TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

NIKE w końcu zatrudnia kobiety różnych rozmiarów!

NIKE w końcu zatrudnia kobiety różnych rozmiarów!

Źródło tekstu i zdjęcia: Viral Women

NikeWomen

Globalny gigant Nike Sportswear po latach ignorowania problemu nareszcie zatrudnia do promowania swoich produktów modelki plus-size. Zmiana nastąpiła, gdy do promocji modelu jednego ze swoich nowych biustonoszy sportowych firma zatrudniła Palomę Elesser, nowojorską modelskę plus-size. Poprzez włączenie Elesser w wolną od kontekstu grupę modelek Nike normalizuje ideę, że o kondycję dbają kobiety w różnych kształtach i rozmiarach. Należy jednak pamiętać, że wiele z nowych modeli jest produkowanych tylko do rozmiaru XL (DD) co według niektórych nadal sprawia, że dla wielu kobiet oferta jest nieosiągalna.

Tłumaczenie: Julia Maciocha

Korekta: Klaudia Głowacz

Nominacje do NIKE 2015! | Chutnik, Tulli, Grzegorzewska, Tokarczuk

Znamy już książki nominowane do nagrody Literackiej NIKE 2015.

Jak co roku, finalistów i finalistki poznamy we wrześniu, a zwycięska książka zostanie ogłoszona w pierwszą niedzilę października.

Pośród różnorodnych tytułów znalazły sie wyjątkowo przez nas polecane:

w krainie czarow maleW krainie czarów

Autorka: Sylwia Chutnik

Znak, 2014

Śmierć, strata, ból. Kiedy ostatecznie wychodzimy z bezpiecznego ogrodu dzieciństwa? Stajemy się dorośli, odpowiedzialni, dojrzali? Kiedy i od kogo uczymy się jak radzić sobie z trudnymi emocjami, jak radzić sobie ze sobą?

Bohaterowie najnowszej książki Sylwii Chutnik to zwyczajni ludzie, którzy muszą radzić sobie w niezwyczajnych sytuacjach. Ich życie pełne jest kontrastów i nieoczywistości, a wybory nigdy nie są łatwe.
We wspaniałym literackim stylu, pisarka odkrywa przed czytelnikiem pulsujący obraz codzienności, który ani przez chwilę nie jest zwyczajny i nie przestaje zaskakiwać.

 

guguly maleGuguły

Autorka: Wioletta Grzegorzewska

czarne, 2014

Wiolka mieszka w małej wsi Hektary na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Jej świat wypełniają: chodzenie do szkoły, polowanie na chrabąszcze, zabawy z rówieśnikami, rozmowy z ojcem, podglądanie tajemniczej krawcowej i oczekiwanie na przyjazd Jana Pawła II. To tutaj po raz pierwszy doświadcza miłości, erotyki i śmierci. Książka Wioletty Grzegorzewskiej to znakomita ballada o polskiej wsi w czasach PRL-u i dojrzewaniu, które smakuje jak cierpkie guguły.

 

pupilla malePupilla. Metamorfozy figury drapieżnej dziewczynki w wyobraźni symbolicznej XX wieku

Autorka: Katarzyna Przyłuska-Urbanowicz

Słowo/obraz/terytoria, 2014

Namysł nad figurą dwudziestowiecznej nimfetki to opowieść o tym szczególnym splocie znaczeń; o zaskakującym aliansie etymologii, entomologii i optyki. W masowej wyobraźni wywrotowa fille fatale pojawia się przede wszystkim dzięki Nabokovowskiej Lolicie, choć nie jest to ani pierwsza, ani ostateczna spośród rozlicznych inkarnacji drapieżnej dziewczynki. Małoletnie kochanki wielokrotnie powracają w minionym stuleciu jako autorki anarchistycznych posunięć, językowej rebelii, estetycznych i filozoficznych wybryków, oszustw i pułapek. Ich historie należy dziś być może przeczytać przede wszystkim jako traktaty optyczne, w bohaterkach dostrzec zaś nie tyle ofiary nadużyć, ile ich sprawczynie. Pupilla to bowiem figura inicjacji, patronująca odbieraniu niewinności – intelektualnej, erotycznej, metafizycznej. Figura paradoksalna: mechanizm jej działania opiera się przecież na udawaniu kogoś, kto sam inicjacji potrzebuje. W tym właśnie tkwi jej siła i na tym między innymi polega groza zapowiadanego przez nią doświadczenia.

 

ksiegi jakubowe maleKsięgi Jakubowe

Autorka: Olga Tokarczsuk

Literackie, 2014

Niemal tysiąc stron, kilkadziesiąt wątków i postaci — Księgi Jakubowe imponują literackim rozmachem, wielością poziomów i możliwych interpretacji. Olga Tokarczuk pełnymi garściami czerpie z tradycji powieści historycznej, poszerzając jednocześnie jej granice gatunkowe. Z ogromną dbałością o szczegóły przedstawia realia epoki, architekturę, ubiory, zapachy. Odwiedzamy szlacheckie dwory, katolickie plebanie i żydowskie domostwa, rozmodlone i zanurzone w lekturze tajemniczych pism. Na oczach czytelników pisarka tka obraz dawnej Polski, w której egzystowały obok siebie chrześcijaństwo, judaizm, a także islam.

 

szum maleSzum

Autorka: Magdalena Tulli

Znak, 2014

Najnowsza powieść jednej z najwybitniejszych polskich pisarek. Naznaczona emocjonalną intensywnością historia kobiety, próbującej przełamać towarzyszące jej od zawsze poczucie wyobcowania i poszukującej porozumienia z matką, z którą zawsze łączyły ją trudne relacje.

To najodważniejsza, najbardziej osobista książka Magdaleny Tulli. Autorka odkrywa w niej uniwersalną prawdę o kondycji ludzkiej, w którą wpisany jest pierwiastek obcości, niedostosowania, a także dojmująca potrzeba wzajemnego zrozumienia i wybaczenia.

 

 

„Nocne zwierzęta” Patrycji Pustkowiak w finale NIKE

nocnezwierzetaNocne zwierzęta
Autorka: Patrycja Pustkowiak
W.A.B., 2013

 

Jury Nagrody Literackiej NIKE ogłosiło dziś kolejną książkę nominowaną w tegorocznej edycji. Jest to powieść „Nocne zwierzęta” Patrycji Pustkowiak. „Nocne zwierzęta” to zapis jednego weekendu z życia Tamary Mortus bezrobotnej alkoholiczki i narkomanki – zakończonego dość absurdalnym, kończącym wieloletnie upodlenie morderstwem. Morderstwo nie jest jednak najmocniejszym akcentem powieści, jest jedynie finałem smutnego, od dawna przegranego życia Tamary. Marna egzystencja robi dużo większe wrażenie niż przypadkowa, niepotrzebna śmierć. Drugim głównym bohaterem powieści jest Miasto. Warszawa to nie tylko scenografia, to także – a może przede wszystkim – przeciwnik w walce o przetrwanie.

Ponadto nominowane/ni są:

Jerzy Pilch (za „Wiele demonów”)
Ignacy Karpowicz (za „ości”) –> Dostępne w Księgarni Feminoteki
Szymon Słomczyński (za „Nadjeżdża”)
Brygida Helbig (za „Niebko”) –> Dostępne w Księgarni Feminoteki

Laureatkę lub laureata NIKE 2013 poznamy 5 października 2014
Więcej w Gazecie Wyborczej: http://cd.pl/yvq

Nagroda Nike 2014. Nominowane: Rejmer, Bargielska, Pustkowiak, Karpowicz

W trakcie Warszawskich Targów Książki (22.05.2014) ogłoszono nominacje do Nagrody Literackiej Nike. Jak co roku, wśród wyróżnionych znalazły się polecane przez nas autorki i autor. We wrześniu Jury wyłoni siedmiu finalistów, rozstrzygnięcie w październiku.

male_lisyMałe lisy

Autorka: Justyna Bargielska

Czarne, 2013

To szalona opowieść o nożowniku z podwarszawskiego lasu. A może o rozmarzonej matce i wygadanej singielce? Może o dzieciach, namiętnościach, snach? Albo o zwykłym życiu, którego podskórnym nurtem są groteska i strach? Bez wątpienia to drapieżna proza, która surrealistycznie zakrzywia świat pod płaszczykiem opisu codzienności. Fenomenalną plastycznością języka i wyobraźni Bargielska potwierdza niekwestionowaną pozycję mistrzyni krótkiej formy.

niebkoNiebko

Autorka: Brygida Herbig

W.A.B., 2013

Marzena opowiada historię swojej rodziny, która jest fragmentem historii narodu polskiego i niemieckiego. Przed wojną na Kresach służąca polskich rolników rodzi na strychu dziecko i umiera. Od tego momentu rodzinie towarzyszy tajemnica, z którą zmierzyć się muszą kolejne pokolenia. Zimą roku 1939 uboga rodzina niemiecka, matka z trójką dzieci, nakazem Hitlera opuszcza Galicję i przesiedla się nad Wartę. W styczniu 1945 roku w trzaskający mróz ponownie pakuje manatki na furmankę i uciekając przed Armią Czerwoną próbuje wrócić do Rzeszy. Marzena mieszka w Anglii i rozplątuje skomplikowane losy swojej rodziny…

Marzena Niemców nie lubi. Właśnie dlatego, uciekając z Polski w latach osiemdziesiątych, wybrała Anglię. Ale Polacy zawsze mają pecha (i Polki też) – do mieszkania pod nią wprowadził się Niemiec i godzinami słucha starych szlagierów. Piosenki brzmią znajomo, podobne słyszała je kiedyś od ojca: „Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei.” Wiele różnych piosenek nucono w jej rodzinie. Czas je sobie przypomnieć.

osciOści

Autor: Ignacy Karpowicz

Wydawnictwo Literackie 2013

Ignacy Karpowicz: – Myślę, że „Ości” to książka realistyczna, choć jest inaczej napisana niż „Lalka”. Każdy prawie z fikcyjnych bohaterów powieści ma swój pierwowzór w świecie realnym. Pod tym względem książka oddaje naszą rzeczywistość.

Jak zrozumieć człowieka, który wykasował profil na facebooku? Czy warto słuchać rad zachłannej tchórzofretki? Czy żona może polubić kochankę męża? W końcu – co może łączyć małżeństwo, gejowską parę, mężczyznę zupełnie pozbawionego owłosienia oraz kobietę o niejednoznacznej tożsamości? Wbrew pozorom –bardzo wiele…

nocne_zwierzetaNocne zwierzęta

Autorka: Paulina Pustkowiak

W.A.B., 2013

Nocne zwierzęta to zapis jednego weekendu z życia Tamary Mortus bezrobotnej alkoholiczki i narkomanki – zakończonego dość absurdalnym, kończącym wieloletnie upodlenie morderstwem. Morderstwo nie jest jednak najmocniejszym akcentem powieści, jest jedynie finałem smutnego, od dawna przegranego życia Tamary. Marna egzystencja robi dużo większe wrażenie niż przypadkowa, niepotrzebna śmierć. Drugim głównym bohaterem powieści jest Miasto. Warszawa to nie tylko scenografia, to także – a może przede wszystkim – przeciwnik w walce o przetrwanie.

malgorzata-rejmer-bukaresztBukareszt. Kurz i krew

Autorka: Małgorzata Rejmer

Czarne, 2013

„Bukareszt jest jak wrzątek albo kipiel, wzburzony i zmętniały. Atrybuty miasta: czarne kłęby przewodów na słupach jak gniazda porzucone przez ptaki, atmosfera rozkopania i prowizorki obok bankietów w sklepowych witrynach, przeszywający zapach lip i rozgniecionych winogron. Elegancja architektury z zamierzchłego świata. Stukot rozchybotanych tramwajów, klaksony rozwścieczonych taksówek na sekundę przed stłuczką. Zaśpiew cygańskich dzieci i staruszek włóczących się w pobliżu niezliczonych kwiaciarni, które prowadzą matki tych dzieci i córki tych staruszek. Wszędzie psy jak czarne i szare tobołki porzucone przez kogoś, kto bardzo się spieszył.”
Zapytałam przyjaciół, co jest pięknego w Bukareszcie. Odpowiedzieli:
– Bukareszt jest jak ciastko kupowane w niedzielę, niby czekoladowe i słodkie, ale z gorzką polewą. Nie znajdzie się tu łatwego piękna.
– Bezwstyd, histeria stylu, fasadowość. Przy Bukareszcie każde europejskie miasto wydaje się tak statyczne, że aż nudne.Dostałam też zdjęcie: nogi w czarnych rajtuzach i kolorowych skarpetkach, wetknięte do plastikowego kosza. Nurkujący manekin, który chce się utopić w śmieciach. I dopisek: „Trzeba na siłę wymyślać, co jest w Bukareszcie pięknego, a po wyjeździe i tak się umiera z tęsknoty”. Małgorzata Rejmer