TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Feminarium 21 czerwca: Wanda Jakubowska, czyli jak dziś pisać biografie politycznie niepoprawne

Wanda Jakubowska, czyli jak dziś pisać biografie politycznie niepoprawne.

Kolejne spotkanie w ramach cyklu dyskusji o tematyce społeczno-kulturowej „Feminaria”, odbędzie się 21 czerwca (wtorek), godz. 18:00.

Na spotkanie zapraszają: Fundacja Gender Center, Instytut Badań Literackich PAN oraz Krytyka Polityczna.

wanda-jakubowska-monika-talarczyk-gubala

 

 W fascynującej książce Wanda Jakubowska. Od nowa (2015) Monika Talarczyk-Gubała szuka klucza do twórczości Jakubowskiej w jej biografii: w wyborach ideowych, politycznych, estetycznych, w przyjaźniach i współpracy z ludźmi, z którymi połączył ją moment dziejowy, a bardziej jeszcze twórcza pasja, miłość do kina. Autorka nie wybiela swojej bohaterki, ale stara się spojrzeć na nią i jej dorobek z empatią i szacunkiem. Sięgając po metodę biograficzną, spogląda na filmy Jakubowskiej nie jako na propagandowe agitki, ale teksty intymne, wyrastające z osobistych przeżyć i przekonań reżyserki. Talarczyk-Gubała „odzyskuje” Jakubowską jednak nie tylko jako reżyserkę (w tym ikonę kina kobiet), ale także wychowawczynię kolejnych pokoleń filmowców, współorganizatorkę życia kulturalnego w powojennej Polsce, a wreszcie jako kobietę walczącą o swą podmiotowość w zmaskulinizowanym świecie kina.

Książka Moniki Talarczyk-Gubały stanie się dla nas punktem wyjścia do dyskusji o tym, jak dziś konstruować biografie osób politycznie niepoprawnych, takich jak Wanda Jakubowska – komunizująca reżyserka kina socrealistycznego. Będziemy także rozmawiać o samym socrealizmie jako o estetyce i praktyce kultury w powojennej Polsce. Wreszcie poruszymy problem podmiotowości i sprawczości kobiet w rzeczywistości polskiego socjalizmu.

Wanda Jakubowska (1907-1998) – nazywana niegdyś „matką polskiego kina” – jest dziś w Polsce reżyserką raczej zapomnianą, dla wielu – z uwagi na komunistyczne poglądy i wierność socrealistycznej estetyce – postacią niewygodną czy wprost niechcianą. Zachodni krytycy cenią ją za film Ostatni etap (1947) – należący do klasyki kina o traumie Zagłady – polscy zaś wypominają jej monumentalną produkcję Żołnierz wolności (1953) o generalne Karolu Świerczewskim, „człowieku, który się kulom nie kłaniał”.

 

 W dyskusji udział wezmą:

dr Magdalena Grabowska (Instytut Filozofii i Socjologii PAN)

dr hab. Monika Talarczyk-Gubała (Wydział Organizacji Sztuki Filmowej PWSFTviT w Łodzi)

dr Grzegorz Wołowiec (Instytut Badań Literackich PAN)

Prowadzenie: dr Agnieszka Mrozik (Instytut Badań Literackich PAN)

 

21 czerwca (wtorek), godz. 18.00

Warszawa, Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, sala nr 144

 

Spotkanie odbywa się w ramach cyklu dyskusji społeczno-kulturalnych „Feminaria”.

Wstęp wolny.

Ujawniamy pierwsze szczegóły 9. edycji Pięciu Smaków! FOCUS: Kino Japońskich Reżyserek

Oto pierwsze szczegóły tegorocznego programu Pięciu Smaków! Spojrzenie sekcji Focus kierujemy tym razem na najciekawsze osiągnięcia reżyserek z Kraju Kwitnącej Wiśni.

Kino Japońskich Reżyserek będzie pierwszą w Polsce okazją do poznania filmów wybitnych autorek, pracujących w Kraju Kwitnącej Wiśni. Do lat 90., ze względu na sformalizowany, hierarchiczny układ sił w japońskich studiach produkcyjnych, kobiety rzadko miały okazję stawać za kamerą. Przemiany obyczajowe i rozwój nowych technologii doprowadziły jednak do rewolucji. Pionierką była Naomi Kawase, której debiutancki obraz, „Suzaku”, zdobył nagrodę w Cannes w 1997 roku. Od tego czasu reżyserki mocnych i przenikliwych filmów budowały coraz silniejszą pozycję.

unnamedNowe tysiąclecie przyniosło wysyp kobiecych reżyserskich debiutów, które nie tylko zdobyły uznanie krytyków, ale też przyciągnęły do kin rzesze widzów. Miwa Nishikawa, Naoko Ogigami czy Momoko Ando doczekały się też uznania na licznych międzynarodowych festiwalach, a ich dzieła regularnie pojawiają się na liście najlepszych filmów roku prestiżowego japońskiego magazynu „Kinema Junpo”.
Mark Schilling, znawca kina japońskiego, uznał „kobiecą nową falę” za najważniejszy trend w rozwoju tej kinematografii w ostatnich latach.

Filmy nowego pokolenia artystek pokazują współczesną Japonię z perspektywy, której dotąd brakowało – są więc cennym przejawem oryginalności i unikatowości  tego, popularnego na całym świecie, kina. Na Pięciu Smakach pokażemy m. in. rewelacyjnie przyjęte na światowych festiwalach “0,5 mm” Momoko Ando, „One Million Yen Woman” Yuki Tanady oraz “The Light Shines Only There” Mipo O – film, który był japońskim kandydatem do Oscara.

unnamed (1)Uzupełnieniem sekcji będzie Akademia Azjatycka – trwający przez czas festiwalu, cykl wykładów, poświęconych kinu kobiecemu i zagadnieniom feminizmu. Wśród pozostałych propozycji programowych festiwalu znajdą się m. in. najlepsze filmy młodych twórców, włączone w konkursową sekcję Nowe Kino Azji, solidna porcja grozy oraz wybitne filmy gatunkowe, które w tym roku wypełnią dwie sekcje.

9. edycja Festiwalu Filmowego Pięć Smaków odbędzie się w Warszawie w dniach 12-20 listopada. Wrocławska replika zaplanowana jest na 13-19 listopada.

Sponsorzy: Hong Kong Economic and Trade Office (Central and Eastern Europe), Asia Travel

Patroni medialni: FilmWeb, CoJestGrane, TVP Kultura, AMS, Tokfm, KINO, Aktivist!, 5kg kultury, Ekrany, Voyage, Feminoteka, Bad Taste, etnosystem.pl, Japonia-online, wAzji.pl, CSPA, TORII

Partnerzy: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasto Stołeczne Warszawa, Polski Instytut Sztuki Filmowej, Taiwan Ministry of Culture, Japan Foundation, Kino Muranów, Kino Nowe Horyzonty

Organizator: Fundacja Sztuki Arteria: www.piecsmakow.pl

logo batory

Rozwój wolontariatu w fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.