TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

HFPC przygotowuje Przewodnik równościowy” dla sędziów i prokuratorów

Przewodnik przygotowywany przez  Helsińską Fundację Praw Człowieka ma uwrażliwić prawników na to, jak zachować się, gdy podejrzanym, oskarżonym czy świadkiem jest np. osoba niepełnosprawna, o innej orientacji seksualnej czy ktoś, kto zmienił płeć. Fundacja przygotowała specjalną ankietę – wypełniło ją już ponad 2 tysiące pracowników wymiaru sprawiedliwości. 

Dzięki ankiecie twórcy i twórczynie przewodnika dowiedzą się, jakiej wiedzy potrzebuje ta grupa zawodowa z obszaru przeciwdziałania dyskryinacji.

Helsińska Fundacja Praw Człowieka realizuje projekt „Podnoszenie wrażliwości sędziów i prokuratorów w zakresie równego traktowania”. – Chodzi o równe traktowanie grup narażonych na dyskryminację, np. niepełnosprawnych, osób o innym pochodzeniu narodowo-etniczno-rasowym czy o innej orientacji seksualnej. – Cel jest taki, by zwrócić uwagę sędziów i prokuratorów, że w wielu sytuacjach potrzebna jest wrażliwość, elastyczność – mówi dr Dorota Pudzianowska z Fundacji.

– Sam projekt oceniam jako interesujący. Ma wspomóc diagnozę zaistniałego stanu, stwierdzić braki w kompetencji, wiedzy sędziów i prokuratorów w tym zakresie – mówi sędzia Adam Czerwiński, dyrektor Krajowej Szkoły Sędziów i Prokuratorów w Lublinie. Jak dodaje, szkoła prowadziła już własne działania w podobnym zakresie. – Wiemy, że jest duża potrzeba szkoleń na temat dyskryminacji chociażby związanej z zatrudnieniem, wiekiem, niepełnosprawnością – mówi Czerwiński.

„Przewodnik równościowy” ma być gotowy w październiku. Założenie jest takie, że trafi do sędziów i prokuratorów w całej Polsce.

Źródło: Gazeta.pl

Opinia Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka – Konwencja zgodna z Konstytucją

„Konwencja Stambulska jest zgodna z Konstytucją RP, a jej ratyfikacja jest zasadna z punktu widzenia skutecznego przeciwdziałania i zwalczania przemocy wobec kobiet oraz przemocy domowej” – wynika z opinii HFPC na temat dopuszczalności ratyfikacji Konwencji Rady Europy w sprawie zwalczania przemocy domowej i przemocy wobec kobiet.

Obecnie w Sejmie prowadzone są prace nad ratyfikacją tzw. Konwencji Stambulskiej. Została ona opracowana w ramach Rady Europy i zawiera szereg zobowiązań po stronie państw, skierowanych na walkę z przemocą wobec kobiet oraz przemocą domową. W trakcie prac parlamentarnych formułowane zostały argumenty o niezgodności Konwencji z Konstytucją oraz o tym że stanowi zagrożenie dla polskiej tradycji i rodziny.

„Konwencja Stambulska nie tylko nie stoi w sprzeczności z żadną z norm Konstytucji RP, ale również stanowi ich uszczegółowienie i realizację” – wskazuje Barbara Grabowska-Moroz, prawnik HFPC. „Ochrona przed przemocą wobec kobiet, jak i ochrona przed przemocą domową jest zadaniem szczególnym władz publicznych wynikającym z konstytucyjnych obowiązków państwa w zakresie ochrony praw człowieka” – dodaje Barbara Grabowska-Moroz.

Jednym z obowiązków, które ustanawia Konwencja jest „promowanie zmian społecznych i kulturowych we wzorcach zachowań kobiet i mężczyzn”. W opinii wskazano, że to od władz krajowych będzie zależało, jakie stereotypy zostaną uznane za negatywne oraz jakie zmiany społeczne i kulturowe we wzorcach zachowań kobiet i mężczyzn będą promowane.

„Konwencja nie przesądza zatem o treści norm społecznych determinujących role czy zachowania kobiet i mężczyzn, dając stronom Konwencji dużą swobodę w tym zakresie” – wskazuje Barbara Grabowska-Moroz. „Konwencja zakazuje promowania takich ról, zachowań, działań czy atrybutów, które utrwalają przekonanie o niższości kobiet. Jednym ze zobowiązań wynikających z Konwencji jest bowiem wyeliminowanie takich norm społecznych, które sankcjonują przemoc wobec kobiet, w tym przemoc domową” – dodaje Grabowska-Moroz.

Ponadto, w opinie wskazano, że nie stanowi zagrożenia dla suwerenności Polski działalność mechanizmu monitorującego wykonanie Konwencji, tj. Grupa ekspertów ds. przeciwdziałania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (GREVIO). Na gruncie prawa międzynarodowego istnieje szereg takich organów, które kontrolują państwa w zakresie tego jak wykonują zobowiązania międzynarodowe, a tym samym stoją na straży ochrony praw człowieka.

Tekst opinii znajdziesz tutaj

Źródło: Helsińska Fundacja Praw Człowieka

Filmy o kobietach podczas 14. Festiwalu Watch Docs

Do 14 grudnia trwa   14.  Międzynarodowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie – jeden z największych na świecie festiwali filmowych poświęconych prawom człowieka.  Podczas festiwalu  będzie można zobaczyć kilka znakomitych filmów poświęconych prawom kobiet lub niezwykłym kobietom. Zapraszamy!

68157_10153384772257565_6010266589795218878_n

 

„KRÓLOWA”

19 ’ , 2013 Argentyna reżyser: Manuel Abramovich / zdjęcia:Manuel Abramovich, Juan Renau / montaż: Iara Rodriguez Vilardebó / produkcja: Salomón Cine

PROJEKCJA: 9.12, godz. 17.00, CSW Laboatorium.

„Twoje serce jest oblane czekoladą” – ten slogan grupy Orfeusza współzawodniczącej w karnawałowych paradach dobrze opisuje sytuację małej Memi, bohaterki znakomitego filmu Manuela Abramowicza. Memi odniosła już sukcesy w zawodach tenisowych, czy teraz zostanie królową karnawału, spełniając marzenie matki? I jaki jest ciężar takiej korony?

„CICHA INKWIZYCJA”

65 ’ , 2014 Nikaragua, USA reżyser: Holen Sabrina Kahn & Alessandra Zeka / zdjęcia: Alessandra Zeka / montaż: Holen Sabrina Kahn / produkcja: Adrenaline Films / www.quietinquisition.com/

PROJEKCJA: 9.12., godz. 20.30, CSW Laboratorium

Ceną za pragmatyczny sojusz sandinistów i episkopatu Nikaragui, który pomógł Danielowi Ortedze utrzymać się przy władzy, jest bezwzględnie surowe prawo antyaborcyjne. Nie uczyniono wyjątków ani dla ciąży z gwałtów, ani dla aborcji terapeutycznych, ratujących życie kobiet. Doktor Carla Cerrato, niegdyś entuzjastka socjalistycznej rewolucji, nie może pogodzić się z cynizmem jej dnia dzisiejszego. Przede wszystkim jednak – z bezsensowną śmiercią kolejnych ofiar nieludzkiej ustawy. Podobnie jak inni lekarze, musi dokonywać trudnych wyborów między wskazaniami medycznych procedur, a zakazami prawa. Codziennie widzi swoich kolegów z kliniki, którzy ze strachu pozwalają umrzeć proszącym ich o ratunek kobietom, albo ryzykują procesami, wypełniając przysięgę Hipokratesa.

„WERKA”

46 ’ , 2014 Polska reżyser: Paweł Łoziński / zdjęcia: Paweł Łoziński, Wojciech Staroń / montaż: Dorota Wardęszkiewicz / produkcja: Łoziński Production

PROJEKCJA: 10.12, godz. 17.00, CSW Laboratorium

Paweł Łoziński nosił się z zamiarem zrobienia filmu o robotnicach w fabryce zapałek. Wprawdzie ten przywodzący na myśl świetną tradycję polskiej szkoły dokumentu temat będzie w Werce szczątkowo obecny, ale to nie on znajdzie się tu w centrum uwagi. Ważniejsza bowiem od tego, co robi w pracy bohaterka filmu, okaże się jej fascynująca relacja z małą Werką. Relacja pełna autentycznego kontaktu, choć tyle zwykłych dróg komunikacji jest przed nimi zamkniętych. Pięknie, filmowymi środkami opowiedziana historia o wielkich życiowych wyborach, poświęceniu i … szczęściu.

 

„UKRAINA TO NIE BURDEL”

78 ’ , 2013 Australia, Ukraina reżyser: Kitty Green / zdjęcia:Michael Latham / montaż: Kitty Green / produkcja: Noise & Light /www.ukraineisnotabrothel.com/
PROJEKCJE:
10.12, godz. 17.45, Kino Muranów, sala Zbyszek
12.12., godz. 17.00, Kino Antropos
Najgłośniejsza chyba obecnie na świecie praktyka performerska w ruchu feministycznym narodziła się w kraju, który z pewnością ojczyzną feminizmu nie jest. Wręcz przeciwnie – z jednej strony patriarchat na Ukrainie trzyma się mocno, z drugiej – na Zachodzie pokutuje jej wizerunek jako raju dla sex turystów i poszukiwaczy młodych żon. Prowokacyjne akcje Femenu wyrastają  właśnie ze sprzeciwu wobec tej rzeczywistości. Ale jak w tak niesprzyjających warunkach w ogóle doszło do powstania grupy i jak udało się jej osiągnąć mistrzostwo w kontrolowaniu medialnego przekazu? W swoim błyskotliwym pełnometrażowym debiucie Kitty Green ukazuje zaskakującą, paradoksalną historię Femenu bez upiększeń. Jednak tę godną najlepszej dokumentalistyki szczerość osiąga dzięki  prawdziwej, opartej na zaufaniu więzi z dziewczynami z Femenu, przekonaniu o ich  wielkich możliwościach i znaczeniu ich misji. Kitty towarzyszy swoim bohaterkom nawet w tak ryzykownych i trudnych momentach, jak ich protest w Mińsku.
„SOLIDARNOŚĆ WEDŁUG KOBIET”
113 ’ , 2014 Polska reżyser: Marta Dzido & Piotr Śliwowski / zdjęcia:Magdalena Mosiewicz, Michał Wiśniowski, Piotr Śliwowski / montaż: Marta Dzido, Piotr Śliwowski / produkcja: Emotikonfilm Piotr Śliwowski
PROJEKCJE:
10.12, godz. 20.30, kino Antropos (po projekcji spotkanie z reżyserami oraz bohaterkami filmu)
13.12, godz. 17.00, kino Muranów, sala Gerard
To one zamknęły bramy, rozpoczynając solidarnościowy strajk, kiedy w sierpniową sobotę 1980 roku zadowoleni z podwyżki robotnicy zakończyli protest i chcieli wyjść ze Stoczni Gdańskiej. Gdyby nie inicjatywa kilku zdeterminowanych kobiet, być może nie byłoby  w naszej historii Sierpnia 80. W stanie wojennym, kiedy mężczyzn pozamykano w więzieniach, to kobiety przejęły ich role. Nie zależało im na byciu we władzach Związku, nie dbały o to, by pełnić określone funkcje. Najważniejsza była praca i jej efekt. Kiedy 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm, przytłaczająca większość kobiet Solidarności zniknęła z politycznego horyzontu. Dały o sobie zapomnieć, kiedy ich koledzy obejmowali najważniejsze stanowiska we władzach wolnej Polski. Przejmujący dokument  Marty Dzido i Piotra Śliwowskiego, w którym nie brakuje suspensu, tajemnicy ani tempa, upomina się o zapomniane bohaterki, umożliwiając nam spojrzenie na ostatnie trzydzieści parę lat historii Polski z nowej perspektywy.
„DZIECI 404” 
70 ’ , 2014 Rosja reżyser: Pavel Loparev & Askold Kurov / zdjęcia:Pavel Loparev, Askold Kurov / montaż: Lena Rem, Pavel Loparev, Askold Kurov / produkcja: Pavel Loparev, Askold Kurov
PROJEKCJE: 
11.12, godz. 18.15, kino Muranów, sala Gerard
13.12, godz. 16.30 CSW Laboratorium
W kraju, w którym z homofobii uczyniono element państwowotwórczy, bohaterowie filmu Łopariewa i Kurowa oficjalnie nie istnieją. Są tylko zdeprawowani dorośli, parający się „promocją wśród nieletnich nietradycyjnych stosunków seksualnych”, od 2013 r. zakazaną przez prawo. Nic więc dziwnego, że przy wprowadzaniu zakazu „homoseksualnej propagandy” nastolatków o niehetroseksualnych orientacjach nikt o zdanie nie pytał. Jak żyją w państwie, które karać chce wspierających ich psychologów, nauczycieli, a nawet rodziców? Internetowy projekt „Dzieci 404” (od „błąd 404 – strony nie znaleziono”) zbiera i udostępnia ich świadectwa. Ten ciemny, wstrząsający obraz dyskryminacji i wykluczenia rozjaśniają błyski wielkiego ludzkiego serca i odwagi – dwóch bezdomnych nastolatków przygarnie prosta kobieta ze wsi, a założycielka „Dzieci 404” nadal prowadzić będzie swoją grupę wsparcia, choć musiała już za to stanąć przed sądem.
„TECZKA”
128 ’ , 2014 Chiny reżyser: Zhu Rikun / zdjęcia: Zhu Rikun, Wang Wo / montaż: Xu Xin / produkcja: Huangniutian Film Group, Fanhall Films
PROJEKCJA: 14.12, godz. 20.30, kino Antropos
W naszym kraju, gdzie teczki byłej bezpieki wciąż budzą wielkie emocje, nowy film Zhu Rikuna (w programie ubiegłorocznego WATCH DOCS znalazło się jego „Przesłuchanie”) może być nie lada gratką. Przynosi wgląd w zawartość jednej z „teczek” z innego socjalistycznego raju – Chińskiej Republiki Ludowej. Przyznać trzeba, że nie będzie to „prawda” ubecka, tylko zwykła partyjno-państwowa – poznamy osobowe dossier lojalnego obywatela i pracownika państwowych instytucji. Oser, słynna tybetańska pisarka i blogerka – bo o niej tu mowa – w pierwszej, ascetycznej formalnie części filmu czyta kolejne dokumenty, odsłaniając przed nami fascynującą, utkaną z mnóstwa informacji i ocen, narrację systemu o „człowieku trzech cnót”. No, może trochę egzaltowanym, ale to wybaczalne, jak sama komentuje. W 2003 roku Oser publikuje „Zapiski tybetańskie” i… wypada z systemu. Teczka urywa się nagle, a film Zhu Rikuna zmienia styl – podąża teraz za Oser z Pekinu do Lhasy, gdzie każdy jej krok śledzić będą agenci. Przed naszymi oczami rozwinie się zupełnie inna historia – mówiącej własnym głosem, niezależnie myślącej kobiety, która odsłania światu dramatyczną prawdę o samospaleniach Tybetańczyków – jak ktoś o niej powiedział, „poetki, która zapomniała się bać”.

Szczegóły na temat biletów