TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Estera Prugar | XVI Manifia – wiele jest różnic, ale jeszcze więcej w nas solidarności w walce o wspólną sprawę

uwielbiamPierwszy tekst, który napisałam dla Feminoteki i jako feministka, nosił tytuł „Jestem feministką i jestem  tego dumna!”. Dzisiaj, po ponad pół roku, miałam okazję przeczytać komentarze pod nim. Zaczęło się od tego, że może dlatego mój obraz feministki nie pasuje do tego, który kreują media, ponieważ jest wśród nas zbyt wiele skrajności. Kilka dni temu wzięłam udział w XVI Manifie – tak, wiele jest różnic, ale jeszcze więcej w nas solidarności w walce o wspólną sprawę.

Może wstyd się przyznać, ale to była moja pierwsza Manifa. Nieistotne dlaczego tak się składało. To, co dla mnie jest ważne, to ludzie i sytuacje, które zobaczyłam. Widziałam kobiety w każdym wieku – w pewnym momencie zauważyłam starszą panią idącą w stronę platformy i pomyślałam, że będzie awantura. Chwilę później ta sama kobieta niosła jeden z  manifowych transparentów. Widziałam ojców, którzy na baranach nieśli swoje córeczki. Widziałam osoby niepełnosprawne. Była tam młodzież i mężczyźni w każdym wieku. Byli wszyscy i razem maszerowali po to, aby każda kobieta, bez względu na wiek, pochodzenie, orientację czy sprawność mogła mieć równe prawa.

Haseł była cała masa. Chyba każdemu trudno byłoby się z nimi nie zgodzić, bo dotyczyły absolutnie, zdawałoby się, oczywistych i codziennych spraw. Dla przykładu:  wychowała mnie samotna (cudowna) matka, która nie dostała takie wsparcia finansowego, psychicznego czy emocjonalnego, jakie powinna. Wielu moich znajomych zna tę sytuację aż za dobrze. Mimo to, dostałam od mojej mamy bardzo dużo, więcej niż mogłabym marzyć. Chociaż ojciec nigdy się do tego nie przyłożył. Moja najlepsza przyjaciółka jest lesbijką i już nie raz myślałam o tym, jak podziwiam ją za to, że zdaje się nie zauważać spojrzeń wymierzonych w nią i w jej dziewczynę, kiedy się całują. We mnie w tych momentach rodzi się poczucie buntu i niesprawiedliwości. Pracowałam w kilku miejscach, na różnych stanowiskach, i miałam nieszczęście poznać znaczenie słowa „mobbing”. Choć podobno i tak w wydaniu „lajtowym”.  Wybrałam taki, a nie inny kierunek kariery i nic nie denerwuje mnie tak, jak wsadzenie mnie do szufladki „małych blondynek” i podważanie moich kompetencji czy osiągnięć ze względy na płeć. A już zupełnie rozbraja mnie fakt, że są osoby przekonane o tym, że mogą swobodnie decydować o mnie, moim ciele i moim życiu – choćby w kwestiach aborcji czy in vitro. To wszystko jest tylko kroplą w morzu codziennego funkcjonowania niezliczonej ilości kobiet. 8. marca zobaczyła kobiety, które zmagają się z tym wszystkim, ale też mnóstwem innych, gorszych i trudniejszych rzeczy, których nawet nie potrafię sobie wyobrazić.

Kilka tygodni temu na egzaminie zdecydowałam się napisać esej na temat: „Jak będąc mężczyzną, być kobietą”. Po napisaniu, rozmawiałam o tym z wieloma osobami, z których każda  miała inny punkt widzenia jeśli chodzi o interpretacje tego pytania. W pewnym momencie zaczęłam się nawet bać, że faktycznie źle do tego podeszłam. Wiele opcji, klika wersji rozwinięć, mnóstwo rzeczy, które podważały moją pracę. Ocenę dostałam już dawno i niepotrzebnie się martwiłam, ale co istotne, nawet gdyby tak nie było, po tej ostatniej niedzieli, sama dla siebie potwierdziłam słuszność swojej konkluzji, która brzmiała mniej więcej tak: zamiast zastanawiać się nad tym, jak będąc mężczyzną, być kobietą, pomyślmy o tym, jak być człowiekiem. Bo właśnie to zobaczyłam na XVI Manifie „Wszystkie jesteśmy u siebie” – ludzi, którzy chcą, żebyśmy wszyscy byli traktowani w tak samo – jak ludzie.

 

Estera Prugar

Studentka Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych, autorka bloga muzycznego Elvis Got Me Hooked; współpracuje z magazynem muzycznym „PRESTO. Prosto o muzyce klasycznej”. Feminizmu miała szczęście uczyć w domu od dziecka.

Relacja z Wrocławskiej Manify: Strajk kobiet! Teraz!

Kilkaset osób wzięło udział w ostatni weekend we wrocławskiej Manifie. Uczestnicy i uczestniczki marszu zorganizowanego przez „Inicjatywę 8 marca” przechodząc przez centrum Wrocławia zwrócić chcieli uwagę na codzienne problemy większości kobiet. Dominowały postulaty ekonomiczne, nie zabrakło jednak również haseł dotyczących praw reprodukcyjnych, klerykalizacji życia publicznego i praw mniejszości seksualnych.

Relacjonuje: Tomasz Chabinka

manifa wrocWyzwaniem ruchu kobiecego jest znalezienie sposobu walki, który, wyzwalając kobiety z domu, pozwoli im z jednej strony uniknąć podwójnej niewoli, a z drugiej zapobiegnie dalszej kapitalistycznej kontroli i dyscyplinie. (…) Tu zaczyna się nasza walka –  fragment tekstu Mariarosy Della Costy „Women and the subversion of the community”, który został zamieszczony w biuletynie wrocławskiej Manify rozdawanym podczas marszu.Przewodnim hasłem marszu był „Strajk kobiet! Teraz!”.

W wydanym z okazji demonstracji biuletynie organizatorzy i organizatorki podkreślali jak bardzo niezauważana i niedoceniana jest praca kobiet – także, a może przede wszystkim, ta wykonywana w domu. Kobiety poświęcają na prace domowe średnio 49 godzin tygodniowo, zaś wartość nieodpłatnej pracy tego typu oszacować można na aż 30% Produktu Krajowego Brutto.

Tradycyjnie już krytyki ze strony uczestników i uczestniczek Manify nie udało się uniknąć włodarzom miasta. W trakcie demonstracji podkreślono antykobiecość polityki prowadzonej przez władze Wrocławia: pieniądze wydawane na stadiony, zamiast na przedszkola i żłobki; spychanie kobiet pracujących dla Urzędu Miejskiego i zależnych od niego spółek na umowy śmieciowe. Krytykowano brak dialogu urzędników z mieszkańcami, czego symbolem jest obecnie konflikt wokół przyszłości kamiennicy na kultowej Wyspie Słodowej. Mieszkańcy chcieliby by powstało tam centrum kultury, władze liczą na udaną prywatyzację tego miejsca.
manifawroczdjMimo wyraźnego priorytetu dla spraw ekonomicznych i lokalnych uczestnicy i uczestniczki nie mogli – i nie chcieli – uciec od tematów obecnych na marszach w innych miastach. Domagano się respektowania praw reprodukcyjnych kobiet oraz prawa osób z mniejszości seksualnych do legalizacji ich związków. Część demonstrantów maszerowała zresztą pomachując tęczowymi flagami.

Demonstracja zakończyła się występem Warszawskiego Teatru Rewolucyjnego. Spektakl – adaptacja sztuki „Ten który mówi tak, ten który mówi nie” Bertolda Brechta – opowiadał o przełamywaniu szkodliwych społecznie postaw narzucanych przez tradycję i instytucje władzy. Po Manifie na jej uczestników i uczestniczki czekała ciepła wegańska zupa przygotowana przez kolektyw Food Not Bombs.

Manifie towarzyszyła zorganizowana przez Narodowe Odrodzenie Polski i Młodzież Wszechpolską kontrdemonstracja, w której wzięło udział kilkadziesiąt osób – głównie młodych mężczyzn. Jej uczestnicy domagali się całkowitego zakazu aborcji i protestowali przeciwko kandydaturze Anny Grodzkiej na urząd Prezydent RP.

Wieczorem w Kinie Nowe Horyzonty odbył się towarzyszący marszowi i zorganizowany przez Stowarzyszenie Dolnośląski Kongres Kobiet, Krytykę Polityczną i Inicjatywę 8 Marca pokaz filmu „Solidarność według kobiet”. Po seansie odbyła się poprowadzona przez Natalię Sawkę i Katarzynę Lubiniecką dyskusja z udziałem Marty Dzido, Piotra Śliwowskiego – twórców filmu, Ewy Osssowskiej – jednej z bohaterek filmu, Władysława Frasyniuka oraz dolnośląskich opozycjonistek – m.in. Ireny Brojek i Elżbiety Kwiatkowskiej-Wyrwisz.

Zdjęcie pochodzi z mmwroclaw.pl

 

superfemka 1 procent

Jak rap może zmieniać życie? O warsztatach Stowarzyszenia Praktyków Kultury

Jak rap może zmieniać życie?

 

Mam takie miejsce, w którym dużo gram w skojarzenia i tworzę. Ono kojarzy mi się ze spontanicznością i otwartością. Tutaj czuję się bezpiecznie z każdym moim pomysłem.

To warsztaty organizowanie przez Stowarzyszenie Praktyków Kultury. Zanim tam przyszłam, przeczytałam opis:

 

Jak napisać dobry tekst? Co to jest punchline, flow i freestyle? Skąd się bierze charyzma i jak obchodzić się z mikrofonem?

Girls rap to warsztat przeznaczony dla dziewczyn, które chcą spróbować swoich sił w rapowaniu.

Za darmo i bez ograniczeń wiekowych.

 

Szybko okazało się, że dla mnie to coś więcej, niż warsztat. Życie samo pisze scenariusze do zarapowania. Mam motywację, żeby opisać to, co mi się przytrafia i pokazać dziewczynom.

Tutaj powstały „Legalne dysproporcje”, które wykonałam w duecie z koleżanką z warsztatów jako Libra&K.E.L. na beneficie na Manifę, który to kawałek można znaleźć tutaj:

Dzisiaj mam nowy tekst i w końcu z pomocą dziewczyn skreślam trzy słowa, które nie dają mi oddychać przy rapowaniu. Cała trzęsę się z emocji, tak jest do dla mnie osobiste. Oto one:

 

zatrute słowa

wiele słów jak silne ostrza wtapia się w Twoje myśli

strach jest taki plastyczny, że aż może się przyśnić

dajesz się kontrolować, on śledzi każdy ruch

cały dziennik prowadzisz, kiedy odpowiadasz mu

jest zazdrosny o każdą sekundę z innym człowiekiem

całkiem zwykłe spotkanie staje się nagle grzechem

zamachem na świat pełen złudnych wyobrażeń

on je bierze za prawdę, ale są tylko mirażem

nie wiesz, jak się uwolnić, chcesz mieć tylko święty spokój

jednak łatwo się pogrążyć w strefie agresji i mroku

odpowiadasz jak automat, każde słowo jest nie takie

Twoja godność jest dla niego nic nie znaczącym wrakiem

nie potrafisz postawić kropki w tej sytuacji

jesteś całkiem bezradna, a on ciągle szykuje nowe atrakcje

nie wiem, co Ci poradzić, mówię –to nie Twoja wina!

ja wiem, że przemoc nie wygląda tak jak w kinach…

 

szacunek jest bezwarunkowy

nie daj się kontrolować, wyrzuć złe słowa z głowy

masz prawo być wolna, jesteś córką tej planety

Twoje oswobodzenie będzie najlepszym odwetem

 

okłamujesz się, że on w końcu dorośnie

podczas gdy krzyczy przeciw Tobie coraz głośniej

zmiana Twojego myślenia będzie pierwszym krokiem

ku lepszemu, byś mogła z ulgą odetchnąć głęboko

przekonaj go, że nie można Ciebie złamać

pamiętaj, że w tym wszystkim nigdy nie będziesz sama

jego słowa są trucizną, która długo się uwalnia

obezwładnia ciało, zakłamuje realia

uwierz, to nie jest sytuacja bez wyjścia

choćby on groził, że Twój spokój to fikcja

on się nie zmieni, będzie sączył tę truciznę

na odległość kontrola i wyzwiska ironiczne

świadczą tylko o jego niezwykłej słabości

w takim zachowaniu nie ma śladu miłości

nie akceptuj zamachu na Twoje szczęście

podcinania skrzydeł i bajek o swojej potędze!

 

szacunek jest bezwarunkowy

nie daj się kontrolować, wyrzuć złe słowa z głowy

masz prawo być wolna, jesteś córką tej planety

Twoje oswobodzenie będzie najlepszym odwetem

 

rap1

Chcę się tym podzielić z całym światem, praktycznie zaraz po napisaniu wysyłam do Feminoteki. Dostaję propozycję, żeby napisać o warsztatach, dzielę się tym z dziewczynami na naszej grupie na Facebooku. O czym mogę napisać? Odpowiadają mi – o tym, że nie przejmujemy się komentarzami typu „płonie, a powinno być spłonął” oraz 50-letnimi „filozofami–tancerzami”.

To moje pozytywne wariatki. Żyjemy tym, czym oddycha akurat miasto. Tu się poznaje świetne kobiety, które mają wiele do powiedzenia!

 

Dzisiaj w trójkę zapisałyśmy skojarzenia dotyczące Manify i razem napisałyśmy tekst!

Zwracam goździk, dziękuję, nie przyjmę, przepraszam

ale jak to? Zły kolor? Nie podoba się pani?

nie, jest piękny, jednak nieodpowiedni

ósmy marca to dzień niezwykłej pamięci

nie żadne święto stworzone przez czerwonych

nie żadne święto kompleksów kobiecych

jest to święto upamiętniające wielkie poświęcenie

płci pięknej, słabej, naiwnej, a zarazem silnej

 

Zwracam goździk, zwracam rajstopy i życzenia

szczęścia, miłości, piękna i spełnienia

spełnić proszę moje inne marzenia

te o wolności kobiet, o ich wyjściu z cienia

o prawie do wyboru, o antykoncepcji

o ratyfikowaniu tej pieprzonej konwencji

o równości płci w domu, w szkole i pracy

tego niech ósmego marca życzą mi rodacy

 

Zwracam goździk, zamiast kwiatów chcę szacunku

święto kobiet raz do roku? Gdzie ja jestem, ratunku!

ósmy marca to dla mnie różowy tłum

to symbol buntu, kobiecy szum

Zwracam goździk, sam pocałuj się w rękę

przepuść siebie w drzwiach, nie pokazuj się więcej

żaden kwiat nie załatwi moich problemów

ty z Manifą przegrywasz zatem jeden-zero!

 

Zwracam goździk, zwracam rajstopy i życzenia

szczęścia, miłości, piękna i spełnienia

spełnić proszę moje inne marzenia

te o wolności kobiet, o ich wyjściu z cienia

o prawie do wyboru, o antykoncepcji

o ratyfikowaniu tej pieprzonej konwencji

o równości płci w domu, w szkole i pracy

tego niech ósmego marca życzą mi rodacy

 

Zwracam goździk, na święto kobiet mi wciskany

dżentelmeni całują po rękach piękne damy

lecz czy damy dają radę trzysta sześćdziesiąt cztery

pozostałe dni w roku znosić nierówności

do cholery, może pogadamy o płonących fabrykach

o prawach pracowniczych, kobiet też to dotyka

zawsze niższa pensja, zawsze wyższe wymagania

póki się nie zbuntujesz, nie masz nic do gadania

 

Zwracam goździk, zwracam rajstopy i życzenia

szczęścia, miłości, piękna i spełnienia

spełnić proszę moje inne marzenia

te o wolności kobiet, o ich wyjściu z cienia

o prawie do wyboru, o antykoncepcji

o ratyfikowaniu tej pieprzonej konwencji

o równości płci w domu, w szkole i pracy

tego niech ósmego marca życzą mi rodacy

 

rap2

Chcesz do nas dołączyć? Spotkania odbywają się nieregularnie, ale są magiczne. Napisz do nas: [email protected]

 

Tekst: Klaudia Lewandowska

 

 

 

loga

Rozwój wolontariatu w fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.superfemka 1 procent

„Solidarność według kobiet” | 6-10marca | pokazy filmu w całej Polsce

Z okazji 8 marca w kinach w całej Polsce odbędą się pokazy specjalne filmu dokumentalnego „Solidarność według kobiet”.  Zapraszamy do udziału w seansach oraz spotkaniach z bohaterkami i twórcami filmu:
06.03. godz. 17:15, Gdańsk, kino Helikon (spotkanie z udziałem Henryki Krzywonos i twórców filmu)
07.03. godz. 17:15, Gdańsk, kino Helikon (spotkanie z udziałem Joanny Gwiazdy, Ewy Ossowskiej, Małgorzaty Tarasiewicz oraz twórców filmu )
08.03. godz.17:00, Warszawa, kino Muranów
08.03. godz. 15:00, Słupsk, kino Rejs (pokaz z udziałem Anny Boguckiej-Skowrońskiej – działaczki Solidarności w regionie Słupskim)
08.03. godz. 17:45, Bydgoszcz, kino Orzeł
08.03. godz.16:00, Wrocław, kino Nowe Horyzonty (pokaz z udziałem Ewy Ossowskiej, Krystyny Sobierajskiej i Sławy Jabłońskiej oraz twórców filmu)
08.03. godz. 17:30, Ustka, kino Delfin
08.03. godz. 17:15, Gdańsk, kino Helikon
09.03. godz.18:00, Katowice, kino Światowid (pokaz z udziałem Jadwigi Chmielowskiej, Ewy Ossowskiej oraz twórców filmu)
09.03. godz.18:00, Nowy Tomyśl, Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna – Galeria na Piętrze
09.03. godz.18:15 Gdańsk, kino Helikon
10.03. godz.18:00 Olecko, kino Mazur
10.03. godz. 18:15 Gdańsk, kino Helikon
10.03. godz. 17:15, Kraków, Kino Pod Baranami (po projekcji spotkanie i dyskusja o filmie w Piwnicy Pod Baranami)



głosy o filmie:

” Obraz Marty Dzido i Piotra Śliwowskiego to kino zaangażowane w najlepszym tego słowa znaczeniu. Od pierwszych minut daje się odczuć, że historia, którą opowiadają, aż kipi od emocji, a przecież twórcy nie uciekają do płytkiego sentymentalizmu. To dokument, który wciąga i angażuje. Śledzi się go jak dobre kino sensacyjne, w którym stawką jest prawda, odkrycie zapomnianych heroin solidarnościowej rewolucji.” – Michał Gawriłow, Jagielloński24.pl

„Przejmujący dokument Marty Dzido i Piotra Śliwowskiego, w którym nie brakuje suspensu, tajemnicy ani tempa, upomina się o zapomniane bohaterki, umożliwiając nam spojrzenie na ostatnie trzydzieści parę lat historii Polski z nowej perspektywy.”- Konrad Wirkowski, Watch Docs

„Polecam rewelacyjny film dokumentalny „Solidarność według kobiet” autorstwa Marty Dzido i Piotra Śliwowskiego. Masa wspaniałych archiwaliów, sporo ciekawych opowieści, kilka nieoczywistych diagnoz. Film pokazuje prawdziwą wielkość kobiet w polityce i ich wpływ na bieg historii.” – Agnieszka Graff, Wysokie Obcasy

„W filmie wiele jest scen-perełek, cudownych opowieści i zaskakujących wyznań” – Iwona Kurz, KINO

„Marta Dzido niczym Agnieszka z „Człowieka z marmuru” wyruszyła z kamerą w poszukiwaniu bohatera, tutaj bohaterek, które pomogą jej zrozumieć. Bez nich, bez ich historii, nie może poznać tak na serio historii miejsca, w którym mieszka” – Agnieszka Wiśniewska, Dziennik Opinii

„Świetny, ważny, poruszający” – Łukasz Maciejewski, krytyk filmowy

strona filmu www.solidarnoscwedlugkobiet.com
https://www.facebook.com/SolidarnoscWedlugKobiet

BYDGOSZCZ | Rusza pierwsza bydgoska Manifa!

manifa bydgoszcz 20157 marca 2015 r. o godz. 14.00 z Wełnianego Rynku wyrusza
pierwsza bydgoska MANIFA

MANIFA to demonstracja uliczna dotycząca praw kobiet, która od 2000 r. odbywa się w okolicach 8 marca w różnych miastach Polski.

Doświadczasz przemocy? Ojciec Twojego dziecka nie płaci alimentów? Nie dostałaś podwyżki, bo jesteś kobietą? Jesteś dyskryminowana? Wkurzają Cię stereotypy płci? Popierasz równouprawnienie kobiet i mężczyzn?

Przyjdź na Manifę i powiedz NIE łamaniu praw kobiet!

O godz. 16.00 zapraszamy do Ratusza na coroczną konferencję „Ja, Bydgoszczanka” organizowaną przez Demokratyczna Unia Kobiet Bydgoszcz.

O godz. 19.00 zapraszamy do Klubokawiarni 1138 na pomanifowe pogaduchy i hulanki z babską muzą w tle.

8 marca o godz. 17.45 w bydgoskim Kinie Orzeł odbędzie się darmowy pokaz filmu „Solidarność według kobiet„. Po seansie zaplanowano dyskusję z udziałem widzów, w której udział wezmą przedstawiciele dawnej opozycji, a także dr hab. Filip Pierzchalski, politolog z UKW. Spotkanie poprowadzi Anna Wróblewska-Zawadzka z bydgoskiej Nieformalnej Grupy Inicjatywnej.
https://www.facebook.com/events/352236734961932

Chcesz pomóc przy organizacji Manify?
Napisz do Nieformalnej Grupy Inicjatywnej, która organizuje wydarzenia promujące idee równości kobiet i mężczyzn, przeciwdziałania dyskryminacji i praw człowieka:
https://www.facebook.com/NieformalnaGrupaInicjatywna
mail: [email protected]

KIELCE | V Manifa, VI Świętokrzyski Zlot Kobiet

8 marca 2015, godz 13:00

pl. Moniuszki, Kielce

13.00 Marsz „Razem Przeciw Przemocy” ulicą Sienkiewicza do Kina Moskwa
14.00-14.20 Poczęstunek
14.20-15.00 Debata
„Razem przeciw przemocy”
Życie zaczyna się po pięćdzieisiątce”
15.00-16.40 fim Disco Polo

kielce manifa 2015

ŁÓDŹ | REWOLUCJE KOBIET, czyli XII łódzka Manifa!

łodź manifa 2015Rewolucja – to brzmi groźnie! Ale nie mamy już cierpliwości, by potulnie czekać na godne warunki pracy, sprawiedliwość, respektowanie naszych praw i traktowanie nas z szacunkiem. 
Mamy dość wszechobecnych śmieciówek, wielomiesięcznych awantur wokół konwencji antyprzemocowej, makabrycznych historii z oddziałów położniczych, gry na zwłokę w kwestii związków partnerskich, pobłażania niepłacącym alimentów.

Łódź jest kobietą! Łódź jest rewolucją!
Zapraszamy na XII Łódzką Manifę!

7 marca, godz. 13:00

Startujemy spod pomnika Schillera, przemarsz potrwa ok. 2 godzin. Szykujemy rewolucyjne atrakcje – nie będzie nudno!

Do zobaczenia!

Zapraszamy także na wydarzenia towarzyszące:

– wykład dr Ingi Kuźmy (IEiAK UŁ) pt. „Gniewne, brzydkie i złe? Kobiety w przestrzeni publicznej” (Świetlica Krytyki Politycznej w Łodzi, ul. Piotrkowska 101, 7 marca, godz. 17.00),

– spacer „Łódź – miasto Rewolucji”, który poprowadzą przewodniczki Łódzkiego Szlaku Kobiet i koła Przewodnicy Łódzcy Totutotam, Anna Musiałowicz i Dorota Niśkiewicz (niedziela 8 marca, od godz. 11, zbiórka przy bramie do Manufaktury przy ul. Ogrodowej) –https://www.facebook.com/events/768635679879394/,

– rewolucyjną niespodziankę (Kino Bodo, niedziela 8 marca, godz. 16.00),

– wykład prof. Marty Sikorskiej- Kowalskiej (IH UŁ) pt. „Rewolucja 1905 – rewolucja kobiet?” (Muzeum Miasta Łodzi, Cafe Retro, poniedziałek 9 marca, godz. 17.00) – https://www.facebook.com/events/1550823815172780,

– czytanie performatywne prozy Olgi Tokarczuk i spotkanie z pisarką: Tajemnica Szechiny – o kobietach nowego porządku w „Księgach Jakubowych” (Muzeum Miasta Łodzi, poniedziałek 13 kwietnia, godz. 17:00).

Na wszystkie wydarzenia, z wyjątkiem projekcji niespodzianki w kinie Bodo, wstęp wolny.

TRÓJMIASTO | 8 Marca – TAK, odważę się!

Trójmiejska Akcja Kobieca8 Marca – TAK, odważę się!

W 2015 roku obchodzimy 105. rocznicę ustanowienia Międzynarodowego Święta Kobiet. Do światowych obchodów włącza się – już po raz szósty – Trójmiejska Akcja Kobieca. Tegoroczne święto obchodzimy w formie autobusowego przejazdu grupy TAK wraz z licznymi zaproszonymi gośćmi przez Gdynię, Sopot i Gdańsk.

Przygotowałyśmy szereg akcji happeningowych, pokazujących nasze akty odwagi w życiu osobistym, w codzienności, w wyzwaniach zawodowych. Zastanowimy się wspólnie nad impulsami, które motywują kobiety do działania w organizacjach społecznych, do próbowania swoich sił w samorządzie czy polityce.

O 12.00 nasz Manifobus zajedzie do Gdyni na Skwer Kościuszki, gdzie powita nas Chór TAK. Tam zaprosimy gdynianki do happeningu „TAK, odważę się”. Wspólnie stworzymy komiksowe „dymki”, pokazujące na co się odważymy, pochwalimy się, co już zmieniłyśmy w naszym życiu i zastanowimy się, co możemy jeszcze zmienić.

O 13.00 ruszamy do Sopotu, gdzie od 13.30 gościć będziemy w Spółdzielni Artystycznej „Dwie Zmiany” na Monciaku. Tutaj panie zapraszamy do aerobiku PolyEster oraz happeningu „TAK, odważę się”.

Ostatnim przystankiem jest Dom Zarazy w Oliwie, gdzie od 15.00 dalej testować będziemy naszą odwagę i symbolicznie przełamywać blokujące nas nawyki i stereotypy.

W Gdyni, Sopocie i Gdańsku towarzyszyć nam będzie zespół Samba Rhythm od Resistance.

PROGRAM

8 marca 2015, niedziela

  • Start: godz. 12.00 – Gdynia, Skwer Kościuszki (koło fontanny, naprzeciw dawnego kompleksu Gemini) – happening „TAK, odważę się!”

Godz. 13.00 – odjazd Manifobusu z Gdyni do Sopotu

  • Godz. 13.30 – Happening „TAK, odważę się!” na Monciaku przed Spółdzielnią Socjalną „Dwie Zmiany”, ul. Bohaterów Monte Cassino 31/35 (dawny Złoty Ul)

Godz. 14.30 – odjazd Manifobusu do Gdańska

  • Godz. 15.00 – Happening „TAK, odważę się!” w Domu Zarazy, Stary Rynek Oliwski 15

Organizatorem Manify „TAK, odważę się!” jest Trójmiejska Akcja Kobieca.

Trójmiejska Akcja Kobieca jest niezależną inicjatywą działającą od 8 marca 2009 roku. Naszym celem jest wspieranie aktywności kobiet na wielu polach, zarówno w życiu społecznym, politycznym, gospodarczym jak i kulturalnym. Misją Trójmiejskiej Akcji Kobiecej jest budowanie tolerancyjnego społeczeństwa, otwartego na równość i różnorodność.

Trójmiejska Akcja Kobieca zrzesza osoby z różnych środowisk: nauki, praw człowieka, kultury, świata mediów i biznesu. Organizacyjnego wsparcia udzielają nam, między innymi: Świetlica Krytyki Politycznej w Trójmieście, Tolerado Stowarzyszenie na rzecz Osób LGBT, Stowarzyszenie WAGA, Stowarzyszenie Współpracy Kobiet NEW, Kongres Kobiet.

Przez sześć lat naszym „znakiem firmowym” była Manifa (marsz kobiet) z okazji 8 Marca, wzbogacana rokrocznie warsztatami i wydarzeniami naukowo- artystycznymi o  kobietach, demokracji i społeczeństwie. W 2014 roku poszerzyłyśmy spektrum naszych działań o Kongres Kobiet Pomorza, organizowany pod matronatem Kongresu Kobiet. 

Widzę ogromne zmiany – wywiad z Dorotą Chałat

Zegar odlicza minuty do kolejnej Manify, a właściwie do Manif, bo na szczęście będzie ich wiele w różnych miastach Polski. W ferworze przygotowań z Dorotą Chałat, prezeską Stowarzyszenia Era Kobiet, regionalną pełnomocniczką Kongresu Kobiet, feministką i aktywistką lokalną rozmawia Julia Maciocha.

Julia: Druga Manifa Koszalińska przejdzie ulicami naszego miasta w najbliższą sobotę. Tematem przewodnim ma być dyskryminacja ekonomiczna. Co było Twoją inspiracją?

dorota chałat

Dorota: Pomysł zrodził się przy okazji pierwszej Manify w Szczecinie, organizowanej przez moją koleżankę Magdalenę Kasznię.  Już wtedy zamarzyłam, aby zaproponować koszaliniankom i koszalinianom taką formę manifestacji  i obchodzenia święta Dnia Kobiet. Cztery lata myślałam o tym jak ją zorganizować, od czego zacząć, którędy przejść. Dosłownie nie opuszczała moich myśli 🙂

Uważasz, że forma Manify ma szansę trafić z niesionym przez nią przekazem do mieszkańców Koszalina?

Zapewne fakt, że jestem radną i pełnomocniczką regionalną Kongresu Kobiet ułatwia mi dotarcie do szerszego grona mieszkańców. Mnie osobiście uwiodła ta forma zaprezentowania swoich poglądów. Manifa nikogo nie obraża, nie rani, ale jest silnie zaangażowana i aktywna. Porusza ważne tematy w sposób otwarty i szczery. Można nie zgadzać się z niektórymi jej postulatami, ale należy docenić odwagę uczestniczek i uczestników – to, że wychodzą na ulicę głośno mówić o tematach często skrywanych w czterech ścianach.

Skoro można się nie zgadzać to po co właściwie nam ta Manifa?

8 Marca to Dzień Kobiet. Zawsze uważałam, że nie ma lepszego dnia, aby zamanifestować kobiece uczucia, pragnienia, dążenia czy żądania, w każdej możliwej formie.

Zawsze zachęcam ludzi do takich działań. Na całym świecie manifestacje są sygnałem dla władzy, że potrzeba zmian. Niestety, w Polsce nierówności pomiędzy kobietami i mężczyznami są bardzo widocznie. Prawa Polek często są nieprzestrzegane lub ignorowane. Chociażby prawo do prawidłowego leczenia, rodzenia bez bólu, czy prawo do godnego życia, bez strachu jak nakarmić i ubrać dzieci za najniższą krajową. W większości przypadków kobiety wciąż dostają niższe wynagrodzenie niż mężczyźni wykonujący tę samą pracę na tym samym stanowisku, a prawie 80% ojców nie płaci zasądzonych alimentów.

Czy Twoim zdaniem w perspektywie głośnego ostatnio artykułu Wysokich Obcasów Extra i szalejącego stereotypu feministki jako krzyczącej, głośnej wojowniczki, Manifa bardziej nie szkodzi kobietom niż pomaga? Czy nie powiela tego stereotypu?

Zapewne w pewnej grupie odbiorców może się tak zdarzyć. Jednak mam nadzieję, że przekaz Manify dochodzi do grona koszalinianek, którym nie jest obcy los bezrobotnej, samotnej matki wychowującej dzieci i niejednokrotnie również doświadczającej przemocy. Mam nadzieję, że dociera też do kobiet szczęśliwych, realizujących swoje plany i marzenia. Chciałabym aby dla jednych i dla drugich Manifa była inspiracją.

Musimy pamiętać, że stereotypizuje się nie tylko feministki, ale również osoby  z niepełnosprawnością, doświadczone biedą, czy cierpiące na otyłość, a także wiele innych. Mi osobiście ten stereotyp nie przeszkadza, choć staram się pokazywać inny wzorzec feministki – krzyczącej, bo zaangażowanej  – konkretnej i działającej właśnie tu, lokalnie na rzecz usunięcia tych nierówności. Prosty przekaz hasłowy bywa najlepszą formą.

18 kwietnia organizujesz w Koszalinie już 3 Regionalny Kongres Kobiet. Działasz w Koszalinie aktywnie od wielu lat, zorganizowałaś masę fantastycznych wydarzeń, wyczuwasz w naszej społeczności następujące zmiany? A może coś już się zmieniło?

manifa koszalin

Widzę ogromne zmiany. Szczególnie w świadomości kobiet, które stają się coraz bardziej aktywne. W Koszalińskiej Radzie Miasta mamy już 9 kobiet w 25 osobowej radzie.  W  Radach Osiedla, czy Uniwersytecie III Wieku, większość stanowią kobiety.  Akcje takie jak One Bilion Rising, którego również jestem koordynatorką, po raz trzeci skupiają coraz więcej ludzi. Cieszy mnie, że wiele ludzi zaczyna interesować się tym, co się dzieje wokół nich. Stają się bardziej empatyczni, zauważają przemoc i reagują na nią.

Kolejny kongres to mniejszy stres? Co chciałabyś dzięki niemu osiągnąć?

Z pewnością kolejne kongresy są bardziej przemyślane, a same przygotowania postępują spokojniej.  Dążę do przekazania jak największej inspiracji do działania innym kobietom.  Chciałabym zachęcić je do aktywności  w każdej sferze, która je interesuje, tak, aby miały możliwość realizowania się pomimo obowiązków rodzicielskich czy zawodowych.

Byłam świadkiem niewątpliwego sukcesu jakim stał się One Bilion Rising w naszym mieście. Myślę, że takie imprezy mogą stać się motorem do działania, inspirować i aktywizować mieszkańców, ale czy Koszalin jest miastem otwartym na feminizm?

To trudne pytanie. Poruszam się w kręgu kobiet i mężczyzn uznających prawa kobiet i propagujących równościowy model życia, dlatego  mogę powiedzieć, że Koszalin jest otwarty na takie działania. Jednak nie przeprowadzono w naszym mieście żadnych badań, które mogłyby poprzeć moją opinie.

W  budżecie  i w strategii Koszalina w ogóle nie uwzględnia się potrzeb kobiet. Dwukrotnie składałam do pana prezydenta postulaty Kongresu Kobiet w Koszalinie, niestety, do tej pory nie zainteresował się nimi. Pomimo zaproszeń nie pojawił się na żadnym Kongresie.  Może ten czas jeszcze nie nadszedł.  Ciągle mam nadzieję  i wierzę, że w koszalińskim urzędzie powstanie stanowisko pełnomocnika ds. równego traktowania.

Na takich wydarzeniach jak OBR czy Manifa w Warszawie wszystko „dzieję się samo”, a jak jest w mniejszych miastach? Trudniej czy łatwiej zaktywizować lokalną społeczność?

Nie wiem czy gdziekolwiek coś dzieje się samo. Wszystko wymaga aktywności i zaangażowania chociaż jednej osoby. W Koszalinie OBR odbyło się po raz trzeci. Dwukrotnie tańczyłyśmy w niewielkiej grupie, ale w tym roku było nas dużo więcej. Postanowiłam zaangażować tancerzy ZUMBA Koszalin, a ich obecność zwiększyła atrakcyjność wydarzenia. To świadczy o tym, że można do akcji poruszającej tematy takie jak przemoc, zaangażować inne grupy. Nasza instruktorka obiecała, że będzie nas uczyć układu do końca życia i właśnie dla takich deklaracji warto działać i organizować te wszystkie wydarzenia.  Przede mną II Koszalińska Manifa, mam nadzieję, że i tu uda nam się pobić zeszłoroczny sukces.

Nie pozostaje mi nic innego jak życzyć dużo siły i radości w kolejnych działaniach. Myślisz, że kiedyś porzucisz rolę aktywistki?

Trudno powiedzieć. W życiu działaczki jest dużo wzlotów, ale zdarzają się upadki, a skrzydła są podcinane. Znając siebie, wbrew wszystkim przeciwnościom, będę aktywnie wspierać wszelkie działania prorównościowe do końca życia.

Dziękuję za poświęcony czas i z niecierpliwością czekam na zdjęcia z Manify!

II Koszalińska Manifa ” MANIFA GŁOSEM KOBIET” odbędzie się 7. marca w sobotę  o 12:00. Szczegóły pod linkiem.

Dorota Róża Chałat – pełnomocniczka Regionalna Kongresu Kobiet. W-ce Prezes Fundacji Edukacja- Równość- Aktywność- Dialog ERA DIALOGU, między innymi propagującej debaty oksfordzkie w Koszalinie. Absolwenta Uniwersytetu Gdańskiego wydział Zarzadzania . Radna  w Radzie  Miejskiej  w Koszalinie. Koordynatorka akcji One Bilion Rising w okręgu koszalińskim , organizatorka koszalińskiej Manify i Regionalengo Kongresu Kobiet . Ukończyła XVIII Szkołę Liderów Społeczeństwa Obywatelskiego.

Julia Maciocha – studentka Hodowli i Ochrony Zwierząt Dzikich, feministka, wolontariuszka. Koordynatorka II Regionalnego Kongresu Kobiet w Koszalinie, miłośniczka książek i podróży, uzależniona od uśmiechu i działań prokobiecych.

Wywiad powstał w ramach programu wolontariackiego Feminoteki.

superfemka 1 procent

KRAKÓW | FEMINIZM DLA ZDROWIA – XI Krakowska Manifa

feminizm dla zdrowia

7.03.2015r. 12.00 Rynek Główny

Dość wyciskania wydajności!

My, wszystkie i wszyscy, mamy prawo do zdrowia, ale mamy też prawo do bycia chorymi, nie w pełni sprawnymi, nie zawsze produktywnymi. Mamy swoje granice wytrzymałości.
My, wszyscy i wszystkie, mamy prawo do opieki nad i solidarności z osobami w potrzebie, ale taka postawa nie może być wymuszna, nie może grozić wyłączeniem z życia społecznego.

Te prawa są naruszane przez pracodawców, rząd i biurokrację. A także utrwalane przez stereotypy oraz media, reklamy, czy programy nauczania.

Mówimy NIE wizji pracownicy bez zobowiązań, „mobilnej”, „elastycznej”, „superwydajnej” i gotowej do każdego rodzaju poświęceń . Mówimy NIE wizji mężczyzny pozbawionego prawa do chwili słabości, wrażliwości, mężczyzny, któremu nie wypada iść do lekarza.

Dlatego poraz kolejny spotykamy się w Krakowie, by wspólnie manifestować w NASZEJ sprawie!
Dołącz – FEMINIZM DLA ZDROWIA!

7.03.2015r. 21.00 Klub Caryca Dajwór
Zapraszamy na imprezę benefitową. Tym razem spotykamy się po manifie, by wspólnie świętować i zbierać fundusze na kolenjną Manifę.

Specjalnie dla Was szereg atrakcji:
* Koncert
Pussy Terror
https://www.facebook.com/TerrorPunx?fref=ts
* Występy artystek burleski
Grotesque Bel Air
https://www.facebook.com/grotesquebelair?fref=ts
Castia la Rssa
(https://www.facebook.com/castialarossa1
Bunny de Lish
https://www.facebook.com/BunnyDeLish?fref=ts

* Loteria na Bogato – każdy los wygrywa!

* Sklepik z gadżetami z tegorocznej Manify oraz smakołykami ofiarowanymi między innymi przez Tadam! (https://www.facebook.com/tadamweganskiewypieki) i Okruchy Smaku (https://www.facebook.com/pages/Okruchy-Smaku/406853406135155?ref=hl).

Wstęp od 10 zł

pełna rozpiska – kalendarz-manifowy7

POZNAŃ | Manifa „Dość przekrętów w sprawie alimentów!”

manifa poznan 2015

W tym roku poznańska Manifa przejdzie pod hasłem „Dość przekrętów w sprawie alimentów!”

Chcemy wyrazić nasz głęboki sprzeciw wobec faktu, że w Polsce kobiety w różnym wieku wciąż borykają się z problemem nieściągalności alimentów na dzieci.

Oburza nas to, że aż 250 tys. ojców nie dokłada się do utrzymania swoich dzieci, co daje tyle samo matek pozostawionych samych sobie, często w skrajnie trudnej sytuacji ekonomicznej oraz prawie milion poszkodowanych dzieci (dane: Fundacja MaMa). Według Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w Polsce udaje się ściągnąć zaledwie 7,9 proc. długów alimentacyjnych (stan z sierpnia 2014). Polscy dłużnicy alimentacyjni zalegają obecnie na kwotę ponad 4,6 mld złotych.

Zapomina się o tym, że celowe niepłacenie alimentów to przejaw przemocy ekonomicznej. W naszym kraju wciąż obarcza się kobiety o wiele większą odpowiedzialnością za wychowywanie dzieci, a mężczyzn łatwo usprawiedliwia się z nieuczestniczenia w życiu rodzinnym. Nie wymaga się od nich, aby byli aktywnymi i zaangażowanymi w opiekę nad dziećmi ojcami, ponieważ wciąż pokutuje przekonanie, że stworzeni są do innych ról niż kobiety. „Cwaniacy alimentacyjni” wspierani są często przez znajomych, przyjaciół, rodzinę a nawet instytucje, których działania w obszarze ściągalności alimentów bywają nieskutecznie z powodu opieszałości odpowiednich organów lub braku rozwiązań prawnych. Uchylanie się od płacenia alimentów nie jest piętnowane, ale wręcz (w niektórych środowiskach) uważane za przejaw sprytu i przedsiębiorczości. Fora dla ojców pełne są porad w stylu: jak szybko przepisać majątek na osobę z rodziny albo ukryć czy zaniżyć dochody, aby uniknąć płacenia alimentów.

Co więcej, problem niepłacenia alimentów nie dotyczy tylko – jak się powszechnie uważa – mężczyzn mało zarabiających lub bez pracy. Bardzo często unikają płacenia również ojcowie świetnie zarabiający, prawnicy, politycy, osoby z pierwszych stron gazet. I wciąż uchodzi im to na sucho!

Apelujemy do ojców, aby zaczęli poczuwać się do odpowiedzialności za dzieci, które sami spłodzili i mają w związku z tym obowiązek wychować je oraz utrzymać w takim samym stopniu jak matki! Apelujemy do wszystkich, aby zaczęli piętnować unikanie płacenia alimentów, ponieważ jest to po prostu przestępstwo!

Przyjdź na poznańską Manifę 8 marca o 12:00.
Miejsce: ul. Półwiejska (przy Starym Browarze).

WARSZAWA | XVI Manifa „Wszystkie jesteśmy u siebie!”

solidarne w kryzysieJak co roku zapraszamy na Manifę!

8 marca o godzinie 12:00, wyruszamy z Alei Wyzwolenia

Nasze tegoroczne hasło brzmi: WSZYSTKIE JESTEŚMY U SIEBIE! Nie opisuje sytuacji faktycznej. Ono ma mówić: Halo! Wszyscy, którzy macie władzę i pieniądze, wszyscy, którzy się rozpychacie, wszyscy, którzy chcecie wyrzucać nas z kraju, mieszkań, z naszych ciał, wszyscy którzy stoicie na straży tego antyludzkiego porządku: USŁYSZCIE, tak, do cholery, jesteśmy tu WSZYSTKIE U SIEBIE. Nie możecie kupić kosmosu, ten kraj jest tak samo nasz, ten kraj jest tak samo krajem naszych sióstr uchodźczyń, krajem każdej osoby, która chce się w nim znaleźć.

W tym roku spotykamy się o 12:00 w Alei Wyzwolenia. Chcemy przejść obok miejsc ważnych na feministycznej mapie Warszawy Fundacja Feminoteka, Fundacja MaMa, Skłot Syrena) – aby pokazać, gdzie jesteśmy u siebie.

Zawalczmy o to, byśmy wszędzie były u siebie!

Towarzyszyć nam będą samby z całej Polski i barwna grupa happeningowa. Dla osób z dziećmi przygotujemy wraz z Fundacja MaMa Kids Block, zaś dla osób z niepełnosprawnościami staramy się także o transport dostosowany do ich potrzeb.

 

Mapka trasy

xvi manifa mapka

 

WROCŁAW | Zapraszamy na Manifę pod hasłem „Strajk kobiet teraz”

manifa-plakat

Zapraszamy na Manifę pod hasłem „Strajk kobiet teraz”, która odbędzie się 8 marca o godz. 13.00

Start spod pomnika Fredry a zakończenie Manify pod Pręgierzem w Rynku

 

Manifest:
„Kobiety do strajku generalnego! Płace i godziny czas zliczyć!”. Tak śpiewały nasze feministyczne poprzedniczki z włoskiego ruchu Walka Kobiet, wychodząc na ulice i domagając się sprawiedliwości w domu, w szkole i w fabryce. 40 lat po ich protestach to hasło wcale nie straciło mocy. 8 marca wychodzimy na ulicę, by wykrzyczeć: Strajk kobiet teraz!

Strajkujemy, ponieważ nie chcemy pracować za darmo. Strajkujemy, ponieważ nie chcemy pracować za grosze. Strajkujemy, bo mamy dość tego, że nasza siła i energia są wykorzystywane do pracy, która nas niszczy. Trwamy w ciągłej niepewności, nie mamy na nic czasu, coraz bardziej tracimy kontrolę nad naszym życiem. Harujemy od zlecenia do zlecenia, nie wiedząc, co przyniesie każdy kolejny miesiąc. Jedyny stabilny etat, jaki jest nam w stanie zapewnić państwo, to ten nieodpłatny, związany z pracą opiekuńczą. Jeśli zgodzimy się wziąć na siebie obowiązek wychowywania dzieci, mimo naszych niewielkich pensji musimy zadbać o ich zdrowie i edukację. W zamian co roku państwo odcina kolejne skrawki naszego bezpieczeństwa: emerytury, darmowa służba zdrowia, bezpłatne przedszkola i żłobki to dziś dobra luksusowe.

Kiedy walczymy o swoje podstawowe prawa, próbuje się nas uciszyć, nazywając „roszczeniowymi”. Gdy zaś odmawiamy „obowiązków”, stajemy się egoistkami niewygodnymi dla systemu. Kiedy się sprzeciwiamy, mówią nam, że przecież zawsze mamy wybór.

Nasza cierpliwość się wyczerpała. Nasz lęk przerodził się w gniew, bo wiemy, że bez nas ten system nie jest w stanie działać. Bez naszej codziennej pracy nie przetrwa ani państwo, ani ci, którzy wyzyskują nas w biurach i fabrykach. Dlatego wzywamy do strajku!
Dość darmowych nadgodzin, dość umów śmieciowych, dość głodowych pensji, bezpłatnych staży i praktyk! Dość ubóstwa i poniżenia, kiedy zajmujemy się tymi, którzy wymagają opieki. Nie zgadzamy się, by żyć w państwie, gdzie przetrwać mogą tylko najsilniejsi. Mamy dość segregacji klasowej, w której grubość portfela decyduje o tym, czy jesteśmy obywatelkami.

W Międzynarodowym Dniu Kobiet po raz kolejny manifestujemy, że chcemy godnie żyć. Wiemy, że lepszy świat jest możliwy. Możemy go wspólnie stworzyć. Matki, kobiety w ciąży, i wy które nie chcecie mieć dzieci, pracownice, bezrobotne, imigrantki, queery, emerytki i studentki, feminiści chodźcie z nami na Manifę!  Bądźmy solidarne teraz – bądźmy solidarne w walce.
Strajk kobiet teraz!
Wydarzenia towarzyszące Manifie:

8 marca 2015, godz. 16.00

Pokaz filmu „Solidarność według kobiet” w reżyserii Marty Dzido i Piotra Śliwowskiego
Po filmie o godz. 18 – dyskusja z udziałem Ewy Ossowskiej, Krystyny Sobierajskiej i Sławy Jabłońskiej oraz twórcami filmu – Martą Dzido i Piotrem Śliwowskim.
Spotkanie poprowadzą: Natalia Sawka i Katarzyna Lubiniecka.
Bezpłatne wejściówki są do odebrania w kasach Kina.
Szczegółowe informacje:
Inicjatywa 8 Marca
www.manifa.wroclaw.pl, www.facebook.com/ManifaWroclaw
[email protected]
tel. do rzeczniczek prasowych: 665 562 498, 665 567 165