TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Kreowanie pozytywnego wizerunku oskarżonego o gwałt

W ostatnich miesiącach w amerykańskich mediach pojawiły się informacje, mające świadczyć negatywnie o wiarygodności zeznań Emmy Sulkowicz – studentki Columbia University, oskarżającej swojego dawnego przyjaciela, Paula Nungessera, o gwałt.

Tekst zawiera prezentację wybranych wątków artykułu umieszczonego na stronie Jezebel.com, którego autorką jest Erin Gloria Ryan

Głos w sprawie Emmy Sulkowicz zabrała Cathy Young, publicystka znana z podważania istniejącego stanu wiedzy na temat gwałtów – Young twierdzi na przykład, że mężczyźni padają ofiarą gwałtów tak samo często jak kobiety, a seksualne wykorzystanie nietrzeźwej kobiety nie jest gwałtem, ale “seksem z dodatkiem alkoholu” [alcohol-addled sex].

W myśl jej poglądów, większość zgłoszeń dotyczących gwałtów jest fałszywa. Bazując na tej teorii powstał również jej artykuł, w którym poświęciła całą swoją uwagę Nungesserowi i jego rodzinie – nie dopuszczając do głosu ani Emmy Sulkowicz, ani pozostałych osób, które miały doświadczyć seksualnej przemocy z jego strony. Przyjmując stronę chłopaka oskarżonego o gwałt, doszła do wniosku, iż jest on “jedyną prawdziwą ofiarą” opisywanej przez nią sytuacji.

mattress-performance-emma-sulkowiczEmma Sulkowicz znała Nungessera jeszcze przed rozpoczęciem studiów. Okazjonalnie uprawiali ze sobą seks. Podczas jednego ze spotkań doszło do przekroczenia granicy – Sulkowicz została zgwałcona, po tym jak odmówiła kolejnego zbliżenia. Ze względu na przeżyty szok i bliskie relacje ze sprawcą, nie zdecydowała się początkowo zgłaszać gwałtu. Zmieniła zdanie po tym, jak dowiedziała się o dwóch innych kobietach zgwałconych przez Nungessera. Wniosła sprawę do uczelnianej komisji dyscyplinarnej. Nie było to pierwsze oskarżenie o gwałt wysuwane przeciwko Nungesserowi. Poprzednio został uznany winnym w postepowaniu apelacyjnym, jednak ofiara wycofała się z udziału w procesie. Jak tłumaczy, podjęła nową pracę i wolała zostawić tę sprawę za sobą, a gdyby wzięła wolne ze względu na udział w procesie – musiałaby wyjaśnić jego przyczyny. Nungesser został zatem zwolniony z zarzutów.

Takim samym orzeczeniem zakończyła się sprawa wniesiona przez Emmę Sulkowicz. W proteście zaczęła nosić ze sobą materac – wtedy sprawa obiegła media na całym świecie.

W reakcji Nungesser zaczął podkreślać swoje feministyczne poglądy i zapewniał, że oskarżenia trzech kobiet nie są prawdziwe. Na początku 2015 r. z pomocą przyszła mu Cathy Young, publikując w swoim artykule zapisy rozmów między Emmą Sulkowicz i Paulem Nungesserem na facebookowym czacie. Wynika z nich, że oboje rozmawiali ze sobą w przyjacielskim tonie. W sprawie innej ofiary, nazywanej “Josie”, Young prezentuje napisanego przez nią e-maila, zawierający aluzje o podtekście erotycznym. Przy opisywaniu kolejnej ofiary Young podkreśla, że przed nawiązaniem relacji między nią a Nungesserem miała już zdiagnozowaną depresję.

Opisywane przez Young sytuacje – utrzymywanie “normalnych” kontaktów z gwałcicielem, wplatanie w konwersację wątków o zabarwieniu erotycznym czy zdiagnozowana depresja nie są czynnikami, które – w myśl wiedzy o zachowaniu ofiar gwałtu – mogłyby podważać wiarygodność którejkolwiek z ofiar Nungessera. Co więcej – Young wykorzystuje wyrwane z kontekstu informacje, opublikowane przez samą Emmę Sulkowicz. Zapis korespondencji został opublikowany przez Emmę, świadomą iż nie ma ona nic do ukrycia.

 

Co wiemy o pozostałych osobach?

“Josie” miała paść ofiarą próby gwałtu ze strony Nungessera podczas imprezy. Nie znała osobiście Emmy Sulkowicz – teza o konspiracji dwóch dziewczyn, skierowanej przeciwko Nungesserowi, jest mało prawdopodobna.

Emma dowiedziała się o “Josie” dopiero w kontekście wniesionego przez nią wcześniej oskarżenia.

Kolejna osoba oskarżająca Nungessera o gwałt to Adam, opisywany jako “nienormatywny i czarny” (queer and black). Początkowo obawiał się opowiadać o swoich przeżyciach – zdecydował się jednak zgłosić sprawę w studenckiej organizacji, do której obaj należeli. Po usłyszeniu o Emmie Sulkowicz, zaczął rozważać wniesienie sprawy do władz uczelnianych. Jego postępowanie, wytoczone przeciwko Nungesserowi, jest aktualnie w toku.


Przeczytaj też inny nasz artykuł o Emmie Sulkowicz.

Źródło: http://jezebel.com/how-to-make-an-accused-rapist-look-good-1682583526

Zdjęcia: www.news.artnet.com oraz www.wewomen.com

Autor: Michał Żakowski
Student polityki społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Pracuje przy projekcie HejtStop, zaangażowany w działalność Stowarzyszenia Projekt: Polska. Wolontariusz fundacji Feminoteka.

banernorweskie_batory

Rozwój wolontariatu w Fundacji Feminoteka jest możliwy dzięki dofinansowaniu rozwoju instytucjonalnego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG.

 

Gwałciciel Emmy Sulkowicz pozywa uniwersytet…

…za brak ochrony przed nękaniem. Student oskarżony przez Emmę Sulkowicz o gwałt, pozywa Columbia University, ponieważ szkoła nie uchroniła go przed „dotkliwym i wszechobecnym nękaniem ze strony innych studentów Columbii”.

W swoim pozwie, Paul Nungesser opisuje, że na oficjalnej stronie Columbii pojawiła się (jako potwierdzona) informacja, jakoby wykorzystał seksualnie Emmę Sulkowicz, magistrantkę na kierunku sztuk wizualnych. Twierdzi, że szkoła pozwoliła Sulkowicz na wnoszenie jej materaca do klas i biblioteki oraz na noszenie go po terenie kampusu, w ramach jej pracy końcowej, a jedna z profesorek zaakceptowała „Mattress Project” jako zaliczenie przedmiotu. Obawia się, że działania Sulkowicz, która zamierza przynieść swój materac na rozdanie dyplomów, uniemożliwią jemu i jego rodzicom, którzy chcieliby przylecieć z Niemiec, wzięcie udziału w ceremonii ukończenia szkoły.

„Życie codzienne jest nieznośnie stresujące, gdy Emma i materac paradują po kampusie każdego dnia.” – skarży się Nungesser.

emma-sulkowicz-500158_w1020h450c1cx532cy248

Paul Nungesser mówi, że oskarżenie Sulkowicz doprowadziło do obelg i nękania ze strony innych studentów Columbii, a także, że wsparcie przez uniwersytet projektu „Carry That Weight” pozwoliło na wytworzenia wrogiego i poniżającego środowiska do życia i nauki.  Twierdzi również, że jego perspektywy  na zatrudnienie zostały zagrożone przez medialność projektu Sulkowicz.

 

Komentarz Emmy:

Myślę, że to niedorzeczne, że Paul chce pozwać nie tylko szkołę, ale również jedną z moich profesorek, za umożliwienie mi stworzenia dzieła sztuki. To absurdalne, że traktuje to jako „strategię zastraszania”, szczególnie biorąc pod uwagę jego nieprzerwane publiczne próby zniszczenia mojej reputacji, kiedy tak naprawdę, to tylko artystyczny wyraz osobistej traumy jaką przeżyłam w Columbii. Jeżeli artyści nie mogą stworzyć dzieła, które odbija ich wewnętrzne emocje, to jak możemy się uleczyć?

 

Opracowała: Julia Maciocha
Źródło: www.feministing.com/2015/04/24/columbia-sued-for-failing-to-protect-alleged-rapist-from-harassment/
Zdjęcia: www.news.artnet.com oraz www.wewomen.com

superfemka 1 procent