TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

RPO: ofiary przemocy nie mogą dłużej czekać na pomoc państwa

Adam Bodnar, Rzecznik Praw Obywatelskich domaga się uruchomienia ogólnokrajowego, całodobowego, bezpłatnego telefonu zaufania dla kobiet – ofiar przemocy ze względu na płeć i ofiar przemocy domowej już od początku 2016 roku.

„Przemoc psychiczna, fizyczna, ekonomiczna czy seksualna, w tym przemoc w rodzinie, to niestety codzienność wielu osób. Jak wskazują statystyki policyjne i sądowe, a także badania wiktymizacyjne, najczęściej dotyka ona kobiet. Należy zaznaczyć, że przemoc doświadczana przez kobiety jest naruszeniem podstawowych praw i wolności człowieka – prawa do życia i zdrowia, czy do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego. Jest też naruszeniem zakazu nieludzkiego i poniżającego traktowania oraz przejawem rażącej dyskryminacji ze względu na płeć. Skuteczne przeciwdziałanie tej przemocy wymaga efektywnego ścigania i karania sprawców, ale także zapewnienia ofiarom odpowiedniego wsparcia i pomocy. Zagadnienia te pozostają w zakresie mojego stałego zainteresowania i korespondencji z właściwymi ministrami i innymi organami władzy publicznej” – czytamy w liście RPO do premier Beaty Szydło. – „Jako Rzecznik Praw Obywatelskich pragnę podkreślić, że organizacje pozarządowe zajmujące się udzielaniem pomocy, jak i same ofiary przemocy, w tym przemocy domowej, podnoszą, że obecnie dostępne rozwiązania w zakresie telefonu zaufania nie są wystarczające.”

RPO zwraca się w sprawie jak najszybszego uruchomienia ogólnokrajowego, całodobowego, bezpłatnego telefonu zaufania dla kobiet – ofiar przemocy ze względu na płeć i ofiar przemocy domowej, który stanowiłby niezwykle istotny element ich wsparcia. „Pilne uruchomienie całodobowej, ogólnopolskiej linii telefonicznej, gdzie będzie można uzyskać odpowiednie informacje i pomoc należy uznać za działanie priorytetowe. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że dzięki wdrożeniu tego projektu możemy uzyskać efektywniejsze wykorzystanie dostępnych już środków działania, które obecnie nie są stosowane w odpowiednim zakresie, również ze względu na brak wystarczającej wiedzy o nich po stronie osób, którym są dedykowane” – uzasadnia rzecznik i prosi Premier Beatę Szydło „o spowodowanie przyspieszenia uruchomienia infolinii dla ofiar przemocy ze względu na płeć i ofiar przemocy domowej, i o takie rozplanowanie środków budżetowych, aby realizacja tego zadania nastąpiła w najwcześniejszym możliwym terminie, tj. już od początku 2016 roku. Zwracam się więc o rozważenie możliwości podjęcia przez Radę Ministrów decyzji o przeznaczeniu dodatkowych środków na ten cel w 2016 roku.”

 

RPO domaga się specjalnych warunków dla nieletnich matek w placówkach resocjalizacyjnych

W grudniu ubiegłego roku Rzecznik Praw Obywatelskich skierował do Ministra Sprawiedliwości wystąpienie generalne w sprawie braku  właściwych regulacji prawnych dotyczących sytuacji przebywających w placówkach resocjalizacyjnych nieletnich, będących w ciąży oraz nieletnich matek i ich dzieci po urodzeniu. W wystąpieniu w skazano ich obecną sytuację nie wypracowania przez właściwych ministrów jakichkolwiek rozwiązań prawnych w tej mierze. Dodatkowo wskazano, iż obecna sytuacja tych nieletnich w ciąży i matek po urodzeniu dziecka, narusza konstytucyjny porządek prawny. W lutym 2015 do biura RPO wpłynęła odpowiedz Sekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, z której wynika, iż zagadnienie będzie w dalszej mierze dyskutowane, celem wypracowania rozwiązań. Dla RPO odpowiedź nie jest satysfakcjonująca i domaga się podjęcia inicjatywy ustawodawczej, która zapewni odpowiednie warunki i odpowiednią opiekę nieletnich w ciąży oraz nieletnich matek i ich dzieci po urodzeniu, w placówkach resocjalizacyjnych.

Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich placówki resocjalizacyjne powinny dysponować domami (lub oddziałami), a nawet pokojami dla matki i dziecka, w których nieletnie mogłyby przebywać wraz ze swoimi dziećmi w odpowiednich warunkach. Uregulowania prawnego zatem wymaga, stworzenie właściwych warunków organizacyjnych w placówkach resocjalizacyjnych do pomocy w opiece dla nieletniej matki i jej dziecka. 

Źródło: Newsletter Rzecznika Praw Obywatelskich

Równe płace za 70 lat? RPO upomina się o działania promujące równe płace kobiet i mężczyzn

Irena LipowiczRzecznik Praw Obywatelskich – zaniepokojony danymi GUS oraz NIK dotyczącymi kwestii wynagrodzenia za pracę kobiet i mężczyzn – poprosił Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej  o informację na temat podejmowanzch przez resort działań dotyczących promowania zasady jednakowego wynagradzania za pracę. Rzecznik zapytał również, czy rozważana jest inicjatywa legislacyjna, która zapobiegałaby występowaniu tego typu dyskryminacji – chodzi m.in. o wprowadzenie zasady jawności płac.

W liście czytamy:

„Różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn skutkuje tym, że kobiety zarabiają mniej na przestrzeni całego życia, mają przez to ograniczony w porównaniu do mężczyzn dostęp do różnych dóbr i usług, w tym zdrowotnych, a w dalszej perspektywie narażone są na niższe emerytury czego następstwem jest ryzyko ubóstwa w podeszłym wieku.

Jak wynika z badań Eurostatu, w 2012 r. ubóstwem w Europie zagrożonych było aż 21,7% kobiet w wieku powyżej 65 lat, a w przypadku mężczyzn liczba ta wynosiła 16,3%. Z powyższych badań wynika również, że w Polsce różnice w świadczeniach emerytalnych sięgały blisko jednej czwartej (24%) na korzyść mężczyzn. Ponadto, z opublikowanego w dniu 14 kwietnia br. unijnego sprawozdania z przeglądu głównych unijnych dokonań politycznych i prawnych ubiegłego roku w dziedzinie równości płci (IP/14/423) wynika, że kobiety nadal zarabiają przeciętnie o 16,4 proc. mniej niż mężczyźni, a przy obecnym tempie zmian unijny cel zakładający równość wynagrodzenia stanie się faktem dopiero za około 70 lat.

Zniwelowanie różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn może pomóc  w zwiększeniu zarobków kobiet na przestrzeni życia i zmniejszeniu ryzyka ubóstwa zarówno  kobiet, jak i rodzin. Taką rolę spełniać miało zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn. Niestety zmiana ta dotychczas nie wpłynęła na wzrost wynagrodzeń kobiet, a emerytury kobiet wciąż będą niższe niż emerytury mężczyzn. Kobiety bowiem po przejściu na emeryturę żyją przeciętnie dłużej od mężczyzn, przez co dłużej pobierają świadczenie,  w trakcie swojego życia zawodowego, częściej opuszczają rynek pracy,  w wyniku czego gromadzą mniejszy kapitał emerytalny.

(…)

Z raportu NIK opublikowanego w dniu 1 lutego 2014 r., informującego o wynikach kontroli „Zapewnienie prawa do jednakowego wynagrodzenia kobiet i mężczyzn  w sektorze publicznym” (ozn.: Nr ewid. 167/2013/P13151/LKR), wynika, że mężczyźni zarabiają więcej niż kobiety w większości badanych przez NIK jednostkach administracji publicznej oraz spółkach komunalnych i Skarbu Państwa. Kontrola wykazała, że statystyczna różnica pomiędzy wynagrodzeniami kobiet i mężczyzn w sektorze publicznym
w przypadku płacy zasadniczej wynosi 10,82% na korzyść mężczyzn. Różnica na niekorzyść kobiet występuje aż w 80 proc. spośród 109 rodzajów stanowisk w ministerstwach, urzędach centralnych i wojewódzkich, jednostkach samorządu terytorialnego oraz w spółkach skarbu państwa i spółkach komunalnych.

Z raportu NIK wynika, że wśród osób z wykształceniem wyższym różnice w wynagrodzeniach są szczególnie znaczące na korzyść mężczyzn. Mężczyźni m ogą też liczyć na wyższe bonusy od pracodawców, otrzym ują też średnio więcej nagród, w dodatku w wyższej wartości.

Bez odpowiedniej informacji o poziomie płac w danej organizacji trudno jest pracownikowi, który otrzymuje niższe wynagrodzenie niż osoba innej płci na podobnym stanowisku, zakwestionować ten stan rzeczy. W szczególności poufność wynagrodzeń oraz brak ustawodawstwa w sprawie przejrzystości wynagrodzeń sprawiają, że trudne jest stwierdzenie nierówności w wynagrodzeniach za taką samą pracę lub pracę o jednakowej wartości między mężczyznami i kobietami, które mogą nie być świadome potencjalnej
dyskryminacji. Większa przejrzystość wynagrodzeń może poprawić sytuację pojedynczych ofiar dyskryminacji płacowej, którym dzięki temu łatwiej byłoby porównać swoje wynagrodzenie z zarobkami pracowników, np. płci przeciwnej.

(…)

W wielu krajach przepisy zobowiązują pracodawców do wprowadzania systemów klasyfikacji i wartościowania stanowisk, bądź monitorowania wysokości plac orazpublikacji sprawozdań dotyczących wynagrodzeń. W Austrii, Finlandii, Francji, Włoszech, Norwegii, Szwecji i Belgii istnieje system jawności struktury wynagrodzeń możliwy do wglądu również przez reprezentantów pracowników. „

Cały list Ireny Lipowicz, Rzeczniczki Praw Obywatelskich do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej