Od 25 września będzie można odwiedzać w Muzeum Sztuki Nowoczesnej (ul. Emilii Plater 51, Warszawa) wystawę „Maria Bartuszová. Formy przejściowe”, która ma na celu przybliżenie twórczości tej mało znanej – do tej pory – słowackiej artystki. Ekspozycja ma za zadanie „napisanie” historii twórczości Bartuszovej, która nie doczekała się jeszcze prawdziwej i kompletnej recepcji. Wystawa związana jest z szerszym projektem badawczym. Będzie jej towarzyszyć jednodniowe sympozjum oraz cykl warsztatów dla dzieci z niepełnosprawnościami wzroku, w czasie którego będą wykorzystane autorskie metody pracy artystki, m. in. wykorzystanie wieloczęściowych rzeźb w pracy z osobami niewidzącymi.
Wystawa „Maria Bartuszová. Formy przejściowe” to próba napisania historii, która nigdy nie została napisana. Nigdy też nie została ujęta w spójny sposób, podczas gdy dzieło to jest zbudowane na gęstej siatce niezwykle nośnych i dynamicznych odniesień, nawrotów, niespodziewanych przeskoków – zapis wahania i poszukiwania nowego języka.
Maria Bartuszová (1936-1996) to jak dotąd mało znana słowacka rzeźbiarka, odkryta szerszej publiczności w 2007 roku podczas Documenta 12. Od tego momentu jej prace zaczęły pojawiać się na międzynarodowych wystawach. Sztuka Bartuszovej nigdy nie doczekała się jednak prawdziwej recepcji; jej prace prezentowane były pojedynczo, bez szerszego kontekstu i w oderwaniu od zaskakującej dynamiki jej dzieła.
Wystawa „Maria Bartuszová. Formy przejściowe” to próba uchwycenia napięcia tkwiącego w pracach artystki. Bardziej niż zbiór przedmiotów, wystawa ta tematyzuje moment, w którym artysta – powodowany wewnętrznym impulsem – wymyśla nowy język. Pracując na najbardziej (z rzeźbiarskiego punktu widzenia) prymitywnym i powszechnym materiale jakim jest gips, Bartuszová eksperymentuje i nie waha się traktować tradycji, norm i wyuczonych sposobów jako tylko przejściowych. Fakt, że dzieje się to równolegle ze zmianą paradygmatu i przełomem, który podważył dotychczasowy porządek sztuki sprawia, że twórczość ta (ze swojego ubocza, odosobnienia, czy wreszcie zapomnienia) wyraża ducha czasu i rodzący się wtedy nowy język sztuki współczesnej.
Kuratorki: Marta Dziewańska, Gabriela Garlatyová
Szczegóły: http://artmuseum.pl/pl/
Oto link do informacji o wystawie: http://artmuseum.pl/pl/
Sympozjum: http://artmuseum.pl/pl/
Warsztaty: http://artmuseum.pl/pl/cykle/
FB: https://www.facebook.com/
