TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Zaproszenie do udziału w projekcie „Spoza centrum widać więcej”

Jesteś lesbijką i mieszkasz w małej miejscowości? Działasz na rzecz osób LGBT w dużym mieście? A może po prostu jesteś zainteresowana sytuacją kobiet należących do twojej lokalnej społeczności? Weź udział w projekcie „Spoza centrum widać więcej”! Wspólnie zaplanujemy działania, które poprawią sytuację nieheteroseksualnych kobiet mieszkających na wsi i w małych miastach.

spoza_centrum_www Fundacja Przestrzeń Kobiet zaprasza do udziału w projekcie „Spoza centrum widać więcej – przeciwdziałanie dyskryminacji krzyżowej”. We wrześniu w Krakowie odbędą się spotkania dla kobiet z trzech grup:

 

– lesbijek i biseksualnych kobiet żyjących na wsi lub w małych miastach (do 100 tys. mieszkańców) w Polsce,

 

– działaczek polskich organizacji i grup nieformalnych działających na rzecz osób LGBT i/lub kobiet,

 

–  działaczek i liderek lokalnych, animatorek społeczności lokalnych z całej Polski.

 

Fundacja Przestrzeń Kobiet zaprasza do udziału w projekcie „Spoza centrum widać więcej – przeciwdziałanie dyskryminacji krzyżowej”. We wrześniu w Krakowie odbędą się spotkania dla kobiet z trzech grup:

– lesbijek i biseksualnych kobiet żyjących na wsi lub w małych miastach (do 100 tys.  mieszkańców) w Polsce,

– działaczek polskich organizacji i grup nieformalnych działających na rzecz osób LGBT i/lub kobiet,

–  działaczek i liderek  lokalnych, animatorek społeczności lokalnych z całej Polski.

 

W październiku odbędą się warsztaty, podczas których osoby z trzech różnych grup spotkają się i wspólnie wypracują rozwiązania na rzecz poprawy sytuacji lesbijek i biseksualnych kobiet żyjących w małych miejscowościach.

 

Zgłoszenia są przyjmowane do 31 sierpnia na adres e-mail: przestrzen.kobiet@gmail.com. Szczegółowe informacje o projekcie oraz formularze zgłoszeniowe są dostępne na stronie Fundacji: http://www.przestrzenkobiet.pl/.

 

Spot promocyjny projektu: http://youtu.be/CvDxen4TBpQ

Kościół rzymskokatolicki nie poprze projektu ustawy o leczeniu niepłodności

Episkopat zajmie krytyczne stanowisko wobec projektu ustawy o leczeniu niepłodności, skierowanego do konsultacji społecznych przez resort zdrowia – informuje Katolicka Agencja Informacyjna. Na temat projektu ustawy ma się niebawem wypowiedzieć  Zespół Ekspertów Konferencji Episkopatu ds. Bioetycznych, któremu przewodniczy abp Henryk Hoser.

 

KAI informuje, że projekt ustawy o leczeniu niepłodności nie ma na celu leczenia bezpłodności w Polsce, lecz ,,lecz ma dokonać legalizacji przez państwo i poddać jego kontroli olbrzymi „przemysł in vitro”, jaki dziś działa w szarej strefie”.

Ekspert Episkopatu wymienia cały szereg zagrożeń jakie to ma rzekomo nieść za sobą ustawa. Jednym z ,,niebezpiecznych elementów” projektu ustawy jest możliwość korzystania z in vitro przez kobiety samotne.

Lęk w ekspercie budzi też ,,zrównanie zarodka z pozycją komórki, tkanki czy organu”. Dodatkowo ,,jest traktowany jako rzecz wyjęta z obrotu, ale również pozbawiona jakichkolwiek stosunków osobistych, w tym opieki wynikającej z relacji filialnych”.
Ekspertyzę wieńczy konstatacja, że „w perspektywie nauczania Kościoła katolickiego, nie ma możliwości poparcia tego projektu w procedurze legislacyjnej”, nawet w związku z sytuacją opisaną w art. 73 encykliki „Evangelium vitae”. Zgodnie z tym nauczaniem „parlamentarzysta, którego osobisty absolutny sprzeciw wobec przerywania ciąży byłby jasny i znany wszystkim ludziom, postąpiłby słusznie, udzielając swego poparcia propozycjom, których celem jest ograniczenie szkodliwości takiej ustawy i zmierzających w ten sposób do zmniejszenia jej negatywnych skutków na płaszczyźnie kultury i moralności publicznej”

Więcej na serwisie Katolickiej Agencji Prasowej.

Terlikowski przeprosi Alicję Tysiąc!

Alicja_Tysiac23 lipca 2014 roku, po trwającym od stycznia 2013 roku procesie, Sąd drugiej instancji podtrzymał wyrok skazujący.

Tomasz Terlikowski musi przeprosić Alicję Tysiąc za porównanie jej do zbrodniarza hitlerowskiego, Adolfa Eichmanna. Został uznany za winnego naruszenia „dobrego imienia i godności osoby ludzkiej”. W książce (napisanej z Joanną Najfeld) „Agata. Anatomia manipulacji” Terlikowski pisze: „Zasłanianie tej prostej prawdy słowami o tym, że Alicja Tysiąc nie złamała prawa, a jedynie próbowała egzekwować przysługujące jej prawa – jest absurdalne. Adolf Eichmann też nie łamał hitlerowskich praw, czy to znaczy, że nie można go nazwać mordercą (w tym przypadku już nie niedoszłym, a jak najbardziej doszłym)?”. Zarzucał jej też „moralną obrzydliwość”; pisał, że nie „pozwolono jej zamordować dziecka”.

Gratulujemy wytrwałości i odwagi Alu!

O okolicznościach z 2013 r. Feminoteka pisała tu: http://www.feminoteka.pl/news.php?readmore=8618

WARSZAWA: Protest „Chcemy lekarzy, nie misjonarzy!”

Deklaracja watykańskiego sumienia to tylko wisienka na torcie sprezentowanym kobietom przez Ministerstwo Zdrowia. To Ministerstwo Zdrowia z Bartoszem Arłukowiczem na czele przyzwala na to, by kobiety nie miały realnego dostępu do nowoczesnej opieki medycznej. To rząd Platformy Obywatelskiej tworzy sytuację, w której kolejne kobiety muszą szukać sprawiedliwości w Strasburgu. Lekarze mają prawo do swojego sumienia, ale kobiety, które płacą składki na Narodowy Fundusz Zdrowia, mają prawo dostępu do zakontraktowanych świadczeń medycznych. Sumienie lekarza nie może stać ponad sumieniem pacjentki.

Prawa pacjentek są łamane przez lekarzy – fundamentalistów katolickich, którzy zamiast zgodnie z ustawą wskazać inne miejsce wykonania świadczenia, którego nie chcą wykonać, kłamią i oszukują w imię swojego bóstwa i jego kapłanów. Zamiast zagwarantować kobietom w Polsce dostęp do opieki medycznej, Ministerstwo Zdrowia przyzwala na narzucanie im ideologii watykańskiej ws. antykoncepcji (w tym antykoncepcji awaryjnej), poradnictwa z zakresu planowania rodziny, badań prenatalnych, przerywania ciąży i zapłodnienia in vitro.

Kiedy: piątek, g. 15
Gdzie: pod Sejmem

Podpisujcie również petycję – goo.gl/PR3Ahu

Federacja na rzecz kobiet protestuje przeciw deklaracji wiary lekarzy

 Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny zaprotestowała przeciwko podpisywaniu przez lekarzy deklaracji wiary. Według Federacji jest to sprzeniewierzenie się zasadom wykonywania zawodu lekarza i powód do wstydu, a nie dumy.

Deklaracja wiary to sześciopunktowy dokument, który głosi m.in. pierwszeństwo prawa Bożego nad prawem ludzkim oraz potrzebę „przeciwstawiania się narzuconym antyhumanitarnym ideologiom współczesnej cywilizacji”. Podpisując ją, lekarze i studenci medycyny zobowiązują się do wierności Bogu i chrześcijańskiemu sumieniu.

Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny od lat alarmuje o niepokojących sytuacjach związanych z realizacją przez lekarzy ich prawa do odmowy wykonania świadczenia, które jest niezgodne z ich sumieniem. Ze swojej istoty bowiem, klauzula sumienia w sposób najbardziej wyraźny i nieproporcjonalnie większy dotyczy kobiet oraz ich zdrowia reprodukcyjnego niż mężczyzn. Co więcej, przypadki nadużywania klauzuli sumienia i rozszerzania jej na inne świadczenia także oznaczają dalsze ograniczanie praw reprodukcyjnych kobiet.

Mimo wysiłków i alarmów ze strony Federacji, innych organizacji i środowisk naukowych, wciąż nie udało się od Ministerstwa Zdrowia wyegzekwować adekwatnej reakcji w związku z tą sytuacją. Od lat niepokojące sygnały płyną również ze strony samorządu lekarskiego, wliczając jego najwyższe władze. Narodowy Fundusz Zdrowia wyłącznie deklaruje konieczność wykonywania kontraktów jednocześnie nie szukając sposobu na to, aby rozliczać z ich niewykonywania w związku z nadużyciami klauzuli sumienia. Dzieje się tak także w związku z wycofaniem się Ministerstwa Zdrowia z przepisów to umożliwiających. Nie pomaga nawet to, że problem z klauzulą sumienia wytknął Polsce również Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Wyroki, w których stwierdzono, że w sposób niewłaściwy klauzula sumienia stoi ponad prawami pacjentów, wciąż nie zostały wykonane. Co więcej – żadna z instytucji odpowiedzialnych za tę kwestię i zobowiązana do reakcji w tym zakresie, nie podejmuje odpowiednich działań i nie dostrzega konieczności ich podjęcia.

Nie mamy złudzeń – system ochrony zdrowia w Polsce jest źle zorganizowany także pod kątem kwestii klauzuli sumienia. Prawo lekarzy do odmowy świadczeń jest w efekcie tego postawione ponad prawami pacjentek, bo to właśnie ich prawo do zdrowia jest najbardziej naruszane przez sumienie lekarzy. Jest to kwestia, którą od dawna należy rozwiązać tak, aby prawa lekarzy nie ograniczały w sposób systemowy praw pacjentów. Polska nie radzi sobie z tym problemem i wszystko wskazuje na to, że poradzić sobie nie chce.

Deklaracja wiary jest kolejnym krokiem, wpisującym się w tę tendencję. Jej treść już nawet wyraźnie wskazuje, o co w klauzuli sumienia naprawdę chodzi i jakich świadczeń dotyczy. Bez ogródek stwierdza, że chodzi nie tylko o aborcję, ale także o antykoncepcję i niektóre aspekty leczenia niepłodności, nazywane sztucznym zapłodnieniem. Nie wahamy się nazwać tego kpiną z obowiązującego prawa, z samych lekarzy, ale przede wszystkim z pacjentek, których to będzie najbardziej dotyczyć. Już teraz bowiem istnieje szereg problemów z dostępem do antykoncepcji, badań prenatalnych i legalnej aborcji, które nie są rozwiązywane i istnieje wielkie ryzyko, że będą się pogłębiać. Apelując o szacunek dla swoich poglądów i wolności, sygnatariusze deklaracji wyrażają jednocześnie brak szacunku dla prawa, pacjentów oraz istoty wykonywania swojego zawodu.

Deklaracja wiary jest kontynuacją negatywnych trendów dotyczących klauzuli sumienia. Z kwestii bardzo osobistej, jednostkowej tworzy zasadę, w myśl której pacjent, który powinien stanowić punkt odniesienia dla lekarzy jest stawiany na z góry przegranej pozycji. Wychodzi poza indywidualne, konkretne przypadki dylematów moralnych lekarzy, które przecież się zdarzają, ponieważ z góry  narzuca ich rozwiązanie poprzez deklaracje prymatu prawa Bożego nad ludzkim. Prawo ludzkie zaś to uniwersalne, obowiązujące wszystkich, niezależnie od wiary, przepisy, które mają gwarantować realizację praw pacjentów i chronić ich przed nadużyciami. Lekarze podpisujący deklarację wiary wyraźnie wskazują, że obowiązujące ich regulacje w zasadzie ich nie dotyczą, jeśli stoją w sprzeczności z wiarą. Co więcej – zapowiadają ich łamanie. Jest to nie tylko wysoce niepokojące, ale wręcz niedopuszczalne.

Kobiety już teraz w kwestiach swojego zdrowia reprodukcyjnego są traktowane przedmiotowo. Deklaracja wiary sprawia, że ich prawa mogą być jeszcze bardziej ograniczone, co może oznaczać, że wyegzekwowanie świadczeń będzie graniczyło z cudem. Takiej sytuacji nie można nazwać inaczej niż instytucjonalną przemocą i systemowym nierównym traktowaniem ze względu na płeć. System przemocy został otwarcie wsparty przez sygnatariuszy deklaracji, co w opinii Federacji jest sprzeniewierzeniem się zasadom wykonywania zawodu lekarza i powodem do wstydu, a nie dumy. 

Nowicka: Medycyna i teologia

nowickaŚmiesznie czy strasznie? Nie życzę nikomu wizyty w gabinecie lekarza, który podpisał się pod Deklaracją Wiary Lekarzy. Składając pisemne zobowiązanie do „wierności własnemu, chrześcijańskiemu sumieniu”, niemal 3000 lekarzy i studentów medycyny zapowiedziało, że nie będą respektowali praw pacjentek. Kobiety odwiedzające gabinety takich lekarzy nie otrzymają recepty na środki antykoncepcyjne. Nie uzyskają porad w kwestiach związanych z in vitro. Jeśli w uzasadnionych prawem przypadkach zgłoszą się, by dokonać zabiegu usunięcia ciąży, odejdą z kwitkiempisze Wanda Nowicka, Marszałkini Sejmu, na blogu natemat.

Cały czas pozostaje też pytanie co z lekarzami z placówek państwowych, czy oni również nie będą respektowali prawa? Wiadomo już, że w Warszawie może pojawić się problem z dostępnością niektórych świadczeń dla kobiet. Deklarację Wiary podpisał m.in. prof. dr hab. n.med. Bogdan Chazan, dyrektor Szpitala Specjalistycznego im. Św. Rodziny przy ul. Madalińskiego, jeden z najczęściej wybieranych przez kobiety w Warszawie szpitali. Mogą się one tam pożegnać z usługami in vitro. Nie otrzymają też recept na antykoncepcję. Warto zadać przy tej okazji pytanie, czy inni lekarze pod naciskiem doktora Chazana też podpisali Deklarację Wiary?

W Lublinie ma miejsce podobna sytuacja. Funkcję konsultanta wojewódzkiego w zakresie ginekologii i położnictwa pełni w tym mieście prof. dr hab. n. med. Jan Oleszczuk. Jak to, że podpisał on deklarację wpłynie na dostępność dla kobiet Lubelszczyzny świadczeń z zakresu praw i zdrowia reprodukcyjnego?

Na razie podpisów jest prawie trzy tysiące, ale co będzie dalej? Deklaracja zaczyna coraz bardziej dzielić środowisko medyczne. Bardzo możliwe, że lekarze, którzy ją podpisali zaczną wywierać naciski na tych lekarzy, którzy tego nie zrobili. Dla kobiet to są bardzo złe wiadomości.

Podpisanie deklaracji przez poszczególnych lekarzy może bulwersować. Nie są to jednak aż tak groźne przypadki, jak wtedy, gdy sygnatariusze deklaracji, pełnić będą funkcje decyzyjne np. konsultantów wojewódzkich lub lekarzy zajmujących stanowiska kierownicze w szpitalach. Może to doprowadzić do wymuszania na podległych im lekarzach stosowanie zasad zapisanych w deklaracji. Będzie to niebezpieczne dla kobiet i ich zdrowia. Może im uniemożliwić i tak już trudne dziś wyegzekwowanie przysługujących im praw.

Najwyraźniej dr Wandzie Półtawskiej i wspierającemu całą akcję kościołowi udało się dokonać wyłomu w miarę zintegrowanym do tej pory środowisku medycznym. Jaki będzie ciąg dalszy tej bezsensownej i pozbawionej zdrowego rozsądku akcji? Czy w XXI wieku zmierzamy w stronę zaścianka Europy? W końcu co z tą sytuacją zamierza zrobić Ministerstwo Zdrowia i Naczelna Izba Lekarska? Zwrócę się do tych dwóch instytucji z oficjalnym pytaniem w tej sprawie.

Przeczytaj także:

Komentarz Anny Dryjańskiej z Feminoteki

Lista lekarzy, którzy podpisali Deklarację

GDAŃSK: Warsztaty „Prawa kobiet – Prawami człowieka” to… – Stowarzyszenie WAGA

Warsztaty „Prawa kobiet –Prawami człowieka” to cykl 6 spotkań.

Terminy: 4,25 kwietnia; 9,23 maja; 6,13 czerwca 2014r., godz. 17.00 – 19.30

SPOTKANIA MAJĄ CHARAKTER OTWARTY

Miejsce: CEA Łaźni 2 ul. Strajku Dokerów 5 , Gdańsk – Nowy Port

Informacje: Bogusława Gontarz, [email protected], tel. 795 782 827795 782 827

www.facebook.com/PodLupaWyobrazni, www. projekty.laznia.pl

4 kwietnia w CEA Łaźnia 2 rozpoczynają się kolejne warsztaty w ramach projektu Pod Lupą Wyobraźni – „Prawa kobiet – Prawami człowieka”. Na warsztatach zajmiemy się wspólnie analizą wytworów kultury popularnej i dyskusją na temat ich wpływu na kształtowanie świadomości i gotowości do postaw pro aktywnych i kreatywnych, w szczególności u kobiet.

Zapraszamy na cykl 6 spotkań w czasie których podjęte zostaną tematy dotyczące obecności kobiet w historii, kulturze, sztuce, polityce, życiu społecznym. Zastanowimy się nad dylematami, które towarzyszą kobietom na różnych etapach życia. Spotkania mają charakter otwarty.

Przez kolejne spotkania poprowadzą nas Barbara Borowiak, psycholożka i trenerka antydyskryminacyjna, Anna Che Czerwińska, działaczka na rzecz praw kobiet i feministka Dorota Pytel, socjoterapeutka i specjalistka w zakresie psychotraumatologii.

4 kwietnia 2014, Płeć piękna, czyli jaka?

Prowadzenie: Barbara Borowiak

Warsztaty dotyczą współczesnych standardów piękna i wspierających je stereotypach płci (które często są wewnętrznie sprzeczne, stąd pytanie w tytule warsztatu, co faktycznie wg społeczeństwa znaczy „płeć piękna”).

W czasie warsztatu bazować będziemy na fragmencie filmu „Delikatnie nas zabijają 3” oraz reklamach i wizerunkach kobiet i dziewcząt prezentowanych w czasopismach. Zastanowimy się nad konsekwencjami takich obrazów i ich wpływie na świadomość ciała u dziewcząt i kobiet. Celem zajęć jest zwiększanie świadomości nt. mechanizmu presji społecznej w kontekście standardów piękna, a także wspólna praca nad świadomym wyborem wzmacniających i uwalniających spod presji piękna obrazów i wizerunków kobiet.

25 kwietnia 2014, Wielkie nieobecne. Kobiety w historii

Prowadzenie: Anna Che Czerwińska

Zajęcia interaktywne na temat historii kobiet i kobiet w historii. Czy kobiety odegrały ważną rolę w historii? Jakie kobiety pamiętamy z lekcji historii w szkole? Co wiemy o Emilii Plater? A o Marii Konopnickiej? Kiedy kobiety uzyskały prawa wyborcze? Dlaczego Maria Skłodowska musiała studiować na Sorbonie? Czy kobiety brały udział w wojnach? Kto i dlaczego opowiada o walkach? Komu się stawia pomniki? O czym opowiadają kobiety? Co pamiętamy z historii naszych babci? A z prababci? Co nam zostało? Zdjęcie? Przepis na ciasto drożdżowe? Pamiętnik?

W trakcie warsztatów m.in. projekcja filmu „Powstanie w bluzce w kwiatki” – narracje kobiet na temat Powstania Warszawskiego.

9 maja 2014, Moc kobiet

Prowadzenie: Dorota Pytel

Podczas warsztatu „Moc kobiet” będziemy się przyglądać zjawisku przemocy wobec kobiet, zarówno fizycznej, psychicznej jak i seksualnej. Dyskryminacja, przemoc, gwałty są powszechne nie tylko w Polsce, lecz także na całym świecie. Jest obecna w domu, szkole, miejscach pracy, klubach, na ulicy. Istnieje duże prawdopodobieństwa, że możemy się z nią spotkać w swoim otoczeniu. Duży procent społeczeństwa uważa, że o przemocy w domu nie należy mówić, że kobieta która trwa w związku przemocowym chce być bita, oraz że gwałt w małżeństwie nie istnieje. Ofiary gwałtów muszą tłumaczyć, że nie sprowokowały sprawcy. Dlatego ważne jest, żeby każda kobieta znała swoje prawa i wiedziała, że każda forma przemocy jest łamaniem praw człowieka.

23 maja 2014, Danuta Wałęsa a prawa kobiet

Prowadzenie: Anna Che Czerwińska

Podczas interaktywnych zajęć będziemy dyskutować i zastanawiać się nad społeczną i zawodową pozycją kobiet i nad stereotypowym postrzeganiem ról kobiet. Przyjrzymy się wizerunkowi kobiet w mediach (jak przedstawiane są matki, a jak polityczki). Sprawdzimy jak kobiety opowiadają same o sobie i czym różnią się od siebie opowieści Danuty Wałęsy, Jolanty Kwaśniewskiej, Henryki Krzywonos, Przedyskutujemy mit superwoman i zastanowimy się nad tym, komu i dlaczego łatwiej, albo trudniej jest robić „karierę”, co to jest „ścieżka kariery kobiet”, i czy Danuta Wałęsa zrobiła karierę? Czy istnieje przymus robienia kariery? Jakie alternatywy proponują kobietom – inne kobiety, media, politycy? Przedmiotem dyskusji będą pisma kobiece, poradniki, seriale, teledyski, filmy itp., analizowane pod kątem obecności kobiet w polityce i w sferze publicznej, stereotypach płciowych, wpływu kobiet na politykę i sferę publiczną, godzenia ról (praca – macierzyństwo). Materiały jakimi posłużymy się na warsztatach to fragmenty książki Danuty Wałęsy „Marzenia i tajemnice”, fragmenty filmów: „Iron Lady” o Margaret Thatcher

6 czerwca 2014, Traktorzystki i pielęgniarze

Prowadzenia: Barbara Borowiak

Tematyka spotkania koncentruje się na podziale na rynku pracy na zawody „kobiece” i „męskie” i konsekwencjom takiego podziału, wpływie na wynagrodzenie i możliwości awansu kobiet. W trakcie wykładu przypomnimy historię zdobywania rynków pracy przez kobiety. Porozmawiamy o dylematach związanych z obecnością kobiet na rynku pracy: pracy zarobkowej i nieodpłatnej oraz godzenia życia zawodowego i rodzinnego. W czasie warsztatu bazować będziemy na fragmencie filmu „Całej pensji, połowy władzy” oraz koncepcji szklanych domów.

13 czerwca 2014, Wystarczająco dobra mama

Prowadzenie: Dorota Pytel

Główną ideą warsztatu będzie termin utworzony przez Donalda Woodsa Winnicotta, „Wystarczająco dobra matka” oznaczający matkę, która od początku życia niemowlęcia dostosowuje się do jego potrzeb, przejmuje na siebie i koi jego emocje, nawet te trudne. Jednak nie musi być idealna, może popełniać błędy, sama też może odczuwać nieprzyjemne uczucia. Potrzebuje wsparcia, pomocy i zrozumienia innych, ojca dziecka, rodziców, znajomych. Podczas spotkania będziemy zastanawiać się jak poradzić sobie z takimi uczuciami jak złość, lęk, niepewność, frustracja podczas macierzyństwa. Będziemy rozmawiać o tym, że mama ma prawo się gniewać, czuć bezradność. Warsztat będzie rodzajem wsparcia dla kobiet, które przeżywają frustracje w związana z macierzyństwem.

PROWADZĄCE:

Anna Che Czerwińska – działaczka na rzecz praw kobiet; absolwentka UMK – Instytut Filozofii w Toruniu i podyplomowych Gender Studies przy Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. Współorganizatorka Manify i innych wydarzeń w ramach Porozumienia Kobiet 8 marca, specjalistka ds. informacji w Fundacji Ośrodek Informacji Środowisk Kobiecych – OŚKa w Warszawie, gdzie m.in. koordynowała program grantowy Fundusz dla Kobiet, bazę danych organizacji kobiecych w Polsce; ogólnopolską akcję Bezpieczna Taksówka dla Kobiet. Ostatnich 7 lat pracowała i zarządzała (wiceprezeska zarządu) Fundacją Feminoteka. W 2008 roku otworzyła Wirtualne Muzeum Historii Kobiet (feminoteka.pl/muzeum). Współredaktorka strony internetowej feminoteka.pl. Prowadziła zajęcia autorskie na temat ruchu kobiecego i historii kobiet na Gender Studies Uniwersytetu Warszawskiego, Gender Studies im. Marii Konopnickiej i Marii Dulębianki przy Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, Gender Studies przy Instytucie Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Obecnie ekspertka w projekcie „Równość standardem dobrego samorządu” (EFS, POKL). Współautorka filmu dokumentalnego o Halinie Paszkowskiej – pierwszej kobiecie dźwiękowcu (Szkoła A. Wajdy).

Dorota Pytel – pedagożka, socjoterapeutka, psychotraumatolog, trenerka. Od kilku lat związana z Fundacją „Nasza Przestrzeń”, gdzie realizuje projekty dotyczące praw człowieka. Obecnie pracuje w świetlicy socjoterapeutycznej „Koniczynka” przy Stowarzyszeniu „Zielona Myśl”. Ma kilku letnie doświadczenie w pracy z dziećmi, młodzieżą oraz z dorosłymi. Prowadzi grupy terapeutyczne, edukacyjno-rozwojowe, psychoedukacyjne, pracuje indywidualnie z osobami straumatyzowanymi.

Barbara Borowiak – absolwentka psychologii ze specjalnością: edukacja na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza, doktorantka Filologicznego Studium Doktoranckiego na UG. Absolwentka szkoły trenerskiej Akademii Treningu Antydyskryminacyjnego przy Stowarzyszeniu Villa Decjusza.

Posiada 7-letnie doświadczenie trenerskie w prowadzeniu warsztatów i szkoleń, w szczególności z zakresu przeciwdziałania dyskryminacji, wyrównywania sytuacji kobiet i mężczyzn, zarządzania różnorodnością społeczną. Działa w społecznej grupie Metropolitanka, zbierającej historie kobiet z Pomorza.

Manifa Wrocław

Manifa przeciw przemocy władzy!

Podczas tegorocznej Manify mówimy o tym, co nas uciska, o różnych formach opresji, których codziennie doświadczamy.

  • Przemoc to gwałty, przemoc domowa, kontrola nad naszymi ciałami sprawowana przez państwo i kler.
  • Przemoc to wyzysk, umowy śmieciowe, głodowe pensje i łamanie praw pracowniczych.
  • Przemoc to prywatyzacja i ograniczanie dostępu du do dóbr publicznych – edukacji, opieki, mieszkań, służby zdrowia.
  • Przemoc to budowanie galerii handlowych i biurowców kosztem przestrzeni publicznej – parków, ogródków, skwerów.
  • Przemoc to przekonanie, że mamy prawo wyrazić swoje zdanie wyłącznie raz na cztery lata i przekonanie, że władza wie lepiej.

8.03.2014, Rynek-Pręgierz, godz. 14.00

Wychodzimy na ulice, protestując przeciwko przemocy władzy, która wytwarza ubóstwo, podziały między ludźmi i wzmacnia nastroje neofaszystowskie. Stajemy przeciwko władzy państwa i miasta, która stoi po stronie najbardziej uprzywilejowanych i ogranicza nasze prawa obywatelskie. Stajemy przeciwko władzy kapitału, który wyzyskuje naszą pracę. Stajemy przeciwko władzy kleru, który usprawiedliwia nierówności i przemoc, mówiąc „Bóg tak chciał”.

W Międzynarodowym Dniu Kobiet po raz kolejny manifestujemy to, że pragniemy godnego życia i wierzymy, że inny świat jest możliwy, że możemy go wspólnie stworzyć.

Manifa to dzień gniewu i solidarności społecznej!
Przyłącz się do nas!
Przyjdź na Manifę:
8 marzec (sobota), Rynek (pod Pręgierzem), godz. 14

Więcej: http://www.manifa.wroclaw.pl

FCB: https://www.facebook.com/ManifaWroclaw