TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Szkoła dziedzictwa. ONA | Rekrutacja do herstorycznego programu edukacyjnego

Szkoła dziedzictwa. ONA

Czwarta edycja programu edukacyjnego „Szkoła Dziedzictwa” odbędzie się pod hasłem: ONA. Inspiracją do podjęcia tegorocznego tematu przewodniego są przypadająca w roku szkolnym 2018/2019 rocznica 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę a także ustanowienie roku 2018 przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Rokiem Praw Kobiet.

 

Podczas tegorocznej edycji „Szkoły Dziedzictwa” organizatorki chcą przybliżyć uczestniczkom i uczestnikom historyczne postaci kobiet i ich działalność, która w różnorodny sposób była realizowana w okresie zaborów a później w procesie odzyskiwania i budowania wolności. Nie bez znaczenia dla tych działań był równolegle rozwijający się w Polsce ruch emancypacyjny. Część szkoleniowa (w październiku) ma pomóc nauczycielkom i nauczycielom zrealizować projekty edukacyjne w swoich szkołach – wezmą udział w prelekcjach, warsztatach, oprowadzaniu (szczegółowo opisujemy część szkoleniową z załącznikach: Regulamin i program oraz Abstrakty). Zależy im na tym, by podjęte w projektach szkolnych tematy popularyzowały lokalne bohaterki działające jako m.in. organizatorki tajnej oświaty, dyplomatki a także żołnierki poprzez stworzenie narracji o ich życiu i dokonaniach. Herstorie, czyli „opowieści o nich” będą realizowane z wykorzystaniem metody pop-up muzeum, czyli pozamuzealnej formy ekspozycji.

 

Dla kogo

Do udziału są zaproszone nauczycielki i nauczyciele szkół podstawowych i ponadpodstawowych z całej Polski, które/którzy po zakończeniu części szkoleniowej odbywającej się w Bramie Poznania zorganizują w swoich szkołach projekty edukacyjne z wykorzystaniem metody pop-up museum. Liczba miejsc jest ograniczona.

 

Partnerzy i Patroni

  • Partnerem merytorycznym „Szkoły dziedzictwa. ONA” jest Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Poznaniu.
  • Program jest objęty honorowym patronatem Prezydenta Miasta Poznania, Pana Jacka Jaśkowiaka oraz Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Informacje podstawowe

  1. Terminy: 18-20 października 2018 r.
  2. Odpłatność: 100 zł brutto /os.
  3. Miejsce szkolenia:

Brama Poznania, ul. Gdańska 2, 61-123 Poznań

http://bramapoznania.pl/oferta/edukacja/oferta-dla-szkol-i-przedszkoli/szkola-dziedzictwa/ona/

Jak się zgłosić – krok po kroku

  1. Zapoznaj się z Regulaminem i Programem zamieszczonymi poniżej.
  2. Wypełnij formularz zgłoszeniowy zamieszczony poniżej (Uwaga! Wypełniają nauczyciel/ka oraz dyrekcja szkoły).
  3. Zeskanuj wypełniony i podpisany formularz zgłoszeniowy i prześlij na adres e-mail: [email protected]
  4. Otrzymasz e-mail zwrotny z informacją o sposobie płatności.
  5. Po wpłynięciu płatności na konto organizatora otrzymasz e-mail potwierdzający udział w programie oraz informacje praktyczne.

 

Załączniki

Regulamin i program

Formularz zgłoszenia

Abstrakty

Rycheza – kobieta, która decydowała o polskiej koronie | Kamil Janicki

Janicki_Damy-ze-skaza

Specjalnie dla Feminoteki – Kamil Janicki, autor książki Damy ze skazą, przybliża postać Rychezy i odpowiada na pytanie na temat uczenia herstorii w szkołach.

Rycheza – kobieta, która decydowała o polskiej koronie

W dziejach polskiego średniowiecza, a może nawet w całej naszej historii, trudno znaleźć bardziej niedocenianą postać niż Rycheza, pierwsza polska królowa. Ciężko zrozumieć, czemu o kobiecie, która miała wpływ na koronacje władców a nawet na wybór Krakowa na stolicę kraju, prawie się dziś nie słyszy. Dlaczego tak się dzieje, tłumaczy nam historyk, Kamil Janicki.

Węzłowych faktów średniowiecza, takich jak zjazd gnieźnieński czy koronacja Bolesława Chrobrego, nikomu nie trzeba przedstawiać. Warto jednak podkreślić, że wcale nie stanowiły one kadrów z historii zdominowanej tylko i wyłącznie przez mężczyzn. W wymienionych wydarzeniach Rycheza odgrywała równie ważną rolę, co Bolesław i Otton. Bez niej nic by się nie wydarzyło.

Decyzję o tym, że Rycheza – siostrzenica Ottona III – zostanie wydana za jednego z synów Bolesława Chrobrego podjęto najprawdopodobniej, gdy była ona jeszcze małą dziewczynką. W roku 1013 doszło do jej ślubu z Mieszkiem II. Już wtedy czyniono przymiarki do koronacji, ale stale zmieniający się krajobraz polityczny uparcie na nią nie pozwalał. Chrobry ogłosił się królem dopiero w roku 1025. Umarł kilka krótkich tygodni później, można więc przypuszczać, że to nie on był siłą sprawczą nowej kampanii na rzecz stworzenia polskiej monarchii.

Ktoś inny zdobył koronę dla starego wodza. I wydaje się niemal pewnym, że była to Rycheza. To ona wynegocjowała konieczny kompromis z nowym niemieckim władcą. Ona też stała się żywym łącznikiem pomiędzy Karolem Wielkim a dynastią Piastów. Wiosną 1025 roku zaszczytu koronacji dostąpili Bolesław Chrobry i Mieszko II. Przede wszystkim jednak koronowano wtedy Rychezę: pierwszą polską królową.

Władczyni miała wpływ nie tylko na koronacje królów. Także to, że jej syn Kazimierz Odnowiciel obrał na nową stolicę Kraków, było jej zasługą. Po tym jak Gniezno i Poznań zostały zniszczone w wyniku najazdu ościennych mocarstw, młody władca Polski stanął przed nie lada dylematem. 1039 rok uznaje się za początek stołecznej kariery Krakowa. Miasto z pewnością zostało wybrane ze względu na małą skalę zniszczeń, jakich doznało. Znajdowało się blisko szlaków handlowych i niedaleko wrogich Czech, co pozwalało na szybkie przeciwdziałanie atakom. Ale nie były to jedyne przyczyny tej decyzji. Gród Kraka został stolicą przede wszystkim z uwagi na pewną dostojną kobietę.

Była nią oczywiście Rycheza. Niezwykle wpływowa i obrotna matka polskiego księcia przez lata dbała o nadwiślański gród, budując tutejsze świątynie, organizując własny dwór i wynosząc Kraków niemalże do rangi drugiego Akwizgranu. Za jej sprawą miasto było doskonale przygotowane do roli nowej stolicy.

Czemu więc imienia Rychezy nie noszą polskie szkoły i nie mówi się o niej na lekcjach historii?

Na pytanie odpowiada specjalnie dla nas Kamil Janicki:

Historię nieustannie tworzy się z perspektywy mężczyzn i z myślą o nich. Dysponujemy setkami źródeł rzucających światło na dzieje wybitnych kobiet. Te władczynie, opatki, polityczni niejednokrotnie odgrywały rolę ważniejszą od swoich mężów i ojców. Tymczasem nauka zatrzymała się przy tradycyjnym założeniu, że liczy się ten, kto rządził formalnie. Mamy poczty królów, książąt. A do tego: dziesiątki ich książkowych biografii. Tymczasem odmienne podejście jest możliwe. I zwyczajnie: potrzebne. Bo jak inaczej mamy pokazać prawdziwy obraz przeszłości?

Więcej na temat Rychezy przeczytacie w książce „Damy ze skazą” naszego rozmówcy.

NAZYWAM SIĘ MILIARD/ ONE BILLION RISING POLAND 2017: Solidarnie przeciwko gwałtom na randkach

Nazywam się Miliard/ One Billion Rising Poland 2017

Międzynarodowa akcja 14 lutego 2017 roku przebiegać  pod hasłem

Powstań | Zakłóć | Przyłącz się

Wspólną akcją w Polsce będziemy nagłaśniać problem gwałtu na randce

Copy of Copy of OBR2017_ulotka

Akcja – przeciwprzemocowy protest w formie tańca odbywa się na całym świecie i w Polsce od 2013 roku (tu przeczytasz historię akcji). W 2017 roku akcja jeszcze mocniej skupia się na problematyce wykorzystywania kobiet i jej ujawnianiu oraz zachęca do jeszcze większej międzynarodowej solidarności w domaganiu się położenia kresu wszystkim formom przemocy wobec kobiet i dziewcząt.

PRZYŁĄCZ SIĘ DO AKCJI!

    • Ponieważ wspólne działanie daje nadzieję – a nadzieja daje siłę do realizacji wspólnej wizji.
    • Ponieważ wspólne i jednoczesne działanie przyciąga i skupia  uwagę, daje możliwość poszerzenia zrozumienia i świadomości na temat przemocy wobec kobiet i dziewcząt.
    • Ponieważ nie ma Rewolucji bez Solidarności!

SOLIDARNIE PRZECIWKO WYKORZYSTYWANIU KOBIET!

Niezbędne informacje znajdziesz tu:

Jak przyłączyć się do akcji? Tutaj znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania.

Jak zorganizować akcję w swoim mieście?  

Lista miejscowości  akcji w 2017

Grafiki – ulotki, plakaty, grafika na Facebooka, Twittera

Muzyka, tekst, nauka tańca, język migowy, wersja tańca na wózku inwalidzkim

Język migowy

Wersja tańca na wózku inwalidzkim

Dane statystyczne i inne informację dotyczące gwałtów w Polsce znajdziesz w:

Raport Feminoteki: Dość milczenia. Przemoc seksualna wobec kobiet i problem gwałtu w Polsce (20011 r.)

Raport o przemocy seksualnej fundacji STER (2015 r.)

oraz na stronie

Komendy Głównej Policji (dane z 20014 roku)

na stronie przemoc.gov.pl

Czegoś brakuje, nie możesz znaleźć?  – napisz do [email protected], w temacie koniecznie napisz OBR 2017!

 


W 2017 roku wspólną akcją w Polsce będziemy nagłaśniać problem gwałtu na randce.

Dlaczego ten temat ?

„W Polsce praktycznie nie słyszymy o problemie przemocy w związkach nastolatków, o gwałtach na randce, molestowaniu seksualnym dziewcząt; może się on wydawać społecznie nikły w porównaniu z bezkresem przemocy, do jakiej dochodzi w związkach osób dorosłych. Tymczasem statystyki biją na alarm. Przemoc w związkach nastolatków jest podobnie nasilona, jak to, co dzieje się w relacjach dorosłych”

(A. Czapczyńska, Niebieska Linia 5/2009)

W Polsce nikt regularnie nie monitoruje problemu przemocy i przemocy seksualnej wobec dziewcząt, co nie znaczy, że problem nie istnieje. „Gwałt na randce” – termin powszechnie znany i opisany w Stanach Zjednoczonych i krajach Unii Europejskiej nie jest praktycznie używany w Polsce. Jest objęty takim samym, jeśli nie większym tabu, jak termin „gwałt małżeński”. Dlatego w 2017 roku nasza akcja będzie zajmować się właśnie tym problemem, by go nagłośnić, ujawnić i przeciwdziałać.

DEFINICJA

Gwałt na randce/ gwałt dokonany przez znajomego

  • To stosunek seksualny bez naszej zgody dokonany przez znajomego lub przyjaciela.
  • Wymuszenie stosunku może odbyć się bez użycia siły; gwałt jest także wtedy, gdy ktoś nie jest w stanie wyrazić zgody na stosunek seksualny np. gdy ktoś śpi, jest nieprzytomny – traci świadomość w wyniku m.in. spożycia alkoholu.

STATYSTYKI

  • Ofiarami większości gwałtów i przemocy seksualnej są osoby młode  pomiędzy 16. a 24. rokiem życia, kobiety w tej grupie wiekowej są cztery razy bardziej narażone na gwałt na randce niż jakiejkolwiek inne.
  • Badania The Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w USA pokazały, że 80% ofiar kobiet doświadczyło gwałtu na randce przed ukończeniem 25 lat, a prawie połowa doświadczyła gwałtu przed ukończeniem 18 roku życia.
  • 42% kobiet, które doświadczyło gwałtu na randce nikomu o tym nie powiedziało, nigdzie nie zgłosiło.
  • 84% kobiet, które zostały zgwałcone, znało sprawców.
  • 84% mężczyzn, którzy dopuścili się gwałtu na randce, nie definiowało tego zdarzenia jako gwałt.

(dane pochodzą z badań przeprowadzonych w USA)

DOMAGAMY SIĘ:

  1. Stworzenia programów profilaktycznych z zakresu prewencji przemocy (w szczególności przemocy domowej, w szkołach z uwzględnieniem rozkładu płciowego). Programy powinny być konsultowane z partnerami społecznymi: środowiskiem nauczycielskim, specjalistami/ specjalistkami z danych dziedzin, organizacjami pozarządowymi zajmującymi się przemocą wobec kobiet i dziewcząt.
  2. Wprowadzenia do lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie edukacji na temat gwałtów na randce (skierowanej także do chłopców i mężczyzn) w szkołach i instytucjach.
  3. W programach kształcenia i doskonalenia nauczycieli i nauczycielek należy uwrażliwiać na problemy związane ze stereotypowym postrzeganiem ról płciowych, na znaczenie, jakie w procesie socjalizacji mają przekonania i oczekiwania nauczycieli i nauczycielek wobec uczniów i uczennic.

Rekrutacja na GS IBL PAN w roku akademickim 2016/2017

Gender Studies IBL PAN płeć społeczno-kulturowa społeczeństwo kultura Warszawa nauka

Gender Studies IBL PAN płeć społeczno-kulturowa społeczeństwo kultura Warszawa naukaPodyplomowe Gender Studies im. Marii Konopnickiej i Marii Dulębianki dostarczają interdyscyplinarnej wiedzy w zakresie społeczno-kulturowej tożsamości płci, poddają krytycznej analizie dotychczasowe przekonania o „naturze” człowieka i zwracają uwagę na to, co przemilczane, wypierane czy usuwane z kultury, nauki, społeczeństwa. Przełamując stereotypy kobiecości i męskości, Gender Studies proponują alternatywne projekty identyfikacyjne – „wolności od tożsamości” i „wolności do tożsamości”.
W ofercie studiów znajdują się zajęcia poświęcone ogólnym zagadnieniom feminizmu, historii ruchu kobiecego oraz genderowym i queerowym ujęciom m.in. teologii, historii literatury, psychoanalizy, filmoznawstwa, biologii, filozofii, historii. Oprócz zajęć teoretycznych i kulturoznawczych, przybliżających tematykę gender, słuchaczki i słuchacze podczas studiów mają możliwość zapoznania się z zagadnieniami dotyczącymi prawa, polityki równościowej, dyskryminacji, gender mainstreaming, ekonomii.
W roku akademickim 2016/2017 zajęcia poprowadzą:
zespół projektu NPRH „Archiwum Kobiet: Piszące” : mgr Ewa Serafin, Dominik Purchała, dr Katarzyna Nadana-Sokołowska, mgr Emilia Kolinko (Archiwa kobiet/nowy biografizm. Teoria i praktyka), dr Sebastian Duda (Teologia feministyczna), r.pr. Karolina Kędziora (Warsztat antydyskryminacyjny), dr Barbara Krawcowicz (Wstęp do gender studies I), dr Małgorzata Anna Maciejewska (Filozofia feministyczna), dr Lena Magnone (Psychoanaliza), dr Katarzyna Sierakowska (Historia ruchów kobiecych i feminizmu), dr hab. Monika Talarczyk-Gubała (Feministyczna krytyka filmowa), mgr Agnieszka Wróbel (Męskość w kulturze. Warsztaty interpretacyjne).
dr Magdalena Grabowska (Polityka płci: Teoria i praktyka „gender” w naukach społecznych, prawie międzynarodowym i praktyce życia), dr hab. prof. IFiS PAN Maria Gołębiewska (Performatyka słowa i obrazu w kontekście studiów genderowych), dr Dobrochna Kałwa (Feministyczna historia mówiona. Wprowadzenie), dr Maria Pawłowska (Seksualność i gender: biologia a kultura), dr Paulina Pilch (Prawo, płeć a dyskryminacja), mgr Marta Rawłuszko (Polityka równościowa w Polsce – możliwości i ograniczenia), dr Ewa Rumińska-Zimny (Ekonomia), mgr Kazimiera Szczuka (Literatura i gender), dr Monika Świerkosz (Wstęp do gender studies II).
gender_studies _150pxStudia trwają jeden rok (dwa semestry) i obejmują ponad 200 godzin lekcyjnych. Zajęcia odbywają się w soboty i niedziele w IBL PAN. Przy zapisach decyduje kolejność zgłoszeń. Rekrutacja trwa do 20 października 2016 r. Kolejna edycja studiów rozpocznie się 29 października 2016 r.
Rekrutację prowadzi mgr Agnieszka Wróbel: [email protected]
Szczegółowe informacje: http://genderstudies.pl/
http://genderstudies.pl/index.php/gender-studies/
S e r d e c z n i e  z a p r a s z a m y !!!!

Ankieta dotycząca cyberprzemocy w szkołach

13700213_10157307997415226_4960382346673948103_n

Feminoteka rozpoczyna badanie dotyczące systemu reagowania na cyberprzemoc w szkole.

Prosimy osoby pracujące z dziećmi i młodzieżą o wypełnienie anonimowej ankiety.

Jeśli mają państwo pytania, prosimy o kontakt z Jolantą Gawęda ([email protected]) lub Aleksandrą Magrytą ([email protected])

Poniżej link do formularza oraz formularz do wypełnienia od razu. Nie wymaga zalogowania ani podania danych

ANKIETA CYBERPRZEMOC

 

Gender w podręcznikach. Skrót raportu

Gender w podręcznikach. Skrót raportu

Celem projektu badawczego „Gender w podręcznikach” była rekonstrukcja i krytyczna analiza zawartości polskich podręczników oraz treści podstaw programowych pod kątem prezentowanych i promowanych w nich wzorców i idei dotyczących kobiecości, męskości oraz relacji miedzy dziewczynkami/kobietami i chłopcami/mężczyznami. Rzetelna, oparta o wyniki badań przeprowadzonych na dużej próbie diagnoza pozwala wskazać zarówno pozytywne praktyki, jak i obszary, w których potrzebne są zmiany w kierunku równościowej i antydyskryminacyjnej edukacji szkolnej.

Projekt realizowany był od 01.10.2013, a jego zwieńczeniem jest publikacja raportu i konferencja 10.09.2015 r. Projekt został zrealizowany przez interdyscyplinarny zespół, który tworzą badaczki i badacze oraz ekspertki i eksperci reprezentujący różne dziedziny nauki, ośrodki naukowe i edukacyjne w Polsce. Do projektu zaproszeni zostali również nauczyciele i nauczycielki, a także studentki i studenci (ok. 100 osób).

Gender w podręcznikach. Skrót raportu (wersja pdf)

Publikacja to skrót trzytomowego raportu Gender w podręcznikach. Projekt badawczy. Raport. Tom 1-3, dostępny w pliku pdf

Nauczyciele fizyki dają dziewczętom niższe stopnie niż chłopcom za dokładnie takie same odpowiedzi.

Dziewczęta otrzymują niższe wyniki na egzaminach z fizyki częściej niż ich koledzy płci męskiej, pomimo, że podają identyczne odpowiedzi – ogłosili naukowcy z szwajcarskiego uniwersytetu.

Sarah Hofer oraz grupa naukowców z Politechniki Federalnej w Zurychu (ETH) poprosili nauczycieli fizyki ze szkół średnich z ograniczonym doświadczeniem w nauczaniu, aby ocenili pisany online egzamin. W sumie 780 nauczycieli z Niemiec, Austrii i Szwajcarii otrzymało fikcyjne i tylko częściowo poprawne odpowiedzi na pytania do egzaminu w dziedzinie mechaniki newtonowskiej(klasycznej).

Jedyna różnica – połowa instruktorów była skłonna wierzyć, że uczeń był mężczyzną, a druga połowa myślała, że uczeń był kobietą, według badań opublikowanych w International Journal of Science Education.

Naukowcy zauważyli, że podczas gdy nauczyciele z dziesięcioletnim lub większym doświadczeniem nie wykazywali żadnych uprzedzeń co do płci, to mniej doświadczeni nauczyciele oceniali uczniów, o których myśleli, że są kobietami, niższą punktacją.

„Nauczyciele z mniejszym doświadczeniem w nauczaniu są częściej w stanie kierować się uprzedzeniem, że dziewczęta są gorsze od chłopców w rozwiązywaniu zadań z fizyki, gdy ich oceniają” – mówiła Hofer, nawiązując do publikacji ETH w Zurychu.
W Niemczech nauczyciele płci męskiej z mniejszym doświadczeniem, rzadziej wskazują podobną stronniczość, niż ich koleżanki nauczycielki – rezultat badań był nie do wyjaśnienia w porównaniu z danymi z tego eksperymentu.

Elizabeth Stern, profesorka w dziedzinie badań edukacyjno-empirycznych, powiedziała, że różnica w ocenie za dokładnie taką samą odpowiedź jest częścią problemu z dziewczętami w środowisku akademickim nazwanym polem STEM (skrót od „science, technology, engineering, mathematics”) – nauka, technologia, inżynieria i matematyka.
„Dziewczyny i kobiety nie mogą liczyć na bycie nagradzaną za ich wysiłek,” – powiedziała. „Jako dziewczyna, masz już to odczucie w szkole, że nie będziesz sprawiedliwie oceniania w naukach ścisłych, a wtedy masz tendencję do utraty zainteresowania tymi przedmiotami”

Naukowcy stwierdzili, że eksperyment dowodzi, iż większy nacisk należy położyć na kształcenie nauczycieli – i zasugerowali nauczycielom, że powinni zakrywać nazwiska uczniów podczas ich oceniania.

***

tłum. Izabela Pazoła

kor. P. Pokora

np. Raw Story

Relacja z Konferencji „Przemoc w polskiej szkole. Społeczno-kulturowe podstawy wykluczenia” w Szczecinie

DSC_1072_1024x645Punktem wyjścia do  spotkania 11 grudnia w Szczecinie była prezentacja badań i raportu „Gender w podręcznikach” pod red. I. Chmury-Rutkowskiej, M. Dudy, M. Mazurek, A. Sołtysiak-Łuczak. Raport wieńczy dwa lata badań interdyscyplinarnego zespołu „Gender w Podręcznikach” nad polskimi podręcznikami szkolnymi i podstawami programowymi, które koordynowała Fundacja Feminoteka.

Paneliści i panelistki w swoich przemówieniach dotknęli zjawiska wpływu przedstawiania biedy, płci, wieku, niepełnosprawności oraz pochodzenia etnicznego i społecznego na uprzedzenia i przemoc wśród uczniów i uczennic.

Debata cieszyła się sporym zainteresowaniem, uczestnicy i uczestniczki włączyli/ły się w dyskusję, czyniąc ją jeszcze ciekawszą. Publiczność została zaproszona do rozmowy przez prof. Marię Czerepaniak-Walczak (ekspertki z zespołu Gender w Podręcznikach), która zaprezentowała prelekcję: „Niewidzialna? Nieuświadamiana? O magicznej i naiwnej świadomości uczestników interakcji wychowawczych.” W ujęciu praktycznym przemoc motywowaną stereotypami ze względu na płeć i sytuację ekonomiczną omówiła dr Anita Kucharska-Dziedzic, prezeska Lubuskiego Stowarzyszenie na Rzecz Kobiet BABA, a aspekty prawne przedstawił Piotr Lachowicz z Zachodniopomorskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Szczecinie. Prezentacji wyników raportu „Gender w podręcznikach” dokonał dr Maciej Duda, ekspert równościowy.

DSC_1037_1024x327Po przerwie kawowej miała miejsce debata, na której poruszono mnóstwo kwestii, przypadków indywidualnych, które ekspertki i eksperci przekładały/li na realne możliwości zmian strukturalnych. Dyskusja była na tyle dynamiczna, że zapewne gdyby nie ograniczenia czasowe to trwałaby bardzo długo.

Konferencja była tak świetną okazją dla nauczycielek/li, pracowników ośrodków psychologiczno-pedagogicznych, rodziców, studentek pedagogiki, by wymienić doświadczenia.

Oby więcej tak udanych spotkań!

CYKL DEBAT I WARSZTATÓW DLA NAUCZYCIELEK I NAUCZYCIELI ORAZ PROFESJONALISTEK I PROFESJONALISTÓW NA TEMAT STEREOTYPÓW organizowany jest przez Interdyscyplinarne Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu we współpracy z Fundacją Feminoteka oraz grupą Głosy Przeciwko Przemocy w ramach projektu „Kobiety i mężczyźni, chłopcy i dziewczęta RAZEM przeciw stereotypom płciowym” programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.

banernorweskie_batory

Brazylia: Simone de Beauvoir na maturze

 

druga-plec-b-iext24713597Fragmenty „Drugiej płci” Simone de Beauvoir na maturze wywołały dyskusję w Brazylii.

Sądząc po reakcji, osoba przystępująca w poprzednim tygodniu do brazylijskiego odpowiednika matury, która rozpoznała prozę Simone de Beauvoir wśród zadań na egzaminie, nie powinna się tym zanadto cieszyć.

Jeśli jedynie rozpoznała, jest dla niej jeszcze nadzieja. Ucieczka od tematu wypracowania – nieważne czy z powodu niezrozumienia polecenia czy niezgadzania się z autorką – skończy się brakiem zaliczenia nie tylko egzaminu, ale także roku nauki.

Nieoczekiwanie sprawdzian wiedzy podzielił społeczeństwo na opowiadających się za i przeciw, a maturzyści/tki pozostają w samym środku burzliwej dyskusji.

Cała sprawa wyszła na jaw w ostatnią sobotę, 24 października, kiedy fragmenty „Drugiej płci”, kultowej książki francuskiej feministki i filozofki Simone de Beauvoir zostały użyte na egzaminie końcowym.

W mediach społecznościowych zawrzało. Spośród zdających niektórzy świętowali, a niektórzy byli wściekli. Niektórzy politycy wyrazili się o pomyśle pozytywnie, inni zdecydowanie przeciwnie. Zdarzenie wywołało lawinę różnorakich komentarzy.

Brazylijscy posłowie z ugrupowań konserwatywnych, Jair Bolsonaro (który zasłynął z powodu gróźb gwałtu wobec politycznej oponentki) oraz Marco Feliciano, utrzymują, że temat maturalny jest „indoktrynacją narzuconą przez partię robotniczą” oraz „atakiem na rozwój intelektualny młodzieży”.

W w drugim dniu egzaminów, w niedzielę, dyskusję rozpalił temat wypracowania który brzmiał „Nieprzemijalność przemocy wobec kobiet w społeczeństwie brazylijskim”.

Tzw. hasztagi dodawane do komentarzy to między innymi „feministyczna indoktrynacja,” „feminazistki/ści, „seksistowskie beksy” oraz „mali egzaminacyjni seksiści”.

Na wybór autorów/ek, na których dziełach bazowały pytania postawione uczniom i uczennicom, spadł ogrom skarg. Krytyka skupia się głównie na braku równowagi między tym, co uznaje się za ‘marksistowskie’ i ‘niemarksistowskie’.

INEP (instytucja zajmująca się kontrolą krajowego systemu edukacji) oświadczyła, że treść egzaminu i temat wypracowania nie były wcześniej znane Ministrowi Edukacji oraz Prezesowi INEP.

Źródło: Folha de S.Paulo

Tłumaczenie: Natalia Skoczylas

Za nami już 4 warsztaty równościowe „Dziewczyny mierzą wysoko”!

 

CAM00827Spieszymy Was poinformować, że w czerwcu odbyły się cztery pierwsze warsztaty równościowe w ramach projektu „Dziewczyny mierzą wysoko”!

Gościłyśmy w trzech gimnazjach, a także w domu kultury. W warsztatach brali udział uczniowie i uczennice z gimnazjów w Biesiekierzu, Ustce, Chwarstnicy i Kolsku. Pomimo zbliżającego się końca roku szkolnego atmosfera na warsztatach była świetna, a zaangażowanie uczestników sprawia, że nie możemy się doczekać następnych warsztatów! Już we wrześniu odwiedzimy Was tym razem z warsztatami Wendo. Z zapałem ustalamy kolejne terminy na następnych miejscowości i ruszamy dalej w Polskę! A na zdjęciach zobaczycie, jak wyglądała praca podczas warsztatów.

 

CAM00842 CAM00837

 

Warsztaty odbywają się w ramach projektu „Dziewczyny mierzą wysoko”, realizowanego przez fundację Feminoteka, przy wsparciu firmy Boeing.

Boeing (3)

Jaki jest gender polskiej edukacji? Relacja ze spotkania w Feminotece

Jaki jest gender polskiej edukacji?

Relacja ze spotkania organizowanego w ramach projektu “Kobiety i mężczyźni, chłopcy i dziewczęta RAZEM przeciw stereotypom płciowym”

30 maja odbyło się w siedzibie Feminoteki spotkanie poświęcone tematyce sterotypów płciowych w podręcznikach szkolnych oraz programach i praktyce nauczania. Spotkanie poprowadziła Agnieszka Sosińska z Feminoteki, a do udziału w dyskusji została zaproszona Anna Dzierzgowska, nauczycielka historii w warszawskim Wielokulturowym Liceum Humanistycznym im. Jacka Kuronia i Marta Mazurek, anglistka, kierowniczka zespołu gender studies na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

 

Dyskusja dotyczyła przede wszystkim realizowanego przez zespół, na którego czele stoją: Marta Mazurek, Iwona Chmura-Rutkowska (Wydział Studiów Edukacyjnych UAM), Maciej Duda (Interdyscyplinarne Centrum  Badań Płci Kulturowej i Tożsamości UAM) oraz Aleksandra Sołtysiak-Łuczak (prezeska Stowarzyszenia Kobiet Konsola). Celem projektu, realizowanego od października 2013 r. do końca września 2015 roku, jest analiza podręczników szkolnych do wszystkich przedmiotów (z wyłączeniem religii, pozostającej poza nadzorem Ministerstwa Edukacji Narodowej) na wszystkich szczeblach nauczania pod kątem wystepujących w nich stereotypów płicowych.

 

Podręcznik jest w koncepcji inicjatorek i inicjatorów projektu narzędziem słuzacym nie tylko przekazywaniu wiedzy na temat wybranych tematów, ale – czego często nie dostrzegamy – narzędziem utrwalania i powielania wzorców dotyczącch naszego postrzegania świata, w tym m.in. zagadnień związanych z równouprawnieniem płci. Podręcznik jest przy tym – jak zauważyła podczas spotkania Anna Dzierzgowska, odnosząc się do podręczników historycznych – narzędzie dające złudne poczucie, że całą potrzebną wiedzę da się zamknąc w jednej książce, często opartej na przestarzałych z punktu widzenia metodologii danej nauki informacjach. W naukach humanistycznych sam sposób narracji decyduje o tym, jakie treści zostają uwzględnione, a jakie pominięte – przykładowo, w podręcznikach historycznych główną osią narracji jest Naród, traktowany jako byt samoistny, w narracji o polskiej historii nie ma zatem miejsca na powazną refleksję o problemach społecznych i wewnętrznym zróżnicowaniu (wyjątek stanowi tematyka mniejszości narodowych, która uzyskała trwałe miejsce w narracji o polskiej historii).

 

W narracji tej nie ma w zasadzie miejsca na kwestie związane z kobietami. Marta Mazurek wyjaśniła, w jaki sposób wpływa to na kreowanie androcentrycznej normy. Podczas prowadzonych przez nią zajęć z historii Wielkiej Brytanii poświęciła – obok “tradycyjnych” wątków politycznych i militarnych – uwagę kwestii emancypacji kobiet i biografiom ważnych dla brytyjskiej historii kobiet. Po egzaminie otrzymała skargę od studenta, który zarzucał jej niwelowanie znaczenia wojny stuletniej (która jednakże była częścią kursu i pytanie poświęcone temu konfliktowi znalazło się na egzaminie) i faworyzowanie kobiet. Podobne głosy pojawiły się po zakończeniu innego kursu, poświęconego historii literatury amerykańskiej. Wśród omawianych autorów i autorek znajdowało się 40% kobiet i 60% mężczyzn – w ocenie niektórych studentów, świadczyło to o nadmiernym faworyzowaniu literatury tworzonej przez kobiety.

 

Podręczniki do nauk humanistycznych nie dostrzegają obecności kobiet. Przykładem nie do końca może uświadomionego niedostrzegania kobiecych dokonań jest przykład podręcznika do plastyki, w którym na jednej stronie znajduje się wizerunek mężczyzny z własnoręcznie wyplecionym koszem, podpisany jego imieniem i nazwiskiem, na drugiej stronie natomiast grupa kobiet przygotowujących wycinanki,  opisana jako “warsztat tkacki”.

 

Niewidoczne są również orientacje inne niż heteroseksualna. W podręcznikach pojawiło się łącznie 7 wzmianek, w ym 4 o homoseksualnych mężczyznach i trzy odniesienia do homoseksualności bez wskazania na płec. Zupełnie niedostrzegalna jest obecność homoseksualnych kobiet, podobnie zresztą jak nie zwraca się uwagi na relacje pomiędzy kobietami – w programach nauczania nacisk kładziony jest na aseksualne relacje między mężczyznami i przesiąknięte seksualnym kontekstem relacje między mężczyznami i kobietami. Dodatkowo, w podręcznikach występuje nadreprezentacja mężczyzn wśród klasy wyższej, oraz nadreprezentacja kobiet wśród osób z klasy, którą możemy określić jako niższą średnią.

 

Anna Dzierzgowska odniosła się do tematu perspektywy przeciwdziałania stereotypom, dostrzegalnej i uznawanej przez instytucje odpowiedzialne za rozdysponowanie środków na badania naukowe. Zaznaczyła, że jest to perspektywa potrzebna, ale jej w związku z jej uznaniem przez główny nurt, należy szukać propozycji nowych perspektyw, uzupełniających ten nurt badań. Wysunęła propozycję perspektywy przywileju – opowiadania o nierównościach przez pryzmat tego, kto na nich korzysta. Do przeciwdziałania nierównościom nie wystarczy bowiem sama świadomość funkcjonowania stereotypów na tle płciowym, religijnym, rasowym, narodowościowym itp., ale przede wszystkim świadomość tego, kto na tych nierównościach korzysta. Ważne jest uświadamianie tego również osobom z grup, które “wygrywają” na istnieniu nierówności.

 

Androcentryzm widoczny jest również w naukach przyrodniczych – przykładem jest przedstawienie ewolucji człowieka, w zasadzie zawsze przedstawiające ewolucję reprezentanta płci męskiej.  Udało się natomiast w ostatnich latach doprowadzić do ograniczenia treści seksistowskich w podręcznikach dla pierwszych klas szkoły podstawowej. Dzięki konsultacjom społecznym udało się uniknąć w nim treści pojawiających się wcześniej w innych podręcznikach – jak chociażby powiązania wizerunku kobiet z pracami domowymi. Cały czas jednak w przeciwdziałaniu stereotypom zbyt często aktywność ministerstwa edukacji narodowej sprowadza się do dyskutowania o popełnionych błędach – przykładem są filmy poświęcone perspektywom zawodowym, w których chłopcy i dziewczynki pojawiali się w stereotypowo przypisanych im rolach, czy materiał instruktażowy o nowej maturze, w którym w roli ekspertów wystąpili wyłącznie mężczyźni.

 

Obecność kobiet w podręcznikach szkolnych to tylko jeden z aspektów problemu. Ważne jest również przyjęcie określonego sposobu narracji uwzględniającego doświadczenia jak największej części społeczeństwa. W ramach narracji o polskich władcach znajduje się miejsce dla królowej Jadwigi, natomiast w obrębie narracji o odkryciach naukowych – na temat Marii Skłodowskiej-Curie. Doświadczenia tych kobiet nie oddają jednak doświadczeń większości kobiet. Dlatego, obok wyczulenia na zagadnienia genderowe, ważne jest uwzględnienie w programach nauczania perspektywy wszystkich klas społeczno-ekonomicznych.

 

W ramach prowadzonego projektu powstanie 5 raportów. Dwa z nich poświęcone będą metodologii badań i aspektom teoretycznym, kolejne trzy będą dotyczyć analizy treści podręczników do poszczególnyhch grup przedmiotów. Wyniki badań zostaną zaprezentowane i omówione we wrześniu, podczas konferencji w Kancelarii Prezeski Rady Ministrów.

 

Michał Żakowski

 

banernorweskie_batory

Rozwój wolontariatu w fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.

Wyniki konkursu „Dziewczyny mierzą wysoko”

plakat_a2_wersja2_internetZ radością informujemy, że konkurs Feminoteki „Dziewczyny mierzą wysoko” został rozstrzygnięty! Bezpłatne warsztaty Wendo i bezpłatne warsztaty równościowe odbędą się w następujących miejscowościach:

1. Krynica-Zdrój

 

2. Bieskierz

3. Kańczuga

4. Prószków

5. Kolsk

6. Ustka

7. Łęczna

8. Chybie

9. Sejny

10. Gardno-Chwarstnica

Zwyciężczyniom i zwycięzcom gratulu

jemy! Wszystkim osobom, szkołom i instytucjom, które przysłały do nas swoje zgłoszenia i wzięły udział w konkursie serdecznie dziękujemy. Wybór był bardzo trudny. Pokazałyście i pokazaliście, że jest ogromne zapotrzebowanie na tego typu działania i warsztaty. Będziemy się starały pozyskać dofinansowanie na kolejne edycje podobnych programów edukacyjnych. Śledźcie koniecznie naszą stronę, gdzie na bieżąco o tym  poinformujemy, a także zamieścimy relacje z realizacji warsztatów!

Tymczasem ustalamy terminy, pakujemy walizki i w drogę!

Konkurs i warsztaty zostały zrealizowanie w ramach projektu „Dziewczyny mierzą wysoko” prowadzonego przez Feminotekę przy wsparciu firmy Boeing.

 

Boeing (3)

 

Warszawa: Jaki jest gender polskiej edukacji? – debata w Feminotece 30.05 o 16.00

GwP z logoJaki jest gender polskiej edukacji?

W ramach Festiwalu Parady Równości 2015 zapraszamy na debatę o gender w polskiej edukacji.

Debata odbędzie się w sobotę 30 maja o 16.00 w Feminotece, ul. Mokotowska 29A, wejście od Marszałkowskiej 32 do końca w podwórzu.

Przyjrzymy się przede wszystkim temu, czy i w jaki sposób płeć kulturowa pojawia się w polskich podręcznikach.
Opowiemy o ogólnopolskim projekcie badawczym Gender w Podręcznikach – to wyjątkowa okazja, żeby zapoznać się ze wstępnymi wynikami projektu!

Porozmawiamy również o tym, czy podręczniki mają wpływ na (nie)równośći w polskiej szkole.
Przyjrzymy się również edukacji równościowej i eduacji antyprzemocowej dla dziewcząt, śledząc losy projektu „Dziewczyny mierzą wysoko”.

Serdecznie zapraszamy do dyskusji.

Już w sobotę w Feminotece porozmawiają:

Anna Dzierzgowska – nauczycielka, feministka. Uczy historii w Wielokulturowym Liceum Humanistycznym im. Jacka Kuronia w Warszawie. Jest współautorką publikacji dla nauczycieli i nauczycielek, m. in. „Równościowego przedszkola”.

Dr Marta Mazurek – anglistka, pracuje w Instytucie Językoznawstwa UAM, jest członkinią Rady Naukowej Interdyscyplinarnego Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości UAM, kieruje zespołem gender studies UAM, ma wieloletnie doświadczenie w kształceniu przyszłych nauczycieli i nauczycielek języka angielskiego. Koordynatorka projektu badawczego „Gender w podręcznikach”.

Agnieszka Sosińska – socjolożka, trenerka i edukatorka równościowa. W fundacji Feminoteka m. in. koordynuje projekt „Dziewczyny mierzą wysoko”. Pracuje w telefonie zaufania dla kobiet doświadczających przemocy.

 

 

Boeing (3)

banernorweskie_batory

„Jak edukować by zwalczać przemoc?” polecamy tekst Agnieszki Sosińskiej w „Niebieskiej Linii”

W najnowszym numerze dwumiesięcznika „Niebieska Linia” znajdziecie cały dział poświęcony nastolatkom.

Szczególnie polecamy tekst Agnieszki Sosińskiej z zespołu Feminoteki, zatytułowany „Jak edukować by zwalczać przemoc”? Tekst jest oparty o wyniki badań opublikowanych przez Feminotekę w poradniku dla nauczycieli „Bądź bezpieczna w sieci”. To nie tylko dane i badania, ale też praktyczne pomysły na rozwiązania dla nauczycieli. Jak rozmawiać z uczniami o przemocy? Jak współdziałać z rodzicami? Jak zbudować zaufanie by móc wspierać uczniów gdy dochodzi do konfliktów? I co wspólnego z przemocą mają nowe media? Przeczytajcie tekst by dowiedzieć się więcej!

Agnieszka Sosińska jest socjolożką, badaczką i edukatorką. Pracuje z młodzieżą, prowadzi treningi i warsztaty. W Feminotece koordynuje projekt edukacyjny dla młodzieży „Dziewczyny mierzą wysoko” i pracuje w telefonie zaufania dla kobiet doświadczających przemocy.

Poradnik dla nauczycieli „Bądź bezpieczna w sieci” można bezpłatnie zamawiać, pisząc na adres: [email protected]

 

Nowy raport TEA „Dyskryminacja w szkole – obecność nieusprawiedliwiona”

teaDyskryminacja w szkole jest częsta, a w najgorszej sytuacji są uczennice i uczniowie homoseksualni oraz osoby ubogie. W szkole pracują nauczyciele i nauczycielki aktywnie przeciwdziałający dyskryminacji, ale są osamotnieni – wynika z nowego raportu Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnego (TEA) „Dyskryminacja w szkole – obecność nieusprawiedliwiona. O budowaniu edukacji antydyskryminacyjnej w systemie edukacji formalnej w Polsce”.
Od epitetów i wykluczającego języka po przemoc psychiczną, fizyczną, seksualną i cyberprzemoc – na takie formy przemocy motywowanej uprzedzeniami narażeni są uczniowie i uczennice szkół wszystkich szczebli ze względu na swoją tożsamość. Dane na temat uprzedzeń i wynikającej z nich przemocy gromadzi przygotowany właśnie raport z badań jakościowych pn. „Dyskryminacja w szkole – obecność nieusprawiedliwiona. O budowaniu edukacji antydyskryminacyjnej w systemie edukacji formalnej w Polsce.”

– Raport pokazuje, jak różne postaci może przybierać dyskryminacja i przemoc motywowana uprzedzeniami – mówi Małgorzata Jonczy-Adamska, współkoordynatorka projektu badawczego. Wyzywanie, popychanie, izolowanie rówieśników ze względu na ich tożsamość jest traktowane jako „naturalne” i w związku z tym bagatelizowane, zarówno przez uczniów, jak nauczycieli. To uniemożliwia zarówno dostrzeżenie dyskryminacji, reagowanie na nią, jak i prowadzenie działań przeciwdziałających takim zjawiskom.

W szkołach gorzej traktowane są dzieci ubogie oraz chłopcy, którzy w jakikolwiek sposób „odstają” od społecznej normy męskości. Pozostałe przesłanki gorszego traktowania to: niepełnosprawność, kolor skóry lub etniczność, wyznanie, wygląd (np. otyłość) i orientacja seksualna.

Przykładem jest sytuacja opisana przez jedną z badanych osób: Jeżeli jest to dziecko romskie, to jest wyzywane od „brudnego cygana”, „głupiego”, śmierdzącego”. Mimo, że jest w białej koszulce ze sztywnym kołnierzykiem, spodniach w kant i ma pachnące, wyżelowane czy wymyte włosy, to i tak słyszy obelgi.

Najczęściej przywoływaną kategorią zdarzeń dyskryminacyjnych w relacjach rówieśniczych są przypadki agresji słownej – przezywania, wyśmiewania, lżenia. Agresja słowna może być elementem stałego i długotrwałego „męczenia” konkretnego dziecka – badanie ujawniło przypadki kilkuletnich prześladowań. Przemocy słownej towarzyszy często zupełna izolacja, czasem przemoc fizyczna – poszturchiwanie, rzadziej bicie.

Badanie pokazało, że grupą dopuszczającą się dyskryminacji w stosunku do uczniów i uczennic bywają również sami nauczyciele i nauczycielki. Chodzi tutaj przede wszystkim o używanie prześmiewczych, pogardliwych określeń (Jehowce, pedały), upowszechnianie uprzedzeń i treści dyskryminacyjnych oraz gorsze traktowanie konkretnych uczniów i uczennic.

Tak opisywała sytuację ze swojej szkoły jedna z badanych osób:

Uczeń homoseksualny przebiera się z dziewczynkami w szatni. Z jakiego powodu? Dlatego, że boi się agresji w szatni męskiej. Chłopak mówi, że nie chce się z dziewczynami przebierać, ale słyszy: „jak jesteś pedałem, to proszę”. Tak na luzaka mówi wyluzowany wuefista.

Nauczyciele, jeśli reagują na dyskryminację, to najczęściej w formie pogadanki skierowanej do sprawcy lub sprawczyni danego zdarzenia, rzadko zwracają uwagę na to, że dyskryminacji mogą zapobiegać świadkowie. Na przemoc i dyskryminację często reagują uczniowie i uczennice młodszych klas. Im starsi uczniowie – tym bardziej bierna postawa. Brak reakcji jest równie częstym zachowaniem nauczycieli.

W szkole coraz częściej pracują liderzy i liderki równości – osoby, które prowadzą działania antydyskryminacyjne dla swojej społeczności szkolnej – uczniów lub nauczycieli. Osoby te nie tylko reagują na dyskryminację,  wspierają swoich uczniów i uczennice w reagowaniu na nią, ale edukują o równości i różnorodności. Są w tym jednak osamotnieni.

Od września 2013 roku szkoły mają obowiązek prowadzenia działań antydyskryminacyjnych, jednak – jak pokazał zawarty w badaniu przegląd tego, co raportują – duża część z nich ma z przeciwdziałaniem dyskryminacji niewiele wspólnego (są to działania charytatywne, religijne lub powielające stereotypy, którym działanie antydyskryminacyjne powinno przeciwdziałać).

RAPORT DOSTĘPNY TUTAJ

Projekt „Dyskryminacja w szkole. Obecność nieusprawiedliwiona” jest przedsięwzięciem rzeczniczym i badawczym prowadzonym we współpracy z Fundacją na rzecz Różnorodności Społecznej, przy wsparciu Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu. Projekt realizowany jest w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG.

Źródło: tea.org,pl

Konkurs na warsztaty „Dziewczyny mierzą wysoko” – przedłużamy zgłoszenia do 15 maja!

Dziewczyny mierzą wysoko – konkurs

 

Fundacja Feminoteka, w ramach projektu „Dziewczyny mierzą wysoko”, ogłasza konkurs na organizację warsztatów WenDo – samoobrona i asertywność dla dziewcząt oraz  warsztatu równościowego dla dziewcząt i chłopców w wieku gimnazjalnym.

 

Konkurs jest skierowany do  gimnazjów, organizacji i instytucji z miejscowości  poniżej 20 tysięcy mieszkańców, którym zależy na promowaniu edukacji równościowej. Zgłoszenia prosimy przesyłać do 15 maja na adres mailowy: [email protected]

 

Formularz zgłoszeniowy do pobrania poniżej:

formularz zgłoszeniowy dla szkół_2015ost

Co oferujemy:

1)      Przeprowadzenie bezpłatnego warsztatu WenDo i warsztatu równościowego na terenie Waszej miejscowości przez certyfikowane trenerki WenDo i równościowe.

2)      Materiały szkoleniowe.

Czego oczekujemy:

1)      Zorganizowania grupy na warsztaty – minimum 10 a maksimum 16 dziewcząt, które wezmą udział w warsztacie WenDo, oraz grupy dziewcząt i chłopców, którzy wezmą udział w warsztacie równościowym.

2)      Zapewnienia sali, w której odbędą się warsztaty.

3)      Promocji projektu wg przygotowanych przez fundację Feminoteka materiałów.

Terminy warsztatów zostaną ustalone indywidualnie.

UWAGA!

W każdej wybranej przez nas miejscowości na podstawie zgłoszenia przeprowadzimy JEDEN warsztat równościowy i JEDEN dwudniowy warsztat WenDo. Istnieje możliwość zorganizowania kolejnych warsztatów, jeśli będzie taka potrzeba, a współpraca będzie przebiegała pomyślnie.

Czym jest WenDo:

WenDo to metoda przeciwdziałania przemocy wobec kobiet i dziewcząt. Uczy jak w każdej sytuacji: w miejscu publicznym, na ulicy, w pracy, w domu, w szkole – przestać czuć się bezradną i bezbronną. Uczy także, jak reagować na przemoc. Wzmacnia poczucie pewności siebie i poczucie własnej wartości. Pomaga rozwiązywać konflikty, przełamać stereotypy i obawy, poczucie winy i wstyd.

WenDo wielkie znaczenie przywiązuje do asertywności. Wyraża się to przekonaniem, że nikt nie ma prawa naruszać naszych granic. Poznając swoje własne granice, uczymy się także szanować granice innych ludzi. WenDo jako sztuka samoobrony psychicznej pokazuje, jak ważna jest umiejętność rozwiązywania konfliktów, a przede wszystkim podtrzymywanie komunikacji, niezrywanie kontaktu. Jest to ważny aspekt WenDo jako profilaktyki przemocy. WenDo jest po prostu sposobem na to, jak nie stać się ofiarą.

Aby trenować WenDo nie potrzeba siły ani nadzwyczajnej sprawności. Każda kobieta może nauczyć się skutecznie bronić. WenDo uczymy się dziewczynek od 7. roku życia oraz kobiety starsze i niepełnosprawne. Podczas WenDo nauczysz się najprostszych, ale zarazem najbardziej skutecznych technik, które nie wymagają miesięcy żmudnych ćwiczeń. Nauczysz się jak wykorzystywać własne słabe strony na swoją korzyść.

WenDo nie jest:
Sztuką walki. Podczas zajęć nie uczymy, jak się bić, lecz jak nie dopuścić do agresji, a w razie zagrożenia, jak się skutecznie bronić. Wykorzystywane techniki nie wymagają żmudnych ćwiczeń ani sprawności. Są skuteczne dla kobiet w każdym wieku, bez względu na to, jaką mają siłę.
WenDo nie jest terapią. Podczas zajęć uczymy asertywności, obrony własnych granic. Pracujemy z doświadczeniami przemocy i rozmawiamy o nich, jednak nie prowadzimy terapii. Radzimy, jeśli uczestniczka tego potrzebuje, gdzie taką pomoc można otrzymać.

Podczas WenDo uczymy:

– jak poczuć swoją siłę i podnieść poczucie wartości,

– ochrony własnych granic fizycznych i psychicznych (zabawy, psychodramy),

– najprostszych technik samoobrony (ciosy, kopnięcia, uwolnienia),

– pracy z głosem, ciałem i postawą (zabawy, ćwiczenia),

– komunikacji bez przemocy,

– jak rozpoznać zagrażające sytuacje i jak reagować,

– jak uniknąć przemocy psychicznej jak i fizycznej.

 

Warsztat równościowy

Połączony z pokazem filmu trwa 3 godziny.

Podczas warsztatu zastanowimy się, jakie są ścieżki zawodowe dostępne obecnie na rynku pracy i jaką karierę można sobie wymarzyć. Porozmawiamy o tym, jak dążyć do realizacji swoich celów edukacyjnych i zawodowych i kto może nam służyć za dobry przykład w ich osiąganiu. Porozmawiamy także o tym, jak planować realizację swoich celów w świecie, w którym spotykamy się ze stereotypami. Spróbujemy również puścić wodze fantazji i zaplanować swoją wymarzoną karierę.

 

Warsztat prowadzony jest metodami aktywnymi. Trenerka Agnieszka Sosińska ukończyła renomowaną Szkołę Trenerów Organizacji Pozarządowych (STOP) i posiada doświadczenie w pracy z młodzieżą. W fundacji Feminoteka już od kilku lat prowadzi programy edukacyjne skierowane do młodzieży. Podczas warsztatu wykorzystamy chwalone przez polskich edukatorów i trenerów materiały przygotowane przez Feminotekę: film edukacyjny i publikację „Dziewczyny mierzą wysoko”.

 

Projekt finansowany przez Boeing Company

plakat_a2_wersja2_internet

Scena dla twardziela – rekrutacja do 15 kwietnia

Organizatorzy Sceny dla twardziela zapraszają do wzięcia udziału w projekcie o kulturowych wzorcach męskości i ich wpływie na dyskryminację i przemoc ze względu na płeć wykorzystujący metodę Teatru Forum.

Szczególnie zapraszają mężczyzn zainteresowanych tematem kulturowych wzorców męskości, chcących podejmować temat przeciwdziałania dyskryminacji i przemocy wobec kobiet, osoby z Warszawy lub okolic.

Uczestnicy nie  muszą mieć doświadczenia aktorskiego, najważniejsze, że  chcąprzeciwdziałać dyskryminacji i przemocy wobec kobiet. Więcej informacji o projekcie, metodzie, zasadach udziału i harmonogramie można znaleźć na stronie:

http://scenadlatwardziela.blogspot.com/p/zapraszamy.html

 

Uczestnicy i uczestniczki projektu:

  • będą mieli/miały możliwość włączenia się w działania angażujące mężczyzn
  • i kobiety na rzecz przeciwdziałania przemocy,
  • zdobędą doświadczenie sceniczne i edukacyjne,
  • wezmą udział w procesie tworzenia spektaklu Teatru Forum,
  • poznają metody „dramowej” improwizacji,
  • otrzymają możliwość pracy z ekspertami/tkami w dziedzinach: dramy, Teatru Forum, działań antydyskryminacyjnych, przeciwdziałania przemocy, reprezentujących doświadczone organizacje.

 

Rekrutacja trwa do 15 kwietnia. Formularz zgłoszeniowy dostępny jest tu: https://docs.google.com/forms/d/1DJpyhxgNz3v7SF76052m4WuxJpdTrBuW4EwL6YUwoxg/viewform

 

Projekt realizowany jest przez Fundację „Phan Bde” w partnerskiej współpracy z fundacją Autonomia oraz grupą Głosy Przeciw Przemocy.

 

Matronat/patronat nad projektem objęły:

Pełnomocniczka Rządu do spraw Równego Traktowania- prof. Małgorzata Fuszara

Amnesty International Polska,

Fundacja Feminoteka,

Stowarzyszenie Inicjatyw Kobiecych,

Stowarzyszenie Kobiet Konsola,

Stowarzyszenie Praktyków Dramy STOP-KLATKA,

Krytyka Polityczna,

Inicjatywa Mężczyźni Przeciw Przemocy.

 

Projekt jest realizowany w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego

z Funduszy EOG.

Uniwersytet Otwarty Uniwersytetu Warszawskiego | „Czy kobiety potrzebują feminizmu? Współczesne problemy kobiet a teoria feministyczna”.

logoFeministki nie mówią jednym głosem. Feministki liberalne, feministki marksistowskie, feministki związane z teorią queer – ile stanowisk, tyle spojrzeń na sytuację kobiet. Na pytanie „czy i jak feminizm może pomagać kobietom?” – każdy z feministycznych nurtów daje inną odpowiedź.

Uczestnicy zajęć poznają bogactwo teorii feministycznych i zobaczą, w jaki sposób można je zaaplikować do konkretnych, współczesnych problemów. Dyskusja oparta będzie o literaturę feministyczną, fragmenty tekstów takich autorek jak m.in. Simone de Beauvoir, Betty Friedan, Susan Faludi, Carole Pateman, Judith Butler, Carol Gilligan, Bell Hooks czy Christina Hoff Sommers. Przedmiotem analizy będą także najgorętsze feministyczne wątki w polskiej debacie publicznej ostatnich lat.

Lista tematów poruszanych na zajęciach:

  1. Kobieta i stereotyp. Czy płeć jest tylko kulturową konstrukcją? Czy kobiety i mężczyźni są różni, ale równi? Kto ma prawo mówić w imieniu kobiet?
  2. Gender, genderyzm i polityczna afera – o co chodzi w sporach wokół gender?
  3. Co jest, a co nie jest dyskryminacją? Parytety – za i przeciw.
  4. Czy nie można mieć wszystkiego? Macierzyństwo i kariera – dyskusja wewnątrz „Kongresu Kobiet”.
  5. Czy państwo powinno wypłacać pensje kobietom zajmującym się domem? Równouprawnienie a niezależność finansowa kobiet.
  6. Dziecko w miejscu publicznym. Matki – roszczeniowe „wózkowe” czy dyskryminowana mniejszość? Macierzyństwo – ograniczenie czy władza?
  7. Prostytucja, pornografia, surogacja – legalizować czy zwalczać? Zarabianie pieniędzy własnym ciałem – uprzedmiotowienie czy samostanowienie?
  8. Sytuacja kobiet w kulturach „nie-zachodnich”. Czy feministki powinny walczyć o prawa kobiet na całym świecie?

Kurs zaczyna się 15 kwietnia

Więcej informacji i zapisy  http://www.uo.uw.edu.pl/kursy/czlowiek_i_spoleczenstwo/czy_kobiety_potrzebuja_feminizmu

WARSZAWA | 5.03 | Debata „Edukacja siłą kobiet?”

edukacja sila kobietZapraszamy na debatę „Edukacja siłą kobiet?”, organizowaną wspólnie przez Biuro Informacyjne Parlamentu Europejskiego oraz Fundację Przedsiębiorczości Kobiet. Spotkanie będzie poświęcone roli edukacji, kształcenia, podnoszenia kwalifikacji i ich wpływu na jakość życia zawodowego kobiet w Polsce i Europie. Debata odbędzie się 5 marca (czwartek), w godzinach 17:30-20:30 w Galerii Sztuki Zachęta. 
Potwierdzenia udziału w spotkaniu prosimy przesyłać na adres [email protected].

 .

W debacie wezmą udział:
Elżbieta Łukacijewska, posłanka do Parlamentu Europejskiego
prof. Agnieszka Zalewska, przewodnicząca Rady Organizacji Badań Jądrowych CERN,
Kamila Sidor, inicjatorka Geek Girls Carrots
oraz mentorki programu Biznes w Kobiecych Rękach:
Katarzyna Pawlikowska, współautorka książki „Polki”
Patrycja Strzelecka, społecznie odpowiedzialna przedsiębiorczyni

Po debacie wystąpi Iza Kała z żartobliwym monodramem „Kredyt zaufania”.

Dyskusję poprowadzi Ewa Podolska, dziennikarka radia TOK FM.

Równy dostęp kobiet do edukacji coraz bardziej zagrożony

ohchr_logo

Według najnowszego raportu ONZ, w ostatnich pięciu latach na całym świecie  dramatycznie wzrosła liczba ataków na placówki kształcące dziewczynki, dziewczęta i młode kobiety – od podstawówek po uczelnie.  

 

Raport opublikowany na stronie Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka (OHCHR)zwraca uwagę na stały i znaczący wzrost ataków na uczennice, rodziców oraz osoby wspierające równy dostęp kobiet do edukacji w ponad 70 krajach. Tylko w samym 2012 r. odnotowano ponad 3600 takich przypadków.

Według autorek/-ów raportu napadając na szkoły, napastnicy ujawniają nie tylko słabość lokalnych władz czy uniwersalnego systemu praw człowieka, ale przede wszystkim wysyłają w świat dyskryminujące sygnały o podrzędnym statusie i roli społeczno-kulturowej dziewcząt i kobiet.

W dokumenice przywołano m.in.:

– zabójstwo ponad 130 dzieci dokonane przez talibów w pakistańskiej szkole w Peszawarze w grudniu 2014 r.;

– uprowadzenie przez Boko Haram 200 uczennic z Chibok w kwietniu 2014 r.;

– liczne przypadki otruć i oblewania kwasem uczennic w Afganistanie latach 2012 – 2014;

– usuwanie dziewcząt ze szkół i zmuszanie ich do szybkiego „zamążpójścia” dokonywane przez bojowników Al-Shabaab w Somalii w 2010 r.;

 

– porwanie i gwałt na dziewczynach ze szkoły chrześcijańskiej w Indiach w lipcu  2013 r.

 

Dodatkowo, przypadki przemocy seksualnej wobec nauczycieli i dziewcząt w placówkach oświatowych a także w czasie ich podróży do lub ze szkoły odnotowano w Demokratycznej Republice Konga, Salwadorze, Indonezji, Iraku, Mali, Myanmarze, Syrii oraz na Haiti i Filipinach.

Cały raport można przeczytać na stronie: www.ohchr.org/Documents/HRBodies/CEDAW/Report_attacks_on_girls_Feb2015.pdf

 

Źródło: OHCHR

Tekst: KU

/wolontariat Feminoteki/