Kobieta w białej sukni, mężczyzna w garniturze – taki wizerunek kojarzy nam się z zaślubinami. W Stanach Zjednoczonych taki obrazek charakterystyczny jest również dla “balu dziewic” – ceremonii, podczas której córka przysięga przed Bogiem oraz swoim ojcem przysięgę dochowania dziewictwa do momentu ślubu.
Ceremonie “balu dziewic” zostały uwiecznione przez szwedzkiego fotografa, Davida Magnussona, w serii zdjęć o nazwie “Czystość”. Podczas czterech podróży, trwających łącznie pięć miesięcy, uwiecznił ceremonie praktykowane w środowiskach konserwatywnych chrześcijan w Stanach Zjednoczonych.
Inspirację dla Magnussona stanowiła lektura tekstu poświęconego temu zwyczajowi. Podczas ceremonii ojcowie z córkami przysięgają przed Bogiem “życie w czystości”.
“Kiedy usłyszałem o tej praktyce, miałem w oczach obraz wściekłych amerykańskich ojców, których największą troską jest to, by nie uległ splamieniu honor ich ani ich córki” – mówi Magnusson. “Okazało się jednak, że są to normalni mężczyźni, którym zależy na bliskim im osobach, i pragną je chronić w najlepszy znany im sposób. Co więcej – niejednokrotnie inicjatywa wychodziła ze strony dziewczynek. W niektórych przypadkach ojciec nie wiedział, czym jest bal dziewic, dopóki nie usłyszał o tym od córki”.
Magnusson odwiedził Kolorado – w którym zwyczaj ten pojawił się w 1998 roku – oraz Shreveport w stanie Luizjana.
W Kolorado uczestniczył w dwóch balach dziewic. Podczas ceremonii dziewczynka, ubrana w odświętną suknię, składa białą różę przed drewnianym krzyżem. Jest to symbol ofiarowania jej dziewictwa Bogu.
Bal dziewic przypomina w swojej formie uroczystość zaślubin – z przemówieniami, składaniem przysięgi oraz częścią nieformalną – poczęstunkiem i potańcówką. “Jest to dla nich bardzo ważny moment, ale jednocześnie potrafią się przy nim świetnie bawić” – dodaje fotograf – “Najmłodsze dziewczynki miały nie więcej niż cztery lata – nie musiały jednak składać przysięgi, w tym wypadku ceremonia była dedykowana przede wszystkim ojcom”. Większość dziewczynek ma 12-13 lat.
W ramach swoich prac Magnusson odbył rozmowy z 28 ojcami i córkami, wszystkie z nich sfotografował i umieścił w swojej galerii. Jak stwierdził autor prac, “chciałem, aby na zdjęciach oboje wyglądali jak najlepiej, żeby mogli być dumni z tych fotografii. Zdaję sobie jednak sprawę, że ze względu na skojarzenia, jakie budzi biała suknia u kobiety, mogą one budzić skrajnie negatywne reakcje”. Jak dodaje, był “zafascynowany” całą otoczką wydarzenia.
Po przeprowadzeniu rozmów Magnusson doszedł do wniosku, że w ceremonii nie chodzi jedynie o wstrzemięźliwość seksualną, ale przede wszystkim o umocnienie relacji między ojcem i córką. “Pomysł balów został wymyślony w środowiskach konserwatywnych chrześcijan, gdzie utrzymanie rodziny spoczywa na rękach ojca, a tradycyjny model rodziny pozostaje bardzo silny. Ojcowie są przez to oddaleni od swoich dzieci, przede wszystkim od córek. Jednocześnie, czują potrzebę utrzymywania z nimi bliskiej relacji. Chcą przekazać im swoje wartości, i jednocześnie być wzorem, który powinny mieć na uwadze przy poszukiwaniu męża” – komentuje Magnusson.
Zwyczaj wygląda na archaiczny, jednak liczy on sobie nie więcej niż 20 lat. Jego popularność można powiązać z obawami przed seksualizacją dziewczynek. Został on zapoczątkowany przez rodzinę Wilsonów z Kolorado. Inicjatorzy określają ją jako “wydarzenie podkreślające wagę relacji między ojcem i córką”. Ojcowie przysięgają bycie “wzorcem czystości i przykładem do naśladowania dla swojej córki”, natomiast dziewczynki “skromne, czyste życie dedykowane Bogu”. Chrześcijańskie centrum, organizujące bale w Illionis, postrzega je jako “sztandar czystości powiewający na tle kultury, która ją niszczy”. “Zachęcamy młode dziewczęta do zachowania czystości oraz odkrycia uroków życia oferowanych im przez Boga. Biblia nakłada na ojca obowiązek ochrony córki przed zagrożeniami. Zachęcamy mężczyzn do wypełniania tego obowiązku!”.
Celem wystawy Magnussona jest wzbudzenie refleksji nad tym zjawiskiem i próba zrozumienia tych ludzi, niezależnie od tego czy osobiście zgadzamy się z promowanym przez nich przesłaniem: “<<Czystość>> to dla mnie próba zrozumienia w jaki sposób jesteśmy kształtowani przez normy społeczne, jak mocno wpływają one na postrzeganie świata”.
Źródło: Independent
Przetłumaczył i opracował Michał Żakowski
Rozwój wolontariatu w fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.
