TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

Flaga PL

888 88 33 88

888 88 79 88

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

WESPRZYJ NAS
Szukaj
Close this search box.

Tag: sztuka kobiet

Opublikowane w

Warszawa: Spektakl „Podróż do wnętrza”

zoliborz_pl„ŻOLIBORZ.PL” – amatorska grupa teatralna zaprasza na nowy spektakl pt.:

„PODRÓŻ DO WNĘTRZA” będący efektem wielomiesięcznych warsztatów teatralnych prowadzonych przez twórców z TEATRU ME/ST.

Premiera: 18.06.2014 g. 18.00
Wstęp wolny!

Obowiązkowa rezerwacja wejściówek: [email protected]
Informacje pod nr: 517 161 604 oraz 519 020 430

Miejsce: Aula Żoliborskiej Jedynki, ul. Felińskiego 15
Więcej o kolejnych pokazach na: www.mestteatr.pl

Dołącz do nas na Facebook`u: Żoliborz.pl

W spektaklu występują:
Wiktoria Dąbrowska, Anna Gęślicka, Monika Fusik, Aleksandra Kucek, Natalia Moszczyńska, Angelika Motulewicz, Tomek Murawski, Nela Perepłyś, Paulina Puk, Aleksandra Składanowska.
Opieka artystyczna:
Duet Artystyczny ME/ST
Magdalena Engelmajer, Szymon Turkiewicz

„Podróż do wnętrza” to spektakl teatralny, skłaniający do refleksji nad skomplikowaną naturą człowieka. Tekst sztuki jest kompilacją monologów z dramatów wielkich mistrzów
(„Hamleta” Shakespeare’a, „Szewców” Witkacego, „Iwony Księżniczki Burgunda” Gombrowicza, „Nie igra się z miłością” Musseta, „Antygony w Nowym Jorku” Głowackiego) oraz autorskich refleksji aktorów, które zostały napisane w trakcie warsztatów dramatopisarskich, będących częścią przedsięwzięcia.

Spektakl próbuje zdefiniować mechanizmy, które kierują postępowaniami ludzi a także poszukuje odpowiedzi na pytanie: czy istnieją ponadludzkie siły mające realny wpływ na decyzje jednostki?
Przedstawienie, utrzymując formę otwartą, zachęca widza do sformułowania własnej definicji człowieka. Blisko roczna praca dziesięciorga młodych aktorów-amatorów pod opieką artystyczną doświadczonych twórców teatralnych Magdaleny Engelmajer i Szymona Turkiewicza, została zwieńczona kreacją, zawierającą głęboką refleksję nad losem człowieka. Warto więc zatrzymać się na chwilę i wrócić do podstaw istnienia, odnosząc się do najpierwotniejszych emocji i instynktów uwzględniając przy tym różnice osobowości i ludzkich charakterów. Aktorzy biorący udział w spektaklu, budowali swoje postaci podczas pracy warsztatowej, czerpiąc inspiracje z zachowań wybranych zwierząt, co stanowi dodatkowy koloryt całości przedsięwzięcia. Nie brakuje tu emocji, dynamiki, niedopowiedzeń, gry ciałem i dźwiękiem. Istotną częścią spektaklu jest również muzyka, a zwłaszcza piosenka, której tekst napisała jedna z aktorek Aleksandra Składanowska a muzykę skomponował Sz. Turkiewicz. Warto zwrócić na nią uwagę, tym bardziej, że daje ona możliwość dostrzeżenia problemów z jakimi boryka się młody człowiek wchodzący w dorosłe życie.

„Podróż do wnętrza” nie jest pierwszą realizacją teatralną grupy „ŻOLIBORZ.PL”. W 2013 roku odbyła się premiera pierwszego, stworzonego przez tę grupę spektaklu pt.: „51 Stan”. Spektakl poruszał kwestie związane z szeroko rozumianymi zagadnieniami “podległości” i „niepodległości”. Jego prezentacja spotkała się z pozytywnym odbiorem publiczności, ale przede wszystkim była to możliwość samorealizacji i rozwoju dla młodych aktorów. W kwietniu 2014 roku sztuka otrzymała wyróżnienie na Warszawskim Festiwalu Teatralnym Młodych w Starej Prochowni.

Opublikowane w

WARSZAWA: Same Suki – koncert i premiera teledysku

same_suki_okladkaZespól SAME SUKI zaprasza na premierę teledysku promującego ich debiutancki album „Niewierne”. Koncert wraz z pokazem premierowym odbędzie się 20 czerwca w klubie Chmury na warszawskiej Pradze, ul. 11 listopada 22, godz. 21.

 

Same Suki, które w tym roku będzie można usłyszeć m.in. na festiwalach Globaltica World Cultures Festival i OFF Festivalu  to rewolucyjna kobieca formacja folkowa grająca pornofolk – muzykę kobiet z miasta inspirowaną muzyką ludową; kobiet, które nie boją się sięgać do źródeł, żeby śpiewać swoim głosem o tym co tu i teraz. Zespół wykorzystuje w niekonwencjonalny sposób tradycyjne instrumenty etniczne i akustyczne (m.in. suka buiłgorajska, fidel płocka, cajon, bendir, gadułka, wiolonczela) w połączeniu z nietradycyjnym wokalem opowiadającym zupełnie nietradycyjne historie…

Same Suki są laureatkami wielu konkursów i festiwali folkowych (Nowa Tradycja 2012, Mikołajki Folkowe 2013, Dragon Folk Fest 2013). W październiku ubiegłego roku miała miejsce premiera debiutanckiego krążka zespołu. Album „Niewierne” spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem słuchaczy i recenzentów.
Otwiera go piosenka „VIllageAnka” i to właśnie do niej powstał klip, na premierę którego zapraszamy 20 czerwca. Pokaz połączony będzie z koncertem zespołu w matczynym mieście Warszawa.

Producentem i reżyserem klipu do piosenki „VillageAnka” jest Piotr Smoleński – twórca wielu popularnych i nagradzanych projektów, m.in. teledysków dla zespołów Alters, Bubliczki, Caci Vorba (najlepszy teledysk etniczny 2011 w Polsce), Miuosh (Platynowa Płyta) oraz bijących ostatnio rekordy oglądalności teledysków Donatana i Cleo (Diamentowa Płyta).

Opublikowane w

Białystok: 3. Dni Różnorodności Kobiet DZIEW/CZYNY. Matronat Feminoteki!

logo20148marca22daDZIEW/CZYNY to oddolna inicjatywa, która angażuje różnorodne środowiska kobiet i mężczyzn mieszkających i działających w Białymstoku. Przedsięwzięcie propaguje współpracę białostoczanek w ramach kolektywnych działań o charakterze kulturalnym i społecznym oraz koncentruje się na rozpowszechnianiu idei równego traktowania kobiet i mężczyzn w społeczeństwie.

W tym roku DZIEW/CZYNY odbędą się już po raz trzeci – zapraszamy

Białymstok, 13-15 czerwca

 

 

http://projektdziewczyny.wordpress.com/

Feminoteka zachęca do wspierania projektu na portalu PolakPotrafi.pl

 

Tegoroczne DZIEW/CZYNY to trzydniowy cykl wydarzeń, inspirowany postacią Zofii Nałkowskiej. Przygotowujemy m.in. panele dyskusyjne, akcje w przestrzeni miasta, warsztaty i spotkania integracyjne a nawet… dziew/czyńskie czasopismo! Zapraszamy do zapoznania się z informacjami o poszczególnych wydarzeniach!

Żywe Pomniki Kobiet
To prezentacja 10 postaci kobiet, matronujących białostockim ulicom. Wolontariuszki-performerki ucharakteryzowane na bohaterki wydarzenia pojawią się w różnych zatłoczonych punktach miasta, wciągając mieszkanki i mieszkańców Białegostoku w poznawanie lokalnej herstorii. Oprócz animowania przechodniów, pomniki będą rozdawać ulotki z biogramami matronek, lokalizacją ulic noszących ich imiona oraz informacją o projekcie DZIEW/CZYNY.

Mural
Nawiązywać będzie do patronki tegorocznej edycji projektu DZIEW/CZYNY – Zofii Nałkowskiej – w związku z przypadającą na ten rok 130 rocznicą urodzin i 60 rocznicą śmierci tej wybitnej polskiej pisarki, publicystki oraz dramatopisarki. Wielkoformatowa grafika pozwoli przybliżyć postać Zofii Nałkowskiej mieszkańcom Osiedla Dziesięciny i będzie przypominała o jej dokonaniach. Do wykonania muralu zaprosiliśmy malarkę i fotografkę Anję Hordejuk – białostoczankę, absolwentkę Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie i Maryland Institute College of Art w Baltimore, USA. Praca będzie miała wymiary 10×7,5 m. i zostanie wykonana metodą wybraną przez artystkę.

Warsztaty genderowe „Kobiety i mężczyźni – równość i współpraca”
Tematem warsztatów będzie funkcjonowanie kobiet i mężczyzn w społeczeństwie i kulturze oraz kulturowe i społeczne postrzeganie kobiecości i męskości. Celem zajęć jest uwrażliwienie osób uczestniczących na tematy związane z przeciwdziałaniem dyskryminacji ze względu na płeć oraz przeciwdziałaniem przemocy z uwzględnieniem perspektywy płci. Warsztaty będą prowadzone w formie ćwiczeń i dyskusji. Osoby uczestniczące w warsztatach będą miały okazję krytycznego przeanalizowania stereotypów i komunikatów związanych z płcią, które kształtują społeczne oczekiwania wobec kobiet i mężczyzn oraz wpływają sytuację kobiet i mężczyzn w takich sferach życia codziennego jak: praca, edukacja, polityka i życie rodzinne.

dziew_czyny_nalkowska„Odczytujemy Zofię Nałkowską” – panel dyskusyjny
Spotkanie poświęcone Zofii Nałkowskiej, będące próbą spojrzenia na jej postać z nowej perspektywy – jako kobiety i pisarki wyprzedzającej swoje czasy. Poruszymy temat ważnych, a pomijanych często wątków w twórczości i życiu Nałkowskiej, takich jak feminizm, zwierzęta czy totalitaryzmy. Główną gościnią spotkania będzie Hanna Kirchner, biografka Zofii Nałkowskiej i laureatka Nagrody Edytorskiej Polskiego PEN Clubu, którą otrzymała za opracowanie i opatrzenie komentarzem dzienników Nałkowskiej. Udział wezmą również dr hab. Kamila Budrowska z Uniwersytetu w Białymstoku oraz prof. Agata Zawiszewska z Uniwersytetu Szczecińskiego. Całość poprowadzi Joanna Głuszek, studentka filologii polskiej Uniwersytetu w Białymstoku oraz Anna Kozicka, wiceprezeska Stowarzyszenia na rzecz Kultury i Dialogu 9/12.

Akcja miejska – cytaty Nałkowskiej
Celem wydarzenia jest przybliżenie twórczości Zofii Nałkowskiej. W przestrzeni miasta umieścimy cytaty z utworów Nałkowskiej. Dodatkowo odbędzie się gra miejska, dotycząca cytatów. Każdy z jej uczestników dostanie mapkę z zaznaczonymi miejscami, a zadaniem będzie odszukanie cytatów w przestrzeni miejskiej. Nagrody otrzymają uczestniczki i uczestnicy, którzy sfotografują i umieszczą na Facebooku najwięcej cytatów. Wydarzenie jest skierowane do wszystkich zainteresowanych, natomiast gra miejska do młodzieży ponadgimnazjalnej i studentów.

Pokaz filmu „Niezłomne”
19. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, przyjęta w 1920 roku, dała Amerykankom prawa wyborcze. Nie doszłoby do tego, gdyby nie determinacja sufrażystek skupionych w National American Woman Suffrage Association, w tym Lucy Burns i Alice Paul. Zachęcamy do poznania ich zmagań o równouprawnienie kobiet, przedstawionych w filmie „Niezłomne” (oryg. *Iron Jawed Angels*) w reżyserii Katji von Garnier.

Kobiety DZIEW/CZYNÓW, czyli stwórzmy razem książkę – warsztaty literacko-plastyczne
Celem warsztatu jest rozwijanie kreatywności, umiejętności pisarskich i plastycznych oraz promowanie współpracy twórczej osób z różnych grup pokoleniowych. W warsztacie połączymy odkrywanie twórczości Zofii Nałkowskiej z trzyletnią historią oprawy graficznej projektu DZIEW/CZYNY. Podczas warsztatów osoby uczestniczące stworzą biografie 11 kultowych postaci oraz zaprojektują przestrzenie ich codziennego funkcjonowania. Efekty pracy będą podstawą książeczki z historiami Dziew/czyńskich bohaterek. Warsztaty poprowadzą Anna Drabikowska, absolwentka polonistyki Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku, opiekunka Gminnej Pracowni Edukacji Kulturalnej w Henrykowie oraz Anna Kozicka, wiceprezeska Stowarzyszenia na rzecz Kultury i Dialogu.

Łapy na mapy – gra miejska z psami
Gra miejska z psami to sposób na aktywne spędzenie sobotniego przedpołudnia właścicieli ze swoimi psami. Uczestniczki i uczestnicy gry zostaną podzieleni na grupy, każda grupa otrzyma zadania do wykonania różnego rodzaju (sprawnościowe, intelektualne) zarówno dla psów jak i dla ludzi. Przy
konstruowaniu zadań będziemy korzystać z rad behawiorystki. Punktem kulminacyjnym gry będzie odnalezienie skarbu. Cel gry to przede wszystkim dobra zabawa, poznanie możliwości, ale też potrzeb swojego psa oraz integracja ludzi ze zwierzętami i przyrodą.

Historia emancypacji – spotkanie z polskimi feministkami

Współczesna kobieta w kulturze, nauce, społeczeństwie – to tylko nieliczne zagadnienia, które poruszymy na niezwykłym spotkaniu z przedstawicielkami polskiego ruchu feministycznego! Motywem przewodnim będzie historia emancypacji kobiet i jej oddźwięk na różne sfery życia współczesnego. Spotkanie przyjmie formę dyskusji między trzema zaproszonymi przedstawicielkami polskiego ruchu feministycznego: Agnieszką Weseli – historyczką seksualności, tłumaczką i redaktorką, a także aktywistką feministyczną, dr Magdaleną Grabowską – badaczką tożsamości polskiego ruchu feministycznego oraz dr Ewą Kępą – kulturoznawczynią prowadzącą badania naukowe z zakresu gender studies. Prowadzącą spotkanie będzie Małgorzata Skowrońska – doktorantka w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku, zaangażowana w działania społeczne. Wydarzenie będzie miało charakter interaktywny – zapraszamy wszystkich pragnących podyskutować o polskim feminizmie i roli kobiet, które zmieniały się na przestrzeni dziejów. 
Szparkiet
Coroczna dziew/czyńska impreza integracyjna, która tym razem odbędzie się w Zmianie Klimatu. O oprawę wydarzenia zadbają starannie wyselekcjonowane didżejki, znane i lubiane, ale także takie, których jeszcze z nami nie było. Dziew/czyński klimat imprezy podsycą dekoracje z dziew/czyńskim motywem przewodnim a także (niespodzianka!) dziew/czyńskie drinki.

Piknik
Zorganizowany we współpracy z inicjatywą Bojary zostają kulturalne!, odbędzie się na łące między drewnianymi domami na Bojarach. Piknik będzie okazją do przypomnienia sobie starych gier podwórkowych, wysłuchania opowiadania Zofii Nałkowskiej, a także integracji! Na spotkanie zapraszamy z koszami i kocami piknikowymi, aby w niedzielne południe wspólnie spędzić czas.

Warsztaty z empatii do zwierząt
Warsztat będzie miał na celu zapoznanie osób uczestniczących z realiami życia zwierząt egzystujących w różnorodnych warunkach (np. dom, schronisko, zoo, hodowla), opracowanie wskazówek, jak można poprawić komfort życia części z nich, a także naukę empatycznego porozumiewania się ze zwierzętami. W warsztacie wezmą udział trzy grupy: dzieci, młodzież i dorośli. W sumie weźmie w nich udział 21 osób.

Panel dyskusyjny na temat animal studies
Panel dyskusyjny będzie miał na celu podjęcie krytycznej refleksji na temat antropocentryzmu w naukach społecznych, sztuce i życiu codziennym. Podczas dyskusji panelistki postarają się odpowiedzieć min. na pytania: jaki status w społeczeństwie ma zwierzę? Na czym polega szowinizm gatunkowy? W jaki sposób uprzedmiatawianie zwierząt odbija się na relacjach międzyludzkich i na funkcjonowaniu ludzi w świecie? Spotkanie poprowadzi prof. Małgorzata Kowalska z Uniwersytetu w Białymstoku.

KOŃCZY/MY DZIEW/CZYNY – spotkanie podsumowujące
Będzie to integracyjne spotkanie w formie dyskusji, podczas której podsumujemy i ocenimy przebieg całego projektu. Do uczestnictwa w spotkaniu zaproszone zostaną organizatorki i organizatorzy projektu, goście i osoby prowadzące warsztaty i panele dyskusyjne, oraz odbiorczynie i odbiorcy wydarzeń.

DZIEW/CZYŃSKI Magazyn
Wraz z 3. edycją DZIEW/CZYNÓW Dni Różnorodności Kobiet, do rąk Białostoczanek i Białostoczan, trafi DZIEW/CZYŃSKI Magazyn. Tworzony przez wyjątkowy zespół, w skład którego weszły przedstawicielki lokalnej kultury i nauki, ukaże on najważniejsze pola działalności współczesnych kobiet oraz zobrazuje ich postawy w stosunku do świata je otaczającego. DZIEW/CZYŃSKI Magazyn będzie platformą inicjującą dyskusję nad pozycją kobiet i ich rolami w społeczeństwie – zarysuje kierunki, wskaże wyzwania i odpowie na nieoczywiste pytania. Jego przełomowe wnętrze zostanie zamknięte w ponadczasowej formie, co sprawi, że DZIEW/CZYŃSKI Magazyn będzie obowiązkowym „must have” tej wiosny.

Informacje na temat naszych działań można również znaleźć na stronie: http://projektdziewczyny.wordpress.com oraz na naszym profilu na fb:
https://www.facebook.com/projektdziewczyny

 

Drukowanie

Opublikowane w

Warszawa: pokaz filmu „Sapphos Fire” – „Ogień Safony” w Feminotece

sappho_fcbFundacja Feminoteka, Fundacja Fulbrighta oraz Instytut Filologii Angielskiej (Uniwersytet Wrocławski) zapraszają na pokaz amerykańskiego filmu dokumentalnego „Ogień Safony” (napisy w j. polskim) o starości lesbijek, oparty na wywiadach z kiludziesięcioma kobietami ze Wschodniego Wybrzeża. Na pokazie będzie obecna reżyserka, Alexia Kosmider.

Data i miejsce: 7 czerwca 2014, godz. 18:00 / Fundacja Feminoteka, ul. Mokotowska 29A, Warszawa

 https://www.facebook.com/events/296478357186811/?source=1

Wstęp wolny.

Film Ogień Safony (2011) 70′, jest niezwykłą próbą udokumentowania życia niemal niewidocznej grupy społecznej: starych kobiet żyjących w związkach z kobietami. Oparty jest na obszernych wywiadach z kilkudziesięcioma Amerykankami, które wspominają czasy represji i stygmatyzacji, ale również czasy powstawania feministycznych grup podnoszenia świadomości i wspólnot lesbijskich. Otwarcie mówią o swoich bardzo różnych doświadczeniach miłości do kobiet, o wielkich przemianach obyczajowych, jakie dokonały się za ich życia, o trudnych relacjach z rodzinami i dziećmi, o starzeniu się i o obawach związanych ze starością. Po premierze na Festiwalu Filmowym w Bostonie „Ogień Safony” był wyświetlany na wielu festiwalach filmowych w Stanach Zjednoczonych.

Alexia Kosmider pracuje w Rhode Island School of Design, USA, gdzie uczy teorii seksualności, literatury oraz filmu o tematyce queer. Jest też Dyrektorką Edukacyjnego Zespołu Filmowego Shifting Visions, który wyprodukował cztery pełnometrażowe filmy dokumentalne pokazywane na wielu festiwalach filmowych w Stanach Zjednoczonych. Premiera jej najnowszego filmu, „TransJourney”, odbędzie się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Rhode Island w sierpniu 2014. W latach 1999-2000 Alexia Kosmider pracowała we Wrocławiu jako wykładowczyni Komisji Fulbrighta.

 

eng.:

Sappho’s Fire (2011) is a unique attempt to document the life of a marginalized and virtually invisible social group: elderly lesbians. It is based on interviews with several dozen American women who recall times of repression and stigmatization, as well as the rise of feminist consciousness-raising groups and lesbian communities. They address their very different experiences of falling in love, the enormous cultural changes that occurred in their lifetime, their troubled relations with their families and children, the process of aging, and the attendant anxieties. Since its premiere at the Boston Film Festival, Sappho’s Fire has been shown at film festivals across the United States

Alexia Kosmider is a Senior Lecturer at Rhode Island School of Design, USA, where she teaches queer theory, literature and queer film. She also is the Executive Director of Shifting Visions Education Films Project, which has produced four feature-length documentary films that have been screened at film festivals throughout the United States. Her most recent documentary TransJourney, will premiere at the Rhode Island International Film Festival in August 2014. In 1999-2000 Alexia Kosmider worked as a Fulbright Professor in Wrocław, Poland.

Opublikowane w

„Królestwo dziewczynki”. Recenzja Maliny Barcikowskiej

Tekst pochodzi z archiwalnej strony Feminoteki, z 2011 roku. W tym czasie książka nie była wydana w Polsce i, niestety, nie zanosiło się na to. Jednak po paru latach doczekałyśmy się polskiego wydania. Zapraszamy do lektury.

 

krolestwo_dziewczynkiKrólestwo dziewczynki

Autorka: Iwona Chmielewska

Entliczek, 2011

 

 

 

 

Królestwo dziewczynki

Tekst: Malina Barcikowska

„Właśnie ukazała się na polskim rynku wydawniczym wyjątkowa pozycja- kolejna książka Iwony Chmielewskiej, wybitnej ilustratorki i autorki książek . Tym razem zaprezentowano kolejny, całkowicie własny projekt artystki – książkę o…”.
Tak mogłaby rozpoczynać się recenzja lub omówienie, ale nie, jednak znowu nie.

krolestwo_dziewczynki1Książka „Królestwo dziewczynki” nie doczekała się publikacji w naszym kraju, podzielając tym los wielu pozycji polskiej ilustratorki i autorki picturebooków.

Wygląda na to, że międzynarodowe nagrody, wyróżnienia status cenionego pracownika akademickiego, a wreszcie sam temat, nie są na rodzimym rynku wystarczającą rękojmią sukcesu. Pozycję, jak wiele poprzednich, wydało wydawnictwo koreańskie. Dlaczego? Może niezbyt uporczywie próbowano? Może starano się niedostatecznie zainteresować nasze firmy wydawnicze? Problemem była potencjalna nierentowność projektu, którym, zainteresowana może być przecież połowa ludzkości. „Królestwo dziewczynki” traktuje bowiem o miesiączce, a kwestia podana jest w takim języku (zarówno słowa i obrazu), który intrygować może zarówno dzieci, nastolatki, jak i dojrzałe kobiety oraz mężczyzn.Mamy tu bowiem do czynienia ze wspomnianym już, a niedocenianym w Polsce gatunkiem, książką obrazkową (picturebook). Obrazkową, co nie znaczy, że jedynie dziecięcą.

Pozycja tak oddziałuje na umysł i zmysły, że nie sposób się nią nie zachwycić.
Chmielewska przy pomocy sztuki książki pięknie ujmuje ten temat, nie pozostając naiwną i powierzchowną. Autorka korzysta z formy prawdziwej bajki: mądrej, rozgrywającej się na wielu poziomach, przy tym wnoszącej prawdę w nasze życie.

krolestwo_dziewczynki2

I tak oto, nasza bohaterka przedstawiona podczas tych szczególnych dni jest nie tylko obolała, rozdrażniona czy senna. Zamiast skorzystać z tych najprostszych skojarzeń autorka przedstawia nam księżniczkę z ciężką (niechcianą?) koroną, w zbyt dużych butach. Przedmioty, których kolor nagle zaczyna zwracać naszą uwagę- czerwony grzebień, czerwone cyfry na kartkach kalendarza, jabłko, czerwone okulary i paznokcie. Dzięki tym atrybutom wydarzenie już nie sprowadza się do plam krwi i niewygody, ale obrazuje drobne zmiany, którym podlega widziany i odczuwany świat towarzysząc przemianie tożsamości bohaterki. Stąd prawda, która tkwi w tej książce, jest prawdą o rozbudzonej do nowego egzystencji, jej przewartościowaniu. Prawdą brzemienia, które symbolicznym aktem przemiany dziecka w kobietę, miesiączka wnosi w każde dziewczęce życie. Przemiany trudnej, w obliczu której łatwo wyobcować się z własnego życia i w nim zagubić, ponieważ nagle zmienia ono swoje znaczenie, budząc nas ku nowemu, nie zawsze łatwemu do zaakceptowania.
Autorka skupia się na kartach tej książki nie na dydaktyce, lecz raczej upatruje formuły w ukazaniu tajemnicy, która łączy się z pokazanym misterium kobiecości. Stąd „Królestwo dziewczynki” to intymna propozycja dla tych , którzy chcą zachwycić się urodą życia nawet w chwilach, gdy pozornie jest jej mniej.

Ta książka to pozycja dla wszystkich tych, którzy cenią sobie rozpoznawalny styl Chmielewskiej, jak i dla tych, którzy nie znając go jeszcze, zdecydują się przyjrzeć jej oczyma temu – jak można się przekonać – także obfitującemu w artystyczne sensy wydarzeniu, jakim jest spowszedniała i kojarzona zupełnie nie ze sztuką – miesiączka.

Iwona Chmielewska, ur.1960, ukończyła grafikę na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w roku 1984. Mieszka i pracuje w Toruniu, gdzie prowadzi zajęcia z przedmiotu „Książka autorska” na kierunku edukacja artystyczna na Wydziale Sztuk Pięknych macierzystej uczelni. Jest artystką wielokrotnie nagradzaną za swoją pracę ilustratorską, zarówno w kraju, jak i na świecie. Ostatnio zdobyła  główną nagrodę branży książki dziecięcej Bologna Ragazzi Award 2011 w kategorii Non Fiction – czyli tzw. Oskara w świecie wydawniczym. Jej książki wydawane są głównie w Korei Południowej.

ZDJĘCIA ILUSTRACJI I LINK DO FILMU PREZENTUJĄCEGO KSIĄŻKĘ POCHODZI ZE STRONY pozarozkladem.blogspot.com

Czytaj też:

 

 

  • Polska ilustratorka podbija Koreę. Rozmowa z Iwoną Chmielewską

 

Opublikowane w

WARSZAWA: najbliższe pokazy TEATRU ME/ST

LadyWaWaPlakat

„Lady Wa-Wa”  to teatr jednej aktorki. Magdalena Engelmajer  tworzy warstwę spektaklu ze słów, dźwięków oraz sytuacji, które poruszają różne tematy dotyczące kobiecej strony świata.

Ważną rolę odgrywa tu ciało aktorki, jej fizyczność  oraz muzyka, która wraz z odpowiednio przetworzonymi odgłosami, tworzy unikalny, słowno-muzyczny mikrokosmos, wciągający widza swoją niejednoznaczną poetyką.W trakcie pracy nad projektem, twórcy  inspirowali się techniką stosowaną przez kompozytorów muzycznych, zwaną aleatoryzmem  kontrolowanym.  Technika ta, wprowadza do dzieła muzycznego element przypadku, jednak pod ścisłą kontrolą kompozytora.Przeniesienie jej na grunt teatru,  polega na łączeniu  krótkich fragmentów złożonych ze słów, muzyki oraz dźwięków sonorystycznych  w  jedną całość, która oscylując wokół tematu kobiecości, zaskakuje widzów nieprzewidywalnym połączeniem scen o  skrajnym  ładunku emocjonalnym.

Twórcami spektaklu „Lady Wa-Wa” jest Duet Artystyczny ME/ST – Magdalena Englemajer  i Szymon Turkiewicz .

Próby do monodramu „Lady Wa-Wa” były dla twórców  ME/ST nowym wyzwaniem.  Aby opisać subtelne stany emocjonalne, poruszyć często intymne tematy kobiece, artyści zgłębili historię światowej sztuki performatywnej, która komunikuje się z widzem poprzez różne formy wyrazu.

http://mestteatr.pl/?page_id=458
8 i 9 czerwca, godzina 19.00

 

stosunki_prawne„Stosunki prawne” to przewrotna analiza relacji damsko-męskich, w której bohaterowie rozmawiają ze sobą formalnym językiem, będącym połączeniem mowy codziennej z językiem zaczerpniętym z kodeksu cywilnego.

On i Ona przedstawiają się jako podmioty prawne, które wchodząc w  relacje damsko-męskie, odgrywają przed widzami codzienne sytuacje, które stają się wręcz groteskowe i urastają do rangi problemów.
Czy zwykła domowa czynność, jaką jest parzenie herbaty, może stać się przyczyną rozpadu idyllicznego pożycia dwojga ludzi?
Co by było, gdyby stworzono „Kodeks damsko-męski”, a jego zasad należałoby przestrzegać wchodząc w stały związek partnerski?

Całość sztuki, posiada lekką formę komediową, przewrotnie pokazując odwieczne konflikty między partnerami, będącymi w związku o dowolnej konfiguracji.

Aby lepiej zrozumieć irracjonalne zachowanie kobiet w niektórych sytuacjach domowych, bohaterka spektaklu „wchodzi w  skórę” Temidy i opowiadając o swoim burzliwym związku  z Zeusem, tworzy pomost między mitologią a codziennością.

Ukazanie relacji  dwojga ludzi, z punktu widzenia prawnego, daje możliwość spojrzenia z innej perspektywy na kwestia związane z  naszym codziennym życiem. Czy lekiem na kryzys małżeński jest ustalenie formalnych zasad, dotyczących częstotliwości pożycia? A może warto spróbować godziny szczerości, która w zaskakujący sposób odkryje przed nami zamiatane pod dywan niedomówienia?

Spektakl „Stosunki prawne”, to sztuka, w której widzowie, będą mięli szansę odnaleźć element swojego życia. Niejednoznaczne ukazanie znanych każdemu sytuacji damsko-męskich, pozwoli nabrać dystansu i świeżego spojrzenia na relacje z obecnym lub przyszłym partnerem.

http://mestteatr.pl/?page_id=166
22 i 23 czerwca, godzina 19.00

 

MIEJSCE PREZENTACJI:
Pałac Zamoyskich przy ul. Foksal 2 w Warszawie.

Opublikowane w

Nagroda Nike 2014. Nominowane: Rejmer, Bargielska, Pustkowiak, Karpowicz

W trakcie Warszawskich Targów Książki (22.05.2014) ogłoszono nominacje do Nagrody Literackiej Nike. Jak co roku, wśród wyróżnionych znalazły się polecane przez nas autorki i autor. We wrześniu Jury wyłoni siedmiu finalistów, rozstrzygnięcie w październiku.

male_lisyMałe lisy

Autorka: Justyna Bargielska

Czarne, 2013

To szalona opowieść o nożowniku z podwarszawskiego lasu. A może o rozmarzonej matce i wygadanej singielce? Może o dzieciach, namiętnościach, snach? Albo o zwykłym życiu, którego podskórnym nurtem są groteska i strach? Bez wątpienia to drapieżna proza, która surrealistycznie zakrzywia świat pod płaszczykiem opisu codzienności. Fenomenalną plastycznością języka i wyobraźni Bargielska potwierdza niekwestionowaną pozycję mistrzyni krótkiej formy.

niebkoNiebko

Autorka: Brygida Herbig

W.A.B., 2013

Marzena opowiada historię swojej rodziny, która jest fragmentem historii narodu polskiego i niemieckiego. Przed wojną na Kresach służąca polskich rolników rodzi na strychu dziecko i umiera. Od tego momentu rodzinie towarzyszy tajemnica, z którą zmierzyć się muszą kolejne pokolenia. Zimą roku 1939 uboga rodzina niemiecka, matka z trójką dzieci, nakazem Hitlera opuszcza Galicję i przesiedla się nad Wartę. W styczniu 1945 roku w trzaskający mróz ponownie pakuje manatki na furmankę i uciekając przed Armią Czerwoną próbuje wrócić do Rzeszy. Marzena mieszka w Anglii i rozplątuje skomplikowane losy swojej rodziny…

Marzena Niemców nie lubi. Właśnie dlatego, uciekając z Polski w latach osiemdziesiątych, wybrała Anglię. Ale Polacy zawsze mają pecha (i Polki też) – do mieszkania pod nią wprowadził się Niemiec i godzinami słucha starych szlagierów. Piosenki brzmią znajomo, podobne słyszała je kiedyś od ojca: „Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei.” Wiele różnych piosenek nucono w jej rodzinie. Czas je sobie przypomnieć.

osciOści

Autor: Ignacy Karpowicz

Wydawnictwo Literackie 2013

Ignacy Karpowicz: – Myślę, że „Ości” to książka realistyczna, choć jest inaczej napisana niż „Lalka”. Każdy prawie z fikcyjnych bohaterów powieści ma swój pierwowzór w świecie realnym. Pod tym względem książka oddaje naszą rzeczywistość.

Jak zrozumieć człowieka, który wykasował profil na facebooku? Czy warto słuchać rad zachłannej tchórzofretki? Czy żona może polubić kochankę męża? W końcu – co może łączyć małżeństwo, gejowską parę, mężczyznę zupełnie pozbawionego owłosienia oraz kobietę o niejednoznacznej tożsamości? Wbrew pozorom –bardzo wiele…

nocne_zwierzetaNocne zwierzęta

Autorka: Paulina Pustkowiak

W.A.B., 2013

Nocne zwierzęta to zapis jednego weekendu z życia Tamary Mortus bezrobotnej alkoholiczki i narkomanki – zakończonego dość absurdalnym, kończącym wieloletnie upodlenie morderstwem. Morderstwo nie jest jednak najmocniejszym akcentem powieści, jest jedynie finałem smutnego, od dawna przegranego życia Tamary. Marna egzystencja robi dużo większe wrażenie niż przypadkowa, niepotrzebna śmierć. Drugim głównym bohaterem powieści jest Miasto. Warszawa to nie tylko scenografia, to także – a może przede wszystkim – przeciwnik w walce o przetrwanie.

malgorzata-rejmer-bukaresztBukareszt. Kurz i krew

Autorka: Małgorzata Rejmer

Czarne, 2013

„Bukareszt jest jak wrzątek albo kipiel, wzburzony i zmętniały. Atrybuty miasta: czarne kłęby przewodów na słupach jak gniazda porzucone przez ptaki, atmosfera rozkopania i prowizorki obok bankietów w sklepowych witrynach, przeszywający zapach lip i rozgniecionych winogron. Elegancja architektury z zamierzchłego świata. Stukot rozchybotanych tramwajów, klaksony rozwścieczonych taksówek na sekundę przed stłuczką. Zaśpiew cygańskich dzieci i staruszek włóczących się w pobliżu niezliczonych kwiaciarni, które prowadzą matki tych dzieci i córki tych staruszek. Wszędzie psy jak czarne i szare tobołki porzucone przez kogoś, kto bardzo się spieszył.”
Zapytałam przyjaciół, co jest pięknego w Bukareszcie. Odpowiedzieli:
– Bukareszt jest jak ciastko kupowane w niedzielę, niby czekoladowe i słodkie, ale z gorzką polewą. Nie znajdzie się tu łatwego piękna.
– Bezwstyd, histeria stylu, fasadowość. Przy Bukareszcie każde europejskie miasto wydaje się tak statyczne, że aż nudne.Dostałam też zdjęcie: nogi w czarnych rajtuzach i kolorowych skarpetkach, wetknięte do plastikowego kosza. Nurkujący manekin, który chce się utopić w śmieciach. I dopisek: „Trzeba na siłę wymyślać, co jest w Bukareszcie pięknego, a po wyjeździe i tak się umiera z tęsknoty”. Małgorzata Rejmer

 

Opublikowane w

Wernisaż wystawy „Gołe stopy i nagie serce” Pauliny Lignar w Feminotece

plakat wystawa

 

Wernisaż wystawy haftów Pauliny Lignar rozpocznie się 16 maja (piątek) o godzinie 18:00 w Fundacji Feminoteka w Warszawie (ul. Mokotowska 29 A). Wystawa potrwa do południa 6 czerwca (piątek). 

Paulina Lignar: W świecie coraz bardziej brutalnym nasza „mała dziewczynka” jest coraz bardziej zagubiona. Pozwala sobą manipulować w pracy, otrzymuje niższą pensję na tym samym stanowisku co mężczyzna, jest wpychana w model kobiety-gospodyni domowej. Ma opiekować się dziećmi, prać, gotować, prasować, robić zakupy na obiad. Jest wpychana w model sprzątaczki i strażniczki domowego ogniska. Z tym, że im świat jest coraz trudniejszy nasza „mała dziewczynka” szybko się uczy, potrafi się błyskawicznie aklimatyzować w różnych, również męskich sytuacjach i najwyraźniej zaczyna się buntować. Staje się wyzwolona i walcząca, posiada własne zdanie na wiele tematów i potrafi je wypowiedzieć. Chce decydować o swoim losie z pełnymi prawami. Właśnie taka postawa kobiety bardzo mi się podoba. Kobiety mają fantastyczną intuicję, którą mogą z impetem wdrożyć w życie. Wydaje mi się jednak, że należy być ostrożnym, bo ataków na kobiety na wielu płaszczyznach ciągle nie brakuje. A człowiek już taki jest, że łatwo zapomina,  tu mam na myśli wszelkie działania, którymi kobiety operują ku polepszeniu swojego wspólnego bytu.

Kobiety ciągle są poniżane, ranione, cierpią, mają blizny na ciele i duszy. Nawet w świecie showbiznesu permenentnie wykorzystuje się rozerotyzowany, półnagi kobiecy wizerunek. Kobiety już tego nie chcą, chcą być za to silne, chcą być przede wszystkim szanowane w domu i w pracy, jako żony, partnerki oraz singielki. A delikatna natura kobiet. Moim zdaniem tego co tak naprawdę brakuje do szczęścia współczesnej kobiecie, to poczucie oparcia i akceptacji.  I to może dać heteroseksualnejkobiecie mężczyzna, jako partner, a nie ktoś kto dominuje.

Dla mnie gołe stopy to właśnie delikatna natura kobiet, a nagie serce to ich bezwarunkowa i wrodzona dobroć. Gdyby te cechy były wzbogacone o pierwiastek męski, to wówczas nie są one słabością, a siłą. Kobiety po prostu nie życzą sobie dłużej być obiektem dyskryminacji, nękania, głupich żartów, nie chcą być ofiarami toksycznych miłości, przemocy i wielu innych niesprawiedliwości.

Opublikowane w

WARSZAWA. Spektakl „Niunia” Teatru Młyn. ZAPROSZENIA!

niuniaplakSpektakl NIUNIA

Współczesna komedia muzyczna – kąśliwa i ostra, pełna złośliwości pod adresem otaczającego nas świata. Młodziutka Niunia – dziewczyna z dobrego domu, po studiach próbuje spełnić współczesny ideał samorealizacji i ‘bycia sobą’. Razem z bohaterką obijamy się o mieszczańskie ściany jej rodzinnego mieszkanka, ambitnych i sztywniackich rodziców, pierwszą pracę w biurze, którą załatwił tatuś, piwnicę cafe offowa, pełną naszpanowanych pseudopoetów, a w końcu trafiamy do nowoczesnej firmy prowadzonej przez tajemniczą bizneswoman. Czy zadanie, które postawiła przed sobą Niunia jest wykonalne? Jak można ‘być sobą’ w świecie, w którym jednocześnie trzeba ‘być kimś’, w którym off stał się modnym mainstreamem, a mainstream udaje, że jest offem, w którym prawdziwa bizneswoman jest zwykłą burdelmamą, a trampki i meble z Ikei mają wszyscy od artysty po menagera. Czy w tej rzeczywistości bunt jest jeszcze możliwy? I czy możliwa jest miłość?

“Niunia” to pierwszy po dłuższej przerwie spektakl robiony wspólnie przez siostry Fijewskie, tym razem we współpracy z Adamem Krawczukiem z Teatru Montownia.

Mamy dla Was cztery dwuosobowe zaproszenia na pokaz 29 kwietnia o 19:00. Oddamy je pierwszym czterem osobom, które zgłoszą się w komentarzu. Czekamy na zgłoszenia do 28 kwietnia, do 16:00

Dzięki uprzejmości Teatru Młyn możemy rozdać 5 zaproszeń (dwa ostatnie zgłoszenia pojawiły się równocześnie)
Bilety otrzymują:
Justyna 26/04/2014 at 14:13
Wanda Brzozowska 26/04/2014 at 14:15
Jakub Kowalski 26/04/2014 at 18:25
Natalia 28/04/2014 at 12:57
Mr.Z 28/04/2014 at 12:57

niunia

Scenariusz i reżyseria: Natalia Fijewska-Zdanowska

Obsada: Agata Fijewska-Sękulska, Zuzanna Fijewska-Malesza, Adam Krawczuk

Muzyka: Filip Dreger

Choreografia: Bartosz Figurski

Akompaniament: Agnieszka Orzechowska-Kozak

Reżyseria Świateł: Mikołaj Malesza

Produkcja: Agnieszka Kondraciuk, Katarzyna Pawela

Opublikowane w

Rusza nabór tekstów do DZIEW/CZYŃSKIEGO Magazynu

logo20148marca22daCzekacie już na DZIEW/CZYŃSKI czerwiec? Czas zatem na odsłonięcie rąbka tajemnicy – powstaje DZIEW/CZYŃSKI Magazyn! Już niebawem do Waszych rąk trafi wyjątkowe wydawnictwo, w którym znajdziecie najczystszą DZIEW/CZYŃSKĄ moc przelaną na pachnące drukiem karty.

Piszesz, fotografujesz, tworzysz? Jeżeli tak, to nie wrzucaj owoców swojej pracy do szuflady! Ogłaszamy nabór tekstów i wszelkiej maści materiałów wizualnych – fotografii, grafik, kolaży. Wyślij nam tekst w  dowolnej formie dziennikarskiej lub pisarskiej (max. 6000 znaków), albo skontaktuj się z nami w celu omówienia zapotrzebowania na prace plastyczne. Piszcie i twórzcie o wszystkim, co łączy się z dziew/czynami, kobiecością, kwestiami  równościowymi, animal studies i gender. Teksty (oraz pytania, uwagi, pomysły) można nadsyłać na adres [email protected] do dnia 7 maja 2014 roku.

 

Redakcja DZIEW/CZYŃSKIEGO Magazynu zastrzega sobie prawo do skracania i opracowania edytorskiego nadesłanych tekstów. Jednocześnie informujemy, że tekstów nadesłanych nie zwracamy. Nadesłanie tekstu nie jest równoznaczne z jego opublikowaniem.  Materiał powinien być oryginalnym dziełem autora i nie powinien być publikowany ani proponowany innym czasopismom, a jeżeli zaproponowano go innej redakcji, autor ma obowiązek powiadomić redakcję DZIEW/CZYŃSKIEGO Magazynu o tym fakcie. Autor przekazując swój utwór do publikacji przenosi na wydawcę prawa autorskie do publikacji utworu w piśmie oraz jego rozpowszechniania na innych polach eksploatacji takich jak np. Internet.

Opublikowane w

WARSZAWA: Karty na stole, czyli pożytki poznawcze z „ataku na gender”

msn_maleTrudno pojąć panikę moralną wokół pojęcia gender bez sięgnięcia do dorobku Gender Studies: nauki o historii, produkcji, reprodukcji, funkcjach i konsekwencjach konstruktów społecznych płci i seksualności.

Wykład Anny Zawadzkiej

Przy okazji dyskusji o „genderyzmie” już nie tylko słabi, ale także silni gracze dyskursu publicznego, chcąc nie chcąc, bezprecedensowo odsłonili, na czym im zależy, rozbrajająco szczerze ujawnili, że o coś walczą i o co walczą. Dlatego jest to dobra okazja, by przyjrzeć się normom i regułom życia społecznego, których obecność – a wraz z nią możliwość ich dyskutowania, podważenia, zmiany – ujawnił spór o „ideologię gender”.

Wielomiesięczny, angażujący kluczowych nadawców sensów (kościół, nauka, media) spór ten jest doskonałą okazją do konstruktywnych analiz, gdyż za jego sprawą obserwować możemy po pierwsze stawki, o które toczy się gra w polu politycznym, po drugie zaś polskiej rzeczywistości społecznej stan na dziś, a wobec aktualnego „przechwytywania dyskursów” adekwatne opisanie rzeczywistości społecznej jest potrzebą nad wyraz pilną.

Zawadzka wylicza następujące stawki: określona definicja rodziny, specyficzna konstrukcja męskości oraz status dziecka jako właściwie lub niewłaściwie zarządzanej własności rodziców. Gra o te stawki odbywa się przy użyciu pojęcia ideologii, któremu warto ponownie się przyjrzeć. Rozważania o rozważaniach o „genderyzmie” to szansa, by obserwować, tyleż fascynujące co groźne, nieskończone gry subwersji i wrogich przejęć między wspomnianymi graczami publicznego dyskursu. Wreszcie dzięki atakowi na gender możemy być może przewidzieć, co stanie się kolejnym punktem zapalnym polskiej debaty.

Anna Zawadzka – socjolożka, pracuje w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk oraz pracowni badawczej „Archiwum Etnograficzne”. Zajmuje się analizą polskich dyskursów prawomocnych ze szczególnym uwzględnieniem takich motywów, jak: antysemityzm, antykomunizm i antyfeminizm – podobieństw i różnic między nimi, ich wzajemnego przenikania się, udziału tych trzech motywów w konstrukcji polskiej tożsamości zbiorowej i indywidualnej, wreszcie sposobów ich przekazu i reprodukcji. Prowadziła zajęcia m.in. w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW, Collegium Civitas oraz Gender Studies UW. Sekretarz redakcji pisma „Studia Litteraria et Historica”. Współredaktorka kwartalnika kulturalno-politycznego „Bez Dogmatu”. Reżyserka filmu dokumentalnego „Żydokomuna”.

Opublikowane w

WROCŁAW: Europejski Port Literacki

portgenderMotywem przewodnim 19. Europejskiego Portu Literackiego Wrocław 2014 będą pytania o niebezpieczne związki płci i literatury. Przez trzy festiwalowe dni zaprezentowana zostanie twórczość stu dwudziestu trzech pisarzy/pisarek i artystów/artystek. Wśród zagranicznych gości m.in. Ołeksandr Irwaneć, Andrij Lubka, Dzwinka Matijasz, Marina Mayoral, Natalka Śniadanko i Carme Riera. Obchodzone będą pięćdziesiąte urodziny Jacka Podsiadły oraz rocznice śmierci: sto pięćdziesiąta Imre Madácha, siedemdziesiąta Zuzanny Ginczanki i czterdziesta W.H. Audena.

19. Europejski Port Literacki odbędzie się między 24 a 26 kwietnia w Teatrze Współczesnym oraz Kinie Nowe Horyzonty we Wrocławiu.

W ramach Wolnego rynku poetów na wrocławskim Rynku zaprezentuje się trzydziestu autorów/autorek przed debiutem książkowym. Swoje finały mieć będą konkursy Nakręć wiersz oraz Komiks wierszem, które zgodnie z motywem przewodnim festiwalu obywają się w osobnych trybach – męskim i żeńskim. Poznamy także najciekawszych młodych krytyków w konkursie, w którym udział biorą studenci/studentki uczelni humanistycznych. Damsko-męskie pytania podczas spotkań zadawać będą: Dariusz Bugalski, Katarzyna Fetlińska, Inga Iwasiów, Izolda Kiec, Zofia Król, Karol Maliszewski, Anna Marchewka, Michał Nogaś i Andrzej Zawada. Rozmowom towarzyszyć będzie muzyka Stefana Wesołowskiego.

Wstęp wolny.

Więcej informacji: http://portliteracki.pl/festiwal/

Serdecznie zapraszamy!

SZCZEGÓŁOWY PROGRAM:

czwartek / 24 kwietnia

18:00
NOWE HORYZONTY LITERATURY
URWANY WIERSZ. ZUZANNA GINCZANKA (1917-1944)
Premiera filmu „Urwany wiersz. Zuzanna Ginczanka (1917-1944)” z udziałem reżyserki Mary Mirki MILO w Kinie Nowe Horyzonty. Prowadzenie: Izolda KIEC.

piątek / 25 kwietnia

15:00
WOLNY RYNEK POETÓW
Maja BACZYŃSKA, Magdalena CHMIELEWSKA, Anna DOMASZEWSKA, Urszula GAŁĄZKA, Sylwia GRYCIUK, Gabriela IWIŃSKA, Ewa KRUCHOWSKA, Jolanta NAWROT, Dominika PARSZEWSKA, Klaudia RACZEK, Pauline ROTH, Marta STACHNIAŁEK, Martyna TOMCZYK, Magdalena ZARĘBA, Agnieszka ŻUCHOWICZ
Czytania na wrocławskim Rynku autorów przed debiutem książkowym w ramach 9. edycji projektu Połów. Prowadzenie: Konrad GÓRA i Marta PODGÓRNIK.

16:30
44. POEZJA POLSKA OD NOWA
Zuzanna GINCZANKA, Anna KAMIEŃSKA i Anna ŚWIRSZCZYŃSKA
Czytania z książek „Wniebowstąpienie Ziemi”, „Rzeczy małe” i „Kona ostatni człowiek” z udziałem autorów wyborów Tadeusza DĄBROWSKIEGO, Konrada GÓRY, Bogusława KIERCA. Prowadzenie: Andrzej ZAWADA.

18:00
JĘZYKI OBCE
Yanet ACOSTA, Laura FREIXAS, Almudena GRANDES, Berta MARSÉ, Marina MAYORAL, Rosa MONTERO, Cristina PERI ROSSI, Soledad PUÉRTOLAS, Carme RIERA, Esther TUSQUETS
Czytanie z książki „Portret kobiety w opowiadaniach dziesięciu hiszpańskich autorek” z udziałem gości specjalnych Portu z Hiszpanii Mariny MAYORAL i Carme RIERY oraz autorki wyboru i przekładów Małgorzaty KOLANKOWSKIEJ. Prowadzenie: Dariusz BUGALSKI.

19:30
NOWE SYTUACJE
Justyna BARGIELSKA, Martyna BULIŻAŃSKA i Joanna MUELLER
Czytania z książek „Szybko przez wszystko”, „moja jest ta ziemia” oraz „Powlekać rosnące”. Prowadzenie: Karol MALISZEWSKI.

21:00
JĘZYKI OBCE
Dzwinka MATIJASZ i Natalka ŚNIADANKO
Czytania z książek „Powieść o ojczyźnie” i „Lubczyk na poddaszu” z udziałem gości specjalnych Portu z Ukrainy. Prowadzenie: Michał NOGAŚ.

22:30
KOMIKS WIERSZEM
Rozstrzygnięcie konkursu na najciekawsze prace komiksowe inspirowane tekstem poetyckim z udziałem finalistów: Katarzyny BALICKIEJ, Magdaleny CHOJNOWSKIEJ, Liwii DZIERŻAWY, Karola KRÓLA, Anny KRZTOŃ, Marty KUBICZEK, Joanny ŁAŃCUCKIEJ, Judyty MIERCZAK, Moniki NOWAK, Oktawii OGNIEW, Grety SAMUEL i Agnieszki ŚWIĘTEK, oraz jurorów: Marty IGNERSKIEJ, Krzysztofa OSTROWSKIEGO, Marcina SENDECKIEGO i Sebastiana FRĄCKIEWICZA.

sobota / 26 kwietnia

15:00
WOLNY RYNEK POETÓW
Jakub ANTOLAK, Łukasz DROZDA, Sławomir HORNIK, Przemysław JANISZEK, Radosław JURCZAK, Dawid MATEUSZ, Tomasz MIELCAREK, Marcin NIEWIROWICZ, Piotr PARULSKI, Kasper PFEIFER, Piotr PIECHOTA, Wit PIETRZAK, Michał PRANKE, Rafał RUTKOWSKI, Marcin SIERSZYŃSKI
Czytania na wrocławskim Rynku autorów przed debiutem książkowym w ramach 9. edycji projektu Połów. Prowadzenie: Konrad GÓRA i Marta PODGÓRNIK.

16:30
NOWE SYTUACJE
Jacek DEHNEL, Szymon SŁOMCZYŃSKI i Filip ZAWADA
Czytania z książek „Języki obce”, „Nadjeżdża” oraz „Trzy ścieżki nad jedną rzeką sumują się”. Prowadzenie: Zofia KRÓL.

18:00
JĘZYKI OBCE
Ołeksandr IRWANEĆ i Andrij LUBKA
Czytania z książek „Choroba Libenkrafta” i „Killer” z udziałem gości specjalnych Portu z Ukrainy. Prowadzenie: Inga IWASIÓW.

19:30
TRYB MĘSKI
Wojciech BONOWICZ, Krzysztof JAWORSKI i Jacek PODSIADŁO
Czytania z książek „Echa”, „Do szpiku kości” oraz „Być może należało mówić”. Prowadzenie: Anna MARCHEWKA.

21:00
JĘZYKI OBCE
W.H. AUDEN i Imre MADÁCH
Czytania z książek „W podziękowaniu za siedlisko” i „Tragedia człowieka” z udziałem autorów przekładów Dariusza SOŚNICKIEGO i Bohdana ZADURY. Prowadzenie: Katarzyna FETLIŃSKA.

22:30
NAKRĘĆ WIERSZ
Spotkanie z okazji finału konkursu na najciekawsze adaptacje filmowe tekstu poetyckiego z udziałem autorów finałowych prac: Adama KRUKA, CREATIVE STUDIO.COM.PL, E.MOTION, FIRE WIRE 800, HUKA & MARUZELY, Jagody BOBROWSKIEJ, KJ Kacpra JANASA, Kuby KOŁODZIEJAKA, MAGIC, Mateusza WALCZAKA, PATRYCJI I KUBY, PERFUMOWANYCH CH*JÓW, RÓŻOWEGO RYJA, SKARPARK, oraz jurorów: Artura BURSZTY, Bodo KOKSA, Joanny MUELLER i Michała CHACIŃSKIEGO.

Opublikowane w

WARSZAWA: Wernisaż wystawy Vivian Maier

Vivian_MaierZamknięta w sobie, ekscentryczna, dziwna, specyficzna. Tak mówią o Vivian Maier jej byli pracodawcy. Wspaniałe, wstrząsające, perfekcyjne, mistrzowskie to przymiotniki opisujące jej zdjęcia. Od 9 maja do 23 czerwca w Leica Gallery Warszawa będzie można oglądać zdjęcia, za którymi stoi jedna z najbardziej niesamowitych zagadek w historii fotografii.

Zapraszamy na wernisaż wystawy: 9 maja 20:00
Leica Gallery Warszawa, MYSIA 3, II piętro

Historia zdjęć Vivian wydaje się bajkowa. W 2007 roku John Maloof kupuje na wyprzedaży garażowej negatywy i skanuje pierwsze z nabytych kilkunastu tysięcy. Zdjęcia szybko obiegają cały świat, ludzie są zachwyceni kadrami. Maloof zaczyna prowadzić poszukiwania, a to, czego się dowieduje, okazuje się historią równie fascynującą, jak same kadry Vivian Maier. Od lat 50-tych kobieta fotografowała ludzi na ulicach Nowego Jorku i Chicago. Nigdy nie pobierała żadnych lekcji, nie zostawiła kolekcji książek ani albumów mistrzów fotografii, a zdjęć nie pokazywała nawet bliskim. A jednak współcześni kuratorzy, krytycy sztuki i kolekcjonerzy porównują jej fotografie do dzieł takich mistrzów jak Elliot Erwitt, Jacques Lartigue, Diane Arbus czy Garry Winogrand. Jej prace pokazały muzea w Paryżu, Nowym Jorku i Londynie, a wystawy jej zdjęć w światowych galeriach biją rekordy popularności.

Dodatkowo sama Vivian okazała się niesamowitą postacią: wyróżniała się stylem ubierania, swoich zdjęć nie pokazywała nikomu, zawsze zamykała pokój na klucz, zabierała dzieci na spacer do rzeźni czy w biedne dzielice. Raz przyniosła do domu martwego węża, by oswoić dzieci ze strachem. Zmieniała nazwiska, nazywała się „tajemniczą kobietą”. Po latach okazuje się, że nikt nie wie, kim naprawdę była Vivian Maier.

Leica Gallery Warszawa zaprezentuje wybór czterdziestu fotografii z kolekcji Jeffreya Goldsteina, kolekcjonera sztuki, który był jedną z pierwszych osób, jakie rozpoznały artystyczny kunszt zdjęć Vivian Maier. Podobnie jak John Maloof, Goldstein pracuje nad promocją zdjęć i ich odpowiednią archiwizacją. Wysyła je na wystawy, m.in. do Warszawy. Są to kadry, które razem z filmem „Szukając Vivian Maier”, stworzą najszerszą prezentację prac Vivian w Polsce. Na wystawie zobaczymy ulubione motywy artystki: grę cieniem, autoportrety, zbliżenia nieznanych jej twarzy. Klucz do spojrzenia na zdjęcia Maier to odniesienie się do pojęcia „amatorstwa” i fotografów-amatorów. Jak zmienia znaczenie tego słowa fotografia o takiej sile wyrazu, tak perfekcyjnie zaplanowane kadry? Czy Vivian Maier była w ogóle amatorką?

Partner wystawy: Gutek Film, dystrybutor filmu „Szukając Vivina Maier” – w kinach od 9 maja. http://www.youtube.com/watch?v=9hT-O3BAecc

Patronat medialny: Art&Business, MaleMEN, LABEL, Fotopolis, artinfo.pl, FineLife, Fotografia Kolekcjonerska, Doc!Photo Magazine

Vivian Maier, Amatorka
9.05 – 23.06.2014
Leica Gallery Warszawa

Wszystkie fotografie z wystawy są odbitkami kolekcjonerskimi, w edycji 15 sztuk. Wystawie towarzyszy katalog.

Wstęp: 10 zł normalny, 5 zł ulgowy i grupowy (powyżej 3 osób).
Poniedziałek: wstęp wolny.
Z biletem zniżka na zakup katalogu.

Galeria czynna: Pon-sob: 10-20, Niedz: 12-18

Opublikowane w

Coś takiego nie może istnieć!

„Coś takiego nie może istnieć!”

powiedziała królowa Wiktoria do ministra, który chciał zakazać stosunków seksualnych między kobietami w Wielkiej Brytanii. Dziś, kilkaset lat później, wybrałyśmy jej słowa na tytuł wystawy fotograficznej. Zdają się być nadal aktualne.

Wystawa mieści się w nurcie fotografii społecznie zaangażowanej. Bohaterkami są kobiety nieheteronormatywne (homoseksualne, biseksualne, transpłciowe i queerowe), życiowo związane z Białymstokiem.

Celem wystawy jest upomnienie się o przestrzeń dla kobiet, które nie wpisują się w tradycyjny wizerunek kobiecości. Jednocześnie jest próbą zainicjowania dialogu o współistnieniu różnorodnych grup społecznych w jednej przestrzeni miejskiej.

Jej ważnym elementem jest kampania outdoorowa w przestrzeni Białegostoku.

Pomysłodawczynie szukają na nią pieniędzy poprzez finansowanie społecznościowe na Polak Potrafi

Wystawa jest częścią projektu „…kluczenie – białostockie przestrzenie kobiet”.
Projekt będzie się składał z:

  • wirtualnej i interaktywnej wystawy fotografii pt. Coś takiego nie może istnieć,
  • kampanii outdoorowej w Białymstoku,
  • panelu dyskusyjnego i interaktywnego wernisażu,
  • spotkania z uczestniczkami i autorkami projektu.

Autorkami są Anna Kozicka i Emilia Oksentowicz.

Kontakt mejlowy: [email protected] oraz telefoniczny 508 952 971.

Projekt jest na FB: www.facebook.com/nieheteronormatywne

Matronat Feminoteki!

Opublikowane w

ŁÓDŹ: Alternatywne historie. Zaproszenie na wystawę Patrycji Dołowy

Patrycję Dołowy najbardziej zaintrygował aspekt niewidzialności kobiecych związków. – Przyjęło się, że dokumentacja fotograficzna jest „najprawdziwsza” – a tego, o czym wiedziałam z ustnych przekazów i czego szukałam, tam nie ma! Nie ma w warstwie historii i nie ma na zdjęciach! Nie ma wspólnot kobiet i związków kobiet. Interesował ją aspekt prawdy w fotografii. Zamiast więc używać fotoszopa, podmalowywać komuś wąsy, a komuś wymazywać fajkę, postanowiła odegrać przed obiektywem teatr, w którym przywróci historię kobietom, w tym swojej babci. Wystawa jest czynna od 18 kwietnia w łódzkiej Galerii FF.

„Alternatywne historie” Patrycja Dołowy 
Kuratorka: Magdalena Świątczak
wernisaż: 21 marca 2014, godz. 18:00 – 20:00

Galeria FF
ul. R. Traugutta 18,
90-113 Łódź

wystawa czynna do 18 kwietnia 2014

Patrycja Dołowy:
To było kilka lat po śmierci Mojej Babci. Jej Przyjaciółka była już bardzo chora. Wiedziała, że umiera. Zaprosiła do siebie moją Siostrę i mnie. W jej mieszkaniu, które dobrze znałyśmy – tyle razy bywałyśmy tu z Babcią – opowiedziała nam historię. Ich historię. Ich herstorię. Dwóch zakochanych w sobie przyjaciółek, które z miasta do miasta przeprowadzały się jedna za drugą, by mieszkać blisko siebie i razem prowadzić swoje dwa domy, opiekować swoimi dwiema pełnymi rodzinami. Każda z nich miała męża i dwójkę dzieci. Gdy zaczęłam szperać po bibliotekach i starych kredensach znajomych, znalazłam mnóstwo podobnych historii. Każda z nich była jedyna w swoim rodzaju, ale wszystkie je łączyła wspólnota kobiet.

Gdy oglądam stare rodzinne fotografie, tych kobiecych historii w nich nie ma. Są niewidoczne. W „Alternatywnych historiach” pytam o to, co ukryte, o antyhistorię, o niewidzialne związki kobiet. Chcę je wydobyć na światło dzienne. Wydobyć światłem obrazu. Tworzę więc nowe narracje w warstwie pamiątek, dokumentów. Razem z modelkami szukamy starych rodzinnych pozowanych zdjęć i przerabiamy je na zdjęcia czysto żeńskie. Fotografuję autentyczne pary, grupy dziewczyn, które wiodą wspólne życie (siostry, przyjaciółki, kochanki, żony, córki i matki). W pewnym sensie odgrywamy historię na nowo. W pewnym sensie zmyślamy, ale tak właściwie to przywołujemy pamięć naszych prababć, babć, ciotek, mam i naszą własną. Tę pamięć, której nie ma w oficjalnej rejestracji.

Tylko co jest tu „autentyczne”? To właśnie moje przewrotne pytanie o „prawdę” obrazu, prawdziwość dokumentacji, autentyczność oficjalnej historii i istotę fotografii jako medium.

Fotografie z serii „Alternatywne historie” i artefakty z poszukiwań będzie można oglądać w Galerii FF w Łodzi od 21 marca do 18 kwietnia 2014.

Copyright © 2024 Fundacja Feminoteka | Powered by Fundacja Feminoteka