TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Recenzja książki Elizabeth Winder pt. „Sylvia Plath w Nowym Jorku. Lato 1953″

Elizabeth Winder, w swojej książce pt. „Sylvia Plath w Nowym Jorku. Lato 1953″, opisuje przełomowy w biografii przyszłej pisarki miesiąc, kiedy jako studentka odbywała staż w redakcji magazynu modowego „Mademoiselle”, poczytnego amerykańskiego czasopisma dedykowanego młodym kobietom. Ten krótki czas nie tylko wpłynął na bieg życia pisarki, ale położył również podwaliny pod jej przyszłą przełomową powieść – „Szklany klosz”, w której opisała autobiograficznie przeżycia w Nowym Jorku, widziane oczami 30-letniej kobiety. Był to moment, w którym pisarka znalazła się na rozdrożu, a który jednocześnie zadecydował o jej przyszłości.

Lato w Nowym Jorku, 1953 rok: miasto cały czas jest w ruchu, nigdy nie śpi, buduje swoją potęgę. Sylwia, podobnie jak pozostałe stażystki czasopisma, zamieszkała w hotelu Barbizon, chodziła na przedstawienia baletowe i na mecze baseballu, tańczyła także w West Side Tennis Club. To, co nastąpiło w ciągu tego miesiąca, okazało się jednakże również dwudziestoma sześcioma dniami bólu, przyjęć i pracy, które ostatecznie zmieniły bieg jej życia, doprowadziły do pierwszej próby samobójczej, a jednocześnie do przelania na papier jej pierwszej wybitnej kreacji pisarskiej „Szklany klosz”.

Opowieść Elizabeth Winder, uzupełniona zdjęciami i szkicami, wprowadziła nas w świat Sylvii Plath, zanim stała się jedną z największych i najbardziej wpływowych poetek XX wieku. Autorka dokładnie, z zegarmistrzowską precyzją opisuje czas, który przeminął. Chłoniemy więc piękne lata 50-te, z soczystymi opisami strojów, bankietów. Winder z dużą znajomością realiów epoki barwnie przedstawia nam Nowy Jork. Czujemy się blisko związani z grupą dziewczyn, w tym Sylwią. Wszystko zostaje nam przedstawione niezwykle realistyczne, co jest ogromną zasługą autorki, która sama jest poetką.

Kim więc była Sylwia i co przyniosło jej lato w Nowym Jorku? Sylvia, według Winder, uwielbiała otaczać się tkaninami i świecidełkami, uwielbiała zakupy i jedzenie oraz wszystko, co francuskie. Pisała rozliczne radosne i optymistyczne listy do rodziny i swojej nauczycielki. Praca w redakcji, jako sekretarz gościnnej, była ciężką harówką dla dziewczyny, która w krótkim czasie przełożyła się na coraz gorszy psychiczny stan jej zdrowia i zaowocowała (już po powrocie do domu) próbą samobójczą.

11390113_467996640023854_2199800261588051727_n

Nowy Jork – Sylwia spodziewała się blasku, spotkań ze znanym ludźmi, a w rzeczywistości godzinami przesiadywała w biurze „Mademoiselle”, wraz ze swoja szefową, odizolowana od pozostałych dziewcząt i gwaru biura. Boleśnie to odczuwała, co objawiało się depresją na granicy załamania nerwowego.

Książka Winder pt. „Sylvia Plath w Nowym Jorku. Lato 1953″, to próba odczarowania wizerunku Sylwii, przedstawienia jej, jako kobiety z krwi i kości, a niedręczonej przez demony artystki. Krótki czas spędzony w Nowym Jorku ukształtował ją. Nigdy nie była „cnotką”, ale dzięki pobytowi w Nowym Jorku znacznie mniej przejmowała się tym, co pomyślą jej matka, profesorowie i przyjaciele. Przestała tak ciężko pracować, zaczęła umawiać się z żonatymi mężczyznami. W czerwcu 1954, rok po pobycie w Wielkim Jabłku, przejawiała spryt, chłód i wyrafinowanie, które bez wątpienia poznała z bliska i zachwyciła się tym dużym miastem. Cały ten zamęt, który rozpoczął się w Nowym Jorku, będzie pojawiał się jako temat przewodni w jej życiu oraz twórczości. Dlatego też warto zapoznać się z tą pozycją, która niedawno ukazała się na rynku wydawniczym.

Tekst napisany przez Izabelę Pazołę – wolontariuszkę Feminoteki.

logo batory

 

Rozwój wolontariatu w fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.

 

 

Udostępnij

Ostatnie wpisy

Nie obwiniaj! Wspieraj

Dlaczego się tak ubrałaś? Dlaczego wracałaś sama? Dlaczego piłaś alkohol? Dlaczego nikomu nie powiedziałaś? Czemu się nie broniłaś? Chcesz mu zniszczyć życie? Te pytania to