TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Historyczna chwila: dyżur pomocowy Feminoteki podczas spektaklu w Teatrze Powszechnym!

Dyżur Feminoteka podczas spektaklu

Po raz pierwszy w przygotowaniach do spektaklu w Polsce brały udział konsultantki scen intymnych. A konsultantki Feminoteki podczas trwania spektaklu pełnią dyżur przy telefonie, by wesprzeć osoby, dla których przemocowe sceny zawarte w spektaklu mogą być trudne do uniesienia. W informacji na stronie, na pierwszym miejscu zamieszczono także ostrzeżenie: „Spektakl zawiera sceny nagości, seksu oraz przemocy seksualnej”. To historyczna chwila.

Fot. Magda Hueckel, materiały promocyjne Teatru Powszechnego

„Opowieści niemoralne” wystawiane w Teatrze Powszechnym w Warszawie reżyseruje Jakub Skrzywanek. To składający się z trzech autonomicznych części współczesny traktat stawiający pytanie o to, czy seksualność jest dzisiaj przestrzenią wolności czy zniewolenia. Drugi akt poświęcony jest sprawie o gwałt Romana Polańskiego.

W spektaklu są sceny intymne. Dlatego, by zapewnić poczucie bezpieczeństwa aktorkom i aktorom, do współpracy włączono konslultanki intymne: Agnieszkę Róż i Jewgienię Aleksandrową.

Feminotekę poproszono o matronat nad spektaklem. Wyraziłyśmy na to entuzjastyczną zgodę po obejrzeniu próby generalnej. Zaproponowałyśmy w ramach współpracy, by podczas trwania spektaklu osoby, dla których sceny przemocy seksualnej w II akcie będą trudne (np. wywołają wspomnienia o przemocy doznanej wcześniej), mogły od razu zadzwonić na nasz telefon pomocowy i dostać wsparcie. Teatr wyraził na to zgodę.

Bardzo ważne dla mnie były pierwsze tygodnie, gdy poznawaliśmy się z zespołem aktorskim i budowaliśmy zasady naszej obecności w procesie twórczym (pracujemy w tandemie z Agą Róż). Zarówno dla nich, jak i dla nas jest to pierwszy raz, i to w bardzo delikatnym obszarze, jakim jest intymność, nagość, seksualność. Bardzo zależało nam na zbudowaniu zaufania i partnerstwa, żeby nikt nie miał poczucia kontroli czy cenzury. Myślę, że jeszcze ważniejszy będzie etap, w którym nas już nie będzie, tzn. po premierze, kiedy spektakl będzie żył swoim życiem; ciekawe będzie, na ile nasze wypracowane zasady pozostaną w pracy zespołu w tym spektaklu, ale także w ich kolejnych produkcjach i zawodowych doświadczeniach.

– Jewgienia Aleksandrowa, konsultantka intymna

(cytat pochodzi z rozmowy zamieszczonej na stronie Teatru Powszechnego)

W foyer teatru będą także ulotki Feminoteki z informacją o naszym telefonie i działaniach, a także ulotki na temat tego czym jest zgoda na kontakty intymne.

May nadzieję, że będzie to dobry przykład dla innych teatrów w Polsce i tego rodzaju konsultacje oraz zadbanie o bezpieczeństwo osób oglądających stanie się normą.

Premiera spektaklu odbyła się 25 września. Kolejne przedstawienia: 26, 28 i 29.09 oraz 14-17.10

„Całe życie” – spektakl z okazji stulecia praw wyborczych Polek | Kraków

Już pod koniec listopada w Teatrze Łaźnia Nowa zobaczymy spektakl, który w stulecie uzyskania przez Polki praw wyborczych, opowiada marzeniach, lękach, fascynacjach i frustracjach współczesnych kobiet.

„Całe życie” to tytuł nawiązujący do słynnego wystąpienia Zofii Nałkowskiej na Zjeździe Kobiet w roku 1907, podczas którego zażądała ona nie tylko praw wyborczych, o które walczyły polskie feministki powołując się na sprawę narodową ( prawa wyborcze miały im umożliwić w pierwszym rzędzie wspólne – wraz z mężczyznami – działanie na rzecz kraju) ale prawa do samorealizacji, także w sferze seksualnej. Przemowa Nałkowskiej wywołała skandal, dla wielu działaczek feministycznych był to incydent, który burzył ich przemyślaną strategię walki o prawa wyborcze w oparciu o łatwe do zaakceptowania przez społeczeństwo argumenty. Rozwój myśli feministycznej pokazał, że Nałkowska wyprzedzała swoją epokę – była pisarką, a nie działaczką, więc ważna była dla niej psychologiczna prawda postaci kobiecej, która chce budować swoją nową tożsamość społeczną i polityczną. Ta sfera psychologii, rozwój i siła tożsamości kobiety sto lat po uzyskaniu praw wyborczych jest tematem dramatu „Całe życie”.

W kameralnym, gęstym spektaklu dochodzi do spotkania pary o skomplikowanych relacjach, z przypadkowymi turystami, którzy podróżują w formule couchsurfing. Turyści trafiają do spektakularnej willi w Toskanii, gdzie przyjmuje ich dojrzałe małżeństwo z Polski – publicystka zajmująca się tematyką feministyczną i autor niezbyt poczytnych kryminałów. Szybko okazuje się, że willa nie należy do nich – jedynie korzystają z domu swoich znajomych, podczas wakacji. Turyści to początkująca aktorka i „poszukujący” student. Zachowują się jak para, jednak dziewczyna podkreśla, że parą nie są. Podczas przedłużającego się wieczoru, po kolacji i sporej ilości wina mieszanego z whisky dochodzi do gwałtownych dyskusji i prawdziwej wiwisekcji.

Padają mity i wyobrażenia. Młoda aktorka otrzymuje telefon z propozycją zagrania w „Kto się boi Virginii Wolf”, co dodatkowo podkręca atmosferę, ponieważ wszyscy zauważają analogię sytuacji  – dwie pijane pary i ostra rozgrywka psychologiczna. Świadomie nawiązując do popularnej sztuki, pisarz i jego żona feministka urządzają przypadkowym gościom pokaz małżeńskiej nienawiści. Wychodzą na jaw frustracje, urazy i sekrety, jakie można zdradzić tylko kompletnie obcym ludziom, których nigdy się już nie zobaczy. Obie bohaterki dramatu formułują swoje życiowe manifesty i poddają je w wątpliwość, prezentując równocześnie gamę zróżnicowanych emocji, postaw i poglądów, wobec których współczesna kobieta – kobieta, która chce całego życia i zarazem odpowiada za całe życie – musi się określić, a często po prostu sprawdzić na własnej skórze.

Autorką scenariusza jest Joanna Oparek, poetka, pisarka i dramatopisarka, autorka tomów poetyckich „Czerwie” i Berlin Porn”, dramatów „Projekt Ameryka”, „Wężowisko”, „Obcy.Tragedia Grecka”.

Spektakl reżyseruje Sebastian Myłek, który wraz z Joanną Oparek zrealizował w ostatnich latach spektakle teatralne: „Mewa”, „Sztuka bez tytułu” i „Obcy. Tragedia grecka” – ten ostatni spektakl prezentowany był w tym roku także w Niemczech, w ramach międzynarodowego projektu o budowaniu ponadnarodowych relacji Polska – Niemcy- Ukraina.

Na scenie zobaczymy: Agnieszkę Korzeniowską, Piotra Urbaniaka, Magdalenę Woleńską i Wojciecha Peksę.

Spektakl jest częścią obchodów stulecia praw wyborczych Polek, organizowanych przez Stowarzyszenie Sto Lat Głosu Kobiet. W programie projektu znalazły się również: warsztaty dla dzieci i młodzieży, konferencja oraz wystawa. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie: www.stolatglosukobiet.pl.

fb https://www.facebook.com/events/2133991720249731/

Spektakl został zrealizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.

 

Scenariusz: Joanna Oparek

Reżyseria: Sebastian Myłek

Scenografia: Adrianna Gołębiewska

Muzyka: Bartosz Głuszczak

Obsada: Agnieszka Korzeniowska, Piotr Urbaniak, Magdalena Woleńska, Wojciech Pęksa

Premiera: 28 listopada godz. 19

Pokazy przedpremierowe: 26 listopada godz. 19, 27 listopada, godz. 20:45

Bezpłatne wejściówki do pobrania ze strony evenea.pl.

Kontakt w sprawie wejściówek dla prasy: [email protected] lub pod numerem telefonu: 661 213 873.

Migrujące historie kobiet / Amareya Theatre & Guests / POLSKA-JAPONIA 201

AMAREYA THEATRE & GUESTS

migrujące historie kobiet

JAPAN AND POLAND TOUR 2018 | TRASA JAPONIA – POLSKA 2018

 

Migrujące historie kobiet – to hasło przewodnie nadchodzących prezentacji zespołu Amareya Theatre & Guests, który rusza w trasę razem z kobietami reprezentującymi mniejszości etniczne od Grenlandii do Hokkaido.

Podczas trasy w Japonii i Polsce Teatr pokaże dwa premierowe spektakle, a także dobrze już znaną już Nomadkę w nowej odsłonie.

Już w październiku 2018 trójmiejski zespół Amareya Theatre & Guests zawita do Japonii, gdzie zaprezentuje dwa premierowe spektakle: Deadman Eating Watermelon, który na specjalne zaproszenie pokazany zostanie w ramach wydarzenia Bunt ciała – 50 lat po Niukutai no Hanran – Hijikata Tatsumi to Nihonjin w Tokio oraz Ainu Moshir – Ainu Womb – historie kobiet z ludu Ajnu, przygotowanego w ramach warsztatów herstoryczno-tanecznych z kobietami z ludu Ajnu w Sapporo. W Polsce, natomiast, pokaże nową odsłonę nagradzanego spektaklu Nomadka z udziałem artystek z ludu Ajnu.

Amareya Theatre & Guests to polski teatr tańca, łączący japoński taniec butoh i taniec współczesny. W swoich  nagradzanych spektaklach (Nagroda Publiczności na Festiwalu PESTKA w 2017 roku, za spektakl Nomadka; dwukrotna nominacja do nagrody Splendor Gedanensis) porusza tematykę tożsamości, znaczenia indywidualnej historii oraz wzmocnienia głosu grup wykluczonych. Amareya Theatre&Guests występował m.in. we Francji, Grenlandii, Izraelu, Turcji, Rosji, Norwegii oraz, wielokrotnie, w Japonii.

Deadman Eating Watermelon to spektakl podejmujący temat ojca jako figury „obecnego/nieobecnego”. W spektaklu wystąpi Katarzyna Pastuszak i Aleksandra Śliwińska – artystki Teatru Amareya od lat zgłębiające tajniki biografii Hijikaty Tatsumiego i jego Ankoku butoh Hijikaty. Inspiracją i tkanką spektaklu będą m.in. wspomnienia o ojcach obu artystek – postaciach trudnych, często nieobecnych, zawieszonych pomiędzy życiem i śmiercią.     

 

Ainu Moshir – Ainu Womb – historie kobiet z ludu Ajnu to efekt współpracy ze Stowarzyszeniem Kobiet Ajnu w Sapporo – mniejszości etnicznej żyjącej na północy Japonii. Lud Ajnu, posiadający swoją własną kulturę oraz język, jest równocześnie jedną z najbardziej dyskryminowanych grup w japońskim społeczeństwie. Podczas warsztatów
herstoryczno-tanecznych kobiety Ajnu oraz polskie artystki opowiedzą o swoich doświadczeniach oraz tworzeniu kobiecej wspólnoty. W połączeniu dwóch języków – tradycyjnej kultury Ajnu oraz tańca współczesnego – powstanie wspólny spektakl, który stworzyć ma przestrzeń porozumienia ponad kulturowymi podziałami.

Nomadka to interdyscyplinarny projekt performatywny dotykający problemu przesiedlenia, migracji i dyskryminacji. Jego osnową jest historia Louise Fontaine, Grenlandki, która jako dziecko, wraz
z tysiącami innych dzieci, została deportowana do Danii. Nomadka to również symboliczna przestrzeń dla wszystkich szukających swojej zagubionej tożsamości. W nowych odsłonach pokazywany jest w różnorodnych kontekstach kulturowych z udziałem artystów pochodzących
z różnych krajów. W ten sposób projekt staje się transkulturową podróżą poprzez kultury, ich języki i symbole, opowiadając równocześnie o jednoczących ludzi doświadczeniach. Podczas najnowszej trasy Amareya Nomadka zagrana zostanie z udziałem artystek z ludu Ajnu.

Amareya Theatre & Guests Japan And Poland Tour 2018 | Trasa Japonia – Polska 2018

5.10.2018 – TOKIO – premiera „Deadman Eating Watermelon” (スイカを食べる死者, Suika wo taberu shisha) – w ramach Bunt ciała – 50 lat po Niukutai no Hanran – Hijikata Tatsumi to Nihonjin, Hijikata Archive – Keio University Art Center

6-12.10.2018 – SAPPORO – „Ainu Moshir – Ainu Womb – historie kobiej z ludu Ajnu” – warsztaty i premiera z udziałem kobiet z ludu Ajnu; prowadzenie warsztatów: Katarzyna Pastuszak, Monika Popow, Aleksandra Śliwińska

18.10.2018 – KRAKÓW – „Nomadka” z udziałem m.in. Louise Fontain, Utae Ehara, Tsugumi Matsudaira w ramach konferencji poświęconej Bronisławowi Piłsudskiemu i jego badaniom nad ludem Ajnu – Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha

23.10 – GDANSK – „Nomadka” – Nowa Synagoga

27.10 – POZNAN – „Nomadka” – Teatr 8 Dnia

 

Partnerzy: Instytut Adama Mickiewicza (culture.pl), Instytut Polski w Tokio, Miasto Gdańsk, Hijikata Archive Keio University Art Centre (Tokio), Centre for Environmental and Minority Policy Studies (Sapporo), Pirka Kotan – Ainu Cultural Centre, Ainu Women’s Association.

 

Specjalne podziękowania dla: prof. Hiroshiego Maruyamy, prof. Morishity Takashiego, Ryoko Tahary i Ainu Women’s Association,  Muzeum Sztuki i Techni

ki Japońskiej Manggha w Krakowie.

„RE_WOLTA” – recenzja spektaklu | matronat Feminoteki

re_wolta_plakat„RE_WOLTA”  to nietuzinkowy spektakl, który mogliśmy 1 i 2 lutego zobaczyć w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu. To studium o przemocy seksualnej wobec kobiet będące kompozycją wyrazistych obrazów video, emocji i tematów.

Stereotypy. Kształtowane są przez społeczeństwo i nikt się z nimi nie rodzi, za tworzenie stereotypów odpowiedzialni są przede wszystkim rodzice, ale i otoczenie. Które formy języka i wyrazu pozwalają uniknąć krzywdzących stereotypów na temat przemocy seksualnej wobec kobiet? Odpowiedź na to pytanie przynosi nam przedstawienie. W kilku odsłonach poznajemy stereotypy najczęściej widoczne w życiu codziennym.

Stereotypy dotyczące płci. W pierwszej odsłonie poznajemy kobiety: słabe, skromne, emocjonalne, sentymentalne, cierpliwe – pierwszej odsłonie ubrane w białe suknie, mężczyzna w czerń. Przeciwstawiany jest im obraz mężczyzny silnego, pewnego siebie, racjonalnego zaradnego a jednocześnie wybuchowego. Wizja niczym z sztuk Grotowskiego. „RE_WOLTA”,  bowiem w bezpośredni sposób nawiązuje do technik awangardowego Teatrum Laboratorium.  System Grotowskiego zostaje zestawiony z elementami tańca „butoh”. Sam taniec butoh narodził się na przełomie 50 i 60 lat XX wieku w Japonii. Jego nazwa złożona jest z dwóch ideogramów: „bu”- oznacza taniec, „toh”- krok.  Jest tańcem buntu i sprzeciwu wobec wyuczonej doskonałości ruchu. Próbą odnalezienia własnej, oryginalnej twórczości na parkiecie. Wprawienia się w ruch, a nie wykonywania go. W tym tańcu coś umiera i rodzi się ponownie, każda nowa poza jest czymś wyjątkowym, unikalnym, nie do odtworzenia. Może właśnie to jest powodem wyjątkowości butoh i dlatego też wykorzystano go w przedstawieniu. Wszystko, co zbędne i zakłócałoby wyrazisty przekaz sztuki zostało usunięte. Pozostaje kontakt aktor – widz.

Odsłona druga – stereotypy na temat seksualności. Kobieca uzależniona jest od męskiej, dzięki niej w ogóle jest w stanie zaistnieć. Męskie zainteresowanie ją uaktywnia. Kobieta,  jest więc bierna, podległa, przyjmuje, nie jest seksualna, chce być pożądana. Mężczyzna jest aktywnym,  dominuje i inicjuje. Kobieca bierność objawia się brakiem swego zdania, a opór należy złamać a nie szanować.

W kolejnej odsłonie pokazano utwierdzanie stereotypów i normalizację przemocy. Ona to przedmiot, uległość, jest własnością. On podmiotem, dominantem i posiadaczem. Brutalne  zdobywanie potulnej oddanej najlepiej świadczy o jakości stosunku seksualnego. Przemoc jest kwintesencją przyjemności seksualnej.

Stereotypy na temat przemocy seksualnej to kolejna część sztuki. Kobieta cierpi, jest zastraszona, upokorzona. Mężczyzna odczuwa z tego powodu dumę i przyjemność. Ma społeczne przyzwolenie na tego typu zachowania. Ze statystyk: około 90% sprawców przemocy seksualnej to mężczyźni, przemoc ta ma charakter płciowy i to nieprawda, że jest to zjawisko marginalne.[1] Co piąta Polka została zgwałcona, co trzecia kobieta brała udział w aktywności seksualnej, której nie chciała.

W kolejnej odsłonie pojawia się  stereotyp odpowiedzialności za przemoc seksualną.  Kobieta jest sama sobie winna, przecież się prosiła, nie broniła się. Mężczyzna został sprowokowany, jest niewinny, nic się przecież nie stało. Żadna krótka spódniczka, uśmiech czy flirt nie stanowią usprawiedliwienia dla przemocy seksualnej…

Co możemy zrobić i jak okazać seksualny szacunek? „RE_WOLTA”   jest swoistego rodzajem protestem przeciw bagatelizowaniu przemocy wobec kobiet. Bardzo sugestywnym obrazem w wykonaniu Karoliny Pawełskiej, Barbary Prądzyńskiej, Moniki Wińczyk i Kajetana Hajkowicza . Jest mozaiką złożoną z obrazów pociągającą za sobą silne emocje i skłaniającą do reflekcji. Jednak jednym z kluczy do skutecznego przeciwdziałania molestowaniom jest zmiana naszych głęboko zakorzenionych przekonań utrwalonych w procesie socjalizacji przez stereotypy. Warto podkreślić, że przedstawienie ma specjalną oprawę muzyczną Earth Universal, będącego wspólnym projektem Jeffa Gburka i Huberta Wińczyka. Twórczość tego duetu jest o tyle ciekawa, że w największym stopniu opiera się na elektronicznych i organicznych sygnałach będących dźwiękowymi reprezentacjami rozmaitych form życia istniejącego na naszej planecie. Buto i ruch sceniczny to Katarzyna Pastuszak, opiekę artystyczną nad spektaklem sprawuje poznańska aktorka i reżyserka Małgorzata Walas-Antoniello.

RE_VOLTA  to projekt Stowarzyszenia Nastawnia , który bada temat przemocy seksualnej wobec kobiet. W ramach projektu odbyły się wykłady otwarte oraz powstał  wyżej opisany spektakl teatralny. Niezgoda na nierówność, na ból i cierpienie jest punktem, w którym musi zacząć się zmiana. Potrzebujemy innej perspektywy, by zapewnić bezpieczeństwo tym, które są krzywdzone i wskazać tych, którzy są za przemoc odpowiedzialni. Bez tego RE_WOLTA jest niemożliwa.

Autorka recenzji: Izabela Pazoła

Zdjęcia ze spektaklu, ze strony  Moc w przemoc

[1] https://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/_public/1-2010_%20Raport-ogolnopolski_K-M_01-03-11.pdf

Do 29.09 – rekrutacja do grupy Madalen / Teatr Uciśnionych o roli kobiety

madalenaKolektywa Teatru Uciśnionych zaprasza do grupy Madalen*, czyli osób pracujących metodami Teatru Uciśnionych nad tym, czym jest doświadczenie funkcjonowania w roli kobiety w społeczeństwie. Chcemy wspólnie przyjrzeć się temu jakie opresje nakłada na osoby rola kobiety i eksplorować różne sposoby radzenia sobie z nimi. Wspólnie stworzymy spektakl, który kilkukrotnie wystawimy zadając sobie i publiczności pytanie jak funkcjonować w ramach stworzonych przez społeczeństwo.

Będziemy pracować rożnymi metodami Teatru Uciśnionych, w tym teatrem forum. Podejście to zakłada pracę dźwiękiem, słowem i obrazem by poprzez znalezienie własnych środków wyrazu artystycznego dostać narzędzia do walki z opresją. Twórca Teatru Uciśnionych, Augusto Boal, zakładał, że każda osoba ma w sobie potencjał by tworzyć teatr, bo na co dzień występujemy w różnych rolach.

*Więcej na ten temat Madalen można znaleźć na stronie:http://kuringa.org/en/madalena.html

Kto?
Do uczestnictwa w procesie zapraszamy wszystkie osoby mające doświadczenie funkcjonowania w roli kobiety, identyfikujące się lub nie z tą płcią. Zapraszamy również osoby bez doświadczenia aktorskiego/teatralnego.

Co?
Będziemy spotykać się raz w tygodniu by poprzez pracę z ciałem i emocjami stworzyć spektakl i wystawić go kilkukrotnie podczas Kampanii 16 dni przeciwdziałania przemocy ze względu na płeć.

Kiedy?
Spotkania odbędą się: 6.10, 13.10, 20.10, 3.11, 10.11, 17.11 i 24.11 w godzinach 17:00-20:00

Za ile?
Koszt uczestnictwa w całym cyklu zajęć to 200zł. Jeżeli cena jest dla Ciebie jedyną barierą – skontaktuj się z nami.

Kto?
Osoby prowadzące warsztaty:
Martyna Markiewicz
trenerka edukacji prawoczłowieczej i antydyskryminacyjnej używająca technik dramowych od 6 lat (m. in. Dramowa Akademia Antydyskryminacyjna realizowana przez Stowarzyszenie Praktyków Dramy STOP-KLATKA). Uczestniczka 2-letniego kursu dotyczącego Teatru Uciśnionych realizowanego przez Barbarę Santos (Kuringa) w Berlinie. Jokerka i aktorka w różnych spektaklach realizowanych metodą Teatru Uciśnionych. Współtwórczyni i jokerka projektu Scena dla twardziela.

Eweryst Zaremba
aktywista społeczny, działacz feministyczny i kłirowy. Zajmuje się szeroko pojętą pracą z ciałem, najczęściej w kontekście politycznym. Trener samoobrony i asertywności dla kobiet i osób trans*, aktor i tancerz. Członek kolektywu trenerskiego SPINA.

Zgłoszenia
Prosimy przesyłać do 29.09 za pomocą formularza: https://www.surveymonkey.com/r/MMK6FGN

Kontakt
Pytania kierujcie pod adres: [email protected]m

25 czerwca – 1 lipca: Międzynarodowy projekt ATLAS

Teatr Powszechny w Warszawie zaprasza do uczestnictwa w przedstawieniach odbywających się w ramach Międzynarodowego projektu ATLAS. Spektakle odbywać się będą od 26 czerwca do 1 lipca.

ATLAS - logo

Cztery miasta: Warszawa, Paryż, Antwerpia, Bolonia. Ponad 100 osób pochodzących z ponad 20 krajów świata – obywateli Europy, nowoprzybyłych, uchodźców, migrantów, imigrantów drugiego
i trzeciego pokolenia. ATLAS to atlas bez skali, w którym indywidualne, często bliskie nam i codzienne zdarzenia, opisy przestrzeni dzieciństwa i wspomnienia istotnych momentów z życia, przeplatają się z ważnymi wydarzeniami z historii najnowszej oraz opowieściami uchodźców, którzy na scenie sami mówią o tym, co ich spotkało.

W ramach międzynarodowego projektu pokażemy w Teatrze Powszechnym w Warszawie spektakle Strefy WolnoSłowej, Cie Check Points z Paryża, kunstZ z Antwerpii i Cantieri Meticci z Bolonii – grup teatralnych, które od lat zajmują się pracą z migrantami i uchodźcami. Na zaproszenie Strefy WolnoSłowej we wszystkich zespołach powstały przedstawienia oparte na kilkumiesięcznej pracy teatralnej pomiędzy migrantami i seniorami. Wydarzenia teatralne i muzyczne staną się okazją do dyskusji nad kwestiami zbiorowej pamięci, wspólnoty, rasizmu, migracji i polityki integracyjnej poszczególnych krajów Europy. Wszystko ukazane zostanie przez pryzmat indywidualnych historii osób, które musiały zmierzyć się z podróżą do Europy bądź podzieliły się w spektaklach swoimi doświadczeniami z czasów niepokojów politycznych.

Projekt jest punktem kulminacyjnym międzynarodowego przedsięwzięcia Strefy WolnoSłowej History ATLAS Under Construction, którego finałem w grudniu 2016 roku będzie stworzenie ATLAS-u historii on-line, inspirowanego monumentalnym atlasem Mnemosyne Aby Warburga.

 

organizator: Fundacja Strefa WolnoSłowa

 

współpraca:

 

partnerzy: Cantieri Meticci (Włochy), Università di Bologna (Włochy) , ARCI (Włochy), Cie Check Points (Francja), Teatr Powszechny im. Zygmunta Hubnera (Polska), kunstZ (Belgia), Instytut Badan Literackich (Polska)
więcej informacji: http://history-atlas.com/
http://strefawolnoslowa.pl/aktualnosci/festiwal-atlas-25-czerwca-1-lipca-2016/
Projekt współfinansowany ze środków Komisji Europejskiej. Publikacja odzwierciedla jedynie stanowisko jej autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w niej zawartość merytoryczną.

 

WEEKEND INAUGURACYJNY

 

25 czerwca 2016

 

18:00 – Atlas uchodźczy – wprowadzenie
– wykład inauguracyjny Pawła Mościckiego, Stół Powszechny

Wykład będzie poświęcony podstawowym założeniom i inspiracjom powstającego właśnie Atlasu Uchodźczego. Poznamy kolejne motywy, które znajdą swoje miejsce w finalnej wersji atlasu, a także wysłuchamy teoretycznych rozważań nad podstawowymi pojęciami wyznaczającymi horyzont projektu History Atlas Under Construction Strefy WolnoSłowej. Nie zabraknie też opowieści o Abym Warburgu – głównej postaci stojącej za pomysłem na stworzenie atlasu o aktualności i historii migracji.

 

20:00 – BARAN – koncert, Ogród Powszechny

Baran to słowo kurdyjskie. Znaczy: deszcz. Deszcz oczyszcza, odświeża, tworzy NOWE. Tak jak grupa, której kompozycje są nowymi aranżacjami utworów muzyki perskiej i kurdyjskiej. Baran tworzą artyści o różnym pochodzeniu kulturowym i doświadczeniach muzycznych. Na inaugurację projektu ATLAS grupa zagra oryginalne kompozycje wraz ze standardami muzyki Bliskiego Wschodu i dawnego imperium perskiego.

Wstęp wolny.

 

26 czerwca 2016

 

12:00 – wielokulturowe rodzinne śniadanie z Ludoteką Roszada, Stół Powszechny

Wspólne granie w gry planszowe i karciane w gronie gości z całego świata, którzy przyjadą
do Warszawy i w niedzielę w południe spotkają się z mieszkańcami stolicy, żeby razem porzucać kostkami, poruszać pionkami, pozgadywać, poudawać kogoś innego i poopowiadać, nie tylko o tym, w co gra się w innych krajach.

Wstęp wolny.

antwerpia5


SPEKTAKLE

WALKING IN YOUR SHOES

kunstZ / Antwerpia

26 czerwca, godz. 19:30, Scena Mała

Walking in your shoes to spotkanie kilkunastu osób w labiryncie małych pokoi. Nikt tu nikogo nie zna, nikt o nikim nic nie wie. Kim są? Co tu robią? Czego się boją? Czy boją się spojrzeń nieznajomych? Bicia ich serc? Boją się oddychać? Chcieliby żeby wszystko było łatwiejsze?

reżyseria: Greet Vissers

muzycy: Alec De Bruyn, Cornel Coca, Reindert Swaegers

choreografia: Marjolein Elsink

film: Salvador Gieling

scenografia: Katrijn Baeten

kompozycja muzyczna: Alec De Bruyn
kierownik techniczny: Stijn Grupping

producent: Freija Bosmans
na podstawie tekstów: John Maxwella Coetzee’ego, Medhat Mohsena

występują: Dara Sheikhi, Enrica Camporesi, Karolina Maruszak, Lamine Diouf, Leila Ahmadi, Laetitia Keim, Louie Hashem, Mellany Banis, Mohamed Daman El Haimoud, Mustafa J. Aldoujaily, Osama Abo Amro, Rasim Asan, Saif Salloomi, Shirzai Khalilullah, Tawfeeq Al-Najafi, Thiruja Vasantharajah

NARYSOWAŁAM WIĘCEJ, NIŻ TU WIDAĆ

 

Strefa WolnoSłowa / Warszawa

27 czerwca, godz. 21:00, dziedziniec Teatru Powszechnego

Jak działa pamięć, co pamiętamy, o czym zapominamy? Jak ze skrawków pamięci i wspomnień odtworzyć znajome miejsca, ludzi, emocje? Impulsem do stworzenia spektaklu stały się wydarzenia ostatniego roku związane z przybywaniem do Europy uchodźców i z reakcjami naszego społeczeństwa na ten fenomen. Jak to się stało, że zapomnieliśmy, że sami byliśmy uchodźcami, musieliśmy uciekać przed wojną czy prześladowaniami? Inspiracją do pracy wielopokoleniowej grupy Strefy WolnoSłowej, w której spotkali się uchodźcy, migranci i Polacy, była książka Pamiętam, że… Georges’a Pereca, fragmentaryczna opowieść o Paryżu, przywołująca wspomnienia, drobne zdarzenia z życia codziennego, miejsca i historie, których nie znajdziemy w podręcznikach historii, ale które w istotny sposób tworzyły tkankę codzienności.

reżyseria: Alicja Borkowska

opieka artystyczna: Paweł Łysak

teksty: Tomasz Gromadka, Katarzyna Mazur, Artur Pałyga, Przemysław Pilarski

muzyka: Ray Dickaty

choreografia: Aleksandra Bożek-Muszyńska, Katarzyna Stefanowicz

wizualizacje: Maria Porzyc

produkcja: Weronika Chinowska, Magdalena Duszyńska-Łysak
występują: Teresa Ferraris, Viera Hres, Anton Snotau, Veronika Los, Jolanta Pacewicz, Barbara Bernard, Alejandra Castelblanco, Krystyna Gielecińska, Aliaksandra Shapialevich, Izabella Pietura, Kamilla Tantasheva, Barbara Herman, Alma Sarahi, Tashi Woetsang, Fenglan Xu , Darinka Nedeljkovic, Yona Aloewie, Diah Anggraini Martin, Małgorzata Zagajewska, Elżbieta Mazur, Justyna Laskowska-Otwinowska, Magdalena Andrzejewska, Abdellah Yamani, Yu Koyanagi, Vita Shkaraban, Olivia Klochko, Mamadou Ba, Andrzej Krzymowski, Magdalena Derrien, Marta Szepietowska, Bartłomiej Smoleński, Szymon Barzyc, Thomas Hildenbrand, Magdalena Zawadzka, Karolina Soja, Iryna Kovalchuk, Maria Roguska, Monika Śliwińska, Bogdan Melniczuk, Tatiana Roslyak.

bologna3

TO, CO SKRYWAMY

CK Points / Paryż

28 czerwca, godz. 19:30, Scena Mała

„Jedną z podstawowych cech zjawiska imigracji jest to, że przyczynia się ono do ukrywania prawdy o samym sobie. Nikt nie wie – ani sami imigranci, ani kraje pochodzenia, ani społeczeństwa przyjmujące imigrantów. Nikt nie wie, a raczej nie chce wiedzieć, czy imigracja jest stanem trwałym, czy tymczasowym. (…)  Nikt nie chce przyznać, że imigracja jest często definitywnym przesiedleniem” (Abdelmalek Sayad, socjolog).

Dziesięć młodych osób podąża śladami rodziców i dziadków, odtwarzając fragmenty ich historii oraz wspomnień, które próbują ubrać w słowa i obrazy. Wspólnie analizują odziedziczoną spuściznę.

W którym momencie została przerwana? Dlaczego młodzi Francuzi o obcych korzeniach tak niewiele wiedzą o sobie samych? W jakim stopniu milczenie rodziców zaważyło na procesie integracji?

Poszukiwanie własnych korzeni staje się swoistą zabawą w wymyślanie rodowodu, która łączy strzępy wspomnień  z duchami  kraju pochodzenia.

 reżyseria: Hélène Capelle, Alice Thalamy i Linda Fahssis

muzyka: Anita Traoré

wideo: Jibbé Poggi

współpraca: Pietro Floridia, Alek De Bruyn, Reindert Swaegers, Paweł Mościcki, Weronika Chinowska
występują: Ludivine Bah, Johanna Camara, Dorette Guibado, Julien Eugène, Mathieu Eugène, Aurore Nguidjol, Aude Hurlot, Aurélie Hurlot, Antony Nelzy, Yohan Padel i Manjita

 

 paryť2

 

 

UMRZEĆ ZA ŻYCIE

kunstZ / Antwerpia

29 czerwca, godz. 18.00, Scena Mała

 

 Zaczekaj… to jest podróż, jaką ja też przebyłem – mówi jeden.

Wszystko, co opowiedzieliśmy jest prawdą – krzyczy ktoś.

Musisz nam zaufać, to nie fikcja – dodaje inny.

Międzynarodowa konferencja prasowa z fałszywymi doniesieniami staje się sceną makabrycznego tańca, tańca śmierci. Każdy etap życia to narodziny, życie i śmierć tracą znaczenie w ciągłej i nieskończonej powtarzalności. Trzeba podjąć ważną, rozpaczliwą decyzję: umrzeć za życie.

Spektakl Umrzeć za życie wyreżyserowany został przez Osamę Abo Amro, syryjskiego reżysera pochodzącego z Aleppo, który dotarł do Belgii, gdzie uzyskał azyl polityczny. Przyjechał do Antwerpii zeszłej wiosny i przez kilka miesięcy mieszkał w ośrodku dla uchodźców w Kapellan. Tam poznał sześciu innych uchodźców oczekujących na azyl, którzy przyłączyli się do pracy nad spektaklem. We  wrześniu 2015 grupa weszła w skład kunstZ Academy, gdzie dostała wsparcie przy produkcji spektaklu.

reżyseria:  Osama Abo Amro

współpraca: Enrica Camporesi

występują: Osama Abo Amro – Fahad Jabbar Atiyah Al-Azzawi – Tawfeeq Younus Al-Najafi – Mustafa Jawad  Aldoujaily – Saif Salloomi Sarhan Alhilali – Mahmood Alrawi – Karolina Maruszak – Mohamed Dahman El Haimoud – Mohamed Louai Hashem – Dara Sheikhi

 

*po spektaklu odbędzie się spotkanie z aktorami

ATLAS - Warszawa

 

 PODAJ DALEJ

Stowarzyszenie Sztuka Nowa / Warszawa

29 czerwca, godz. 19:00, Ogród Powszechny

 

Jak poznać, że to, co się dzieje jest snem?  Dlaczego na warszawskiej Pradze mieszka tylu rzemieślników? Czy romans z obcym, innym musi być naznaczony przemocą? A może każda relacja miłosna niesie w sobie pierwiastek zła? I kim są Loldiers of Odin?

Utworem przewodnim PODAJ DALEJ – teatralnej platformy wymiany technik w reżyserii Seana Palmera jest Sen nocy letniej Williama Szekspira. Efektem pracy będzie ruchome dzieło, stworzone przez 7 młodzieżowych grup teatralnych, które podczas miesięcznych spotkań wymieniały się technikami i inspiracjami. Projekt umożliwia spotkanie młodych ludzi w wieku 15-19 lat, pochodzących z różnych środowisk. Przedsięwzięcie jest intensywnym doświadczeniem, w trakcie którego młodzi ludzie znajdujący się w rozmaitych sytuacjach życiowych pracują z użyciem metod performatywnych, by uczyć się komunikacji, dialogu, szerszego patrzenia na rzeczywistość społeczno-kulturową i konfrontowania różnorodnych doświadczeń.

Wstęp wolny.

PSST CISZA! / POWIEDZIAŁEM… MILCZEĆ!

Cie Check Points / Paryż

30 czerwca, godz. 19:30, Scena Mała

Spektakl jest przedsięwzięciem interdyscyplinarnym, poświęconym zagadnieniom przekazu i pamięci
w doświadczeniu migracyjnym
we Francji. Opierając się na badaniach terenowych, grupa teatralna CK POINTS rezydująca w College des Bernardins mierzy się z biografiami trzech osób pochodzących z Kolumbii, Algierii i Maroka, które przyjechały do Francji przed trzydziestu laty w celach zarobkowych. Trójkę bohaterów charakteryzuje zarówno głęboki związek z krajami pochodzenia, gdzie dorastali, jak i z Francją, gdzie osiedli i założyli rodziny. Łączy ich też przemilczanie kwestii związanych z kulturą, którą wypierają i skrywanymi różnicami. Pomiędzy dwoistością i wewnętrznymi konfliktami bohaterowie opowiadają o bolączkach migrantów i ich dzieci, o pokoleniu zawieszonym pomiędzy przeszłością i teraźniejszością.

dzieło zbiorowe: Cie CK-POINTS

opieka artystyczna: Linda Fahssis

autorzy projektu: Hélène Capelle, Chawki Derbel, Linda Fahssis i Alice Thalamy.

wideo: Jibbé Poggi

choreografia : Flora Rogeboz

muzyka: Anita Traoré

 

AKROBACI

Cantieri Meticci

1 lipca, godz. 19.30, Scena Mała

 Gdyby życie przypominało popis cyrkowca, to na czym by on polegał? Co się dzieje
z równowagą psychiczną Palestyńczyka, który wciela się w postać Żyda, który z kolei wciela się w postać nazisty? Czy sztuka jest zdolna uratować duszę? Czy może raczej skórę? A może nie ratuje ani jednej, ani drugiej? Historia podobna jest do toru kolejowego, czy do koła (roweru)? To tylko niektóre
z pytań zawartych w spektaklu grupy teatralnej Cantieri Meticci, zainspirowanym opowiadaniem Nathana Englandera o mieszkańcach pewnej żydowskiej wioski, którzy w czasie II wojny światowej podejmują śmiałą próbę ocalenia życia dzięki udawaniu akrobatów cyrkowych.

dramaturgia i reżyseria: Pietro Floridia 

asystenci reżysera: Alice Marzocchi i Francesco Simonetta

muzyka: Alessia di Eugenio, Antonio Masella, Enrico Calvalieri, Filippo Bonazza, Gianluca Nicola Di Fiore, Giuseppe Scuccimarra

scenografia: Luana Pavani, Davide Sorlini

kostiumy: Cristina Gamberini

inspicjent: Angela Sciavilla

występują: Abrham Tesfai, Alessia Del Bianco, Antar Marincola Arianna Bartolucci, Karen Boselli, Matteo Miucci, Michele Dore, Moussa-Molla Salilh, Natalia De Martin, Nicola Gencarelli, Ossama Karamane, Sanam Naderi, Valentine Grana, Younes El Bouzari, Youssef El Gahda

 

MUZYKA

 

OGRODOWY MIĘDZYNARODOWY MUSIC JAM
26 czerwca, godz. 21:00, Ogród Powszechny

 

 

Chętnych do pracy nad koncertem prosimy o zgłoszenia, poinformujemy o terminach prób: [email protected].

 

BILETY NA SPEKTAKLE: normalny 25 zł, ulgowy 15 zł

 

Patroni Medialni: 

antwerpia5

kontakt:

Mateusz Węgrzyn
rzecznik prasowy
nr tel. 505 296 533
e-mail: [email protected]
www.powszechny.com

 

TEATR ME/ST przedstawia spektakl „MAMA”

TEATR ME/ST przedstawia spektakl: MAMA PLAKAT internet

„MAMA”

Premiera spektaklu:

10.04.2016 g.18.00 (niedziela)

11.04.2016 g.19.00 (poniedziałek)

Pałac Zamoyskich (Pawilon SARP) ul. Foksal 2 w Warszawie

Informacje o cenach w ofercie przedsprzedaży:

[email protected]

 

Spektakl „MAMA” podejmuje próbę znalezienia odpowiedzi na pytania: kim naprawdę jesteśmy? Na czym polega wolność człowieka? Czy rodzice mogą całkowicie zawładnąć życiem swoich dzieci? Trudne, bolesne, skomplikowane…Takimi słowami określa się relacja, jakie łączą matkę z córką. Czy rzeczywiście tak jest? Córka obwinia matkę, za wszystkie nieszczęścia jakie spotkały ją w życiu. Matka pragnie, aby córka była taka jak ona, tylko lepsza. Kiedy córka dostrzega w sobie cechy matki, próbuje za wszelką cenę ich się pozbyć. Nie chce popełniać tych samych błędów, i chociaż z wiekiem dostrzega, że to co robiła matka było słuszne, wciąż ma w sobie sprzeciw i brak chęci pogodzenia się z tym, że od „swojej matki w sobie” nigdy nie ucieknie.

Jestem taka jak moja matka… Tylko lepsza.

Tak może powiedzieć większość kobiet, którym relacja z matką nie jest obojętna, które analizują zachowania swojej matki i próbują zrozumieć, gdzie tkwi sedno tego najtrudniejszego związku emocjonalno-fizycznego. Spektakl „MAMA” porusza skomplikowane relacje, które wiążą trzy córki z matką, uznaną na świecie awangardową artystką. Sztuka rozpoczyna się w momencie stypy, którą  po śmierci matki organizują trzy siostry. Ich życie nie było łatwe. Matka była artystką totalną, oddającą każdą chwilę na pracę twórczą, która poprzez swój charakter pochłaniała ją całkowicie. Instalacje plastyczne, sztuka performatywna z wykorzystaniem własnego ciała… (Inspiracją dla postaci matki jest twórczość i życie Mariny Abramovic.)

Trzy córki dorastały w domu pełnym artystycznej atmosfery, którąej nie do końca rozumiały, i która nie sprzyjała funkcjonowaniu „normalnej” rodziny. To wszystko sprawiło, że córki są od siebie bardzo różne. Jakby wychowane przez trzy zupełnie inne matki.

Podczas stypy zostaje odczytana ostatnia wola artystki, która wiąże się z jej poczuciem misji, i kreowania świata oraz własnego życia do ostatnich chwili, nawet po śmierci. Okazuje się, że matka przed śmiercią pracowała nad dziełem swojego życia. Wielką wystawą, która podsumowuje całą jej twórczość, a którą nazwała „Widmo Wolności”. Pośmiertnie zmusiła córki aby uczestniczyły w tej wystawie, uzależniając od tego spadek i prawo własności do swojego artystycznego dorobku.

 

Występują: Dagmara Bąk, Magdalena Engelmajer, Aleksandra Tomaś.

TEKST / MUZYKA / REŻYSERIA: Szymon Turkiewicz

POMYSŁ / INSCENIZACJA: ME/ST

XX Konfrontacje Teatralne w Lublinie

W dniach od siódmego do osiemnastego października w Lublinie nastał czas sztuki, magii i kultury na najwyższym poziomie. Na ten krótki moment Centrum Kultury stało się dla mnie najważniejszym miejscem artystycznym w Polsce.

unnamedJuż od środy publiczność mogła podziwiać najpierw filmy, a później też najlepsze występy. Cały czas można było oglądać wystawy:  „A Question of Decency / Kwestia Przyzwoitości” – nowojorska scena queer oraz instalację w przestrzeni miejskiej Magdaleny i Ludomira Franczak – „Oddychająca góra”. Oficjalne otwarcie, które nastąpiło 9 października, zaczęło się mocnym akcentem w postaci spektaklu SkaGeN „BigMouth”, filmu „Grobowiec świetlików” w reżyserii I. Takahata oraz instalacji Wojtka Blecharza „Transcryptum”. Już po takim otwarciu wiedziałam, że warto było przyjechać na Konfrontacje. Festiwal odwiedziły grupy takie jak  andcompany & Co. oraz performerki ze Stanów Zjednoczonych  Holly Hughes, Lois Weaver i Peggy Shaw.

Konfrontacje Teatralne zupełnie zmieniają podejście do teatru oraz sztuki. Sprawnie przekraczają tematy tabu, sprawiając, że człowiekowi robi się niewygodnie w swoich schematach myślenia. Nie boją się podejmować każdego tematu i robią to w zupełnie nowej jakości, nieznanej dotychczas szerszej publiczności. Wzbudzają zachwyt, strach oraz refleksję nad dotychczasowym życiem i pojmowaniem pewnych spraw. Ukazują też kondycje artystów i sztuki zepchniętej trochę na bok przez technologię. Każdy fragment, każda rzecz na Festiwalu była godna uwagi i nie dało się przejść koło niej obojętnie. Polecam to wydarzenie każdemu, kto chce wiedzieć co dzieje się na scenie świata. Trudno opisać wszystkie odczucia i emocje przeżywane na widowniach. Czasem ukratkowe łzy, a czasem śmiech ukazywały prawdziwą naturę zjawisk. Z niecierpliwością czekam na kolejną edycję i życzę Festiwalowi jeszcze kolejnych, tak wspaniałych edycji.

***

autorka tekstu – Justyna Chruściel, wolontariuszka Feminoteki

 

Już jest! Program XX Konfrontacji Teatralnych!

20-konfro-newsletter

Konfrontacje od początku swojego istnienia podważają i rozsadzają ramy teatru, wyznaczając nowe sposoby myślenia o jego roli, znaczeniu i podstawowych zadaniach. Festiwal, założony 20 lat temu przez najważniejszych twórców lubelskiej awangardy teatralnej: Janusza Opryńskiego, Włodzimierza Staniewskiego i Leszka Mądzika, od początku poszukiwał innych rozwiązań i pomysłów niż te, które obowiązują w teatralnym mainstreamie, wskazując zarazem, że model teatru dramatycznego nie jest jedynym możliwym. Konfrontacje wyrastają z tradycji teatru niezależnego, awangardowego, politycznego i takiego do dzisiaj poszukują.

 

PROGRAM XX EDYCJI:

7 października (środa)

19.00 Eyal Weiser „How’s the Beast”  – Six Verbs Movement – Sala Widowiskowa; czas trwania: 60 min; bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury; spektakl w j. polskim, angielskim, niemieckim i hebrajskim

21.00 Eyal Weiser „How’s the Beast”  – Six Verbs Movement – Sala Widowiskowa; czas trwania: 60 min; bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury; spektakl w j. polskim, angielskim, niemieckim i hebrajskim

8 października (czwartek)

18.00 Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra” – Six Verbs Movement –  Zdrój na placu dworcowym PKS w Lublinie; czas trwania: 60 min, wstęp wolny

What-Tammy-Need-To-Know...-1-504x378

9 października (piątek)

12.00 Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra” – Six Verbs Movement – ul. Lubartowska 31 – czas trwania: 60 min,  bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury;

13.00 Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra” – Six Verbs Movement – ul. Lubartowska 31 – czas trwania: 60 min,  bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury;

14.00 Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra” – Six Verbs Movement – ul. Lubartowska 31 – czas trwania: 60 min,  bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury;

15.00 Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra” – Six Verbs Movement – ul. Lubartowska 31 – czas trwania: 60 min,  bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury;

16.00 Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra” – Six Verbs Movement – ul. Lubartowska 31 – czas trwania: 60 min,  bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury;

18.00 otwarcie Festiwalu – Sala Kinowa. Otwarcie wystawy „A Question of Decency / Kwestia Przyzwoitości” – Sala Mała. Wystawa otwarta przez cały okres Festiwalu w godzinach 15:00 – 21:00.

19.00 SkaGeN „BigMouth” – Sala Widowiskowa; czas trwania: 90 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim z polskimi napisami

20.00 Kino Konfrontacji: „Grobowiec świetlików”, reż. I. Takahata – Sala Kinowa, czas trwania: 89 min; bilety: 5 / 8 pln

21.00 Wojtek Blecharz „Transcryptum” – Piwnice CK; czas trwania: 90 min (wejścia co 15 min); bilety: 20/30 pln

andcompany_war_Jan-Brokof-305x203

10 października (sobota)

12.00 Ulrike Grossarth – „SYMBOL gotowe / lying” – Six Verbs Movement – ul. Lubartowska 31; czas trwania:  360 min; wstęp wolny

15.30 Kino Konfrontacji – „Baader-Meinhof”, reż. U. Edel – Sala Kinowa; czas trwania: 150 min; bilety: 5/8 pln

18:00 andcompany & Co. – „Sounds like war: kriegserklärung” – Sala Czarna; czas trwania: 45 min; bilety” 10/20 pln; spektakl j. angielskim z polskimi napisami

19.00 SkaGeN „BigMouth” – Sala Widowiskowa; czas trwania: 90 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim z polskimi napisami

21.00 Wojtek Blecharz „Transcryptum” – Piwnice CK; czas trwania: 90 min (wejścia co 15 min); bilety: 20/30 pln

11 października (niedziela)

15.00 „Bracia Karamazow” – Promocja nowej edycji „Braci Karamazow” F. Dostojewskiego, w tłumaczeniu prof. Cezarego Wodzińskiego – Sala Kinowa; wstęp wolny

17.15 Kino Konfrontacji – „Idź i patrz”, reż. E. Klimow – Sala Kinowa; czas trwania: 136 min; bilety: 5/8 pln

19.00 „Po co psuć i tak już złą atmosferę”, reż. Aleksandra Jakubczak – Sala Widowiskowa; czas trwania: 75 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim z angielskim napisami

20.00 Vulva, reż. Joanna Lewicka – Sala Widowiskowa Galerii Labirynt; czas trwania: 60 min; bilety: 10/20 pln; spektakl w j. polskim z angielskim napisami

21.30 „Po co psuć i tak już złą atmosferę”, reż. Aleksandra Jakubczak – Sala Widowiskowa; czas trwania: 75 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim z angielskim napisami

12 października (poniedziałek)

13.00 Raphael Rogiński „Żywizna” – Six Verbs Movement – Teatr Stary w Lublinie; czas trwania: 60 min; bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury;

16.00 Kino Konfrontacji – „Ostatni etap”, reż. W. Jakubowska – Sala Kinowa; czas trwania: 104 min; bilety: 5/8 pln

18.00 Teatr Provisorium „Punkt Zero” – czytanie – Sala Kinowa; czas trwania: 150 min; wstęp wolny

18.30 „Burmistrz”, reż. Maria Kwiecień – Oratorium; czas trwania: 75 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim z angielskim napisami

21.00 „Burmistrz”, reż. Maria Kwiecień – Oratorium; czas trwania: 75 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim z angielskim napisami

 

andcompany&Co: BLACK BISMARCK, Urauffuehrung am 27.09.2013 im HAU 2, Hebbel am Ufer Berlin, Von und mit: Dela Dabulamanzi, Simone Dede Ayivi, Alexander Karschnia, Nicola Nord, Gorges Ocloo, Joachim Robbrecht, Sascha Sulimma. Dramaturgie: Alexander Karschnia Buehne: Jan Brokof&Co. Licht:ÊGregor Knueppel&Co. Video: Kathrin Krottenthaler Regieassistenz:ÊMascha Euchner-Martinez Buehnenbildassistenz: Julia Harttung Technische Leitung: Marc Zeuske Company Management: Katja Sonnemann auf dem Bild v.l.: Joachim Robbrecht, Gorges Ocloo, Dela Dabulamanzi Eine Produktion von andcompany&Co. in Koproduktion mit HAU Hebbel am Ufer (Berlin), deSingel Antwerpen, FFT Duesseldorf, Ringlokschuppen Muelheim und dem Theater im Pumpenhaus Muenster. Gefoerdert aus Mitteln des Hauptstadtkulturfonds, durch den Regierenden Buergermeister von Berlin Ð Senatskanzlei Ð Kulturelle Angelegenheiten und die Kunststiftung NRW. © MuTphoto/ Barbara Braun
© MuTphoto/ Barbara Braun

13 października (wtorek)

14.00 Robert Kuśmirowski „Momento Mori” – Six Verbs Movement – ul. Rybna 12; czas trwania: 120 min; wstęp wolny

17.00 neTTheatre „The Hideout / Kryjówka” – Sala Czarna; czas trwania: 100 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim częściowo tłumaczony na angielski

17.30 Kino Konfrontacji – „Walc z Baszirem”, reż. A. Forman – Sala Kinowa; czas trwania: 90 min; bilety: 5/8 pln

19.00 andcompany & Co. „Black Bismarck” – Sala Widowiskowa; czas trwania: 90 min; bilety: 30/40 pln; spektakl w j. niemieckim i angielskim z polskimi napisami

20.00 neTTheatre „The Hideout / Kryjówka” – Sala Czarna; czas trwania: 100 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim częściowo tłumaczony na angielski

21.00 Penny Arcade „B!D!F!W!” – Piwnice CK, wejście na salę i „pre-show” od 20.30 – czas trwania: 120 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim częściowo tłumaczony na j. polski

8.-Penny-head-down-with-dancers-504x336

14 października (środa)

15.00 Kino Konfrontacji – „Flaming Creatures”, reż. J. Smith – Sala Kinowa; czas trwania: 43 min; wstęp wolny

16.00 Kino Konfrontacji – „Jack Smith and Destruction of the Atlantis”, reż. M. Jordan – Sala Kinowa; czas trwania: 94 min, wstęp wolny

18.00 Kino Konfrontacji – „Roy Cohn / Jack Smith”, reż. J. Godmilow – Sala Kinowa; czas trwania: 90 min, wstęp wolny

19.30 Xavier le Roy „Untitled” – Sala Widowiskowa; czas trwania: 70 min; bilety: 30/40 pln; spektakl w j. angielskim i résumé w j. polskim

21.00 Penny Arcade „B!D!F!W!” – Piwnice CK, wejście na salę i „pre-show” od 20.30 – czas trwania: 120 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim częściowo tłumaczony na j. polski

15 października (czwartek)

16.00 „Konformizm / bunt / zmiana” – wykład w ramach cyklu Scena Lublin – Sala Kinowa; wstęp wolny

17.30 Kino Konfrontacji – „A Litany For Survival. The Life and Work of Audre Lorde”, reż. A Griffin & M. Parkerson – Sala Kinowa; czas trwania: 60 min; wstęp wolny

18.30 Komuna//Warszawa, Wojtek Ziemilski „Pigmalion” – Sala Widowiskowa; czas trwania: 45 min; bilety: 10/20 pln; spektakl w j. polskim bez tłumaczenia

19.30 Split Britches „RUFF” – Sala Czarna; czas trwania: 70 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim z polskimi napisami

21.00 Holly Hughes „Clit Notes” – Piwnice CK; czas trwania: 70 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim z polskimi napisami

PeggyShaw-Photgraphy-by-Michael-Conti-504x33616 października (piątek)

15.00 Kino Konfrontacji – „Czekając na księżyc”, reż. J. Godmilow – Sala Kinowa; czas trwania: 88 min; wstęp wolny

16.30 Kino Konfrontacji – „Welcome to This House”, reż. B. Hammer – Sala Kinowa; czas trwania: 79 min; wstęp wolny

18.00 „Money Talks with Citizen Reno” z gościnnym udziałem prof. Jerzego Hausnera – piwnice CK; czas trwania: 90 min; bezpłatne wejściówki do odebrania w Kasie Centrum Kultury; spektakl w j. angielskim z tłumaczeniem symultanicznym/na żywo na j. polski

19.00 Teatr Stary w Lublinie „Wieczorem” – Teatr Stary w Lublinie; czas trwania: 70 min; bilety w kasach Teatru Starego

19.30 Split Britches „RUFF” – Sala Czarna; czas trwania: 70 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim z polskimi napisami

21.00 Teatr Kana „Projekt: Matka” – Sala Widowiskowa; czas trwania: 70 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. polskim z angielskimi napisami

17 października (sobota)

14.00 Akademia Ruchu. Autobiografia Wojciecha Krukowskiego– Spotkanie wokół książki Wojciecha Krukowskiego – Sala Kinowa; wstęp wolny

16.00 Gala nagrody im. prof. Zbigniewa Hołdy – Sala Widowiskowa CK; zaproszenia

17.30 Kino Konfrontacji – „W sprawie Susan Sontag”, reż. N. Kates – Sala Kinowa; czas trwania: 101 min; wstęp wolny

18.00 Teatr Ósmego Dnia „Dwie niepodobne historie” – Sala Czarna; czas trwania: 50 min; bilety: 10/20 pln; spektakl w j. polskim z angielskimi napisami

20.00 Teatr Ósmego Dnia „Dwie niepodobne historie” – Sala Czarna; czas trwania: 50 min;  bilety: 10/20 pln; spektakl w j. polskim z angielskimi napisami

21.00 Split Britches „What Tammy Needs To Know About Getting Old And Having Sex” – Piwnice CK; czas trwania: 90 min; bilety: 20/30 pln; spektakl w j. angielskim częściowo tłumaczony na j. polski

23.00 Brzeski Teatr Dramatu „Dziady. Twierdza Brześć” – Sala Widowiskowa Galerii Labirynt – czas trwania: 120 min; bilety: 10/20 pln; spektakl w języku białoruskim

BP_maarten_vanden_abeele_17-male-504x308

18 października (niedziela)

16.00 Kino Konfrontacji – „I WANT (NO) REALITY”, reż. A. Brzezińska – Sala Kinowa; czas trwania: 53 min; bilety: 5/8 pln

16.00 Teatr Stary w Lublinie „Skarb” – Teatr Stary w Lublinie;  czas trwania: 50 min; bilety: 30 PLN (bilety sprzedawane są dla dzieci – opiekunowie wchodzą bezpłatnie. Uwaga! razem z dzieckiem na scenie gdzie odbywają się przedstawienia może przebywać tylko jeden opiekun drugi opiekun chcący uczestniczyć w przedstawieniu zajmuje miejsce na widowni). Bilety na spektakl można kupić tylko w kasie teatru.

17.30 Teatr Stary w Lublinie „Skarb” – Teatr Stary w Lublinie;  czas trwania: 50 min; bilety: 30 PLN (bilety sprzedawane są dla dzieci – opiekunowie wchodzą bezpłatnie. Uwaga! razem z dzieckiem na scenie gdzie odbywają się przedstawienia może przebywać tylko jeden opiekun drugi opiekun chcący uczestniczyć w przedstawieniu zajmuje miejsce na widowni). Bilety na spektakl można kupić tylko w kasie teatru.

18.00 Jan Lauwers & Needcompany „The Blind Poet” – ACK UMCS Chatka Żaka; czas trwania: 160 min (z przerwą); bilety: 30/40 pln; spektakl w j. angielskim, francuskim, holenderskim, norweskim, arabskim, tłumaczony na j. polski i angielski

22.00 Sonic Phenomena na Konfrontacjach prezentuje: Tim Hecker – Sala Widowiskowa CK; bilety: 20/30 pln

a-question-of-decency-504x330

WYSTAWY

A Question of Decency / Kwestia Przyzwoitości” – nowojorska scena queer – Sala Mała. Wystawa otwarta w dniach 9-18.10 u w godzinach 15:00 – 21:00.
Magdalena i Ludomir Franczak – „Oddychająca góra”–  instalacja w przestrzeni miejskiej, Lubartowska 31, czynna codziennie w dniach 10-18 października w godzinach 15:00 – 18:00

 

Szwaczki, reż. Piotr Sieklucki

Przez stulecia poniżane, gnębione, bez jakichkolwiek praw; przemoc wobec nich była na porządku dziennym w wielu europejskich krajach, jak i poza granicami Starego Kontynentu; gwałcone i poddawane niesprawiedliwym osądom; palone na stosie za innowierstwo; z ich zdaniem nigdy w pełni nie liczył się męski świat; traktowane jak przedmioty, choć bywają matkami i żonami.

unnamed
„Szwaczki” Pawła Sali to opowieść o losie kobiet, które od dziesięcioleci wychodzą z ukrycia, a wciąż nie biorą aktywnego udziału w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego.
Kobiety, które w państwie ISIS i wielu kulturach wschodnich są tylko przedmiotem noszenia płodów; kobiety, którym trudno znaleźć prawdziwą pomoc po traumach przemocy domowej; kobiety, które się lekceważy, bo należą do „słabej płci” – oto żywy obraz metaforycznych szwaczek. Szwaczek pracujących w pocie czoła w męskiej szwalni życia. Szyją świat opanowany przez męski mizoginizm.

Pewnego dnia jednoczą się i rosną w siłę, której ostrze kierują w męskie przyrodzenie. Sześć szwaczek, cudotwórczyni Maria Miracle sprzedająca szczęście niczym akwizytorka oraz Krojczy, bez którego nie byłoby ich świata, a który staje się obiektem kobiecego gwałtu w imię odwetu – to bohaterowie opowieści o współczesnej przemocy wobec kobiet.

Autor: Paweł Sala
Reżyseria: Piotr Sieklucki
Asystentka reżysera: Natalia Onuch
Muzyka: Paweł Harańczyk
Ruch sceniczny: Sylwester Biraga
Konsultacja scenograficzna: Łukasz Błażejewski
Obsada: Malwina Natalia Buss, Katarzyna Chorzępa, Natalia Onuch, Magda Maścianica, Paulina Dudzińska, Magdalena Maria Kultys, Natalia Matuszek
Koprodukcja: Teatr Nowy w Krakowie i Teatr Druga Strefa w Warszawie

Bilety: 30/20 zł
Rezerwacje: 690-886-943 lub [email protected]
Bilety online: www.teatrdrugastrefa.info

Maciej Kurpiewski, Teatr Druga Strefa

***

logo batory

 

Rozwój wolontariatu w fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG

XX Konfrontacje Teatralne – Klauzula przyzwoitości

20-konfro-newsletter

W 1990 roku National Endowment for the Arts (NEA) – amerykańska agencja rządowa założona w roku 1965 w celu wspierania sztuki i kultury – odmówiła czwórce artystów wypłacenia przyznanych wcześniej grantów pod pretekstem, że ich projekty propagują nieprzyzwoite treści. Podstawą tej decyzji była przyjęta przez Kongres „klauzula przyzwoitości” zobowiązująca NEA do brania pod uwagę nie tylko względy artystyczne, lecz także obyczajowe. Za „nieprzyzwoite” w tym wypadku uznano to, co feministyczne i queerowe. Holly Hughes, Karen Finley, John Fleck i Tim Miller nie otrzymali dofinansowania na projekty, które wcześniej zostały pozytywnie ocenione przez ekspertów NEA. Artyści odwołali się od tej decyzji i wygrali proces w sądzie okręgowym, ale Sąd Najwyższy utrzymał klauzulę przyzwoitości w mocy. Sytuacja z 1990 roku miała dalekie konsekwencje dla amerykańskiej sztuki: od tego czasu, pod naciskiem Kongresu, NEA zrezygnowała z przyznawania dotacji indywidualnym twórcom.

 

Holly-Hughes

Holly Hughes, jedna z bohaterek sprawy “Czwórki z NEA”, będzie w Lublinie gościem Konfrontacji. Nowojorska performerka, profesor Uniwersytetu w Michigan, ikona amerykańskiego ruchu feministycznego i queerowego, pokaże performans “Clit Notes”, który powstał w odpowiedzi na wydarzenia wokół NEA.

Holly Hughes wspólnie z Lois Weaver i Peggy Shaw zakładała w latach 80. legendarną Women’s One World (WOW) Café, kooperatywę artystek w nowojorskiej East Village, stała się jednym z centrów sztuki awangardowej – to w WOW Café debiutowały najważniejsze twórczynie teatru eksperymentalnego, kobiecego undergroundu i queerowego performansu.

What Tammy Need To Know... (3)

 

 

 

Lois Weaver i Peggy Shaw z kolei tworzą wybitny kolektyw Split Britches – legendarną, najbardziej znaną na świecie lesbijską grupę teatralną, która zasłynęła m.in. “Belle Reprieve”: spektaklem opartym na “Tramwaju zwanym pożądaniem” Tennessee Williamsa, przepisanym na relacje między kobietami. W Lublinie pokażą dwa solowe spektakle.

Dołączy do nich Penny Arcade, jedna z gwiazd Andy’ego Warhola, znakomita performerka i aktywistka, która do prezentowanego w Lublinie spektaklu zaangażuje lubelskich wykonawców.

 
1. BDFW Penny flag

Po raz pierwszy pokażemy w Polsce nie znaną tutaj nowojorską awangardę teatru i performansu. Emancypacyjna walka podjęta przez Holly Hughes, Split Britches czy Penny Arcade na zawsze zmieniła kształt współczesnej sztuki, a także stworzyła warunki i możliwości dla takich twórców, jak doskonale przyjęta w zeszłym roku Martha Graham Cracker. Podejmiemy rozmowę z najważniejszymi postaciami queerowego i feministycznego performansu amerykańskiego nt obecnej społecznej, politycznej, ale również ekonomicznej sytuacji sztuki. Dotkniemy awangardy, by zrozumieć współczesność.

 

 

Bo przecież cenzura nie zniknęła wraz z 1989 rokiem – to mit. Znamy ją dzisiaj bardzo dobrze. Klauzula przyzwoitości działa wszędzie, zmienia się tylko poczucie tego, co jest przyzwoite a co nie jest. Nasze ciała, pragnienia, pomysły, wiek, płeć kulturowa, rasa i wolność są nieustannie poddawane presji kościołów, instytucji albo polityków.

Toczące się obecnie w Polsce wojny kulturowe wokół polityki, praw kobiet, problematyki gender, nierówności ekonomicznych, społecznej solidarności, religii, wojny i płci są najlepszym tego dowodem. Prezentacja nowojorskiej awangardy jest także bezpośrednim nawiązaniem do tożsamości Konfrontacji – festiwalu wywodzącego się z teatru alternatywnego, awangardowego, politycznego.

Kuratorka projektu: dr Joanna Krakowska, absolwentka filologii angielskiej Uniwersytetu Warszawskiego, adiunkt w Instytucie Sztuki PAN, zastępczyni redaktora naczelnego miesięcznika „Dialog”, historyk teatru współczesnego, eseistka, felietonistka, tłumaczka, redaktorka. Jest współautorką zbioru esejów Soc i sex. Diagnozy teatralne i nieteatralne (2009), nagrodzonego w konkursie Fundacji Kultury, oraz redaktorką książek Teatr drugiego obiegu (2000), Aktor teoretyczny (2002), Teatr. Rekonstrukcje (2004). Autorka nominowanej do Nagrody Literackiej Nike książki Mikołajska. Teatr i PRL (2011), stypendystka Fulbrighta w Nowym Jorku w roku akademickim 2013-2014.
20-konfro-newsletter

XX Konfrontacje Teatralne – wydarzenia

20. Konfrontacje | 9-18 października 2015

20-konfro-newsletter

Program 20. edycji festiwalu zbudowany jest wokół trzech nurtów tematycznych, które przeplatają się ze sobą w rozmaity, nieraz zaskakujący sposób:

1. Polityczność sztuki. Także tej cenzurowanej. Pokażemy twórców wyraziście politycznych, krytycznych, zmuszających do myślenia i otwierających nowe konteksty, a jednocześnie odsłonimy społeczny i ekonomiczny kontekst ich pracy.

2. Sztuki performatywne. Ponownie zaprosimy lubelską publiczność na spektakle, które w fascynujący, zaskakujący sposób poszerzają formułę teatru, proponują nowy sposób myślenia o języku teatralnym, kwestionując tym samym model dramatycznego teatru repertuarowego jako jedynego możliwego.

3. Niezależność. Konfrontacje powstały 20 lat temu jako festiwal teatru niezależnego, awangardowego, poszukującego. Czym jest dzisiaj niezależność? Niezależność od kogo, czego? Wobec czego chcemy tworzyć dziś alternatywę?

Wydarzenia festiwalu:

POSTER_The-Blind-Poet-WEB

 

 

 

 

Needcompany
Polska premiera gwiazd światowego teatru: “Blind Poet”, pokazanego po raz pierwszy w tym roku w maju w Kaaitheater w Brukseli. Jedna z najważniejszych grup teatralnych na świecie, zespół ikoniczny dla myślenia o współczesnych sztukach performatywnych, w Lublinie wystąpi po raz pierwszy.

 

800x600

 
Xavier Le Roy
Jeden z najwybitniejszych współczesnych choreografów na świecie, którego widzowie lubelscy doskonale pamiętają z entuzjastycznie przyjętego spektaklu “Low Pieces”, powróci na Konfrontacje ze swoim najnowszym spektaklem: “Untitled”.

andcompany&Co: BLACK BISMARCK, Urauffuehrung am 27.09.2013 im HAU 2, Hebbel am Ufer Berlin, Von und mit: Dela Dabulamanzi, Simone Dede Ayivi, Alexander Karschnia, Nicola Nord, Gorges Ocloo, Joachim Robbrecht, Sascha Sulimma. Dramaturgie: Alexander Karschnia Buehne: Jan Brokof&Co. Licht:ÊGregor Knueppel&Co. Video: Kathrin Krottenthaler Regieassistenz:ÊMascha Euchner-Martinez Buehnenbildassistenz: Julia Harttung Technische Leitung: Marc Zeuske Company Management: Katja Sonnemann auf dem Bild v.l.: Nicola Nord, Sascha Sulimma, Gorges Ocloo, Joachim Robbrecht Eine Produktion von andcompany&Co. in Koproduktion mit HAU Hebbel am Ufer (Berlin), deSingel Antwerpen, FFT Duesseldorf, Ringlokschuppen Muelheim und dem Theater im Pumpenhaus Muenster. Gefoerdert aus Mitteln des Hauptstadtkulturfonds, durch den Regierenden Buergermeister von Berlin Ð Senatskanzlei Ð Kulturelle Angelegenheiten und die Kunststiftung NRW. © MuTphoto/ Barbara Braun
© MuTphoto/ Barbara Braun

Andcompany
Jedna z najważniejszych niezależnych grup teatralnych w Niemczech zaprezentuje wielokrotnie nagradzany, znakomity spektakl “Black Bismarck”, kwestionujący silną pozycję Otto von Bismarcka jako autorytetu we współczesnych Niemczech, oraz wykład performatywny “Sounds Like War”.

 

BIEL6920
Wojtek Blecharz
Muzycznym wydarzeniem festiwalu będzie otwarcie lubelskiej edycji projektu “Transcryptum” Wojtka Blecharza, której pierwsza wersja miała premierę w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie. Blecharz, jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów, przygotuje w piwnicach Centrum Kultury performatywną instalację muzyczną.

Wojtek Ziemilski
Jego najnowszy spektakl, “Pigmalion”, przygotowany został w koprodukcji Komuny Warszawa oraz Centrum Kultury Zamek w Poznaniu. Przedstawienie to już zostało uznane za jedno z najbardziej intrygujących wydarzeń ostatniego sezonu w polskim teatrze młodego pokolenia.

Teatr Provisorium
Janusz Opryński, inicjator i jeden z założycieli festiwalu oraz jego dyrektor, pracuje nad najnowszym spektaklem “Punkt zero”, opartym m.in. o “Łaskawe” Jonathana Littela oraz “Życie i los” Wassilija Grossmana. Widzowie Konfrontacji zostaną zaproszeni do udziału w próbie czytanej spektaklu.

Maria Kwiecień
Tegoroczna premiera Konfrontacji. Znakomita reżyserka młodego pokolenia, Maria Kwiecień, zrealizuje pierwszą inscenizację jednego z najlepszych tekstów Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk. „Burmistrz”, powstały podczas warsztatów „Żydzi lubelscy”, organizowanych przez Laboratorium Dramatu i Konfrontacje w 2007 roku, nie był jeszcze nigdy realizowany na scenie.

Paweł Passini
W doskonale przyjętej zarówno przez krytyków, jak i publiczność “Kryjówce” Paweł Passini znalazł nieoczywisty sposób, by opowiedzieć o doświadczeniu Zagłady. Fizyczne, niemal cielesne doświadczenie procesu ukrywania się otwiera nowe perspektywy rozmowy o Holocauście w polskim teatrze.

Teatr Ósmego Dnia
Jeden z najważniejszych polskich teatrów alternatywnych pojawi się w Lublinie wraz z dwoma projektami, które powstały podczas zeszłorocznego Festiwalu Okupacyjnego „Ósemek”.
Jednym z nich jest spektakl Ewy Wójciak i Adama Suwarta „Dwie niepodobne historie”, zainspirowany biografiami mecenasa Juliusza Wójciaka i Jana Suwarta – uczestnika Poznańskiego Czerwca 1956 i będący próbą opowiedzenia przy pomocy teatralnego dokumentu o nieoczywistych drogach naszej tożsamości społecznej.

Aleksandra Jakubczak / Krzysztof Szekalski
Spektakl „Maestro” to drugie wydarzenie, które zostało zapoczątkowane w Poznaniu podczas Festiwalu Okupacyjnego „Ósemek” w październiku 2014 roku. Koprodukcja Festiwalu Konfrontacje, Sopot Non-Fiction i Teatru Ósmego Dnia to przewrotna opowieść o jednej z najgłośniejszych poznańskich afer społeczno-kulturalnych ostatnich lat.

20-konfro-newsletter

Scena dla twardziela – rekrutacja do 15 kwietnia

Organizatorzy Sceny dla twardziela zapraszają do wzięcia udziału w projekcie o kulturowych wzorcach męskości i ich wpływie na dyskryminację i przemoc ze względu na płeć wykorzystujący metodę Teatru Forum.

Szczególnie zapraszają mężczyzn zainteresowanych tematem kulturowych wzorców męskości, chcących podejmować temat przeciwdziałania dyskryminacji i przemocy wobec kobiet, osoby z Warszawy lub okolic.

Uczestnicy nie  muszą mieć doświadczenia aktorskiego, najważniejsze, że  chcąprzeciwdziałać dyskryminacji i przemocy wobec kobiet. Więcej informacji o projekcie, metodzie, zasadach udziału i harmonogramie można znaleźć na stronie:

http://scenadlatwardziela.blogspot.com/p/zapraszamy.html

 

Uczestnicy i uczestniczki projektu:

  • będą mieli/miały możliwość włączenia się w działania angażujące mężczyzn
  • i kobiety na rzecz przeciwdziałania przemocy,
  • zdobędą doświadczenie sceniczne i edukacyjne,
  • wezmą udział w procesie tworzenia spektaklu Teatru Forum,
  • poznają metody „dramowej” improwizacji,
  • otrzymają możliwość pracy z ekspertami/tkami w dziedzinach: dramy, Teatru Forum, działań antydyskryminacyjnych, przeciwdziałania przemocy, reprezentujących doświadczone organizacje.

 

Rekrutacja trwa do 15 kwietnia. Formularz zgłoszeniowy dostępny jest tu: https://docs.google.com/forms/d/1DJpyhxgNz3v7SF76052m4WuxJpdTrBuW4EwL6YUwoxg/viewform

 

Projekt realizowany jest przez Fundację „Phan Bde” w partnerskiej współpracy z fundacją Autonomia oraz grupą Głosy Przeciw Przemocy.

 

Matronat/patronat nad projektem objęły:

Pełnomocniczka Rządu do spraw Równego Traktowania- prof. Małgorzata Fuszara

Amnesty International Polska,

Fundacja Feminoteka,

Stowarzyszenie Inicjatyw Kobiecych,

Stowarzyszenie Kobiet Konsola,

Stowarzyszenie Praktyków Dramy STOP-KLATKA,

Krytyka Polityczna,

Inicjatywa Mężczyźni Przeciw Przemocy.

 

Projekt jest realizowany w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego

z Funduszy EOG.

POZNAŃ | 11.04 | „Jak tworzyć swoim życiem dzieło sztuki?” Spotkanie z Aliną Obidniak

 teatr nowy poznan„Jak tworzyć swoim życiem dzieło sztuki?”

Spotkanie z Aliną Obidniak

11.04.2015/ 16:00/ Trzecia Scena/ Teatr Nowy w Poznaniu

WSTĘP WOLNY

 

W dniu premiery „Snu Srebrnego Salomei” gościem Teatru Nowego w Poznaniu będzie Alina Obidniak – jedna z wielkich dam polskiego teatru.

alina obidniak

Aktorka i reżyserka, wieloletnia dyrektor Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu oraz Teatru im. Cypriana Norwida w Jeleniej Górze. Animatorka kultury i działaczka ekologiczna, polska laureatka nagrody „Kobieta Europy”. Inicjatorka Międzynarodowego Festiwalu Teatru Ulicznego w Jeleniej Górze. Twórczyni Laboratorium Samorozwoju. Prezes Stowarzyszenia Centrum Inicjatyw Kulturotwórczych. Autorka książki „Pola energii. Wspomnienia i rozmowy”, będącej barwnym obrazem działalności teatralnej lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych oraz zawierającej listy Jerzego Grotowskiego do Aliny Obidniak.

Spotkanie „Jak tworzyć swoim życiem dzieło sztuki?” będzie fascynującą podróżą w świat teatralnych wspomnień, okazją do spojrzenia na znane nazwiska polskiego teatru w nowej perspektywie i szansą na konfrontację z niezwykłą osobowością.

Serdecznie zapraszamy!

WARSZAWA | 7, 8.03 | Spektakl „Dziewczynko, w końcu dorośniesz…”

dziewczynko w koncu dorosnieszDorośniesz więc, Dziewczynko… z dziecka staniesz się nastolatką, a potem kobietą. Ale musisz wiedzieć, Dziewczynko, że twoja droga nie będzie wcale łatwa…

Dziewczynka mogłaby być każdym. Każdą dziewczynką urodzoną w Europie w ostatnich czasach. Ale jak wygląda dorastanie w naszym współczesnym, zachodnioeuropejskim społeczeństwie? Dziewczynka szuka swojego miejsca, zmierza się z trudnościami, przeżywa radości i smutki, zachwyt i niezrozumienie. W końcu stanie się tym, czego świat od niej oczekuje…

Ten spektakl jest śladem pewnego życia, historią Dziewczynki pośród mnóstwa innych historii.  Opowiada o codzienności, być może prostej, ale jednak naznaczonej przez te zdawałoby się nieważne wydarzenia, które przekształcają po trochu dziewczynki we współczesne kobiety.

Sobota 7 marca 2015, g.19.00 
Niedziela 8 marca, g.17.00

Teatr Scena Lubelska (ul. Lubelska 30-32) 

Spektakl bez słów, w tańcu i pantomimie

***

Mimka/tancerka, choreografka i reżyserka: Célia Chauviere
Scenariusz: Celia Chauviere
Asystentka choreografa: Flora Poux
Głos: Ariane Pawin i Roman Kossowski
Scenografia: Michelle Gaydu i Loïc Deneuvy
Kostiumy: Agnieszka Obidzińska
Reżyseria świateł: Tadeusz Perkowski
Projekt i wykonanie lalki: Katarzyna Wróbel

Produkcja: Compagnie des Corps Bruts i Fundacja Ciało Mówi Że…

Partnerzy: Mairie de Paris (Francja); Instytut francuski w Warszawie; Warszawskie Centrum Pantomimy; Café Danses Bobby-Sand (Francja); Ville de Savigny-le-temple (Francja).

Czas trwania spektaklu: 50 min.

***
Bilety: 20 PLN
rezerwacja: [email protected] tel: 792 781 582

 

***

Ten spektakl jest jak okrzyk ojca, który właśnie wyszedł z oddziału położniczego – „To dziewczynka!”. Dorośniesz więc, dziewczynko…z dziecka staniesz się nastolatką, a potem kobietą. Ale musisz wiedzieć, Dziewczynko, że twoja droga nie będzie wcale łatwa. Oczywiście, będziesz zapewne kobietą współczesną, wolną i niezależną, będą ci przyznane, a priori, te same prawa co mężczyznom. Ale czasem ogarnie cię strach. Będziesz się bać, kiedy usłyszysz, że kobieta ma być „dobrą żoną i matką rodziny”, mimo że ty, Dziewczynko, czujesz inne powołanie. Będziesz czuć lęk w nocy, idąc ciemniejszą ulicą. Będziesz może zaszokowana, a może poczujesz obrzydzenie, na widok pornografii, która jest wszechobecna, choć ukryta pod innymi nazwami i ma zrobić z ciebie to, czym nie jesteś. Kobieta=dziwka, nawet ty sama zagubisz się czasem w tym osobliwym skojarzeniu. Twoja tożsamość będzie naznaczona przez te stereotypy powtarzane w nieskończoność i zatwierdzone przez społeczeństwo, które przebiera podłość i poniżenie za dobroczynny „szacunek do kobiet”.

Będziesz miała wrażenie, że twoje ciało nie do końca należy do ciebie, że ustalono bez twojego udziału i narzucono ci gotowe pojęcia Piękna, Elegancji i tego, co Stosowne. Czasem poczujesz się winna z tego powodu, że jesteś albo też nie jesteś.

Ty, która myślałaś, że wszystko jest już wywalczone, będziesz jednak mogła bronić swojej integralności, wolności i swoich wyborów. Ten spektakl jest na twoją cześć, Dziewczynko. Cześć twoją i wszystkich innych, którzy żyją w naszej epoce i muszą zmierzać się z przerażającą mizoginią.

Poprzez moje ciało,moje ciało mime i tancerza, moje ciało kobiety i moją wrażliwość – europejską, ludzką, chciałabym opowiedzieć ponad słowami o pewnej ścieżce, o pewnych przeżyciach, wspólnych dla wielu spośród nas: dzieci, córek, kobiet. Chciałabym po prostu, w poetyckiej formie, wyrazić taką myśl: byłoby wspaniale, gdyby przestano wtrącać się do naszych tyłków i do naszej seksualności. Chciałabym wykrzyczeć, że mamy gdzieś te wszystkie blond Barbie i domagać się prawa istnienia dla innych tożsamości. Chciałabym zwyczajnie prosić o prawo do marzeń – dla wszystkich.

Célia Chauviere

Recenzja spektaklu „Co modna pani wiedzieć powinna” w Klubie Komediowym

Monodrama „Co modna pani wiedzieć powinna” dotyka kwestii tego jak i czy w ogóle współczesna kobieta jest osadzona w swoim ciele.
Przez jakie filtry i wzorce siebie odbiera, kreuje/jest kreowana i czy przypadkiem nie jest tak, że odgradza się od siebie samej toną maseczek, kremów, pianek, masek wyszczuplających, wygładzających, odmładzających? Czy nie odcina się od swoich myśli i od swojej intuicji zalewem płytkich informacji i porad z kolorowych czasopism?

1964739_10205220689212355_183447866_nCzy współczesna kobieta JEST? Czy już tylko WYGLĄDA?

I gdzie w tym wszystkim miejsce na wymarzone życie rodem z amerykańskiego filmu, za którym tęskni bohaterka spektaklu? Bo jak żyć kiedy cała energia kumuluje się we frustracji, że ciągle coś jest nie takie: za grube, za chude, za krzywe, za proste?
Postać świetnie wykreowana na scenie przez Kasię Kołeczek wpada w nieprzerwany ciąg rytuałów, które mają dać upragnione szczęście, a doprowadzają do stanu kiedy ciało kobiety – to wybalsamowane, pachnące, wymuskane i wystrojone ciało – staje się przeszkodą do osiągnięcia stanu zadowolenia z życia. Ten monodramat to bardzo smacznie podana duża dawka dobrego humoru, który tak jak droga maseczka przykrywa zmarszczki powstałe w wyniku refleksji nad tym co naprawdę ważne. Ten spektakl to obraz szalonego poszukiwania tożsamości kobiety współczesnej, która ostatecznie zostaje pogrzebana pod stertą ładnie zapakowanych oczekiwań.

Klub Komediowy
Nowowiejska 1/Warszawa
występuje: Katarzyna Kołeczek
reżyseria: Agata Puszcz
tekst: Joanna Pawluśkiewicz
scenografia: Paulina Czernek
muzyka: Marcin Macuk
https://www.facebook.com/events/750023635066576/

Recenzję napisała wolontariuszka Feminoteki  Magda Wielgołaska.

Autorem zdjęcia jest Adam Bondarowicz.

Utopia według TERAZ POLIŻ czyli kampania na Polakpotrafi.pl oraz premiera spektaklu w Helsinkach

Whenever there are people to dance until than we're gonna

Transbałtycka utopia

Premiera spektaklu Grupy Artystycznej TERAZ POLIŻ

oraz fińskiej grupy Blaue Frau w Helsinkach

22 listopada 2014 r. w Helsinkach odbędzie się premiera spektaklu zatytułowanego „WHENEVER THERE ARE PEOPLE TO DANCE, UNTIL THAN WE’RE GONNA”. Spektakl jest efektem półtorarocznej współpracy Grupy Artystycznej TERAZ POLIŻ oraz szwedzkojęzycznego zespołu BLAUE FRAU z Finlandii. Trwa kampania crowdfundingowa, mająca na celu zebranie środków na polską premierę w lutym 2015 r.

 

Futurystyczna wizja świata, w którym feminizm nie jest już potrzebny

Spektakl jest międzynarodową, wielojęzyczną wizją idealnego świata, w którym wszystkie problemy zostały już rozwiązane, nie ma nierówności, przemocy i lęku, a marzenia są po prostu planami na przyszłość.

Przyzwyczailiśmy się myśleć, że społeczeństwo, drużynę, grupę trzeba „urządzać” budując hierarchiczne struktury władzy – mówi reżyserka Ula Kijak, która zamiast reżyserować spektakl gra w nim. Przyzwyczailiśmy się myśleć, że role aktorów, reżysera czy widza są w teatrze zdefiniowane i że jest to najlepsza możliwa struktura. Przyzwyczailiśmy się myśleć, że bez struktury praca i decyzje są niemożliwe, że prędzej czy później zapanuje chaos.

 

Tytuł, który nie powinien istnieć

Tytuł „WHENEVER THERE ARE PEOPLE TO DANCE, UNTIL THAN WE’RE GONNA” jest nieprzetłumaczalny ani na język polski, ani na szwedzki, ze względu na to, że w języku angielskim jest również niezrozumiały. Porównywalną frazą w języku polskim mogłoby być: „Kiedykolwiek by są ludzie do tańca, aż do bardziej zamieżamy”.

Taki tytuł nie powinien istnieć, podobnie jak utopia. A jednak obie grupy wspólnie starają się ją odnaleźć, nazwać, dążyć do niej – i te wysiłki są ważniejsze niż błędy popełniane po drodze. W idealnym świecie można popełniać błędy.

Z mieszaniny języków, tradycji, różnic kulturowych, osobowości powstaje wspólna gra, wspólne jej zasady, tropy, symbole i metafory, niczym nieskrępowana wyobraźnia balansująca na granicy teatru dramatycznego, tańca, śpiewu, improwizacji i pradawnej opowieści. Aktorki podejmują zbiorową, mityczną, humorystyczną narrację, a tam, gdzie słowa nie wystarczają – sięgają po plastykę, ruch i muzykę.

 

Polska premiera, która może się nie wydarzyć

Praca nad spektaklem rozpoczęła się w 2013 roku. Jej efekty będzie można obejrzeć w listopadzie w Helsinkach, gdzie premiera (22 listopada) i 6 następujących po niej wystawień spektaklu sfinansowane zostały przez fińską część zespołu. Aby można było obejrzeć spektakl również w Polsce potrzebne są fundusze na pokrycie kosztów produkcji premiery. Dlatego Grupa Artystyczna TERAZ POLIŻ zorganizowała kampanię crowdfundingową, która właśnie uruchomiona została na portalu polakpotrafi.pl. Kampanię wspierają m.in. Tomasz Zimoch, Pablopavo, Ifi Ude, Maciej Wojtyszko, prof. Monika Płatek, fińska feministka Tiina Rosenberg, Wojtek Faruga, Marysia i Marcin Rumińscy (zespół Shannon), Wojciech Kalarus.

Na tych, którzy zdecydują się wesprzeć projekt czekają nagrody, m.in. bilety na polską premierę spektaklu, T-shirt TERAZ POLIŻ z limitowanej edycji, plakaty z imienną dedykacją, podziękowaniami i podpisami artystek czy wielojęzyczne (po polsku, szwedzku i  angielsku) podziękowanie ze sceny po premierze spektaklu oraz dostęp do katalogu zawierającego materiały robocze, inspiracje oraz sceny, które nie zostały wykorzystane w spektaklu.

Kampania potrwa 30 dni (do 18 grudnia).

Więcej: https://polakpotrafi.pl/projekt/teraz-poliz-blaue-frau

plakat_whenever2014_txt_small

PREMIERA FIŃSKA:

22 listopada 2014 r. Scena Diany, centrum Helsinek

Premiera odbędzie się podczas organizowanej przez BLAUE FRAU 4 edycji POP UP ART HOUSE – międzynarodowego festiwalu na rzecz równości i różnorodności, umożliwiającego wytwarzanie sieci kontaktów, inspiracji i współpracy pomiędzy artystkami i artystami z całej Europy.

 

PLANOWANY TERMIN PREMIERY POLSKIEJ:

druga połowa lutego 2015, Warszawa
OBSADA:
Sonja Ahlfors, Dorota Glac, Marta Jalowska, Ula Kijak, Adrianna Kornecka, Emanuela Osowska, Joanna Wingren

SCENARIUSZ i REŻYSERIA – zespół
SCENOGRAFIA i KOSTIUMY – Gabrielle Vaara & zespół

 

W spektaklu aktorki posługiwać się będą trzema językami: polskim, szwedzkim i angielskim.

 

Produkcja spektaklu realizowana jest m.in. dzięki wsparciu Instytutu Polskiego w Sztokholmie.

 

 

Kontakt dla mediów:

Marta Wesołowska / TERAZ POLIŻ

tel. 792 471 744

[email protected]

www.terazpoliz.com.pl

 

***

 

O TERAZ POLIŻ i BLAUE FRAU

 

Zarówno TERAZ POLIŻ, jak i BLAUE FRAU powstały jako niezależne grupy, które od początku swojej działalności kładły nacisk na teatralną twórczość związaną z kobietami i kobiecością. Poruszają problemy takie jak: równouprawnienie, wykluczenia i przemoc, dyskryminacja, płeć i jej społeczne postrzeganie. Odznaczają się zaangażowaniem w poruszane tematy, jak również interesującymi poszukiwaniami formalnymi i konceptualnymi. TERAZ POLIŻ współpracowało wielokrotnie z takimi organizacjami jak: Międzynarodowa Organizacja na Rzecz Praw Człowieka Amnesty International, Fundacja ITAKA, Centrum Praw Kobiet czy Fundacja Trans-Fuzja. Dla obu grup równie istotne jest każdorazowe budowanie szerszego kontekstu dla odbiorcy, poprzez takie inicjatywy jak warsztaty, seminaria, wykłady, akcje społeczne i edukacyjne.

 

WARSZAWA: FEM Fest 1| Festiwal Feminizmów | 5-6.12 | Matronat Feminoteki!

10636052_338711429633646_4925909841189435861_nFEM Fest 1 | 5-6.12.2014 | Warszawa | Dwa Osiem | Komuna/Warszawa

Festiwal Fem Fest jest inicjatywą całkowicie oddolną, 100% DIY, radykalną i antyautorytarną. Naszym celem jest wywołanie kreatywnego fermentu, konstruktywna krytyka ruchu feministycznego, wymiana doświadczeń w ruchu i budowanie sieci wsparcia.

P R O G R A M:
5.12 Piątek |
Komuna/Warszawa | Sala mała | Lubelska 30/32 (wejście od ul. Skaryszewskiej)
18:00 Debata: Czym jest feminizm? Od radykalizmu do mainstreamu (szczegóły niebawem)
20:00 Wernisaż hipertekstualnej wystawy Gosi Gąsiorowskiej: „Co to jest feminizm?”

6.12 Sobota |
Teatr Komuna/Warszawa | Lubelska 30/32 
13:00 – 16:00 Warsztat feministyczny dla mężczyzn (sala mała)
17:00 – 20:00 Warsztat antydyskryminacyjny (sala mała)
19:00 Spektakl Weroniki Szczawińskiej: „Jeżycjada” (sala główna)
Bilety na spektakl: 15 zł ulgowy, 25 zł normalny

Klub Dwa Osiem | Zamoyskiego 26A
12:30 – 15:30 Warsztat foto-porno-queer-video
16:30 – 19:30 Warsztat z DIY zabawek erotycznych z recyklingu

Szczegółowych opisów poszczególnych wydarzeń szukajcie na naszej stronie https://femfestiwal.wordpress.com/ w zakładce „program”!

20:30 Koncerty | Wjazd 15 zł + więcej (CEGIEŁKA NA SCHRONISKO DLA KOBIET OFIAR HANDLU LUDŹMI)

HYSJ (elektro-punk, Oslo)
https://nb-no.facebook.com/hysjband
http://hysj.bandcamp.com/
https://www.youtube.com/watch?v=oLc7BVC2yqc

DVA (eksperimental-cosmic-elektro, Czechy)
http://dva2.bandcamp.com/
https://www.youtube.com/watch?v=JPJrHrH4dWc
https://www.facebook.com/hudba2?fref=ts

Wieszcze Niespokojne (psycho-romantic rap, Warszawa)
https://www.youtube.com/watch?v=WfdZJDdbpd0
https://www.facebook.com/WieszczeNiespokojne
https://soundcloud.com/wieszcze-niespokojne

Po koncercie dj-ski set Wieszczów: dubstep/uk bass

Ponad to wegańskie jedzenie, feministyczne dystrybucje, gadżety.

10750027_339385886232867_3309038085317176177_o

WASZAWA: 33 SZTUKA spektakl lesbijsko-poliamoryczny 22-23.11.2014

33 SZTUKA 22-23.11.2014Niebieska i Różowa były kiedyś parą, ich związek się rozpadł. Różowa poznała Czerwoną, wówczas w kręgu ich znajomych pojawiła się Niebieska, która stała się częstym gościem obu dziewczyn – do czasu, gdy straciły nagle dach nad głową. Wtedy Niebieska zaproponowała im wspólne mieszkanie. Po jakimś czasie miedzy Czerwoną a Niebieską nawiązał się romans, ukrywany przed Różową…

Od tego momentu widzowie/widzki zostają zaproszeni do hermetycznego świata zbudowanego na 19m2, by uczestniczyć w życiu trzech dojrzałych kobiet, tworzących zamknięty trójkąt miłosny. Jego narodziny-rozkwit-rozpad-koniec jest głównym tematem dramatu, pełnego skrajnych emocji, niedomówień, uczuć i ….

Sztuka jest szkicem teatralnym, którego tekst jest jedynie pierwszą – nie najważniejszą – warstwą utworu. Dramat został przygotowany jako partytura multimedialnego zdarzenia.

Spektakl uzupełnia go blog, który jest e-pamiętnikiem postaci sztuki. Poczytaj o losach Czerwonej, Niebieskiej i Różowej na33sztuka.blogspot.com.

BILETY/cegiełki: 30zł
REZERWACJA BILETÓW tylko mailowa: damskitandemtworczy@gmail.com
Jeśli zarezerwujecie bilet, to prosimy przyjdźcie. Każde miejsce jest cenne.

WIĘCEJ: 33sztuka.blogspot.com
MIEJSCE: Instytut Pozytywnej Seksualności, ul. Złoczowska 6 D / SASKA KĘPA / WARSZAWA

CZAS: 22 i 23 listopada o 19:00

 

Matronat Feminoteki: Kobieta nieheteronormatywna. Odcienie.

knh_baner_-listopad,,KOBIETA NIEHETERONORMATYWNA. ODCIENIE – Panel dyskusyjny: cz. I Kobiety panseksualne i biseksualne a poliamoria, cz. II Kobiety aseksualne i osoby trans a androgynia. SPEKTAKL 33SZTUKA”

Zapraszamy na trzecie, nietypowe, spotkanie z cyklu „Kobieta Nieheteronormatywna”. Wyróżnia się ono tym, że przygotowano nie tylko panel dyskusyjny, ale również spektakl. Część pierwsza ,,Kobiety panseksualne i biseksualne a poliamoria” panelu rozpocznie się o godz. 18.00. Natomiast część druga ,, Kobiety aseksualne i osoby trans a androgynia” zacznie się o godz. 20.30. Obie części odbędą się 21 listopada w warszawskiej Feminotece, ul. Mokotowska 29a (wejście od ul. Marszałkowskiej 34/50 do samego końca w podwórzu). Spektakl ,,33 SZTUKA” będzie wystawiany się 22 i 23 listopada o godz. 19.00 w siedzibie Instytutu Pozytywnej Seksualności, ul. Złoczowska 6D, na Saskiej Kępie.

„Bycie kobietą” nie zawsze oznacza to samo. Odcieni kobiecości nieheteronormatywnej jest tak wiele, że może zakręcić się w głowie. Można się też pogubić w bogactwie tożsamości i seksualności. Czy jesteśmy gotowe na tę różnorodność, która powoli staje się obecna w kulturze? Wiemy co naprawdę oznacza taka wielość możliwości ?
Słyszymy – lesbijka, kobieta panseksualna, biseksualna, aseksualna i transkobieta – co właściwie znaczą te słowa? Skoro płeć bywa określana jako aktywny proces powstający w interakcjach między ludźmi, czy ich w ogóle potrzebujemy jej stałej definicji? Co oznacza ,,być kobietą” w czasach zachwiania tradycyjnie rozumianych pojęć kobiecości i męskości?
To będzie spotkanie wielu pytań. Stawiamy je w kontekście dwóch pojęć czasem zwanych projektami przyszłości, niestety często źle rozumianych i krytykowanych – androgynii i poliamorii.

21 listopada (piątek) zapraszamy do Feminoteki na panel dyskusyjny składający się z dwóch części:

CZĘŚĆ I, godzina 18:00 – Kobiety panseksualne i biseksualne a poliamoria.
Gościnie: Katarzyna Michalczak i Katarzyna Grunt-Mejer
Poliamoria to nieskończona ilość uczuciowych możliwości, wielość i wielowarstwowość relacji miedzyludzkich, formuła odpowiadająca na potrzeby osób o złożonej tożsamości i seksualności. Czy więc wielomiłość to spełnienie marzeń dla biseksualistek, a zwłaszcza panseksualistek?

CZĘŚĆ II, godzina 20:30 – Kobiety aseksualne i osoby trans a androgynia.
Gościnie: Ewa Ulińska i Ula Werkowska
„Androgyn był człowiekiem w pełni wolnym i w pełni szczęśliwym” – pisał Platon. Czy dlatego, że wykraczał poza binarne pojmowanie płci, a może dlatego że – utożsamiony z aniołem – nie odczuwał pożądania? Czy w takim razie można zaryzykować stwierdzenie, że osoby aseksualne i transpłciowe to wcielenie mitu szczęśliwego androgyna?

22 i 23 listopada (sobota i niedziela) o godzinie 19:00 odbędzie się spektakl ,,33 SZTUKA” przygotowany przez Damski TANDEM Twórczy & SIOSTRY.
Link do spektaklu na fb: https://www.facebook.com/events/316861901839536/
Czerwona, Niebieska i Różowa były kiedyś parą, ich związek się rozpadł. Różowa poznała Czerwoną, wówczas w kręgu ich znajomych pojawiła się Niebieska, która stała się ich częstym gościem do czasu, gdy straciły nagle dach nad głową. Wtedy Niebieska zaproponowała im wspólne mieszkanie. Po jakimś czasie miedzy Czerwoną a Niebieską nawiązał się romans, ukrywany przed Różową. Od tego momentu widzowie/widzki zostają zaproszeni do hermetycznego świata zbudowanego na 19m2, by uczestniczyć w życiu trzech dojrzałych kobiet, tworzących zamknięty trójkąt miłosny. Jego narodziny rozkwit rozpad i koniec jest głównym tematem dramatu, pełnego skrajnych emocji, niedomówień, uczuć i … Sztuka jest szkicem teatralnym, którego tekst jest jedynie pierwszą – nie najważniejszą – warstwą utworu. Dramat został przygotowany jako partytura multimedialnego zdarzenia. Uzupełnia go blog, który jest pamiętnikiem postaci sztuki.

Poczytaj: 33sztuka.blogspot.com
Obejrzyj: https://vimeo.com/111164422

Prosimy o wcześniejszą rezerwację miejsc na spektakl przez napisanie na adres: [email protected].
Cena biletu/cegiełki to 30 złotych.
Spektakl odbędzie się w siedzibie Instytutu Pozytywnej Seksualności, ul. Złoczowska 6D, na Saskiej Kępie.

Link do wydarzenia na fb: https://www.facebook.com/events/1551277238417320/

W razie pojawienia się pytań prosimy o kontakt na nasz adres: [email protected].

Po więcej informacji na temat projektu Kobieta Nieheteronormatywna zapraszamy na naszą stronę: http://www.knh.vxm.pl oraz fanpage: facebook.com/kobietanieheteronormatywna.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!