TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

WARSZAWA. Artystki: sztuka kobiet w Polsce po 1989 roku (debata o literaturze)

Literatura

Kultura Liberalna zaprasza na debatę „Artystki: sztuka kobiet w Polsce po 1989 roku” – 11 grudnia (czwartek), godz. 18:00, MiTo, ul. Waryńskiego 28 w Warszawie. W dyskusji udział wezmą Justyna Jaworska, Kaja Malanowska, Bożena Umińska Keff i Tomasz Piątek. 

Czy sztukę da się podzielić na „kobiecą” i „męską”? Jakie są konsekwencje takiego podziału? Czy wnoszą jakąś istotną wartość do dyskusji nad kondycją sztuki, która rozwinęła się w Polsce po transformacji ustrojowej? Na ile posługując się takimi kalkami myślowymi, dokonujemy uproszczeń, a nawet wpadamy w koleiny seksizmu à rebours? Być może podział ten jest istotny już tylko z perspektywy historycznej i należałoby poza niego wykroczyć, akcentując na przykład wątek emancypacji i równości, które dotyczą przecież wszystkich, niezależnie od płci? Czy określenie „sztuka feministyczna” nie jest protekcjonalne?

Tym razem, chcielibyśmy przyjrzeć się najnowszej polskiej literaturze – kim są jej bohaterki, kim są autorki? Czy jest w niej przestrzeń dla emancypacji? Do dyskusji zaprosiliśmy Justynę Jaworską, Kaję Malanowską, Bożenę Umińską Keff i Tomasza Piątka. 

Warszawa: Sztuka kobiet w Polsce po 1989 roku – sztuki wizualne

Kultura Liberalna oraz Fundacja im. Róży Luksemburg zapraszają na drugą debatę z cyklu „Odcienie kobiecej polityki”, zatytułowaną „Sztuka kobiet w Polsce po 1989 roku – sztuki wizualne”.

Czy sztukę da się podzielić na „kobiecą” i „męską”? Czy koncepcje wynikające z takiego podziału wnoszą jakąś istotną wartość do dyskusji nad kondycją sztuki, która rozwinęła się w Polsce po transformacji ustrojowej? Na ile posługując się takimi kalkami myślowymi, dokonujemy uproszczeń, a nawet wpadamy w koleiny seksizmu à rebours? Być może podział ten jest istotny już tylko z perspektywy historycznej i należałoby poza niego wykroczyć, akcentując na przykład wątek emancypacji i równości, które dotyczą przecież wszystkich, niezależnie od płci?

Podczas debaty chcemy podjąć próbę wypracowania nowego języka, zadając pytania o to, czy można mówić o równowadze genderowej zarówno na polskim rynku sztuki jak i w Akademii; interesujący jest tu problem szeroko rozumianego wychowania estetycznego i strategie kształtowania wrażliwości – czy metody kształcenia artystek i artystów sprzyjają wychodzeniu poza schematy i utarte myślowe stereotypy; zastanowimy się nad tym, co dziś oznacza dyskryminacja w przestrzeni sztuki i czy ma ona związek z płcią lub orientacją seksualną; czy w kontekście działań artystycznych płeć i przypisywane ze względu na nią role kulturowe mogą być traktowane jako czynnik wykluczający; jaką funkcję pełni tu szeroko rozumiana praca niewidzialna; dlaczego dzieła odnoszące się do szeroko rozumianej sfery seksualności wciąż pozostają w sferze tabu i są źródłem kontrowersji;

Do dyskusji o twórczości artystek, działających na polu sztuk wizualnych po 89. roku zaprosiliśmy: rzeźbiarkę, performerkę, twórczynię instalacji i video – Zuzannę Janin; rzeźbiarkę, twórczynię instalacji i video – Katarzynę Górną; krytyczkę sztuki i publicystkę – Monikę Małkowską oraz Kubę Szredera – kuratora, twórcę projektów z pogranicza sztuki, krytyki społecznej i aktywności politycznej.

31 lipca o godz. 18.00, MiTo art.café.books – galeria, księgarnia i kawiarnia, ul. Ludwika Waryńskiego 28, Warszawa