TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Poznań 4.05 | międzynarodowa konferencja POZiMUN | matronat Feminoteki

pozimunJuż 4 maja w Poznaniu rozpoczyna się Poznań International Model United Nations 2017 (POZiMUN).

POZiMUN jest symulacją obrad ONZ, której dydaktyczno-szkoleniowy charakter ma na celu  zwrócenie uwagi na wybrane problemy współczesnego świata (w tym łamanie praw kobiet) oraz możliwości i sposoby ich rozwiązania. Zadaniem każdego z uczestników jest wcielenie się w rolę reprezentanta jednego z krajów członkowskich ONZ (z wyjątkiem kraju ojczystego) i stworzenie adekwatnego do rzeczywistej sytuacji politycznej stanowiska politycznego na dyskutowany temat. W celu nadania obradom bardziej realistycznego charakteru uczestnicy muszą dodatkowo zapoznać się z polityką prowadzoną aktualnie przez wszystkie kraje – członków ich grupy symulacyjnej.

Tegoroczna edycja jest już czwartą, ale pierwszą, którą organizują dwa wydziały Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu tj. Wydział Prawa i Administracji oraz Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej. Sukces poprzednich trzech edycji zadecydował o kontynuacji projektu. Symulowanymi komitetami będą: Historical Security Council (fikcyjny komitet stworzony na potrzeby projektu), World Health Organization, UN Women oraz European Court of Human Rights (jedyne ciało nienależące do struktur NZ). Ponadto 5 uczestników wcieli się w role dziennikarzy POZiMUNA.
Konferencja została objęta prestiżowym patronatem Ośrodka Informacji ONZ w Warszawie oraz jest częściowo finansowana ze środków Miasta Poznania na zasadzie grantu.
Zapraszamy na uroczyste otwarcie konferencji 4 maja o g. 9:00 w Auli Profesora Zbigniewa Radwańskiego Collegium Iuridicum Novum UAM w Poznaniu, na której głos zabiorą znamienici goście.
Zachęcamy także do wzięcia czynnego udziału w konferencji, zostało jeszcze kilka wolnych pozycji w niektórych komitetach.
Więcej szczegółów na stronach:
www.pozimun.org (strona chwilowo zawieszona), http://facebook.com/pozimun, https://twitter.com/POZiMUN oraz na stronie organizatora, Koła Naukowego „Inter Gentes” z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: https://intergentespoznan.wordpress.com/.
Informacji drogą mailową udziela też Koordynatorki Projektu POZiMUNa, mgr Anna Bratek oraz Dominika Błaszak osobiście lub mailowo: [email protected].

Fotorelacja z warsztatów dla migrantek i uchodźczyń Draw the line!

Już po pierwszych warsztatach dla migrantek i uchodźczyń Draw the Line/ Wyznacz granicę! Wzięło w niej udział 8 kobiet różnej narodowości. Rozmawiałyśmy o stereotypach przyczyniających się do dyskryminacji i o tym, jak można bezpiecznie bronić swojego zdania i swoich granic. To pierwszy z cyklu warsztat, podczas których zajmujemy się problemem przemocy seksualnej i molestowania. 

Poniżej prezentujemy fotorelację autorstwa Pameli Zapata.
DSC_0483 (2) DSC_0510 (2) DSC_0539 (2) DSC_0560 (2)DSC_0561 (2) DSC_0566 (2) DSC_0608 (2) DSC_0686 (2) DSC_0713 (2) DSC_0744 (2) DSC_0762 (2)

Dla małych i dużych czytelniczek i czytelników – przegląd po naszych książkach!

Fundacja Feminoteka to też wydawnictwo. Wydajemy zarówno publikacje naukowe jak i książki dla dzieci.

Poniżej prezentujemy nasze tytuły.

Dla małych i dużych czytelniczek i czytelników:

15995789_10208517947409698_96456020_nOgnistoruda FryderykaFryderyka jest historią o odważnej dziewczynce, która ma ognistorude włosy.

Dzieci wyśmiewają się z Fryderyki z powodu jej koloru włosów i to powoduje, że dziewczynka jest smutna. Ale ponieważ Fryderyka ma czarodziejskie włosy, to wkrótce zaczynają się dziać niesamowite rzeczy…

Jest to niezwykła historia dla dzieci tym, że każda dziewczynka (i chłopcy też) są równi i że każdy kolor włosów jest fajny.Ognistoruda Fryderyka wpisuje się w nurt edukacji antydyskyminacyjnej i promuje równościowe podejście. Myślą przewodnią jest historii jest, że żadna cecha nie może powodować, żeby gorzej traktować drugą osobę. A wszystko to opisane w dowcipny i mądry sposób.

Fryderykę możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00) 

Księżniczka w papierowej torbie: Czy księżniczki w bajkach dla dzieci zawsze muszą być bierne i czekać na królewicza na białym koniu, który wybawi je z opresji? Poznaj odważną, inteligentną i niezwykłą księżniczkę Elżbietę, która wyrusza w ślad za strasznym smokiem, by uwolnić księcia Ronalda. Księżniczka miała poślubić księcia Ronalda, gdy groźny smok zaatakował zamek i porwał księcia.

Książka dla dzieci “Księżniczka w papierowej torbie” napisana przez Roberta Munsch’a z ilustracjami Michael’a Martchenko została wydana po raz pierwszy w Kanadzie w latach 80. i natychmiast zyskała uznanie nie tylko dzieci i dorosłych, ale i krytyki feministycznej. Przełamuje powielany w wielu bajkach o księżniczkach stereotyp biernej dziewczynki, czekającej na swojego księcia. Książka wznawiana jest do dziś w wielu krajach. Po raz pierwszy w Polsce. Fantastyczna opowieść dla dziewczynek (i nie tylko) od lat czterech.

Księżniczkę możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00).

 

Coś dla starszych czytelniczek/ów:

15992099_10208517945329646_1636521275_oTeoria King Konga: Lektura świeża jak źródło, odważna, bezpruderyjna, poruszajca. Czytelnik/czytelniczka ma wrażenie, że wreszcie ktoś mówi o znanych sprawach zupełnie nowym językiem lub też, że otwarcie mówi o tym, o czym dotąd milczano, bo słowa więzły w gardle. Gwałt, prostytucja, pornografia, inność, wykluczenie – trudno mówić o tych problemach, zwłaszcza gdy ktoś, zna je „od środka”. Ale kto inny powie o tym otwarcie nie skrywając niczego w słowach, które odtwarzają stereotypy lub neutralizują krzywdę? Nie jest to jednak książka o krzywdzie, lecz o gniewie i buncie. Jedno i drugie wzmacnia pewność i akceptację siebie takiej, jaką się jest. Autorka pisze w imieniu kobiet „brzydkich, starych, schłopiałych, oziębłych, niedorżniętych, pasztetowych, histeryczek, steranych. W imieniu wszystkich tych, które nie kwalifikują się na rynek super lasek”. Nie chce ich zmienić, nie chce pocieszyć, nie chce, by stały się bardziej „kobiece”, bardziej sexy, chce powiedzieć, że bycie sobą to najbardziej interesujące przedsięwzięcie, jakie można sobie wyobrazić. -prof. dr hab. Magdalena Środa.

Teorię King Konga możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00).

Fritzi i ja: Męska opowieść o trzech latach z córką. Poruszająca. Jochen został z Fritzi, żeby jej mama mogła podjąć pracę. W ciąży kończyła studia i chciała zacząć karierę zawodową. Jochen już od dwóch lat pracował i zależało mu na równości w związku, więc został w domu. Nieraz spotykał się z zarzutem, że to tylko zamiana ról, a nie równouprawnienie. Wiedział, że to nieprawda, bo równouprawnienie nie polega na równie częstym zmienianiu pieluch, ale na tym, że mamy równe prawo wyboru, czy zajmować się dzieckiem, czy robić karierę. Gdyby Jochen nie zrezygnował z pracy, mama Fritzi – jak wiele kobiet – zostałaby w domu. Nie z wyboru, z braku wyjścia. – Hanna Samson w felietonie w Wysokich Obcasach.

Fritzi i ja możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00).

15966892_10208517943329596_1414310446_oO polityce ciała i pożądania w kulturze audiowizualnej: Książka opiera się na tekstach referatów wygłoszonych podczas konferencji „O polityce ciała i pożądania w kulturze audiowizualnej / körper- und begehrenspolitik in der audiovisuellen kultur”, która odbyła się w Łodzi i Lipsku jako część Międzynarodowego Festiwalu Filmu Queer „a million different loves!?”. Chcieliśmy wspólnie, jako mieszkańcy i mieszkanki byłego bloku wschodniego, zastanowić się nad znaczeniem i funkcjonowaniem queer w tak różnych, jak się okazało, kontekstach.

O polityce… możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00).

Granice Nałkowskiej: Autorki i Autorzy tomu Granice Nałkowskiej nie poprzestali na roztrząsaniu jednego utworu, lecz podążali drogą wyznaczoną przez metaforę tytułową, uzupełniając w ten sposób słownik użytecznych pojęć krytyki feministycznej, do której praca ta przynależy. Metafora granicy jest w moim przekonaniu nie mniej poręczna niż metafory „własnego pokoju”, „wariatki na strychu”, „Innej”, „siostry Szekspira” czy imaginarium macierzyńskie. Co ciekawe, graniczność, bycie na granicy dobrze przystają do doświadczeń pisarskich Zofii Nałkowskiej i następujących po niej autorek, a także do wyrażanego wielokrotnie przez kobiety poczucia społecznego, politycznego i egzystencjalnego (nie)przynależenia przy jednoczesnym odczuciu ciasnoty, braku ruchu, nieznośnej zależności od norm. […]  Z recenzji prof. Ingi Iwasiów

Granice Nałkowskiej możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00).

Szkoła moralności rozumowej. Wybór międzywojennej publicystyki społecznej i literackiej: Tytuł antologii międzywojennych tekstów Ireny Krzywickiej wskazuje z jednej strony na wypowiedź stanowiącą punkt ciężkości niniejszego wyboru – recenzję z książki Bertranda Russella, z drugiej zaś – na koncepcję „moralności rozumowej”. Na koncepcję tę składa się projekt „życia świadomego” oraz język jego wykładu, czyli „artystyczna proza intelektualna”. Na niniejszą publikację składają się wybrane felietony,reportaże sądowe, szkice literackie  i recenzje literackie i teatralne publikowane na łamach różnych pism w latach 1924-1939 poświęcone aktualnym zjawiskom społecznym. Język tych różnorodnych wypowiedzi prasowych Krzywickiej jest nasycony ideologią lewicową, co przejawia się w obecności leksyki i frazeologii reformatorskiej i rewolucyjnej, ukształtowanej w obrębie publicystki okresu oświecenia i na przełomie wieku XIX i XX. Korzystała więc Krzywicka z metaforyki wojskowej, prawniczej, medycznej, przyrodniczej, by zagrzewać do „walki” z każdym rodzajem „przesądu”, przeciwstawiała „pasję reformatorską” – zgodzie na status quo, „porządek” – „chaosowi”, „organizację” – „rozprzężeniu”, widzenie „niesprawiedliwości” – ślepocie na „krzywdę”, wrażliwość – nieczułości itd.

Szkoła moralności rozumowej…możecie kupić online lub stacjonarnie (codziennie w naszej siedzibie od 11:00 do 19:00).

„Ognistoruda Fryderyka” Christine Nöstlinger | Nowa książka wydawnictwa Feminoteki!

dff-okladka

Z dumą zawiadamiamy o nowej książce wydanej przez Feminotekę!

Christine Nöstlinger, austriacka pisarka, od lat 70. publikuje książki dla dzieci i ma na swoim koncie ponad 100 tytułów! Ognistoruda Fryderyka to jej pierwsza książka (1970). Autorka urodziła się w Wiedniu w 1936 roku. Studiowała grafikę użytkową, ale od 1970 całkowicie poświęciła się pisaniu. Od tego czasu ukazało się ponad sto książek jej autorstwa przeznaczonych dla dzieci i młodzieży, które zostały przetłumaczone na wiele języków, także na polski. Jej twórczość została wyróżniona m.in. Medalem im. Hansa Christiana AndersenaLiteracką Nagrodą im. Astrid Lindgren oraz Austriacką Literacką Nagrodą Dzieci i Młodzieży. Jest jedną z najbardziej znanych niemieckojęzycznych autorek piszących dla młodych czytelników i czytelniczek.

Fryderyka jest historią o odważnej dziewczynce, która ma ognistorude włosy. 

Dzieci wyśmiewają się z Fryderyki z powodu jej koloru włosów, co bardzo smuci dziewczynkę. Ale ponieważ Fryderyka ma czarodziejskie włosy, to wkrótce zaczynają się dziać niesamowite rzeczy…

Jest to niezwykła historia dla dzieci tym, że każda dziewczynka (i chłopcy też) są równi i że każdy kolor włosów jest fajny.

Ognistoruda Fryderyka wpisuje się w nurt edukacji antydyskyminacyjnej i promuje równościowe podejście. Myślą przewodnią jest historii jest, że żadna cecha nie może powodować, żeby gorzej traktować drugą osobę. A wszystko to opisane w dowcipny i mądry sposób.

Książka doskonała dla małych i dużych, a szczególnie dla dzieci w wieku 4-9 lat.

 

Kup Ognistorudą Fryderykę w księgarni Feminoteki!

Ognistoruda Fryderyka

Autorka: Christine Nöstlinger

Tłumaczenie: Aleksandra Magryta

Ilustracje: Stefanie Reich

Wydawnictwo Feminoteki, 2017

fryderyka2

fryderyka1

Kiedy rozmawiać z naszymi synami o gwałcie i wyrażaniu zgody?

Autorka tekstu: Carolyn Hax
Źródło tekstu i zdjęcia: Washington Post
Na podstawie dyskusji internetowej

HAX161222

Jak uczyć synów, żeby nie gwałcili

Droga Carolyn: Sprawa napaści seksualnych stała się ostatnio tematem szerokiej publicznej debaty. Często słyszę/czytam zdania takie jak: „Musimy uczyć naszych synów, żeby nie gwałcili”. Co to znaczy? Czy mamy w sensie dosłownym wziąć dziecko na stronę i wyjaśnić mu, że to nie w porządku? Czy chodzi raczej o wychowanie syna w taki sposób, żeby nie był zdolny do dokonania gwałtu na drugiej osobie?

Mam dziesięcioletniego syna i dopiero w zeszłym roku pierwszy raz rozmawialiśmy o tym, skąd się biorą dzieci. Jaki wiek jest odpowiedni, żeby rozmawiać z dziećmi o gwałcie? Oczywiście nie chcę wyrywać się jak filip z konopi wolałabym, żeby była to część szerszej dyskusji o szacunku, określaniu granic itp. Czuję się jednak zagubiona, nie mam pewności co do sposobu, w jaki powinna przebiegać taka rozmowa.

Carolyn Hax: Mogłabym opisać, jak sama rozmawiam z dziećmi, a rozmawiam odkąd były bardzo małe — taką decyzję podjęłam między innymi dzięki bardzo ważnym programom edukacyjnym wdrażanym w ich podstawówkach — brawa dla oświeconych edukatorów seksualnych. Mogę też oszczędzić sobie pisania i odesłać Cię do posta na blogu Jessiki Birthisel, adjunktki na wydziale Komunikacji, która wydaje się stosować ten sam zestaw zasad, którego używam ja.

Wersja skrócona brzmi: chodzi o to, żeby uczyć dzieci wzajemnego szacunku od niemowlęctwa — uczyć je szanowania siebie samych, szanowania ciała innych oraz granic, które określa każda osoba, a także zrozumienia, gdy drugi człowiek mówi „nie”.

Cel jest taki, żeby nie sięgali po to, co nie jest ich własnością. Nie tylko w kwestiach związanych z seksem.

Kiedy u Twojego syna zaczynają kiełkować pierwsze romantyczne zainteresowania, nie pozwól uciec okazji do rozmowy o zgodzie na współżycie. Takie okazje na pewno będą się pojawiać.

Odp: Kiedy rozmawiać…: To bardzo ważne, żeby uczyć szacunku do kobiet i dziewcząt nie tylko za ich wygląd. Kiedy przypadkiem kogoś spotkasz, czy jedyne o czym rozmawiacie to jak ładnie albo nieładnie wygląda? Gdy chłopcy naśmiewają się z kogoś (wszystko jedno z kogo), bo osoba ta jest gruba/brzydka/dziwna, czy zwracasz im uwagę? Dziewczęta i kobiety uczone są, że to jak wyglądają świadczy o ich wartości, i że mężczyźni oraz chłopcy mają prawo: 1. podziwiać kobiety przede wszystkim za walory fizyczne, 2. reagować jak tylko chcą na uczucia, które wzbudza w nich kobiecy czar. Doceniajmy kobiety i dziewczęta często i otwarcie za ich osiągnięcia i osobowość — to ważny krok w uczeniu ich jak powinny być traktowane.

Anonim

Odp: Kiedy rozmawiać…: Rodzice zrobili mi milion wykładów o tym, że nie powinnam przejść sama w nocy nawet na odległość jednej przecznicy, natomiast nie przeprowadzili prawie żadnej tego typu rozmowy z moim bratem. Myślę, że nawet wśród najlepszych rodziców istnieje założenie, że gwałt jest tak oczywistym przestępstwem, że nie muszą nam nawet wyjaśniać, dlaczego nie jest w porządku.

Kiedy Twój syn idzie do liceum, porozmawiaj z nim o groźnych zachowaniach. Nie oznacza to koniecznie rozmowy o gwałcie, ale o tym, że kiedy widzi osobę znajdującą się w niebezpiecznej sytuacji, nie wystarczy wzruszyć ramionami zakładając, że wszystko jest pod kontrolą. Naucz go postępować jak rowerzyści ze Stanford, którzy pomogli gdy zobaczyli kogoś w tarapatach.

Anonim 2

Anonim 2: Dziękuję Wam obu. Tak wiele zależy od porzucenia z góry przyjętych założeń. Na przykład zadawanie sobie pytań typu „Co ona o tym myśli?” i „Co Ty o tym myślisz?” uczy nas myśleć krytycznie.

Napisz do Carolyn Hax na adres [email protected].

 

Tłumaczenie: Ola Gocławska
Korekta: Klaudia Głowacz

Rycheza – kobieta, która decydowała o polskiej koronie | Kamil Janicki

Janicki_Damy-ze-skaza

Specjalnie dla Feminoteki – Kamil Janicki, autor książki Damy ze skazą, przybliża postać Rychezy i odpowiada na pytanie na temat uczenia herstorii w szkołach.

Rycheza – kobieta, która decydowała o polskiej koronie

W dziejach polskiego średniowiecza, a może nawet w całej naszej historii, trudno znaleźć bardziej niedocenianą postać niż Rycheza, pierwsza polska królowa. Ciężko zrozumieć, czemu o kobiecie, która miała wpływ na koronacje władców a nawet na wybór Krakowa na stolicę kraju, prawie się dziś nie słyszy. Dlaczego tak się dzieje, tłumaczy nam historyk, Kamil Janicki.

Węzłowych faktów średniowiecza, takich jak zjazd gnieźnieński czy koronacja Bolesława Chrobrego, nikomu nie trzeba przedstawiać. Warto jednak podkreślić, że wcale nie stanowiły one kadrów z historii zdominowanej tylko i wyłącznie przez mężczyzn. W wymienionych wydarzeniach Rycheza odgrywała równie ważną rolę, co Bolesław i Otton. Bez niej nic by się nie wydarzyło.

Decyzję o tym, że Rycheza – siostrzenica Ottona III – zostanie wydana za jednego z synów Bolesława Chrobrego podjęto najprawdopodobniej, gdy była ona jeszcze małą dziewczynką. W roku 1013 doszło do jej ślubu z Mieszkiem II. Już wtedy czyniono przymiarki do koronacji, ale stale zmieniający się krajobraz polityczny uparcie na nią nie pozwalał. Chrobry ogłosił się królem dopiero w roku 1025. Umarł kilka krótkich tygodni później, można więc przypuszczać, że to nie on był siłą sprawczą nowej kampanii na rzecz stworzenia polskiej monarchii.

Ktoś inny zdobył koronę dla starego wodza. I wydaje się niemal pewnym, że była to Rycheza. To ona wynegocjowała konieczny kompromis z nowym niemieckim władcą. Ona też stała się żywym łącznikiem pomiędzy Karolem Wielkim a dynastią Piastów. Wiosną 1025 roku zaszczytu koronacji dostąpili Bolesław Chrobry i Mieszko II. Przede wszystkim jednak koronowano wtedy Rychezę: pierwszą polską królową.

Władczyni miała wpływ nie tylko na koronacje królów. Także to, że jej syn Kazimierz Odnowiciel obrał na nową stolicę Kraków, było jej zasługą. Po tym jak Gniezno i Poznań zostały zniszczone w wyniku najazdu ościennych mocarstw, młody władca Polski stanął przed nie lada dylematem. 1039 rok uznaje się za początek stołecznej kariery Krakowa. Miasto z pewnością zostało wybrane ze względu na małą skalę zniszczeń, jakich doznało. Znajdowało się blisko szlaków handlowych i niedaleko wrogich Czech, co pozwalało na szybkie przeciwdziałanie atakom. Ale nie były to jedyne przyczyny tej decyzji. Gród Kraka został stolicą przede wszystkim z uwagi na pewną dostojną kobietę.

Była nią oczywiście Rycheza. Niezwykle wpływowa i obrotna matka polskiego księcia przez lata dbała o nadwiślański gród, budując tutejsze świątynie, organizując własny dwór i wynosząc Kraków niemalże do rangi drugiego Akwizgranu. Za jej sprawą miasto było doskonale przygotowane do roli nowej stolicy.

Czemu więc imienia Rychezy nie noszą polskie szkoły i nie mówi się o niej na lekcjach historii?

Na pytanie odpowiada specjalnie dla nas Kamil Janicki:

Historię nieustannie tworzy się z perspektywy mężczyzn i z myślą o nich. Dysponujemy setkami źródeł rzucających światło na dzieje wybitnych kobiet. Te władczynie, opatki, polityczni niejednokrotnie odgrywały rolę ważniejszą od swoich mężów i ojców. Tymczasem nauka zatrzymała się przy tradycyjnym założeniu, że liczy się ten, kto rządził formalnie. Mamy poczty królów, książąt. A do tego: dziesiątki ich książkowych biografii. Tymczasem odmienne podejście jest możliwe. I zwyczajnie: potrzebne. Bo jak inaczej mamy pokazać prawdziwy obraz przeszłości?

Więcej na temat Rychezy przeczytacie w książce „Damy ze skazą” naszego rozmówcy.

Szkoły w Australii będą nauczać o „męskich przywilejach”

Szkoły w Australii będą nauczać o „męskich przywilejach”

Źródło tekstu i zdjęcia: BBC

_91921461_thinkstockphotos-487085486

Australia zdecydowała się na wdrożenie programu edukacyjnego walczącego ze stereotypami płci i przyczynami przemocy domowej.

„Relacje pełne szacunku” będą przedmiotem obowiązkowym we wszystkich szkołach w stanie Wiktoria już od przyszłego roku, mimo że wersja pilotażowa programu została oskarżona o stereotypowe ukazywanie mężczyzn jako „złych” a kobiet jako „ofiar”. Całość ma kosztować 21.8 mln dolarów australijskich.

W trakcie zajęć uczniowie poznają zagadnienia z zakresu nierówności płac, przemocy uwarunkowanej płcią oraz męskich przywilejów. Wśród innych tematów poruszanych na lekcjach znajdą się: zarządzanie złością, orientacje seksualne i niebezpieczeństwa związane z pornografią.

Materiały edukacyjne dla najmłodszych zawierać będą m.in. zdjęcia chłopców i dziewczynek wykonujących obowiązki domowe, uprawiających sporty lub pracujących jako strażacy/strażaczki lub recepcjonistki/recepcjoniści z następującymi podpisami: „dziewczynki mogą grać w piłkę nożną, pracować jako lekarki i być silne” oraz „chłopcy mogą płakać kiedy czują się zranieni, mogą być delikatni, wykonywać zawód pielęgniarza lub zajmować się dziećmi”.

Licealiści zaś poszerzą swój zasób wiedzy o definicje panseksualizmu, cisgender, transseksualizmu oraz męskiego przywileju. Przedstawiony im zostanie koncept „hegemonic masculinity” (pol. hegemonicznej męskości), który „wymaga bycia – twardym, wysportowanym, pozbawionym emocji, heteroseksualnym mężczyzną, sprawującym kontrolę i władzę nad kobietami.”

W przygotowanych dla nich sylabusach znajdzie się również następujące stwierdzenie: „będąc chłopcem od urodzenia doświadczasz wielu korzyści m.in. jesteś nad reprezentowany w strefie publicznej, nawet jeśli osobiście nie zgadzasz się z tym faktem”. Przywilej został w nim opisany jako „automatyczne, niezasłużone prawo do korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie oparte na przynależności do określonej płci, rasy lub klasy społeczno-ekonomicznej”.

Przełamać zaklęte koło

Niektórzy z krytyków programu podkreślają, że mimo podjętych wysiłków w celu ochrony dziewczyn i kobiet przed przemocą domową, program nie jest wystarczająco obiektywny i zbilansowany.

Jeremy Sammut pracownik naukowy z libertariańskiego think tanku Centre for Independent Studies nazwał program „opłacaną z pieniędzy podatników indoktrynacją dzieci.

„Ideą przewodnią tego programu jest uczynienie ze wszystkich mężczyzn sprawców. To idea, którą kochają akademickie feministki. Wiele dowodów wskazuje na to, że przemoc domowa oraz wobec dzieci jest efektem społecznych dysfunkcji: narkomanii, dobrobytu, osłabienia więzów rodzinnych.”

Królewska Komisja, która zaleca edukacje jako podstawowy  środek do zapobiegania przemocy w rodzinie wskazuje równocześnie, że 25% jej ofiar stanowią mężczyźni.

Dla ministra James Merlino edukacja jest kluczem do zakończenia „błędnego koła” przemocy: „chodzi nam o nauczenie naszych dzieci, aby traktować wszystkich z szacunkiem i godnością. Dzięki czemu będziemy mogli rozpocząć zmiany w kulturze i społeczeństwie oraz doprowadzić do końca plagi przemocy.”

 

Tłumaczenie: Karolina Ufa

Korekta: Klaudia Głowacz

Komiks taty z trafnym przesłaniem na temat „zgody”

Autor komiksu: Lunarbaboon
Autorka tekstu: Caroline Bologna
Źródło tekstu i obrazu: The Huffington Post

 

Komiks taty, z trafnym przesłaniem na temat „zgody”

Ten komiks porusza trudny, ale bardzo istotny temat.

Ilustrator Chris Grady stworzył nazwę „Lunarbaboon” dla swojej internetowej serii komiksów, w której dokumentuje codzienne życie ze swoją partnerką Danielle i ich dwójką dzieci: 6-letnim Mojsze i roczną Matyldą.

Jego najnowszy komiks, zatytułowany: „Twoje” porusza trudny, ale bardzo istotny temat, o którym rodzice rozmawiają ze swoimi dziećmi, czyli: „zgoda”.

wieksze
Tłumaczenie (od lewej): – Cześć moja słodka dziewczynko! / – Daj tatusiowi buziaka! / – Nie! / – Doskonale! Udało Ci się! / – Kto jest szefową swojego ciała?

 

Grady powiedział The Huffington Post, że inspiracją do tego komiksu była Danielle. „Ona zawsze mówi dwójce naszych dzieci, że to one są szefami własnych ciał i że nikt bez ich pozwolenia nie może ich dotykać, całować, przytulać”- wyjaśnił.

„Więc, rzecz jasna, kiedy Danielle poszła raz pocałować moją 1,5 roczną córkę i została mocno odepchnięta, z głośnym „Nie”, wszyscy byliśmy bardzo dumni”- dodał.

Tata twierdzi, że „Twoje”, chociaż napisane w lekkim tonie, podkreśla, jak ważna jest dyskusja o zgodzie.

„Mam nadzieję, że komiks przypomina rodzicom, że nigdy nie jest zbyt wcześnie, aby nasze dzieci dowiedziały się, że nikt (rodzice, znajomi, Donald Trump) nie ma prawa ich dotknąć”- powiedział Gary- „Każdy jest szefem swojego ciała”.

Słuchajcie, słuchajcie!
Tłumaczenie:  Zofia Kasprzyk

Korekta: Klaudia Głowacz

 

 

Lżej na duszy (relacja z Grubych Warsztatów przeprowadzonych przez Feminotekę)

Być może istnieje taki stereotyp, że feministki nie mają problemów ze swoim ciałem. I chociaż, nawiązując do mema Marty Frej, przeczytanie wielu feministycznych książek, rzeczywiście pomaga zaakceptować siebie, to i w naszych szeregach problemy z akceptacją swojego wyglądu istnieją. Jeżeli czujecie, że odstawienie przekazu masowych mediów i lektura „Mitu urody” Wam nie wystarcza, koniecznie przejdźcie się na Grube Warsztaty.

14725276_10155333266599867_1029943141_o

Pierwsze odbyły się we środę, 12 października (ale już wiem, że będą powtórki) i myślę, że każda z uczestniczących w nich dziewczyn wyniosła coś dla siebie. Prowadzące nie są w tej kwestii nowicjuszkami, co dało się odczuć. Stworzyły atmosferę, w której nietrudno było się otworzyć i pochylić nad swoimi problemami. Przez trzy godziny wykonałyśmy parę ćwiczeń, pośmiałyśmy się i przeżyłyśmy chwile wzruszenia. Co najważniejsze, miałyśmy okazję przyjrzeć się sobie nawzajem i przeżyć katarktyczny moment, w którym zdajemy sobie sprawę, że nigdy nie oceniłybyśmy innych dziewczyn tak ostro, jak zdarza nam się oceniać siebie same. I zobaczyć, że to w „różnorodności” i „inności” tkwi nasze piękno. Oczywiście nie mam prawa wypowiadać się w imieniu innych uczestniczek, ale ja wyszłam z warsztatów czując się o wiele lżejsza (tak, świadomie używam gry słownej).

Trzymam kciuki za kolejne edycje warsztatów i za wszystkie dziewczyny, które deprecjonują swoją wartość i zaczynają dzień od wdrapania się na smutną panią wyrocznię, wagę. Jesteście piękne!

Autorka: Bibi Yamaneko 

 

Egipcjanki walczą przeciwko proponowanym testom na dziewictwo

Egipcjanki walczą przeciwko proponowanym testom na dziewictwo

Źródło tekstu i zdjęć: Motto

Autor tekstu: Hamza Hendawi / AP

Egyptian national flag blowing in the wind Cairo Egypt

Testy byłyby obowiązkowe dla kobiet starających się o przyjęcie na uczelnie wyższe.

(KAIR) – W niedzielę gazeta AL-Masry Al-Youm doniosła, że grupa walcząca o prawa kobiet wniosła oskarżenie przeciwko egipskiemu prawodawcy, który upomniał się o obowiązkowe testy na dziewictwo dla kobiet ubiegających się o przyjęcie na uczelnie wyższe.

W AL-Masry Al-Youm przytoczono wypowiedź Mayi Morsi, przewodniczącej sankcjonowanej przez rząd Krajowej Rady Kobiet (National Council for Women), mówiącą, że wniesiona skarga domaga się wydalenia z parlamentu Ilhami Agena oraz rozpoczęcie dochodzenia karnego w sprawie jego działań. Stwierdziła, że ma on szkodliwy wpływ na wizerunek obywatelek i obywateli Egiptu oraz samego kraju.

Agena wyznał w wywiadzie przeprowadzonym w zeszłym tygodniu, że testy na dziewictwo są potrzebne, żeby walczyć z rozpowszechnianiem nieformalnych małżeństw tzw. „gawaz orfy” zawieranych przez studentów. Takie małżeństwa, niemal nic nie kosztujące, stały się bardziej popularne w ostatnich latach ze względu na wysoki wskaźnik bezrobocia wśród młodych i niedostępność tanich mieszkań.

„Gawaz Orfy” jest często postrzegane jako sankcjonowana przez religię metoda na uprawianie seksu przedmałżeńskiego i należy do tematów tabu w Egipcie, państwie w większości konserwatywnym. Muzułmańscy duchowni wypowiadali się przeciwko tego typu małżeństwom.

Tak w Egipcie jak i w innych konserwatywnych państwach muzułmańskich kobiece dziewictwo postrzegane jest jako kwestia honoru rodziny i jego utrata może spowodować, że kobieta nigdy nie wyjdzie za mąż.

Armia miała rzekomo przeprowadzić testy dziewictwa na 19 kobietach aresztowanych po brutalnym rozbiciu protestu w Kairze na placu Tahrir w marcu 2011 roku. Miało to miejsce krótko po rezygnacji Prezydenta Hosiniego Mubaraka stojącego w obliczu powstania ludowego.

Trzy miesiące później Amnesty International przyznało, że ówczesne władze militarne postrzegały te testy jako metodę na chronienie się przed oskarżeniami armii o gwałty. Według organizacji wojsko zobowiązało się do nie przeprowadzania tego typu testów.

Komentarze Ageny na temat kobiet już wcześniej wzbudzały kontrowersje, w tym wypowiedzi, w których twierdził, że ubiory niektórych prawodawczyń nie są wystarczająco skromne.

W zeszłym miesiącu wywołał wrzawę mówiąc, że okaleczanie genitaliów kobiet (FGM) jest potrzebne by ograniczyć ich seksualność i przeciwważyć rzekomo powszechnej impotencji mężczyzn w Egipcie. Twierdził, że 64% Egipcjan cierpi na impotencję powołując się na zwiększoną sprzedaż Viagry.

„Jeśli kobiety nie będą poddawane zabiegowi obrzezania, staną się silne na podłożu seksualnym i spowoduje to wiele problemów”. Dodał też, że zaburzenie równowagi prowadzić będzie do rozwodów.

Jego komentarze na temat okaleczania genitaliów kobiet pociągnęły za sobą zaostrzenie przez egipski parlament kar grożących za dokonanie tego typu zabiegów: do 15 lat więzienia jeśli w jego skutek dziecko umrze i do 7 lat za samo wykonanie procedury.

Wielowiekowa praktyka, niesłusznie uważana za zmniejszającą libido poddawanej jej kobiety, w Egipcie została uznana za przestępstwo w 2008 roku. Mimo to wciąż jest szeroko praktykowana i szacuje się, że aż 90% Egipcjanek zostało poddanych przymusowym zabiegom tego typu.

 

 

Tłumaczenie: Julia Pałejko

Korekta: Klaudia Głowacz

Prawie połowa Brytyjek nie wie gdzie ma pochwę!

Prawie połowa Brytyjek nie wie gdzie ma pochwę!

Źródło tekstu i zdjęcia: New York Times – Women in the World

Jak wskazuje organizacja charytatywna The Eve Appeal, prawie połowa Brytyjek nie potrafi wskazać i nazwać swoich narządów płciowych. Badanie przeprowadzone na tysiącu kobiet pokazało, że tylko połowa z nich potrafiła zlokalizować pochwę na medycznych wykresach żeńskich narządów rozrodczych, a mniej niż jedna trzecia prawidłowo oznaczyła sześć innych organów. Badane miały też problem z wymienieniem 5 typowych kobiecych chorób nowotworowych – raka szyjki macicy, jajników, macicy, pochwy, sromu – co siódma z nich nie była w stanie wskazać ani jednej. Najsłabszą znajomością kobiecej anatomii wykazały się panie w wieku powyżej 65 lat.

Co ciekawe, kiedy badane poproszono o nazwanie męskich narządów, aż 70 proc. z badanych prawidłowo wskazała penisa, napletek i jądra.

Działaczka organizacji charytatywnej The Eve Appeal, Tracie Miles wspomina: „Wiedza o ciele jest niezbędna od momentu, kiedy dziewczęta wkraczają w proces dojrzewania, poprzez ich pierwsze doświadczenia seksualne, macierzyństwo, aż do menopauzy. Brak podstawowej wiedzy i rozmów na temat anatomii jest bardzo niepokojąca. Jak możemy oczekiwać, że kobieta zwróci uwagę na nieoczekiwane zmiany w fizjonomii swojej pochwy lub sromu albo wykryje u siebie raka, jeśli nie jest świadoma swojego ciała?”

 

 

Tłumaczenie i opracowanie: Karolina Ufa

Korekta: Klaudia Głowacz

Zakończono projekt „Pomoc uchodźczyniom po doświadczeniu przemocy ze względu na płeć”!

Zakończono projekt „Pomoc uchodźczyniom po doświadczeniu przemocy ze względu na płeć”!

Fundacja Wolna Syria wraz z Fundacją Feminoteka i innymi organizacjami partnerskimi zakończyła projekt „Pomoc uchodźczyniom po doświadczeniu przemocy ze względu na płeć”. Przedsięwzięcie to stanowiło odpowiedź na potrzebę szczególnego traktowania uchodźczyń. Jego celem było stworzenie dla nich w Polsce systemu wsparcia i skutecznych mechanizmów pomocy po doświadczeniu przemocy ze względu na płeć – seksualnej, fizycznej i psychologicznej, na każdym etapie uchodźstwa.

kobiet1

Na projekt składały się:

  • Szkolenia dla pracowników i pracowniczek ośrodków dla uchodźców, organizacji pozarządowych, jednostek pomocy społecznej, służby zdrowia oraz służb mundurowych – Policji i Straży Granicznej.
  • Wydarzenia z udziałem Syryjek i Syryjczyków oraz osób bliskich społeczności syryjskiej w Polsce, których celem było zbudowanie aktywnej grupy      prowadzącej dalsze działania informacyjne i wspierającej kobiety-uchodźczynie po ich przyjeździe do naszego kraju.
  • Zbudowana w trakcie projektu baza danych, zawierająca dane kontaktowe do osób gotowych pomóc w działaniach wspierających uchodźczynie po doświadczeniu przemocy ze względu na płeć. Z bazy korzystać mogą pracownicy instytucji publicznych i organizacji pozarządowych za pośrednictwem fundacji.
  • Materiały informacyjne skierowane do społeczeństwa przyjmującego.
  • Przeznaczone dla uchodźczyń materiały informacyjne w języku arabskim, dotyczące przemocy ze względu na płeć.

 

Materiały, które powstały w ramach projektów są dostępne na stronie Fundacji Wolna Syria.

Realizacja projektu możliwa była dzięki wsparciu Funduszy EOG, uzyskanego w ramach programu Obywatele Dla Demokracji.

21.10, Warszawa | Warsztaty „Jak reagować na cyberprzemoc wobec uczennic?”

CYBERPRZEMOC. Nie stosuj. Nie lajkuj. Nie udostępniaj YouTubeSzkolenie skierowane jest do nauczycielek i nauczycieli oraz do osób pracujących z młodzieżą w wieku gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym.

Cyberprzemoc (ang. Cyberbullying) jest przemocą dokonywaną z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Z badań Feminoteki wynika, że dziewczęta częściej narażone są na cyberprzemoc. Wiąże się to z stereotypami i seksizmem. Temat jest tym bardziej ważny i aktualny, że coraz więcej osób korzysta z urządzeń technologicznych (internet, telefony itp.) i dziewczęta mogą być narażone na cyberprzemoc właściwie w każdym momencie i każdym czasie.

Po tym szkoleniu:
Będziesz rozpoznawać cyberprzemoc i jej typy.
Będziesz rozumieć zależności pomiędzy płcią a (cyber)przemocą.
Zrozumiesz, z czym styka się nastolatka doświadczająca cyberprzemocy.
Będziesz wiedzieć, jakie podjąć kroki, gdy zgłosi się do Ciebie nastolatka z doświadczeniem cyberprzemocy.
Będziesz mogła i mógł przeprowadzić zajęcia z młodzieżą na temat cyberprzemocy.

Kiedy i gdzie:
21 października (piątek) – 10:00 -16:00 w fundacji Feminoteka.
Adres: ul. Mokotowska 29 A, wejście od Marszałkowskiej 34/50.

Jak się zapisać: REKRUTACJA ZAMKNIĘTA 
Aby zapisać się na szkolenie wpłać na konto Feminoteki 20 zł tytułem „Warsztaty 21 października”.
Konto BZWBK 45 1500 1777 1217 7010 4728 0000
Następnie wyślij maila na adres: [email protected] z potwierdzeniem przelewu.
Na zgłoszenia czekamy do 17 października.
Liczba miejsc ograniczona.

link do wydarzenia na facebooku

Osoby prowadzące:
Aleksandra Magryta – Absolwentka Instytutu Germanistyki UW zakładu Literatury. Studiowała Gender Studies w Państwowej Akademii Nauk. Absolwentka Studium Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Niebieskiej Linii. Od 2014 pracuje w fundacji Feminoteka. W Feminotece pracuje przy telefonie antyprzemocowym dla kobiet doświadczających przemocy, redaguje, tłumaczy, koordynuje projekty. W 2014 koordynowała projekt o cyberprzemocy ,,Bądź bezpieczna w sieci” współfinansowanego w ramach programu Daphne Komisji Europejskiej. W Feminotece prowadzi też wolontariat.

Jola Gawęda – Studentka Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliotekoznawczych UW, trenerka WenDo, absolwentka Studium Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. W Feminotece zajmuje się księgarnią, programem kulturalnym, szkoleniami, matronatami i wolontariatem, jest konsultantką przy telefonie antyprzemocowym.

Warsztaty „Winny jest sprawca” w Piątku – fotorelacja

To już ostatnie warsztaty z projektu „Winny jest sprawca”! Tym razem o stereotypach ze względu na płeć rozmawiała grupa uczestniczek/ów z Piątku w województwie łódzkim.

Relacja p. Martyny Kacprzak reprezentującej Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Piątku:

„Kolejne warsztaty „Winny jest sprawca. Stereotypy płciowe jako źródło przemocy” odbyły się w Geometrycznym Środku Polski – Piątku w dn. 07.09.2016r.

Warsztat prowadziła Prezeska Fundacji Feminoteka, Joanna Piotrowska. W spotkaniu uczestniczyli pracownicy GOPS w Piątku, pracownik socjalny GOPS w Górze Św. Małgorzaty, członkowie Zespołu Interdyscyplinarnego oraz osoby zainteresowane problemem przemocy. Trenerka zapoznała nas z tematyką stereotypów płciowych, tłumaczyła o ich wpływie na przemoc. Wskazywała jak ważna jest profilaktyka i jakie działania w ramach jej można wprowadzić. Poruszone zagadnienia okazały się dla uczestników bardzo atrakcyjne i skłoniły do głębszych przemyśleń. Wszyscy uczestnicy byli bardzo zadowoleni z udziału w warsztatach, a tym samym wyrażali nadzieję na dalszą owocną współpracę z fundacją w zakresie pomocy i przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Warsztaty „Winny jest sprawca” były dla nas nowym i ciekawym doświadczeniem.

Dziękujemy za zakwalifikowanie nas do projektu i przeprowadzony warsztat.”

Projekt jest realizowany we współpracy z Fundacją im. Heinricha Bölla w Warszawie.

boell

 

Rekrutacja na GS IBL PAN w roku akademickim 2016/2017

Gender Studies IBL PAN płeć społeczno-kulturowa społeczeństwo kultura Warszawa nauka

Gender Studies IBL PAN płeć społeczno-kulturowa społeczeństwo kultura Warszawa naukaPodyplomowe Gender Studies im. Marii Konopnickiej i Marii Dulębianki dostarczają interdyscyplinarnej wiedzy w zakresie społeczno-kulturowej tożsamości płci, poddają krytycznej analizie dotychczasowe przekonania o „naturze” człowieka i zwracają uwagę na to, co przemilczane, wypierane czy usuwane z kultury, nauki, społeczeństwa. Przełamując stereotypy kobiecości i męskości, Gender Studies proponują alternatywne projekty identyfikacyjne – „wolności od tożsamości” i „wolności do tożsamości”.
W ofercie studiów znajdują się zajęcia poświęcone ogólnym zagadnieniom feminizmu, historii ruchu kobiecego oraz genderowym i queerowym ujęciom m.in. teologii, historii literatury, psychoanalizy, filmoznawstwa, biologii, filozofii, historii. Oprócz zajęć teoretycznych i kulturoznawczych, przybliżających tematykę gender, słuchaczki i słuchacze podczas studiów mają możliwość zapoznania się z zagadnieniami dotyczącymi prawa, polityki równościowej, dyskryminacji, gender mainstreaming, ekonomii.
W roku akademickim 2016/2017 zajęcia poprowadzą:
zespół projektu NPRH „Archiwum Kobiet: Piszące” : mgr Ewa Serafin, Dominik Purchała, dr Katarzyna Nadana-Sokołowska, mgr Emilia Kolinko (Archiwa kobiet/nowy biografizm. Teoria i praktyka), dr Sebastian Duda (Teologia feministyczna), r.pr. Karolina Kędziora (Warsztat antydyskryminacyjny), dr Barbara Krawcowicz (Wstęp do gender studies I), dr Małgorzata Anna Maciejewska (Filozofia feministyczna), dr Lena Magnone (Psychoanaliza), dr Katarzyna Sierakowska (Historia ruchów kobiecych i feminizmu), dr hab. Monika Talarczyk-Gubała (Feministyczna krytyka filmowa), mgr Agnieszka Wróbel (Męskość w kulturze. Warsztaty interpretacyjne).
dr Magdalena Grabowska (Polityka płci: Teoria i praktyka „gender” w naukach społecznych, prawie międzynarodowym i praktyce życia), dr hab. prof. IFiS PAN Maria Gołębiewska (Performatyka słowa i obrazu w kontekście studiów genderowych), dr Dobrochna Kałwa (Feministyczna historia mówiona. Wprowadzenie), dr Maria Pawłowska (Seksualność i gender: biologia a kultura), dr Paulina Pilch (Prawo, płeć a dyskryminacja), mgr Marta Rawłuszko (Polityka równościowa w Polsce – możliwości i ograniczenia), dr Ewa Rumińska-Zimny (Ekonomia), mgr Kazimiera Szczuka (Literatura i gender), dr Monika Świerkosz (Wstęp do gender studies II).
gender_studies _150pxStudia trwają jeden rok (dwa semestry) i obejmują ponad 200 godzin lekcyjnych. Zajęcia odbywają się w soboty i niedziele w IBL PAN. Przy zapisach decyduje kolejność zgłoszeń. Rekrutacja trwa do 20 października 2016 r. Kolejna edycja studiów rozpocznie się 29 października 2016 r.
Rekrutację prowadzi mgr Agnieszka Wróbel: [email protected]
Szczegółowe informacje: http://genderstudies.pl/
http://genderstudies.pl/index.php/gender-studies/
S e r d e c z n i e  z a p r a s z a m y !!!!

Przedostatnie warsztaty „Winny jest sprawca” już za nami! – fotorelacja

Kolejne warsztaty w ramach projektu ,,Winny jest sprawca. Stereotypy płciowe jako źródło przemocy” już za nami. Tym razem zajęcia odbyły się w Rucianem-Nidzie.

SONY DSC

To, że warsztaty się podobały można wywnioskować z opinii Kierowniczki Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, Moniki Cwalińskiej:

„Warsztaty „Winny jest sprawca” były dla nas wielką przygodą. Fantastyczna prowadząca (p. Joanna Piotrowska), aktywna grupa i kontrowersyjne tematy – to wszystko złożyło się na wielki sukces spotkania. Pracownicy pomocy społecznej z Rucianego – Nidy, Pisza, Wydmin i Michałowic z pasją angażowali się w wypracowanie wspólnego widzenia problematyki stereotypizacji ze względu na płeć. Warsztaty zaowocowały pomysłami na stworzenie inicjatyw pomocowych.

Bardzo dziękujemy organizatorom i p. Joannie za wspaniałe spotkanie.”

Projekt jest realizowany we współpracy z Fundacją im. Heinricha Bölla w Warszawie.

Druck

 

Warsztaty prawne – co może mnie spotkać na sali sądowej?

Paragraf_-_symbolWARSZTATY PRZYGOTOWUJĄCE DO POSTĘPOWANIA SĄDOWEGO

Od początku lipca Feminoteka oferuje nowy rodzaj wsparcia skierowanego do kobiet, które doświadczyły przemocy i w związku z tym trwają w lub szykują się do postępowania sądowego.

Doświadczenie przemocy potrafi stać się traumą na całe życie. Gdy osoba pokrzywdzona wreszcie zdecyduje się na walkę o siebie, o szacunek, sprawiedliwość i wchodzi na drogę sądową, zaczyna się zupełnie inny rodzaj przemocy. Policja, prokuratura, sąd. Te wszystkie instytucje powinny dążyć do zadośćuczynienia krzywdzie. Ale, jak wskazują badania i statystyki, w Polsce nadal nie wypełniają one swojej roli, gdy chodzi o przemoc wobec kobiet, przemoc ze względu na płeć i przemoc domową. Postępowanie sądowe jest długie, trudne i męczące i dla poszkodowanej jest kolejnym źródłem stresu,  dlatego warto, by kobieta decydująca się na sprawę sądową znała rządzące nim zasady i prawa, by nie dać się zastraszyć i nie zrezygnować.

Celem warsztatów jest „odczarowanie” sądu i przygotowanie uczestniczek na to, co może je spotkać i jak mają prawo na to zareagować. Zostaną przedstawione podstawowe instrumenty prawne, z których można skorzystać oraz na co można się nie godzić;  jak wygląda sala sądowa, kto na niej może lub musi przebywać, jaką pełni funkcję, by wchodząc na swoją rozprawę nie czuć się zupełnie obco. Pojawi się także temat środków dowodowych i co jest istotne z punktu widzenia rozstrzygnięcia sprawy, czyli co i jak mówić by zostać wysłuchaną przez sędzię/sędziego.

Dla kogo? Zapraszamy kobiety – mieszkanki Warszawy z doświadczeniem przemocy, w sprawie której toczy się/ma się rozpocząć przed sądem postępowanie.

Gdzie? W siedzibie fundacji Feminoteka przy ul. Mokotowskiej 29a.

Kiedy? 13 albo 27 września, we wtorki w godzinach 17 – 20.

Jak się zgłosić? Bardzo prosimy o wysłanie krótkiej informacji o sobie (czy już korzystała Pani z konsultacji w Feminotece, w jakim postępowaniu bierze Pani/ma zamiar brać udział) na adres e-mail: [email protected] (bezpośredni kontakt do prowadzącej). Możliwy jest również zapis przez kontakt telefoniczny dzwoniąc na numer 720 908 971 (poniedziałki, wtorki, piątki) lub 731 731 551 (wtorek-czwartek w godzinach 13-19)

Warsztat jest bezpłatny i trwa około 3 godzin.

Uwaga! W każdym z tych terminów odbywa się taki sam warsztat.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!

 

Warsztaty organizowane są w ramach projektu „To nie Twoja wina! Stop przemocy wobec kobiet” współfinansowanego ze środków Miasta Stołecznego Warszawy

logo_biale_wspolfinansowanie

Pobij światowy rekord Guinnessa w samobadaniu piersi!

 

Informacja prasowa stowarzyszenia Polskie Amazonki Ruch Społeczny

Pobij światowy rekord Guinnessa w samobadaniu piersi!

z12642806O

1 października 2016 r. stowarzyszenie Polskie Amazonki Ruch Społeczny (PARS) wraz z bieliźnianą marką Panache zaprasza do podjęcia próby pobicia światowego rekordu Guinnessa w samobadaniu piersi pod hasłem „Dotykam=Wygrywam”. Inicjatywa rozpocznie obchody miesiąca profilaktyki raka piersi jakim jest październik. Bicie rekordu odbędzie się na błoniach Stadionu Narodowego w Warszawie, podczas Narodowego Dnia Sportu. Start imprezy o godz. 12:00.

W Polsce każdego roku 17 tysięcy kobiet słyszy diagnozę raka piersi.  Stowarzyszenie Polskie Amazonki Ruch Społeczny podkreśla, że kluczem do zdrowia są badania profilaktyczne. Jedną z dostępnych metod profilaktyki jest samobadanie piersi, które każda kobieta powinna wykonać raz w miesiącu, jednak nie każda wie jak to zrobić.

„Badamy się nie po to,  żeby wykryć problem, ale żeby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Aby sprawdzić zdrowie swoich piersi wystarczą dwie dłonie i odpowiednia technika. Dlatego z okazji rozpoczynającego się miesiąca profilaktyki chcemy pokazać wszystkim paniom jak wykonać samobadanie piersi!” –mówi Elżbieta Kozik, prezes stowarzyszenia Polskie Amazonki Ruch Społeczny.

Zwieńczeniem wspólnej nauki będzie próba pobicia światowego rekordu Guinnessa w samobadaniu piersi, który wynosi obecnie: 2790 jednocześnie badających się kobiet. Udział w biciu rekordu weźmie Beata Sadowska – ambasadorka kampanii profilaktycznej „DOTYKAM=WYGRYWAM”, której organizatorem jest bieliźniana marka Panache, ekspert w produkcji rozmiarów do miseczki K.

„Polki są wspaniałe i pięknie potrafią angażować się w akcje profilaktyczne. Dlatego aby zaznaczyć wagę profilaktyki, a także włączyć kobiety w budowanie wiedzy o raku piersi, zapraszamy wszystkie chętne panie do pobicia światowego rekordu Guinnessa!” – podkreśla Elżbieta Kozik.

Zbiórka uczestników bicia rekordu rozpocznie się o godz. 13:15.

Próba pobicia rekordu Guinnessa odbędzie się w ramach prozdrowotnego pikniku organizowanego z okazji Narodowego Dnia Sportu.

„Od godziny 12:00 na warszawiaków biorących udział w wydarzeniu czekają zajęcia sportowe, konkursy oraz specjalnie przygotowana przez PARS strefa zdrowia. Na pikniku w ramach Narodowego Dnia Sportu każdy znajdzie coś dla siebie. Zatem panowie – zabierzcie swoje, żony, dziewczyny, mamy i babcie. Spotkajmy się wszyscy, by zadbać o to co w życiu najważniejsze – nasze zdrowie!” –  zaprasza Elżbieta Kozik.

W strefie zdrowia, wszystkie chętne osoby będą mogły skorzystać z bezpłatnych konsultacji zdrowotnych, nauki samobadania piersi oraz brafittingu. W strefie zdrowia odbędzie się także inauguracja piątej edycji kampanii profilaktycznej „DOTYKAM=WYGRYWAM”, której partnerem jest PARS. To okazja do spotkania polskich gwiazd będących ambasadorkami kampanii, zaangażowanych w popularyzację wiedzy na temat raka piersi.

W ramach Dotykam=Wygrywam marka Panache daje wszystkim kobietom wyjątkową możliwość pozbycia się starych, źle dopasowanych biustonoszy, których noszenie może zaszkodzić zdrowiu piersi. Zostaną one przekazane do re(CYC)lingu, a uzyskane z nich środki wesprą działania stowarzyszenia Polskie Amazonki Ruch Społeczny na rzecz walki z rakiem piersi. Za każdy oddany stanik marka podaruje KUPONY O WARTOŚCI 20zł na zakup nowego, dobrze dopasowanego biustonosza.

Przez cały październik można również oddawać znoszone staniki
w salonach oferujących bieliznę Panache (adresy sklepów na www.dotykamwygrywam.pl) i skorzystać z wiedzy przeszkolonych przez specjalistów z Centrum Onkologii brafitterek, na temat profilaktyki raka piersi.

 

Więcej informacji na temat wydarzenia odnaleźć można na stronie www.ruchspoleczny.org.pl, www.dotykamwygrywam.pl.

 


Bez tytułukk                                             ii                                                kkk

 

Polskie Amazonki Ruch Społeczny to organizacja pozarządowa, która wywodzi się z dobrze znanego ruchu Amazonek. Stowarzyszenie działa na rzecz popularyzacji wiedzy o różnych rodzajach nowotworów, a także zabiega o wprowadzanie jakościowych zmian w opiece nad pacjentami onkologicznymi w Polsce. PARS jest także inicjatorem akcji związanych z organizacją bezpłatnych badań profilaktycznych w przestrzeni miejskiej. Więcej na temat PARS na stronie internetowej www.ruchspoleczny.org.pl

 

Kontakt prasowy: Agnieszka Bemowska, kom. 664 43 43 34, e-mail: [email protected]

 

LOGO PARS dobre

Ankieta dotycząca cyberprzemocy w szkołach

13700213_10157307997415226_4960382346673948103_n

Feminoteka rozpoczyna badanie dotyczące systemu reagowania na cyberprzemoc w szkole.

Prosimy osoby pracujące z dziećmi i młodzieżą o wypełnienie anonimowej ankiety.

Jeśli mają państwo pytania, prosimy o kontakt z Jolantą Gawęda ([email protected]) lub Aleksandrą Magrytą ([email protected])

Poniżej link do formularza oraz formularz do wypełnienia od razu. Nie wymaga zalogowania ani podania danych

ANKIETA CYBERPRZEMOC

 

Szkolenie „Jak interweniować w przypadku cyberprzemocy wobec uczennic gimnazjum i liceum?”

CYBERPRZEMOC. Nie stosuj. Nie lajkuj. Nie udostępniaj YouTubeSzkolenie skierowane jest do nauczycielek i nauczycieli oraz do osób pracujących z młodzieżą w wieku gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym

Cyberprzemoc (ang. Cyberbullying) jest przemocą dokonywaną z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Z badań Feminoteki wynika, że dziewczęta częściej narażone są na cyberprzemoc. Wiąże się to z stereotypami i seksizmem. Temat jest tym bardziej ważny i aktualny, że coraz więcej osób korzysta z urządzeń technologicznych (internet, telefony itp.) i dziewczęta mogą być narażone na cyberprzemoc właściwie w każdym momencie i każdym czasie.

Po tym szkoleniu:
Będziesz rozpoznawać cyberprzemoc i jej typy.
Będziesz rozumieć zależności pomiędzy płcią a (cyber)przemocą.
Zrozumiesz, z czym styka się nastolatka doświadczająca cyberprzemocy.
Będziesz wiedzieć, jakie podjąć kroki, gdy zgłosi się do Ciebie nastolatka z doświadczeniem cyberprzemocy.
Będziesz mogła i mógł przeprowadzić zajęcia z młodzieżą na temat cyberprzemocy.

Kiedy i gdzie:
6 sierpnia (sobota) – 10:00 -16:00 w fundacji Feminoteka.
Adres: ul. Mokotowska 29 A, wejście od Marszałkowskiej 34/50.

Jak się zapisać:
Aby zapisać się na szkolenie wpłać na konto Feminoteki darowiznę w wysokości 20 zł tytułem Darowizna 6 sierpnia.
Konto ING BSK S.A. 68 1050 1038 1000 0022 9768 3522
Następnie wyślij maila na adres: [email protected] z potwierdzeniem przelewu.
Na zgłoszenia czekamy do 2 sierpnia.
Ilość miejsc ograniczona.

Wydarzenie na facebooku

Osoby prowadzące:
Aleksandra Magryta – Absolwentka Instytutu Germanistyki UW zakładu Literatury. Studiowała Gender Studies w Państwowej Akademii Nauk. Absolwentka Studium Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Niebieskiej Linii. Od 2014 pracuje w fundacji Feminoteka. W Feminotece pracuje przy telefonie antyprzemocowym dla kobiet doświadczających przemocy, redaguje, tłumaczy, koordynuje projekty. W 2014 koordynowała projekt o cyberprzemocy ,,Bądź bezpieczna w sieci” współfinansowanego w ramach programu Daphne Komisji Euorpejskiej. W Feminotece prowadzi też wolontariat.
Jola Gawęda – Studentka Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliotekoznawczych UW, trenerka WenDo, absolwentka Studium Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. W Feminotece zajmuje się księgarnią, programem kulturalnym, szkoleniami, matronatami i wolontariatem, jest konsultantką przy telefonie antyprzemocowym.