegoroczna odsłona festiwalu chce to zmienić, zapraszając do tej edycji kobiety. Innym jej celem, jest też zaprezentowanie mieszkańcom Łodzi (choć nie tylko), że warto interesować się sztuką współczesną, łączącą muzykę i formy wizualne.

 

Byle do wiosny” to seria wydarzeń, które próbują odpowiedzieć na kilka pytań:

  • Co znajduje się między muzyką a sztukami wizualnymi?
  • Czy bycie artystą sztuk wizualnych i brak edukacji muzycznej przekłada się na rodzaj granego dźwięku, czy jest czynnikiem ograniczającym artystę czy wartością dodatnią, poszerzającą pole działań muzycznych?
  • Czy warstwa dźwiękowa tej muzyki ma w sobie więcej eksperymentu? Czym są muzyczne działania performatywne?

 

logo lodz

Kurator: Joanna Szumacher

Miejsce: Muzeum Sztuki w Łodzi, ul. Więckowskiego 36, 90-734 Łódź

Bilety: 8 zł

Czas: 20 listopada 2015, piątek, g. 19.00

Patronat Medialny: Feminoteka, FYH, Glissando, Miej Miejsce, Radio Żak, Plaster, Trzecia Fala

Biogramy artystek:

 

/Październik (30.10.2015)/

 

Katarzyna Justka

Na co dzień mieszka w Berlinie, gdzie tworzy performance oparte na świetle i dźwiękach. Jej twórczość skupia się wokół energii elektrycznej. Uznana w kraju i za granicą artystka współpracuje z licznymi teatrami, galeriami oraz klubami. Występowała na festiwalach Transvisualia, FreeFormFestival, Unsound, Warsaw Electronic Festival, Piksel in Norway, Electrovision London. Jej występy oraz prace można było podziwiać także w Galerii Zachęta czy w Teatrze Rozmaitości w Warszawie i Volksbühne w Berlinie.

facebook

tumblr

 

/Listopad (20.11.2015)/

 

Paulina Miu Zielińska

Do swojej twórczości wykorzystuje nagrania terenowe rejestrowane w przestrzeni miejskiej, na bagnach i w lasach. Jest śpiewaczką, performerką, kompozytorką muzyki do spektakli oraz wystaw, aktorką teatru Węgajty oraz współzałożycielką polsko-niemieckiej grupy artystycznej KUZKA, w której tworzy razem z Janem-Tage Kühlingiem. Prowadzi również zajęcia wokalne oraz warsztaty kreatywnej pracy z głosem Śpiewoluby i w ramach Pracowni Głosu Wędrującego.

soundcloud

 

/Grudzień (18.12.2015)/

 

Anna Zaradny

Jej artystyczna działalność skupia się wokół sztuk wizualnych i dźwiękowych. Kompozytorka utworów muzyczno-przestrzennych i muzyki do spektakli, improwizatorka, autorka instalacji i obiektów, a także animatorka festiwali muzycznych, w tym Musica Genera Festival w Szczecinie. Absolwentka dyrygentury i teorii muzyki w Akademii Muzycznej w Poznaniu, obecnie mieszka w Warszawie. W swojej dyskografii posiada nagrania przygotowane wspólnie z Tonym Buckiem, Robertem Piotrowiczem, Burkhardem Stanglem. W ramach festiwalu Ad Libitum dzieliła scenę z Pierrem Jodlowskim i Cezarym Duchnowskim. Występowała także na Copenhagen Jazz Festival, In Between w Chicago, All Ears w Oslo, Unsound Festival w Nowym Jorku czy What is music? w Melbourne.

portfolio

 

/Styczeń (01. 2016)/

 

Martyna Poznańska

Ukończyła Sztukę Dźwięku na University of The Arts London, obecnie studiuje dźwięk na UdK w Berlinie. Uczestniczyła w Laboratorium Głosu Olgi Szwajgier oraz w przeróżnych warsztatach dźwiękowych, w tym prowadzonych przez Meredith Monk. W 2012 roku wydała debiutancki album Hoarse Whisper, do którego w 2013 roku dodała także Listening East i Unknown Numbers (album Listening East powstał przy dofinansowaniu z środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Tworzyła też warsztaty poświęcone nagraniom terenowym (field recording), przygotowała ścieżkę dźwiękową do choreografii A Hint of Wasabi dla Adugna Dance Company w Playmouth w Wielkiej Brytanii, przy której współpracowała z wybitnym kompozytorem Jamiem Hamiltonem. Zaangażowana w ruch muzyki eksperymentalnej Muzykoterapia w Krakowie, jest także autorką instalacji przygotowanych na potrzeby festiwalu Spor w Aarhus w Danii (2013 r.). W swojej twórczości stara się uczulić odbiorców na hałas w przestrzeni miejskiej oraz uświadamiać ich, że warto redukować jego natężenie w otaczającej nas rzeczywistości.

portfolio

 

/Luty (02.2016)/

 

Olga Szymula

Pochodząca z Gdańska artystka swoją edukację rozpoczęła na Wydziale Filozofii. Brała udział w różnych projektach, w tym w Chórze Kobiet autorstwa Marty Górnickiej i Aleksandry Gryki czy Encumbrance Zbigniewa Karkowskiego. Obecnie tworzy muzykę elektroakustyczną i organizuje performance. W swojej muzyce łączy chwytliwe melodie oraz abstrakcyjne pejzaże dźwiękowe, do których często dodaje również szeroko pojęty hałas. W 2014 roku wytwórnia Death Carnival Records z Francji wydała album Kodomo No Hi, który nagrała razem z Piotrem Cisakiem i Pawłem Oleksińskim.

soundcloud

vimeo

 

/Marzec (03. 2016)/

 

Aleksandra Grünholz

Jest absolwentką Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, właścicielką studia graficznego Studio Chaotyczne, graficzką czasopisma M/I Kwartalnik muzyczny wydawanego przez niezależną oficynę MonotypeRecords, oraz producentką muzyczną tworzącą pod pseudonimem We Will Fail. Nakładem MonotypeRec. ukazały się jej dwa wydawnictwa: Verstörung i Verstörung 2.0. W czasach studenckich współtworzyła artystyczną grupę OKO, która skupiała się na performance i audioperformance oraz filmach. Studentka Leszka Knaflewskiego. W swojej muzycznej twórczości wykorzystuje nagrania terenowe.

soundcloud

https://www.facebook.com/events/1658287421094510/

 

ŁÓDŹ: wystawa Ewy Partum w Muzeum Sztuki w Łodzi

partum3Wystawa „Nic nie zatrzyma idei sztuki” wzięła swój tytuł od instalacji w przestrzeni publicznej, z którą zostaną skonfrontowani goście wchodzący do Muzeum Sztuki. Charakterystyczny dla osiedlowych ulic próg zwalniający samochody, z namalowanym obok hasłem, jest intrygującym sygnałem o przesłaniu całej ekspozycji. Dotyczy ono problemów sensu sztuki i sposobu jej funkcjonowania we współczesnej rzeczywistości.

ms2, ul. Ogrodowa 19
Otwarcie: 21 listopada 2014, piątek, g. 18.00

http://msl.org.pl/pl/wydarzenia/ewa-partum/
https://www.facebook.com/events/499618406847375/

Wydarzenia towarzyszące (ms2, ul. Ogrodowa 19):

21.11.2014, piątek, g. 18:00
Performans Ewy Partum podczas wersnisażu

14.12.2014, niedziela, g. 12:00
Oprowadzanie kuratorskie po wystawie: Maria Morzuch

14.12.2014, niedziela, g. 17:17
Wiele twarzy. Claude Cahun, Cindy Sherman, Aneta Grzeszykowska. Spotkaniew cyklu „Mistrzynie” na wystawie Ewy Partum. Prowadzi: Agnieszka Wojciechowska-Sej.

11.01.2015, niedziela, g. 17:17
Mini. Coco Channel, Cocquelline Barrier, Marry Quant. Spotkanie w cyklu „Mistrzynie”na wystawie Ewy Partum. Prowadzi: Agnieszka Wojciechowska-Sej.

25.01.2015, niedziela, g. 17:17
Jak kobieta? Georgia O’Keeffe, Louise Borgouise, Niki de Saint-Phalle. Spotkaniew cyklu „Mistrzynie” na wystawie Ewy Partum. Prowadzi: Agnieszka Wojciechowska-Sej.

partum1

***

Ewa Partum jest prekursorką sztuki konceptualnej, feministycznej i krytycznej w Polsce, autorką akcji i instalacji w przestrzeni publicznej, performansów, filmów, fotografii, poezji wizualnej. Studiowała w PWSSP w Łodzi (obecnie ASP) i ASP w Warszawie. Pierwszą pracę konceptualną „Obecność/Nieobecność” stworzyła w 1965 roku, jeszcze przed ukończeniem studiów, podejmując w niej problem obecności kobiet w środowisku progresywnej sztuki.

Partum jako pierwsza w sztuce polskiej podjęła w tak zdecydowany sposób dyskurs feministyczny. Już w 1971 roku w pracy „Poem by Ewa” odcisk czerwonych ust na papierze opatrzyła komentarzem „My touch is a touch of a woman /mój dotyk jest dotykiem kobiety”. Performans „Zmiana”, mający miejsce w Łodzi w Galerii Adres w 1974 roku, polegał na uczynieniu dzieła sztuki z twarzy artystki poprzez jej pomalowanie. W 1979 roku w Galerii Artforum Ewa Partum na oczach zgromadzonej publiczności została częściowo ucharakteryzowana w sposób postarzający połowę jej ciała. Akcja była krytycznym głosem przeciwko przedmiotowemu traktowaniu kobiet. Jako jedyna artystka w Polsce Partum konsekwentnie kontynuowała feministyczną praktykę, m.in. w cyklu „Samoidentyfikacja” czy w performansie „Kobiety. Małżeństwo jest przeciwko wam!”.

W 1971 roku zrealizowała prekursorską akcję „Legalność przestrzeni”, identyfikującą przestrzeń publiczną miasta jako miejsce politycznej dyskusji, ścierania się odmiennych postaw i idei. Przeprowadzona na Placu Wolności w Łodzi, polegała na ustawieniu w dużym zagęszczeniu poleceń i znaków zakazu lub nakazu – zarówno prawdziwych, jak i fikcyjnych i ironicznych np. „Zabrania się zabraniać”, ”Zabrania się pozwalać”. W 1972 roku artystka rozpoczęła działalność autorskiej galerii mail-artu „Adres” przy ul. Piotrkowskiej 86 w Łodzi, kontaktując się ze światową awangardą (z galerią współpracowali m.in. Włodzimierz Borowski czy Krzysztof Wodiczko). W tym samym roku zrealizowała performans i instalację „Metapoezja” w Muzeum Sztuki, łącząc sztuki wizualne z poetyckimi inspiracjami. Ważnym performansem był też mający miejsce w Łodzi „Hommage a Solidarność” (1982 rok).

Artystka obecnie mieszka i pracuje w Berlinie. W 2006 roku zrealizowała performans i instalację w Turbin Hall w Tate Modern w Londynie. W ostatnich latach brała udział w wielu wystawach na całym świecie, m.in.: Le Mouvement Biennale 2014 w Szwajcarii, Triennale Sztuki w Paryżu, 18 Biennale of Sydney, Manifesta 7 w Rovereto czy WACK! Art and The Feminist Revolution Moca w Los Angeles. Współpracuje z Galerią M+R Fricke w Berlinie.

W 2009 roku dzięki inicjatywie Krystyny Potockiej z Galerii Manhattan zrealizowana została w Łodzi idea Konceptualnego Muzeum Ewy Partum (sześć tablic umieszczonych w miejscach wystąpień artystki, m.in. w Muzeum Sztuki przy Więckowskiego 36). Muzeum w ostatnich latach wzbogaca kolekcję o nowe prace artystki, które pojawiły się m.in. na wystawie „Dla Was”, a obecnie prezentowane są w ramach ekspozycji Kolekcji Sztuki XX i XXI wieku „Atlas Nowoczesności”. Kluczowa w twórczości Partum instalacja „Legalność przestrzeni” z inicjatywy Krytyki Politycznej została dwa lata temu powtórzona w miejscu akcji z 1971 roku jako „Reenactment – Legalizowanie przestrzeni””.

Wystawa w Muzeum ma na celu określenie znaczenia twórczości Ewy Partum dla łódzkiej sceny artystycznej. Wpisuje się także w program indywidualnych wystaw prezentujących wybitne artystki i stawiających pytanie o należne im miejsce w historii sztuki. Na ekspozycji zostaną zaprezentowane prace z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Narodowego w Warszawie, a także prywatnych kolekcji, archiwów Ewy Partum i Fundacji Signum (Poznań) oraz kolekcji Osmana Djajadisastra (Akwizgran).

Muzeum Sztuki przygotowuje polsko-angielski katalog wystawy z wiodącym tekstem profesora ENSBA w Paryżu Jeana-Francoisa Chevriera oraz artykułami Doroty Monkiewicz (o Galerii Adres) i Karoliny Majewskiej (o „Legalności przestrzeni” i współczesnej recepcji tej pracy). W publikacji znajdzie się również wywiad z Ewą Partum.

Kuratorka: Maria Morzuch
Koordynatorka: Monika Wesołowska

partum2