TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Kongres Kobiet 2017 POZNAŃ

To będzie 9. już Kongres Kobiet, ale tym razem w Poznaniu. Szczególnie zapraszamy na dwa wydarzenia, w których udział bierze także przedstawicielka Feminoteki.

REJESTRACJA NA KONGRES KOBIET trwa do czwartku 7 września

Centrum Alimentów i Działań Antyprzemocowych

CAiDACentrum Alimentów i działań Antyprzemocowych to Centrum dotyczące umiejętności rozwiązywania problemów kobiet i organizowania i samoorganizowania się kobiet w celu polepszenia ich bezpieczeństwa, także bezpieczeństwa ekonomicznego. W ramach Centrum przewidziane są warsztaty i dwa panele dyskusyjne.

Warsztaty w pierwszy dzień tj. sobota o godz. 18.00 . Temat: „Jedna za wszystkie, wszystkie za jedną, czyli jak się organizować, by być skuteczną” ABC NGO-sowego działania, modele koalicjowania i sieciowania – jako sposób na samoobronę i przetrwanie ruchu kobiecego, omówimy prawnicze kwestie dotyczące założenia i działania stowarzyszeń, fundacji, grup samopomocowych. Prowadząca/moderatorka warsztatów: merytoryczne przygotowanie warsztatów – porady prawne udzielane na bieżąco przez 2 prawniczki i konsultacje psychologiczne.


W niedziele tj. 10.09.17 od godz. 9.00 zapraszamy do Centrum na dwa panele:

9.00-11.00

I panel: Niealimentacja jako cywilizacyjny problem naszego kraju – interaktywne z uczestniczkami/mi.

Problematyka alimentów w związku z niedawnymi zmianami w Kodeksie karnym, platformy współpracy i dobrych praktyk prowadzone przez matki osób spoza kryterium na rzecz samodzielnych rodziców, doświadczenia dot. przemocy alimentacyjnej CPK i formy pomocy przez organizacje pozarządowe. Alimenty w aspekcie cywilnoprawnym czyli jak skutecznie stosować przepisy prawa, wsparcie psychologiczne samodzielnych rodziców których dotyka problem uporczywej nie alimentacji. Problematyka praw matek w aspekcie transgranicznym, tj. kwestia alimentów i opieki nad dzieckiem , raporty dot. genezy nie alimentacji, raport dot. postawy Polaków wobec nie płacenia alimentów Krajowego Rejestru Długów BIG S.A. oraz Krajowej Rady Komorniczej ;
Prelegentki panelu: Urszula Nowakowska –Centrum Praw Kobiet, Joanna Łukaszewicz – stowarzyszenie „Alimenty To Nie Prezenty”, Jolanta Tryszkiewicz- Nowoczesna Szczecin, Izabella Orzechowska- Psychologiczne Centrum Terapii i Edukacji Szczecin, Magdalena Milewska- psycholog, adwokat Marta Tomkiewicz z ORA Warszawa, adw. Kamila Zagórska z MS Warszawa, Monika Janus KRK, Agata Chełstowska- Instytut Spraw Publicznych . Moderatorka i opiekunka Centrum mec. Danuta Wawrowska.

11.15 – 13.00

II panel Prewencja, interwencja, omnipotencja, czyli kobiety pomagają kobietom.

Organizacje i samoorganizacje przeciwprzemocowe, czyli jak pomagać kobietom i wpływać na lokalną rzeczywistość, by zapewnić maksimum ochrony i pomocy kobietom. Omówimy i pokażemy modele pracy na rzecz osób pokrzywdzonych przemocą w zakresie interwencji (pomoc prawna, psychologiczna, wsparcie materialne, praca nad zmianą), prewencji, profilaktyki i w wpływu na polityki samorządów lokalnych w rzeczywistości roku 2017 i przy rezygnacji z wielu aktywności przez Państwo Polskie. Wszystkie te modele będą modelami realizowanymi przez organizacje pozarządowe, grupy nieformalne i samopomocowe zarówno w dużych miastach, jak i w gminach. Pokażemy rozwiązania i dobre praktyki i działania ratunkowe do wykorzystania przez wszystkich od zaraz, bazując na aktywności obywatelskiej kobiet, która wybuchła w ciągu ostatniego roku. Chcemy stworzyć pomost we współpracy kombatantek ruchu kobiecego i debiutantek na polu formalizowania pracy spo-łecznej i aktywności obywatelskiej.

Udział w panelu wezmą m.in. adw. Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska z ORA Warszawa, Joanna Piotrowska Feminoteka, przedstawicielka Biura RPO, stowarzyszenia BABA. Moderatorka i opiekunka Centrum dr Anita Kucharska Dziedzic.
Do Centrum Alimentów i Działań Antyprzemocowych będą przypisane przez czas trwania Kongresu Kobiet stoiska w Parku Kobiet jako Centrum Pomocy Prawno-Psychologicznej z prawniczkami reprezentującymi: stowarzyszenie Alimenty To Nie Prezenty, stowarzyszenie BABA, ORA w Warszawie, ORA w Po-znaniu, Okręgowa Izba Radców Prawnych w Poznaniu, Krajowa Rada Komornicza, dwie psycholożki z materiałami informacyjnymi, przedstawicielki zgłoszonych organizacji i sieci kobiecych z praktycznymi poradami, instrukcjami, dobrymi praktykami i poradami.
ZAPRASZAMY !!!!

CENTRUM GRRRL POWER! 

CGP

Start 9.00, sala 1B

Dziewczyństwo w kulturze: moc i opresja. Kobieca autoafirmacja w pułapce edukacji
Udział: Iwona Chmura-Rutkowska, Projekty Katarzyna Dworaczyk, Marta Konarzewska, Zofia Krawiec, Sylwia Szwed, Joanna Piotrowska
Prowadzenie: Agata Araszkiewicz

Pippi i Sokrates, czyli dziewczynki-filozofki albo co to jest filozofia feministyczna?
Udział: Ola Derra, Ewa Hyży, Renata Ziemińska
Prowadzenie: Joanna Bednarek

Dziewczyny za stery! O dziewczyńskiej solidarności transgranicznej – prezentacja projektu międzynarodowych rejsów dziewczyn
Udział: Vera Spatz, Cynamonowe Kozy
Prowadzenie: Magdalena Reichardt

Opiekunki Centrum: Agata Araszkiewicz, Lucyna Marzec

Gorąco zapraszamy!

SIOSTRY – film dokumentalny i dyskusja o współpracy polsko-afgańskiej

SIOSTRY – film dokumentalny i dyskusja o współpracy polsko-afgańskiej

 

Matka zawsze nam powtarzała: dziewczyny, które dałam temu światu

są silniejsze od jego problemów…  /Gaisu Yari/

 

Wawa plakat do internetu bez tekstu

 

Film “Siostry” to dokument opowiadający o niezwykłym zetknięciu kultur Wschodu i Zachodu.To film o marzeniach, wierze w zmiany i walce o prawo do wolności.

Bohaterkami dokumentu są trzy siostry: Gaisu, Zohra i Parastu. Uroda najstarszej okazała się źródłem wielkiego dramatu. Jako 13-latka straciła ojca, który nie zgodził się na wydanie córki za mąż za lokalnego watażkę. Parastu miesiącami, dzień i noc, przebrana za mężczyznę z karabinem w ręku broniła się przed porwaniem. Kiedy w końcu udało jej się uciec z rodzinnej wsi dramat się nie skończył. Teraz to jej 6-letnia siostra Gaisu została przyrzeczona synowi lokalnego watażki. Gaisu cudem uniknęła przymusowego małżeństwa i wyemigrowała do USA, skąd wróciła dopiero rok temu, aby wbrew grożącemu jej niebezpieczeństwu pomagać kobietom w uniknięciu podobnego losu. Najmłodsza z sióstr Zohra również nosi głęboko w sobie żałobę i pragnie “ uwolnić się od smutku”.

Poprzez historię sióstr odkrywamy ciemną i jasną stronę życia kobiet w Afganistanie. Tradycyjna mentalność zabrania im pracować, kształcić się, wychodzić z domu bez męża lub krewnego, korzystać z rozrywek, a nawet chodzić do lekarza. Jednakże mają one swoje strategie oporu i walczą o niezależność.

Ten film to niezwykła podróż w głąb kobiecego świata Afganek oglądana okiem Polek, działaczek ze Stowarzyszenia Aktywne Kobiety, które wyruszyły do Afganistanu, by w imię solidarności wesprzeć swoje siostry, nawiązać współpracę w ramach projektu “Młode kobiety na rzecz zmiany”, wzmocnić liderki i nakręcić ważny film.

Tak zrodziły się siostrzane więzy.

Po filmie zapraszamy na spotkanie z bohaterkami, dyskusję panelową oraz pokaz kolekcji afgańskiej ze zbiorów Muzeum Azji i Pacyfiku

W trakcie dyskusji zastanowimy się nad tym, jakie uwarunkowania wpływają na sytuację kobiet w Afganistanie i jakie są szanse na zmianę; jak wygląda życie, praca działaczy  i działaczek praw kobiet w tym kraju; jakie trudności napotykają osoby realizujące programy pomocowe; jak przezwyciężyć strach gdy działa się na rzecz emancypacji kobiet w kontekście wojny, państwa wyznaniowego i kultury patriarchatu? Opowiemy też o naszej współpracy z liderkami w Kabulu.

W spotkaniu wezmą udział bohaterki filmu wraz z reżyserką, afgańscy i polscy działacze praw kobiet, dziennikarki i trenerki równości szans, naukowczynie, w tym: 

Humayun i Shukria Sarabi / Women Empowered Afghanistan/

Zohra i Gaisu Yari / bohaterki filmu, działaczki, Women’s Creative and Artistic Organization/

Jawad Wafa, Maisam Waseem /organizacja Shuhada/

dr Ludwika Włodek / dziennikarka i naukowczyni, ekspertka ds Afganistanu/

Justyna Tafel /reżyserka filmu dokumentalnego/

Monika Sobańska / Stowarzyszenie Aktywne Kobiety, autorka projektu “Młode kobiety na rzecz zmiany”/

Małgorzata Borowska / dziennikarka, trenerka genderowa/

 

Wydarzenie na Facebooku: KLIKNIJ TUTAJ

Wejście na pokaz jest bezpłatne – w zamian prosimy o wsparcie finansowe na dokończenie produkcji pełnometrażowej wersji filmu na https://polakpotrafi.pl/projekt/siostry

Dzięki Wam film będzie wyświetlany na międzynarodowych festiwalach. Wesprzyjcie zbiórkę, wpłacając choćby kwotę standardowego biletu!

 

Czas trwania: 16.00-19.00

 

Film i spotkanie są realizowane przez Stowarzyszenie Aktywne Kobiety w ramach projektu międzynarodowego “Młode kobiety na rzecz zmiany”,  współfinansowanie Komisja Europejska, Program Erasmus+.

Turniej tenisowy LGBT – Chillli Tennis Open już w sierpniu 2017!

chilli_tenisStowarzyszenie Klub Sportowy Chillli zaprasza na siódmą już edycję pierwszego w Polsce turnieju tenisowego LGBT – Chillli Tennis Open, którego jest organizatorem:

3 sierpnia, czwartek – rejestracja,

4 sierpnia, piątek, pierwszy dzień na kortach,

5 sierpnia, sobota, drugi dzień na kortach; po rozgrywkach zapraszamy na imprezę:

CLUB HAH KATOWICE  

6 sierpnia, niedziela. ostatni, najważniejszy dzień rozgrywek. Finały.

 

Bieżące informacje znajdziecie na Facebooku oraz stronie: chillli.pl

REJESTRACJA – > GLTA 

***

Stowarzyszenie „Klub Sportowy Chillli” organizuje zawody, turnieje oraz integracyjne wyjazdy, które mają na celu rozwijanie pasji sportowych. Upowszechnianie, promocja kultury fizycznej, budowanie motywacji poprzez sport u osób dyskryminowanych ze względu na orientację seksualną – to główny cel stowarzyszenia. Czynne uprawianie sportu pomaga budować pewność siebie u osób LGBT oraz przyczynia się do lepszego odnalezienia się w świecie, gdzie często można doznać nieprzyjemności związanych z wykluczeniem i brakiem tolerancji. Swoim działaniem Chillli udowadnia, że poprzez sport i zdrową rywalizację można żyć w przyjaźni z osobami o innych orientacjach seksualnych. Sprawia, że nikt, niezależnie od wyznawanej wiary, koloru skóry czy orientacji seksualnej, nie będzie czuć się odrzucony.
Stowarzyszenie prowadzi sekcje: siatkówki, tańca towarzyskiego, tenisa, oraz zajęcia pływackie. Cyklicznie organizuje również spływy kajakowe, które cieszą się ogromną popularnością.
Chillli prowadzi też grupę wsparcia, która, w razie potrzeby, m.in. pomaga dotrzeć do terapeutów. Przeciwdziała również formie dyskryminacji, którą jest wykluczenie ze względu na status materialny – dofinansowuje udział w turniejach sportowych, składkach na wynajem sal itp. osobom, które bez tej pomocy pozbawione byłyby możliwości treningów, a co za tym idzie – wykluczone podwójnie.
Kluczowe przedsięwzięcie to organizowany przez nas już po raz siódmy Międzynarodowy turniej Chillli Tennis Open (CTO). CTO należy do cyklu turniejów rozgrywanych w ramach Międzynarodowej Organizacji Tenisa GLTA, zrzeszającej miłośników tego sportu wśród osób społeczności LGBT na całym świecie. Impreza ta co roku dostarcza ogromnych emocji tak samo na kortach, jak i na trybunach, a nam pozwala wymienić doświadczenia z zakresu organizacji i działań podobnych stowarzyszeń z całego świata. W tegorocznej edycji turnieju swój udział potwierdzili zawodnicy- amatorzy z Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Włoch, Indonezji, Irlandii, Szwajcarii i USA oraz oczywiście Polski.

Warszawa

wystawanowaZapraszamy na pierwszą wystawę Klubu Historycznego LGBTQIA FEM, na której pokażemy mniej znane materiały archiwalne z życia naszej społeczności oraz udostępnimy fragmenty wywiadów starszych aktywistek/aktywistów. Chcemy pokazać, że pomimo braku osiągnięcia najistotniejszych postulatów politycznych, nie stoimy w miejscu, a dostrzeżenie tej perspektywy historycznej wpływa na nasze przekonania o skuteczności działań, jakie są podejmowane na rzecz osób LGBT+ oraz daje nadzieję na lepszą przyszłość. Wystawa ma charakter „wycinkowy” i zawiera prezentację pierwszych zebranych przez nas zasobów archiwalnych i nagrań audio/video.

Adres:
Feminoteka, ul. Mokotowska 29A, 00-110 Warszawa
Godziny otwarcia wystawy:
piątek (02.06) 18:00-21:00
sobota (03.06) 11:00-20:00
niedziela (04.06) 10:00-12:00
Wydarzenie znajdziesz na facebooku:

III Trójmiejski Marsz Równości i Trójmiejskie Dni Równości

Zapraszamy na III Trójmiejski Marsz Równości – 27 maja 2017, godzina 15:00 oraz Trójmiejskie Dni Równości, które rozpoczynają się 20 maja.

nagłowek

W tym roku idziemy pod hasłem: „Miłość! Nie wojna”. Organizatorem jest Stowarzyszenie na Rzecz Osób LGBT Tolerado.

W tym roku idziemy pod hasłem „Miłość! Nie wojna”. Społeczeństwo polskie jest w ostatnim czasie wyjątkowo podzielone. Zapomnijmy na chwilę o politycznych sporach. Skupmy się wokół jednej wartości wspólnej nam wszystkim – miłości. Niech w tym jednym dniu nie dzieli nas wiara, poglądy, marzenia, idźmy wspólnie pod hasłem miłości. Każdy człowiek ma prawo kochać i być kochanym – bez względu na pochodzenie etniczne, rasę, religię czy orientację seksualną. Miłość! Nie wojna.

Marsz jest częścią Trójmiejskich Dni Równości trwających 20 do 28 maja. W programie żywa biblioteka, pokazy filmów, koncerty, przedstawienie teatralne, wielki piknik oraz spotkania i debaty.  Wśród gości m.in. Ewa Hołuszko, jedna z liderek Solidarności i pochodzący z Trójmiasta były dostojnik watykański ksiądz Krzysztof Charamsa.

Co więcej w tym roku Trójmiejskie Dni Równości połączone będą z konferencją Europejskiego Forum Chrześcijańskich Grup LGBT zrzeszającego wierzące osoby LGBT z całej Europy. Wśród nich również pastorzy i pastorki o orientacji homoseksualnej. Przedstawiciele Euroforum wezmą udział w sobotniej debacie przed Marszem. Następnie dwustu zagranicznych gości z całej Europy dołączy do Marszu Równości. W niedzielę planowana jest także ekumeniczna msza.

Marsz organizujemy z myślą zarówno o osobach LGBT, jak i  przedstawicielach heteroseksualnej większości, którym bliskie są idee społeczeństwa równego, w którym prawa człowieka będą w pełni respektowane. Dla osób LGBT jest to szansa, by przynajmniej raz w roku w ten sposób pokazać, że także są obywatelami tego kraju, ale mimo wszystko są pomijani przez prawo. Związki partnerskie lub małżeństwa zostały przyjęte w większości krajów europejskich, także o korzeniach katolickich – w Irlandii, Włoszech czy Hiszpanii. Nie ma powodu, aby prawo nie chroniło miłości dwojga ludzi tej samej płci także w Polsce.

Kontakt: Marta Magott 883 129 426, Nikodem Mrożek 530 809 319

Strona internetowa:, www.facebook.com/toleradostowarzyszenie

 

Program Trójmiejskich Dni Równości

20.05| sobota

13:00 | początek pod Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” | Gdańsk | Jaskółcza 1
Spacer trasą: „Ryk tęczowego lwa” – miejsca związane z kulturą LGBT z komentarzem Ryszarda Kisiela, niezwykłego gawędziarza i znawcy wszelki sekretów trójmiejskich gejów i lesbijek

16:00 – 23:00 | Galeria Guntera Grassa | Gdańsk | ul. Szeroka 34/35
Żywa Biblioteka: Niepowtarzalna okazja, by porozmawiać z osobami z grup dyskryminowanych i wykluczonych. Przyjdź i poznaj ich historie.

22.05 | poniedziałek

18:00 | Świetlica Krytyki Politycznej w Trójmieście | Gdańsk | ul. Nowe Ogrody 35, II p.
Pokaz filmu „L.Poetki”, który opowiada o poezji pisanej przez kobiety nieheteroseksualne. W czasie spotkania wspólnie z twórczyniami filmu Moniką Rak i Agnieszką Małgowską będziemy rozmawiali na temat specyfiki poezji lesbijskiej. Spotkanie poprowadzi prof. filologii polskiej Ewa Graczyk.

23.05 | wtorek

18:00 | Sopoteka | Sopot | ul. Tadeusza Kościuszki 14
Spotkanie z byłym watykańskim dostojnikiem księdzem Krzysztofem Charamsą wokół jego najnowszej książki „Kamień węgielny. Mój bunt przeciw hipokryzji Kościoła”. Spotkanie poprowadzi Marta Abramowicz, autorka bestselleru „Zakonnice odchodzą po cichu”.

24.05 | środa

18:00 | Świetlica Krytyki Politycznej w Trójmieście | Gdańsk |ul. Nowe Ogrody 35, IIp.
Pokaz filmu „Paris is burning” opowiadającego o początkach kultury Drag Queen. Po filmie zapraszamy do dyskusji o szerokim znaczeniu Drag z Bartoszem Górskim, dr Anną Kłonkowską oraz Katarzyną Dułak.

25.05 | czwartek

18:00 | Teatr BOTO| Sopot  | Bohaterów Monte Cassino 54B
Przedstawienie teatralne pod tytułem „Moje życie królicze” autorstwa i w reżyserii Miry Izaeli Morskiej. Sztuka opowiada o zwyczajnym życiu pary lesbijek, które w zabawny sposób ukazują swoje postrzeganie świata. W rolach głównych Adrianna Kucner, Daria Marzec i Dagmara Broniecka. Na wydarzenie obowiązują wcześniejsze zapisy.

26.05 | piątek 19.00 |  Europejskie Centrum Solidarności | Gdańsk | pl. Solidarności 1
Pokaz filmu dokumentalnego „Ciągle wierzę” o Ewie Hołuszko, wcześniej Marku Hołuszko, współtwórcy Solidarności, delegacie na I Zjazd, a w czasie stanu wojennego – działaczu konspiracji. Po projekcji rozmowa z bohaterką filmu, którą poprowadzi redaktor Marcin Dzierżanowski.

21.00 | Red Light Pub | Gdańsk | ul. Piwna 28/31
Before Party. Impreza w czasie której wystąpią DJ Asq oraz Julita Zielińska

27.05 | sobota

12.00 |  Europejskie Centrum Solidarności | Gdańsk | pl. Solidarności 1
Międzynarodowa debata: „Mówią, że to nie jest miłość, że tylko tak się zdaje nam… Kościoły chrześcijańskie a osoby LGBT”. Jak to się stało, że w Kościołach protestanckich są pastorzy-geje i kobiety-pastorki? A biskupka Sztokholmu wychowuje syna razem ze swoją żoną? Co takiego się stało, że w krajach protestanckich akceptacja dla osób homoseksualnych jest najwyższa w Europie? W dyskusji udział wezmą: Wielie Elhorst, pastor Kościoła protestanckiego w Holandii, oficjalny duszpasterz społeczności LGBT w Amsterdamie, Irene Schwyn, pastorka Kościoła reformowanego w Szwajcarii oraz Paweł Dobrowolski, jeden z pomysłodawców i twórców kampanii „Przekażmy sobie znak pokoju” mówiącej o potrzebie szacunku pomiędzy katolikami a osobami LGBT. Prowadzenie: Marta Abramowicz, autorka książki „Zakonnice odchodzą po cichu”

13.00 | Gdańsk | Plac zebrań ludowych
Plenerowy piknik w czasie którego będzie można skorzystać z bogatej oferty punktów gastronomicznych, odwiedzić miasteczko organizacji pozarządowych, pobawić się przy muzyce a także wziąć udział w jednej z wielu innych atrakcji!

15.00 | Gdańsk | Plac zebrań ludowych
III Trójmiejski Marsz Równości

22:00 | HaH Sopot | Sopot| ul. Mamuszki 21
Wielki After z show przygotowanym przez Drugą M.

 

Na wszystkie wydarzenia z wyjątkiem Imprezy After WSTĘP WOLNY.

Na czwartkowy pokaz teatralny będą obowiązywały wcześniejsze zapisy.

12.06 Gdynia Musical „Szepty serc” | Matronat Feminoteki

Fundacja Feminoteka zaprasza na musical „Szepty serc” Grupy Artystycznej ENOSIS PaT Lębork, który odbędzie się 12.06 na Dużej Scenie Teatru Muzycznego w Gdyni.

kiedy: 12.06.2017, godz. 13:00, 17:00
bilety dostępne: https://www.ebilet.pl/teatr/musicale/szepty-serc
strona spektaklu: https://www.facebook.com/szeptyserc
strona grupy: www.pat-lebork.pl
koordynator projektu: Natalia Zarańska 601-069-863 [email protected]

plakat 26

Grupa Artystyczna ENOSIS PaT Lębork ma zaszczyt zaprosić na wzruszający musical „Szepty serc” realizowany w ramach projektu profilaktycznego „Wartością możemy być dla siebie”. To niezwykłe przedstawienie jest ostatnim elementem projektu, objętego patronatem: Ministra Edukacji Narodowej, Rzecznika Praw Dziecka, Marszałka Województwa Pomorskiego, Starosty Powiatu Lęborskiego, Burmistrza Miasta Lęborka oraz Impresariatu Programu Profilaktyka a Ty. Bezpośrednio nad musicalem matronat objęła Fundacja La Strada oraz Fundacja Feminoteka a patronatu udzieliło Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”. Patronat medialny Radio Gdańsk. Musical, na który zapraszamy, to owoc pracy prawie 50 młodych ludzi, uczniów lęborskich szkół oraz studentów Instytutu Muzyki Akademii Pomorskiej w Słupsku. Autorski scenariusz i teksty piosenek, muzyka grana na żywo, napisana specjalnie do spektaklu, magia światła i dźwięku przeniosą widzów w niezwykły świat teatru. Scena to miejsce głębokich przeżyć i doznań. Wierząc głęboko w profilaktykę rówieśniczą, młodzież przygotowująca spektakl pragnie głośno powiedzieć widzom, jakie skutki może nieść za sobą mowa nienawiści. Spektakl jest bardzo trudny, dotyka ciemnych stron natury człowieka, słowo w nim wypowiadane ma ogromną siłę. Mowa nienawiści – tak niestety powszechna i widoczna wśród nas – jest w tym spektaklu na wyciągnięcie dłoni. Boli i rani, nie daje wytchnienia, zmusza do myślenia. Bardzo ciężko przejść obojętnie obok losów bohaterów tego przedstawienia. Pozostają w naszych sercach. Wypowiadane przez ludzi słowa to potężna broń, która może zarówno niszczyć, jak i budować. Naszym marzeniem jest, aby każdy wychodząc ze spektaklu, nigdy już słowem nie zranił drugiego człowieka. Ze względu na bardzo trudną tematykę spektaklu jest on przeznaczony dla widzów od 15 roku życia.
Młodsze dzieci mogą zobaczyć spektakl jedynie za zgodą rodziców.

„To nie jest łatwy spektakl. „Szepty serc” są bardzo pojemną formą dotykającą kwestii mowy nienawiści, różnych uprzedzeń, w tym dla poglądów, religii, seksualności. Poruszono w nim zagadnienia przyczyn i skutków działań społecznych ułatwiających dokonywanie prostych i szybkich wyborów przez młodych ludzi pozostających długo w sytuacjach zagrożenia. To również spektakl o nieuważności dorosłych względem młodych poprzez ignorowanie ich potrzeb, problemów i „zwyczajny” brak miłości. Spektakl ilustruje elementarne braki wśród dorosłych biorące się przede wszystkich z ich własnych ograniczeń, dopiero później z braku czasu.”

Katarzyna Wysocka

Zwiastun: https://www.youtube.com/watch?v=0GF0uP761ec

Święto filmów i kultury queer – 8. LGBT Film Festival 2017!

Fundacja Feminoteka poleca i zaprasza na 8. LGBT Film Festival, który odbędzie się w 9 polskich miastach! Poniżej szczegółowe informacje od organizatora festiwalu.

8LGBT_FF_logo_2017-1

Warszawa 5 kwietnia 2017

W tym roku, po raz ósmy świętować będziemy wyjątkowość filmów i kultury queer. Zobaczymy obrazy, które bezpośrednio opowiadają historię osób nieheteronormatywnych i niecisgenderowych: lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transseksualnych, drag queens i wszystkich tych, którzy swoją tożsamość definiują poprzez odmienność.

Queer na świecie jest wartością kształtującą kulturę oraz świadomość współczesnego człowieka, jego różnorodność i wielowymiarowość, jego wolność i sens.

Festiwal pokazuje tę różnorodność i jest okazją do jej świętowania. Przybliża nam świat, do którego często tęsknimy, świat wolności i równości, poszanowania naszych praw i tożsamości, możliwości, które często pozostają w sferze naszych pragnień.

W naszej rzeczywistości szczególną wagę przywiązujemy do informacji, do dokumentu, do reportażu, do tego, co opisuje prawdę tego świata. Chcemy ten świat poznawać, a przede wszystkim zrozumieć.

Twórcy filmowi także tworzą swoje etiudy, dokumenty i reportaże filmowe, których zasadniczym celem jest nie tyle znaleźć odpowiedź, ale zadać odpowiednie pytanie. Stąd w tym roku zdecydowaliśmy się na znacznie większą liczbę filmów dokumentalnych. Pytamy o małżeństwa jednopłciowe, o transseksualność, o wykluczenia w środowisku LGBT+.LGBTFF_17_plakat_net-big

Wszyscy jesteśmy inni, ale każdy z nas jest tak samo ważny!

 

Warszawa 21-27 kwietnia, Kinoteka

Poznań 21-26 kwietnia, Kino Muza

Łódź 21-27 kwietnia, Kino Bodo

Wrocław 21 i 28 kwietnia, DKF Politechnika Wrocławska

Gdańsk 28 kwietnia – 4 maja, Klub Żak

Łódź 4-13 maja, Kino Przytulne

Wrocław 5-7 maja, Kino Nowe Horyzonty

Kraków 8-11 maja, Kino Pod Baranami

Katowice 11-19 maja, Kino Kosmos

Osoby, które chciałyby wesprzeć tworzenie LGBT Film Festiwalu zachęcamy do wspierania akcji na: https://pomagam.pl/LGBT_Film_Festival

 

ORGANIZATOR

Fundacja FilmGramm
Wyzwolenia 9/71
00-573 Warszawa
KRS 0000235171

Wiktor Morka

CEO of LGBT Film Festival
[email protected]

REPERTUAR

Artykuł Osiemnasty

Dlaczego w Polsce nie udało się wprowadzić prawa umożliwiającego formalizację związków jednopłciowych?

Tytuł pełnometrażowego dokumentu nawiązuje do art. 18 Konstytucji RP, zgodnie z którym ochronie podlega małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, co dla wielu przeciwników nowych regulacji jest równoznaczne z brakiem możliwości jakiegokolwiek uregulowania kwestii związków osób tej samej płci.

W filmie wzięło udział wielu wybitnych ekspertów, m.in.: prof. Ewa Łętowska, prof. Monika Płatek, Agnieszka Graff, prof. Lew Starowicz, Agnieszka Holland.

„Artykuł osiemnasty” to nie tylko głos na temat praw osób LGBT+, ale przede wszystkim rozmowa o polskiej demokracji i stanie debaty publicznej w ówczesnej Polsce.

reż: Bartosz Staszewski, scen: Hubert Sobecki, Sławomir Wodzyński, zdj: Bartosz Staszewski, Inga Pawłowska, wywiady: Ewa Tomaszewicz, Sławomir Wodzyński, 75′, Polska 2017, dokument

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Apricot Groves

Aram, młody Armeńczyk, który od dzieciństwa mieszka w Stanach Zjednoczonych wraca do kraju pochodzenia, żeby oświadczyć się dziewczynie. Chłopiec w ciągu jednego dnia doświadcza wielu kultur, religii, widzi kontrasty w zróżnicowanym społeczeństwie, ale największe wyzwanie jest dopiero przed nim.

reż i scen: Pouria Heidary Oureh, obs: Narbe Vartan, Hovhannes Azoyan, Pedram Ansari, Aram Arabajyan, Maro Hakobyan, Samvel Sarkisyan, Mikayel Mikayelyan, Allison Gangi, zdj: Ashkan Ashkani, muz: Garegin Arakelyan, 78′, Armenia 2016, dramat

5 nominacji do międzynarodowych nagród filmowych

 

Drag Becomes Him

Jerick Hoffer wyjeżdża z prowincjonalnego Portland i jako Jinkx Monsoon rzuca wyzwanie światu. Zabiera nas w podróż od Seattle i barów, gdzie zarabia parę dolarów, aż po wielki sukces i wygraną w piątym sezonie RuPaul Drag Race. Jinkx opowiada historię kultury Drag Queen, własnych lęków, pragnień, radości i smutków. Międzynarodowemu uznaniu i wielkiej sławie towarzyszy opowieść o wewnętrznej przemianie, którą Jinkx rysuje na swojej twarzy pudrem i maskarą.

reż: Alex Berry, scen: Alex Berry, Basil Shadid, obs: Jerick Hoffer, zdj: Alex Berry, 82′, USA 2015, dokument

 

Fair Haven

James mieszka w domu z „demonami” oraz ojcem, który ma wobec niego wielkie plany. Po śmierci matki chłopak poddany zostaje terapii konwersyjnej (leczeniu z homoseksualizmu), która mimo starań i zapewnień terapeuty nie przynosi żadnych efektów.

Tym bardziej, że na horyzoncie pojawia się dawna miłość, chłopak o którym James bardzo chciał zapomnieć. Nie pomaga „terapia”, nie pomaga również dziewczyna, z którą James zaczyna się umawiać.

Finalnie sam musi odkryć prawdę o sobie i zaakceptować to, kim jest.

reż: Kerstin Karlhuber, scen: Jack Bryant, Kerstin Karlhuber, obs: Tom Wopat, Michael Grant, Gregory Harrison, Jennifer Taylor, Josh Green, Lily Anne Harrison, zdj: Jason Beasley, muz: Christopher Farrell, 90′, USA 2016, dramat

 

Gender Troubles. The Butches

„Musisz być kobieca”. Jeśli nie spełniasz tego warunku, pojawiają się kłopoty. Podwójne wykluczenie w przypadku lesbijek butch to problem, który z dystansem, dużą dozą humoru, a jednak całkiem na serio przedstawia „Gender Troubles: The Butches”.

Społeczeństwo akceptuje tylko to, co nie wyróżnia się z tłumu. Czy kobieta les musi spełniać opresywne standardy patriarchalnego heteronormatywu? Nawet jeśli zupełnie jej z nimi nie po drodze?

Historie nieheteronormatywnych kobiet, ich relacje z rodziną i bliskimi, pozycja w miejscu pracy i na osiedlu, a przede wszystkim problemy z jakimi muszą się zmierzyć we własnym środowisku, które bywa niekiedy dziwnie i ze zdwojoną mocą nieprzyjazne.

reż i scen: Lisa Plourde, obs: Lenn Heller, Sasha T. Goldberg, Stacy Reed, Alison Dailey, Lisa Plourde, Angie Evans, 55′, USA 2016, dokument

Nagroda Publiczności – Paris International Lesbian & Feminist Film Festival 2016

 

HIV po polsku

Pomimo zwiększającej się z roku na rok świadomości społecznej Polaków, zagadnienie chorób przenoszonych drogą płciową (STD) – a w tym HIV/AIDS – pozostaje tematem tabu, tematem zastępczym, wreszcie tematem przemilczanym. W ten sposób liczba osób narażonych na transmisję wirusa rośnie. Milczenie nie jest bowiem rozwiązaniem. Historia pokazana w filmie toczy się wokół obecności HIV/AIDS w naszym kraju. Pyta o tolerancję i społeczne nastawienie wobec tego zagadnienia, o otwartość i w końcu o lęk, którego ofiarami padają nie tylko osoby żyjące z wirusem, ale także te, które funkcjonują w bańce niewiedzy lub ignorancji, które mówią: „Mnie to przecież nie dotyczy”.

autor: Frank Myonk, współpraca Sylwia Werner, 70′, Polska 2017, dokument

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Holding the Man

Tim i John poznali się w czasach szkoły średniej. Znajomość początkującego aktora ze szkolnej grupy teatralnej i kapitana licealnej drużyny zmieniła się w głęboką relację, która przetrwała kolejne 15 lat. Ich związek przeszedł wiele trudnych chwil, związanych głównie z nietolerancją panującą w społeczeństwie.

Najtrudniejszym testem dla wspólnej przyszłości okaże się jednak diagnoza medyczna…

reż: Neil Armfield, scen: Tommy Murphy, Timothy Conigrave, obs: Ryan Corr, Sarah Snook, Francesco Ferdinandi, Craig Stott, Lee Cormie, Anthony LaPaglia, zdj: Germain McMicking, muz: Alan John, 127′, Australia 2015, dramat

18 nominacji do międzynarodowych nagród filmowych, 6 wygranych, w tym 4 dla najlepszego filmu, najlepszego scenariusza, najlepszego aktora – Ryan Corr

 

Ka Bodyscapes

Indie, mizoginia i homofobia, świat przeludniony i pełen uprzedzeń. Troje młodych bohaterów – Haris, Vishnu i Sia, walczy z uprzedzeniami wobec seksualności, cielesności i płci w patriarchalnym, heteronormatywnym społeczeństwie współczesnych Indii. Film przedstawia historię ich zmagań z codziennością oraz pragnienie bycia wolnym i szczęśliwym. Oglądamy ich walkę i chwile szczęścia, a także lęk przed całkowitym odrzuceniem i samotnością.

reż i scen: Jayan Cherian, obs: Adhithi, Tinto Arayani, Arundhathi, Nilambur Ayisha, Jason Chacko, zdj: M.J. Radhakrishnan, muz: Sunilkumar Pk, 99′, Indie/USA 2016, dramat

 

Kiki

Kiki znaczy impreza, ale nie zwyczajna, tylko taka w której możesz być tym, kim chcesz. Młodzi, czarnoskórzy nowojorczycy ze świata LGBT+ pozbywają się swoich codziennych tożsamości i wcielają w postaci, którymi chcą być. Odkrywają siebie i wolność. A potem tańczą.

25 lat od momentu, gdy voguing stał się fenomenem na skalę światową dzięki dokumentowi „Paris is burning” oraz Madonnie, która elementy tej kultury wykorzystała w teledysku do piosenki „Vogue” nowojorska scena ballroomowa diametralnie się zmieniła. Voguing przeniknął do mainstreamu, a kolorowa młodzież LGBT+ ze slumsów musiała szukać dla siebie bezpiecznej przestrzeni. Tą przestrzenią jest właśnie Kiki Scene, zupełnie nowa subkultura. Dokument pokazuje świat wielkiej radości, zabawy i śmiechu, ale też niekiedy ich konsekwencji.

reż: Sara Jordenö, scen: Sara Jordenö, Twiggy Pucci Garcon, obs: Chi Chi Mizrahi, Christopher Waldorf, Divo Pink Lady, Gia Marie Love, Izana „Zariya” Vidal, Kenneth „Symba McQueen” Soler-Rios, Twiggy Pucci Garçon, zdj: Naiti Gámez, muz: Michael Cox, 94′, Szwecja/USA 2016, dokument

Nagrody: Teddy – Najlepszy Film Dokumentalny, Berlinale 2016. Nominacja: Najlepszy Film Dokumentalny, Sundance Film Festival 2016

 

Love Life & Screw Ups

Bollywoodzka wersja „Przyjaciół”. Dziewięcioro trzydziestolatków nie może bez siebie żyć. Codziennie widują się w kawiarni, śmieją i rozmawiają, zakochują i przeżywają dramaty. Łączy ich także lęk i skrywana tajemnica… Mansi i Payal – dla wszystkich są mieszkającymi ze sobą przyjaciółkami, dla siebie – kochankami. Od wielu lat dziewczyny ukrywają swoją miłość przed przyjaciółmi i przed matką Mansi, która oficjalnie jest działaczką na rzecz osób LGBT+. Czy zaangażowana w sprawy gejów i lesbijek, wolna duchem kobieta może być jednocześnie konserwatywną matką dla swojej córki?

reż i scen: Kapil Kaustubh Sharma, obs: Zeenat Aman, Mita Vashishth, Dolly Thakore, Kapil Kaustubh Sharma, Yuvraaj Parashar, Diandra Soares, Sonali Raut, Sezal Sharma, Vibhoutee Sharma, Meghaa, Shipra Kasana, Mahi Sharma, zdj: Ram Singh, muz: Nikhil Kamath, producent: Yuvraaj Parashar, 99′, Indie 2017, komedia, dramat

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Moje jest inne

Zbiorowym bohaterem filmu są rodzice i rodziny gejów i lesbijek. Słuchamy wielogłosu, z którego wyłania się szok i przerażenie w chwili, kiedy matka lub ojciec dowiadują się o homoseksualnej orientacji dziecka. Z upływem czasu, kosztem ogromnych zmagań, postawy rodziców ewoluują. Relacje ulegają przewartościowaniu, cierpienie zdaje się mieć inne źródło niż psychoseksualna orientacja dziecka. Tytułowe „Moje jest inne” zostaje opatrzone gorzkim znakiem zapytania. Śmiałe rozwiązania w warstwie formalnej podkreślają poczucie osaczenia i wyizolowania. Z przejmującej narracji wyłania się przemiana w postrzeganiu homoseksualności, jaka dokonała się w polskiej świadomości zbiorowej na przestrzeni ostatnich kilku dekad.

reż: Antoni Pałka, zdj: Michał Pałka-Keff, muz: Paweł Zawiślak, montaż: Marcin Szymański, produkcja: Kampania Przeciw Homofobii, Unlimited Film Operations, 47′, Polska 2016, dokument

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Mój koniec świata

Eryk po kilku latach związku zostawia Filipa i znika bez śladu. Filip nie może poradzić sobie z nową sytuacją, odkłada całe życie na bok, czekając na jakikolwiek znak od chłopaka. Nie wie jeszcze, że nowy dzień przyniesie wiele refleksji, zmian i przełomowych decyzji. Jak długo jesteśmy w stanie walczyć o pierwszą miłość? Czy taka walka ma sens, kiedy czujemy, że wszystko już się wypaliło? Odpowiedzi na te właśnie pytania szuka Filip, zmierzając w stronę nowego początku.

reż i scen: Kamil Krawczycki, obs: Bartosz Ostrowski, Karol Kubasiewicz, Paweł Dobek, Magdalena Kaczmarek, Lena Schimscheiner, Katarzyna Herman, zdj: Michał Kidawa, Alicja Gancarz, 40′, Polska 2017, dramat

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Poszukiwacze (Search Engines)

Święta, najgorsze dni w roku? Pełne udawanych uczuć i prób zachowania jakiejkolwiek diety. Z rodziną, daleko od tego, co nas ratuje na co dzień – telefonu. Bez możliwości ucieczki w komórkę musisz zmierzyć się sam ze sobą. Nie możesz liczyć nawet na niezobowiązującą pogawędkę na Grindr. Satyra na relacje społeczne, która pyta o podstawowe wartości i istotę obcowania z najbliższymi.

reż i scen: Russell Brown, obs: Joely Fisher, Natasha Gregson Wagner, Grace Folsom, Nicole Cummins, Michael Muhney, Ayumi Iizuka, zdj: Christopher Gosch, muz: Ryan Beveridge, 98′, USA 2017, komedia

 

Raoul Wallenberg Tragic Hero or Agent 103?

Raoul Wallenberg, szwedzki dyplomata i współpracownik The Refugee Board w okresie między lipcem 1944 r. a styczniem 1945 r. ratował Żydów w Budapeszcie. Aresztowany przez Radzieckie Służby Wojskowe 17 stycznia 1945 roku, został uwięziony w Moskwie, a następnie przebywał w innych więzieniach radzieckich.

Nigdy nie wyszedł na wolność. Data jego śmierci do dziś nie jest znana. Dopiero w październiku 2016 roku Szwedzki Urząd Podatkowy uznał go za osobę nieżyjącą. Raoul Wallenberg był gejem…

Film w oryginalnej wersji językowej: angielskiej, szwedzkiej, niemieckiej.

reż i scen: Małga Kubiak, obs: Alexi Carpentieri, Aleksandr Prowaliński, Miro Kaminsky, Caroline Lopatynsky, Daria Infantii, Małga Kubiak, Marta Konarzewska, Andrzej Słodkowski, Kim Lee, zdj: Daria Infantii, 3×120′, Szwecja 2017, dramat

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Samobójstwo (Suicide Kale)

Cztery lesbijki, dwie pary, jedno popołudnie, miły lunch. Co może pójść nie tak? A jednak… Na stole ląduje anonimowa kartka, a razem z nią pytanie: „Skoro wszystkie jesteśmy szczęśliwe, kto chce popełnić samobójstwo?” Detektywistyczna zagadka zakreśla coraz szersze koła niedomówień, tajemnic, skrywanych sekretów. Ujawnia prawdziwe uczucia, które nie zawsze są przyjemne dla osób z tego małego, przyjaznego sobie grona. Komedia podejrzeń i potyczek językowych, inteligentna zabawa, której główna zasada to pytanie: kim jestem ja i kim jesteś ty? W pytaniu tym nie ma słowa: my.

reż: Carly Usdin, scen: Brittani Nichols, obs: Brianna Baker, Lindsay Hicks, Hayley Huntley, Brittani Nichols, Jasika Nicole, zdj: Robin Roemer, muz: Mauricio Escamilla, 78′, USA 2017, komedia

 

Yes, We Fuck!

Sześć autentycznych opowieści o różnorodnym seksie osób z dysfunkcjami cielesnymi. Bohaterowie mają różną seksualność i preferencje, łączy ich społeczne wykluczenie i uprzedzenia. Film przedstawia historie osób, dzięki którym rozumiemy, że nikt nie ma monopolu na seks i seks należy do każdego. Pokazuje nie tylko seks jako terapię ciała, ale także pozwala lepiej zrozumieć ludzką intymność.

reż i scen: Antonio Centeno, Raúl de la Morena, 60′, Hiszpania 2015, dokument

Oficjalna selekcja Sundance 2015

 

POLSKI BLOK FILMÓW KRÓTKOMETRAŻOWYCH – 60 min

Potrzeba

Każdy czegoś potrzebuje. Zazwyczaj czegoś innego…

Bohater filmu odkrywa czego tak naprawdę pragnie od niego dwójka jego przyjaciół.

reż i scen: Wojciech Olchowski, obs: Przemek Furdak, Maciej Rabski,

Joanna Sobocińska, zdj: Wojciech Olchowski, muz: “Everything’s Ahead”- So I’m Jo, “Gold”- Zoe.LeelA, 5′, Polska 2016, obyczajowy

 

Kim… But inside in the dark I’m aching to be free

Historia Kim Lee pokazuje, że nie ma jednego przepisu na szczęście i każdy człowiek powinien sam ustalać jego reguły.

Film stanowi pracę dyplomową Magdaleny Wieczorek, którą zrealizowała w Pracowni Techniki i Sztuki Operatorskiej prof. Andrzeja J. Jaroszewicza na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

reż i scen: Magdalena Wieczorek, 10′, Polska 2017, dokument

 

Honor

Inspiracją do stworzenia tego filmu było opowiadanie Marka Hłaski „Miesiąc Matki Boskiej”.

Głównym bohaterem filmu jest nacjonalista, który nie zgadza się na odmienności, jakie według niego zaprzeczają jego ideałom.

Film został zrealizowany na Akademii Sztuki w Szczecinie na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów w Pracowni Filmu Eksperymentalnego pod opieką dr hab. Huberta Czerepoka i mgr Roberta Mleczki.

reż i scen: Mateusz Żegliński, obs: Piotr Bumaj, Adam Kuzycz, Tomasz Koszański, zdj: Konrad Wujciów, 13′, Polska 2016, dramat

 

Mój koniec świata

Eryk po kilku latach związku zostawia Filipa i znika bez śladu. Filip nie może poradzić sobie z nową sytuacją, odkłada całe życie na bok, czekając na jakikolwiek znak od chłopaka. Nie wie jeszcze, że nowy dzień przyniesie wiele refleksji, zmian i przełomowych decyzji. Jak długo jesteśmy w stanie walczyć o pierwszą miłość? Czy taka walka ma sens, kiedy czujemy, że wszystko już się wypaliło? Odpowiedzi na te właśnie pytania szuka Filip, zmierzając w stronę nowego początku.

reż i scen: Kamil Krawczycki, obs: Bartosz Ostrowski, Karol Kubasiewicz, Paweł Dobek, Magdalena Kaczmarek, Lena Schimscheiner, Katarzyna Herman, zdj: Michał Kidawa, Alicja Gancarz, 33′, Polska 2017, dramat

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

ZAGRANICZNY BLOK FILMÓW KRÓTKOMETRAŻOWYCH – 80 min

Apollo

Apollo jest zagubionym nastolatkiem w świecie ogarniętym szaleństwem kultu ciała, norm płci, wyznaczników normalności. Chce być prawdziwym mężczyzną. Mieć idealne ciało, być silnym i mieć dużego…

reż: Loic Dimitch, obs: Victor Laupin, zdj: Olivier Weinheimer, muz: Etienne DosSantos & Pascal Boudet, 8′, Francja 2016, komedia, dramat

 

Crossover

Berlin, bar, kobieta i mężczyzna. Zaczyna się historia. Napięcie rośnie. Emocje zamieniają się w pożądanie. Kto jest kim w tym erotycznym melanżu? Krótki metraż o przekraczaniu płci pisarza i performera Bernharda Kempena.

reż: Bernhard Kempen, obs: Bernhard Kempen, Malga Kubiak, Bonaventura, zdj: Daria Infanti, muz: Frankie Flowerz, 9′, Niemcy 2017, obyczajowy

Premiera podczas 8. LGBT Film Festival 2017

 

Curtain Down

Niesamowita opowieść, której tematem są role społeczne, genderowe przeznaczenie, tożsamość, walka młodości ze starością, piękna z brzydotą. Curtain Down wystawia heteronormatywność na próbę sił, ale przede wszystkim szuka odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób postrzegamy płeć we współczesnym społeczeństwie?

reż: Emett Casey, obs: Tristan Scott – Behrends, Margaret Cho, Matthew Dunlop, 17′, UK 2016, dramat

 

Limina

Binarność płci jest przekleństwem. Zwłaszcza dla chłopca, który nie rozumie dlaczego nie może być dziewczynką. Przepełniona dobrocią i empatią Alessandra chce pomóc światu, mimo że ten świat nie chce dostrzec w niej człowieka.

reż: Florian Halbedl, scen: Florian Halbedl, Joshua M. Ferguson, obs: Ameko Eks Mass Carroll, Laura Mennell, Lorne Cardinal, Chelsey Reist, Jim Shield, zdj: Mark Berlet, 15′, Kanada 2016, dramat

 

Mario, Kike y David

Mario i Kike umawiają się na seks. Niezobowiązująca przyjemność zamienia się w coś zupełnie przeciwnego…

reż i scen: Miguel Lafuente, obs: Gustavo Rojo, Almagro San Miguel, Mariu Bárcena, zdj: Pancho Matienzo, muz: Diego Gómez, Juan Carlos Arribas, 20′, Hiszpania 2016, dramat

 

Shala

Opowieść o chłopcu z sierocińca, który robi wszystko, aby zwrócić uwagę swoich potencjalnych adopcyjnych rodziców. Jego codzienność w sierocińcu to wyimaginowana przyjaźń z jedyną lalką, Shalą.

reż i scen: João Inácio, obs: Tiago de Assis, Juliana Sinimbú, Bruno Carreira, Izabelli Vilhena, zdj: Pancho Matienzo, muz: Paulo José Campos de Melo, zdj: Katia Coelho, 11′, Brazylia 2016, dramat

 

Amos Guttman – wspomnienie

Retrospektywa twórczości Amosa Guttmana. Reżyser urodził się w Transylwanii, w Rumunii. W wieku 7 lat wyemigrował do Izraela, gdzie potem studiował film na Beit Zvi.

W swoim niedługim życiu (zmarł w wieku 39 lat) wyreżyserował 4 filmy fabularne i 3 krótkometrażowe. Należał do grupy izraelskich reżyserów, którzy wzywali do utrzymywania w filmie najwyższych walorów estetycznych, kosztem późniejszej, komercyjnej dystrybucji. Jego filmy cechowało szczególne powiązanie melancholii obrazu i dźwięku, specyficzny rodzaj wyboru treści, odrębna wrażliwość ujęcia tematu. Twórczość Amosa Guttmana nigdy dotąd nie była prezentowana na ekranach polskich kin.

 

Drifting (Nagu’a)

Debiut filmowy Amosa Guttmana z 1983 roku. To pierwszy obraz o izraelskich gejach. Bohaterem tej opowieści jest Rubi, mieszka z babcią i pracuje w sklepie spożywczym. Jego obsesją są filmy i mężczyźni, a największym pragnieniem, zostać reżyserem filmowym.

reż: Amos Guttman, scen: Amos Guttman, Edna Mazia, obs: Jonathan Sagall, Ami Traub, Ben Levin, Dita Arel, Boaz Torjemann, Mark Hassman, zdj: Yossi Wein, muz: Arik Rudich, 80′, Izrael 1983, dramat

 

Bar 51

Po śmierci matki rodzeństwo opuszcza rodzinny dom i wyrusza do Tel Avivu. Oboje zamierzają rozpocząć nowe życie. Poznają Apolonię, właścicielkę Baru 51, która ofiarowuje im pomoc i pracę. Apolonia – grana przez Edę Valerię Tal, pierwszą izraelską aktorkę transgenderową – pragnie bliskości mężczyzny, ale on ma jednak inne plany… Film utrzymany w estetyce obrazów Almodóvara i  Fassbindera.

reż i scen: Amos Guttman, obs: Alon Aboutboul, Mosko Alkalai, Smadar Kilchinsky, Juliano Mer-Khamis, Irit Sheleg, Ada Valeria Tal, David Wilson, zdj: Yossi Wein, muz: Arik Rudich, 95′, Izrael 1985, dramat

 

Amazing Grace (Hessed Mufla)

Ostatni i jednocześnie najbardziej osobisty film Amosa Guttmana. Jego bohater, Jonathan przeprowadza się do Tel Avivu. Chce być z Mikim, młodym żołnierzem, który nieustannie go zdradza. Tę nierówną walkę przerywa pojawienie się Thomasa, tajemniczego mężczyzny, który wraca z Nowego Jorku, aby odwiedzić swoją matkę i babkę. Prawdziwy powód powrotu Thomasa do domu jest jednak zupełnie inny…

reż i scen: Amos Guttman, obs: Sharon Alexander, Aki Avni, Dvora Bartonov, Gal Hoyberger, Rivka Michaeli, Dov Navon, Karin Ophir, Hinna Rozovska, zdj: Yoav Kosh, Amnon Zlayet, muz: Arkadi Duchin, 95′, Izrael 1992, dramat

17. Tydzień Kina Hiszpańskiego startuje 23.03.2017 | Matronat Feminoteki

  1. 17TKH-B1_webTYDZIEŃ KINA HISZPAŃSKIEGO W OŚMIU MIASTACH W POLSCE

Już  23 marca rozpocznie się 17. Tydzień Kina Hiszpańskiego, jedyne w Polsce wydarzenie poświęcone w całości kinematografii słonecznej Hiszpanii.

Przegląd odbędzie się w największych miastach Polski – Warszawie, Krakowie, Poznaniu Wrocławiu, Katowicach, Gdańsku i Łodzi oraz w Białymstoku, który w tym roku dołączył do grona festiwalowych miast.

Filmy, które znalazły się w programie festiwalu, to przegląd najnowszych i najciekawszych hiszpańskich produkcji, od przebojowych komedii, przez popularne kino gatunkowe, po nagradzane na festiwalach kino artystyczne.

Feminoteka objęła szczególną opeka film zamknięcia, Przez otwarte drzwi / La puerta abierta (2015, reż. Marina Seresesky).

Obserwujcie nasze media społecznościowe, bedziemy rozdawać zaproszenia!

***
Rosa (Carmen Machi) jest prostytutką. „Odziedziczyła” najstarszy zawód świata po swojej matce, Antonii (Terele Pavez), której na stare lata wydaje się, że jest Sarą Montiel – wcielającą się w role
femme fatale gwiazdą hiszpańskiego kina, piosenkarką, której płyty sprzedały się w większej liczbie egzemplarzy niż krążki Elvisa Presleya czy Franka Sinatry. Życie Rosy to piekło. Nie potrafi być szczęśliwa. Pewnego dnia w jej osobliwym, pełnym absurdów domu pojawia się ktoś nowy, a wraz z nim szansa na radość. Emocjonujący debiut reżyserski argentyńskiej aktorki, Mariny Seresesky, mówi o najgłębszych uczuciach, będąc jednocześnie krytyką i refleksją na temat nas samych. Dynamiczny, dobrze skonstruowany scenariusz z wypełnioną humorem wizją naszego świata, ale przede wszystkim wzruszająca historia dwóch kobiet, postaci “z krwi i kości”, które mogłyby być naszymi sąsiadkami. 

Warszawa: Chór Cór szykuje się do akcji Nazywam się Miliard/One Billion Rising

chor (3)„Przyszłam do Feminoteki, żeby przekazać fant na loterię, która miała się odbyć podczas Benefitu Manifowego. Sądziłam, że wejdę tylko, położę fant i pójdę. Ale gdy otworzyłam drzwi, usłyszałam chóralny śpiew, głośny i pełen siły. Nie byłam w stanie powstrzymać łez wzruszenia. Dziewczyny dały mi kartkę z tekstem i po chwili już z nimi śpiewałam. To było bardzo mocne przeżycie, wróciły wspomnienia z czasów, gdy sama byłam ofiarą i nie mogłam powiedzieć „dość” – mówi Beata w artykule Ewy Rogali z próby Chóru Cór (tu link do tekstu: http://kobieta.wp.pl/nie-znaczy-nie-kobiety-zatancza-i-zaspiewaja-przeciwko-przemocy-6086826729525889a) .

Zapraszamy wszystkie osoby na to niezwykłe przeżycie, które lubią być razem i jednocześnie śpiewać głośno w ważnej sprawie na drugą próbę Chóru Cór – obecność na pierwszej nie jest wymagana :-).

Nasz Chór Cór zaśpiewa 14 lutego w Warszawie podczas akcji Nazywam się Miliard/ One Billion Rising, którą po raz piąty (!) organizuje Feminoteka w Warszawie, niemal 70 miejscowości w Polsce i ponad 200 krajów na świecie
14 lutego razem, chóralnie śpiewamy, tańczymy i protestujemy przeciwko przemocy wobec kobiet i dziewcząt.

W ubiegłym roku powstała polska wersja utworu Break The Chain – „Tańczę, bo mam dość!” Ćwiczyłyśy tę wersję, by na żywo ją zaśpiewać podczas akcji 14 lutego w Warszawie. Zajęcia poprowadziła Katarzyna Jackowska-Enemuo, współautorka tekstu polskiej wersji oraz aranżacji.

Nie trzeba umieć śpiewać czy znać nut. Trzeba tylko lubić śpiewać wspólnie. Przybywajcie zatem!

Poniżej tekst polskiej wersji oraz link do klipu.

Tańczę, bo mam dość!

Słowa: Justyna Gardzińska, Joanna Bertantowicz, Katarzyna Enemuo-Jackowska, kapela Jazgodki
Muzyka/aranżacja: Kapela Jazgodki
Opracowanie muzyczne: Antoni Sojka i Marek Tarnowski

W górę sięgam do nieba
A serce szepcze mi tak
Nie bój się już, nie trzeba,
Już czas, już czas…(Wstań! Chodź! Tańcz!)
(Wstań! Chodź! Tańcz!)

To nie jest skomplikowane, przecież
Jaśniej dużo jest i prościej
Gdy NIE znaczy NIE i masz prawo to powiedzieć
Nikt niczyją nie jest własnością

Należę do siebie, nie znasz mnie nawet
Nie jestem niewidzialna
Moje serce jest jak złota pomarańcza
Ja żyję, śpiewam i tańczę

(Tańcz!)
Tańczę, bo mam dość,
Żeby wytańczyć ból (Po prostu tańcz!)
By świat odwrócić głową w dół (Po prostu tańcz!)
Tańczę, bo chcę, żeby wszystko miało inny smak (Po prostu tańcz!)
By łańcuch pękł, bo już najwyższy czas,
Bo już czas….(Wstań! Tańcz! Wstań! Tańcz!)

I niech się wszystko wali, co mi tam,
Lepszy świat jest tuż za rogiem,
Jest w nas, w ludziach takich jak ty i ja,
Więc każda niech to sobie powie
To moje ciało, święte i dobre,
Koniec wymówek, koniec niemocy
Matki i córki, piękne i mądre,
Jesteśmy dniem w samym środku nocy

(Tańcz!)
Tańczę, bo mam dość,
Żeby wytańczyć ból (Po prostu tańcz!)
By świat odwrócić głową w dół (Po prostu tańcz!)
Tańczę, bo chcę, żeby wszystko miało inny smak (Po prostu tańcz!)
By łańcuch pękł, by się rozsypał w piach,
Bo już czas, o tak
Bo już czas….(Wstań! Tańcz! Wstań! Tańcz!)

To moje ciało, święte i dobre,
Koniec wymówek, koniec niemocy
Matki i córki, piękne i mądre,
Jesteśmy dniem w samym środku nocy

(Tańcz!)
Tańczę, bo mam dość,
Żeby wytańczyć ból (Po prostu tańcz!)
By świat odwrócić głową w dół (Po prostu tańcz!)
Tańczę, bo chcę, żeby wszystko miało inny smak (Po prostu tańcz!)
By łańcuch pękł, bo już najwyższy czas,
Bo już czas
Bo już czas (Tańcz!)
Tańczę, bo mam dość,
Żeby wytańczyć ból (Po prostu tańcz!) By świat odwrócić głową w dół (Po prostu tańcz!)
Tańczę, bo chcę, żeby wszystko miało inny smak (Po prostu tańcz!)
By łańcuch pękł, by się rozsypał w piach,
Bo już czas
Bo już czas…Oh
One Billion Rising!

Link do klipu: https://www.youtube.com/watch?v=OIcaI945jWE

 

 

Wydarzenie na Facebooku

Warszawa: Próby układu do akcji One Billion Rising/Nazywam się Miliard

Copy of OBR2017_ulotka (2)Tańczymy i protestujemy przeciwko przemocy wobec kobiet i dziewcząt juz po raz piąty w Polsce i na świecie w ramach akcji Nazywam się Miliard/ One Billion Rising Poland 14 lutego.

Zapraszamy do Feminoteki (http://feminoteka.pl/kontakt) na naukę układu tanecznego. Taniec to moc, energia, świadomość własnego ciała. A próby tańca są dla wszystkich, nawet jeśli uważasz, że masz „dwie lewe nogi”. Gdy tańczy się dla idei, przestaje to mieć znaczenie. Prawa czy lewa noga – wszystko jest OK!

Zapraszamy i te/tych, które/rzy chcą sobie przypomnieć i te osoby, które chcą się nauczyć:

– w poniedziałek 6.02 o 18:00
– we wtorek 7.02 o 18:00
– i w piątek 10.02 o 18:00

Miejsce: Fundacja Feminoteka, ul. Mokotowska 29a (wejście od ul Marszałkowskiej 32 w podwórze)

Uczymy układu od podstaw. W sobotę 12 lutego odbędzie się próba generalna, a we wtorek 14 lutego wspólny taniec przeciwko przemocy.

Zapraszamy!

—-
Co to jest One Billion Rising?
Na całym świecie kobiety – i mężczyźni – po raz piąty przygotowują się, by 14 lutego zatańczyć i zaprotestować przeciwko przemocy wobec kobiet. Do akcji włączyło się już ponad 200 krajów. Polska akcja nosi nazwę NAZYWAM SIĘ MILIARD.

Więcej informacji:http://feminoteka.pl/obr2017/

Zimowy Kiermasz Książkowy w Feminotece 18 lutego!

Zimowe krótkie dni i wcześnie zapadający zmrok sprzyjają czytelnictwu!
ksiazki
Serdecznie zapraszamy na Zimowy Kiermasz Feminoteki. W naszej księgarni pojawiły się nowe tytuły, w tym jeden wydany przez nas:). Wiele książek będzie w niższej cenie, a nawet za cegiełkę!
 
 
* Kiedy? 18 lutego w sobotę, w godzinach 13-17
* Gdzie? Fundacja Feminoteka, ul. Mokotowska 29A, Warszawa
Uwaga! Wejście podwórkiem od ul. Marszałkowskiej 34-50

Kino według Marii Janion | 13-19 stycznia

Kino-wg-M-Janion-front-page-001Przegląd filmów KINO WEDŁUG MARII JANION, dedykowany Profesor z okazji Jubileuszu 90. urodzin (24 grudnia 2016), odbędzie się w Gdańsku w klubie ŻAK w dniach 2-8 stycznia 2017 roku oraz w Warszawie w kinie MURANÓW w dniach 13-19 stycznia 2017 roku.

Na program przeglądu złoży się dziesięć filmów fabularnych – proponowana lista, zaakceptowana przez Profesor, obejmuje następujące tytuły:

Nosferatu – symfonia grozy, reż. F. W. Murnau; Nosferatu wampir, reż. Werner Herzog; Pasja, reż. Stanisław Różewicz; Gorączka, reż. Agnieszka Holland; Zagadka Kaspera Hausera, reż. Werner Herzog; Blaszany bębenek, reż. Volker Schloendorff; Król Edyp, reż. Pier Paolo Pasolini; Danton, reż. Andrzej Wajda; Miłość Adeli H., reż. Francois Truffaut; Zmierzch bogów, reż. Luchino Visconti.

Planowany jest również pokaz dwóch filmów dokumentalnych z udziałem Marii Janion: Obłoki Marii Janion, reż. Krzysztof Bukowski oraz Bunt Janion, reż. Agnieszka Arnold.

„Kino jest sztuką demokratyczną w najwyższym stopniu” – mówiła Profesor, wyprowadzając jego rodowód z romantycznej kultury popularnej, i zgodnie z tym przeświadczeniem analizowała filmy nie tylko na seminariach akademickich (głównie na Uniwersytecie Gdańskim), ale też w wykładach i dyskusjach otwartych dla szerszej publiczności, współpracując między innymi z Dyskusyjnym Klubem Filmowym „Hybrydy” w Warszawie czy z Festiwalem Nowe Horyzonty. Program przeglądu w niewielkim tylko stopniu oddaje zakres filmowych zainteresowań Marii Janion, ilustruje jednak najważniejsze tematy podejmowane przez Profesor:  dwoistość ludzkiej natury, demoniczną stronę bytu, nieprzeniknioną tajemnicę egzystencji,hipnotyczny powab zła (zwłaszcza faszyzmu), dialektykę rewolucji, tragiczną ironię losu.

Przeglądowi filmowemu towarzyszyć będzie debata „Kino i fantazmaty” z udziałem, Tadeusza Sobolewskiego („Gazeta Wyborcza”),  prof. Małgorzaty Szpakowskiej (Instytut Kultury Polskiej UW)oraz pomysłodawcy projektu, prof. Zbigniewa Majchrowskiego z Uniwersytetu Gdańskiego.

W otwartej dyskusji wezmą udział gdańscy i warszawscy wychowankowie Profesor Marii Janion.

Zostanie wydany katalog z tekstami Profesor o prezentowanych filmach oraz tekstami o jej rozumienia kina.

Organizatorami projektu są: Urząd Miejski w Gdańsku, klub ŻAK w Gdańsku, Uniwersytet Gdański, Polska Akademia Nauk (Instytut Badań Literackich), Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, Gutek Film we współpracy z Goethe – Institut w Warszawie oraz Ambasadą Francji.

Szczegółowy program

 

29. 11 Rasmee Wayrana, pierwsza dama tajskiego soulu, na jedynym koncercie w Polsce!

 Fundacja Feminoteka poleca jedyny koncert w Polsce damy tajskiego soulu Rasmee Wayrana!

29 listopada, w ramach cyklu Radio Azja, na scenie TR Warszawa wystąpi Rasmee Wayrana, najpopularniejsza obecnie w Tajlandii wokalista z pogranicza world music, bluesa i jazzu. Będzie to wyjątkowa okazja, aby zanurzyć się w melancholijnych, przepełnionych słońcem kompozycjach przywodzących na myśl portugalskie fado i posłuchać artystki, której głęboki, aksamitny głos, charyzma i ekspresja sceniczna kojarzyć się mogą z samą Niną Simone.

Zapowiedź koncertu: https://youtu.be/jOih94xbblM

Strona wydarzenia: https://www.facebook.com/events/316594152046606/

KONCERT RADIO AZJA: RASMEE WAYRANA

29 LISTOPADA, WTOREK, GODZINA 20:00, TR WARSZAWA (MARSZAŁKOWSKA 8)

koncert
Źródło zdjęcia: http://www.rasmeewayrana.com/

Rasmee Wayrana pochodzi z Isan, północno-wschodniej części Tajlandii, gdzie zyskała popularność wykonując tradycyjną muzykę molam. Karierę muzyczną zaczęła już jako dziecko u boku ojca, założyciela regionalnego zespołu Jariang Band. Po przeprowadzce do Chiang Mai, klimatycznego miasta słynącego z doskonałej kawy, rzemiosła artystycznego i sztuki, Rasmee odkryła barwną scenę muzyczną, na której królowały jazz, funk i R&B. Połączenie tych gatunków z tradycyjnym molam dało w rezultacie styl określany przez artystkę jako Isan Soul, będący pełną emocji energetyczną mieszanką opartą na charyzmatycznym wokalu i gitarowych brzmieniach.

Jej debiutancki album „Isan Soul” oraz piosenka „Maya” zostały w tym roku wyróżnione prestiżowymi nagrodami Kom Chad Luek Music Award. Sama artystka otrzymała tytuł najlepszej wokalistki.

TAJSKI FREESTYLE

Molam do którego odwołuje się Rasmee, tradycyjna forma muzyczna z rejonu Isan oraz z Laosu, ma bardzo szlachetne korzenie. Był to rodzaj muzyczno-słownej improwizacji opartej na lokalnej poezji, której towarzyszył dźwięk khene – dużej bambusowej fletni. Improwizacja często przybierała kształt spontanicznych dialogów między mężczyzną a kobietą, co może kojarzyć się z dzisiejszym freestylem. Współczesny molam ma ustaloną strukturę, a bambusowa fletnia zastąpiona została gitarą. Być może właśnie dzięki tej zmianie niedoceniany do tej pory gatunek odzyskuje popularność na rodzimym gruncie i zaczyna przyciągać uwagę słuchaczy z całego świata.

Warto posłuchać, jak Rasmee Wayrana z ogromnym wyczuciem i pasją łączy znany sobie od dzieciństwa molam ze współczesnym, wielokulturowym brzmieniem Chiang Mai.

Rasmee Wayrana wystąpi wraz z zespołem w składzie:

  • Satukan Thyatira – gitara akustyczna
  • Attasit Kongmongkol  – instrumenty perkusyjne
  • Tontrakul Kaewyong – khene, vord (tradycyjne fletnie tajskie)

Bilety w cenie 30 zł dostępne są na piecsmakow.pl, ebilet.pl, w salonach Empik oraz w kasie TR Warszawa.

 

Anna Mamińska
+ 48 504 301 284

Radio Azja

10 Festiwal Filmowy Pięć Smaków / 10th Five Flavours Film Festival
16 – 23 XI 2016, Warsaw, Poland
www.piecsmakow.pl

 Fundacja Sztuki Arteria / Arteria Art Foundation

Śledź nas na Facebooku
Follow us on Twitter
Find us on Instagram

30.11 Rozmowa o architekturze przyjaznej kobietom – Chutnik, Happach, Ullmann

Rozmowa o architekturze przyjaznej kobietom – Chutnik, Happach, Ullmann

Gdzie? Austriackie Forum Kultury
Kiedy? 30.11, 18.00

Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/2029376073955384/

 

Rozmowa z udziałemarchitektura przyjazna kobietą

prof. FRANCISKI ULLMANN i MARLENY HAPPACH

Prowadzenie: SYLWIA CHUTNIK

 

Prof. Franziska Ullmann to jedna ze współorganizatorek projektu „Frauen-Werk-Stadt“, który w latach 90. był słynnym na całą Europę przykładem budownictwa przyjaznego kobietom.

Z wiedeńską architektką oraz Marleną Happach, dyrektorką Biura Architektury i Planowania Przestrzennego m. st. Warszawy, o współczesnej architekturze w Polsce i Austrii z punktu widzenia kobiet rozmawiać będzie Sylwia Chutnik – pisarka, dziennikarka, kulturoznawczyni, aktywistka i przewodniczka miejska.

Wstęp wolny

Po polsku i po niemiecku z tłumaczeniem na polski

 

Matronat: Fundacja Feminoteka

17.12 Feministyczny Kiermasz Rękodzieła

12285800_10205033952229806_737021263_nFeministyczny Kiermasz Rękodzieła

Gdzie? Fundacja Feminoteka, ul. Mokotowska 29A

Kiedy? 17 grudnia (sobota), 11 – 17

Zapraszamy artystki i rzemieślniczki, projektantki i twórczynie szeroko rozumianego rzemiosła artystycznego i użytkowego, ze szczególnym uwzględnieniem wrażliwego podejścia do zrównoważonego rozwoju (ekologia, różnorodność, recykling i upcykling).

Zależy nam na kiermaszu o charakterze feministycznym, na promowaniu twórczości kobiet i o kobietach, na sile jaką daje dzielenie się kreatywnością i energią .

Ze względu na ograniczoną przestrzeń wystawienniczą przewidujemy bloki: biżuteria, odzież, artykuły spożywcze, artykuły papiernicze, ozdoby i inne. Zależy nam na jak największej różnorodności 🙂

Czekamy na Wasze zgłoszenia!

Koszt udziału w kiermaszu – 20 zł. Liczba miejsc – 12.

Termin składania zgłoszeń do 30.11.2016 r. Osoby zainteresowane wystawieniem swoich wyrobów prosimy o1486573_10156451213385226_4078111717847981797_n
kontakt mailowy: [email protected]

 

Promujmy swoje wyroby!

Wspierajmy sztukę i rękodzieło kobiet!

 

Relacja z Trzecich Dni Antywięziennych organizowanych przez Anarchistyczny Czarny Krzyż

Relacja z Trzecich Dni Antywięziennych organizowanych przez Anarchistyczny Czarny Krzyż

Autorka tekstu i zdjęć: Dorota Zoltaniecka

3775

W ostatni weekend października, Anarchistyczny Czarny Krzyż zorganizował po raz trzeci Dni Antywięzienne na warszawskiej Syrenie. Spotkania dotyczyły problematyki więziennej, między innymi hierarchii, prawa czy systemu penitencjarnego jako takiego. Oprócz tego odbyły się benefitowe koncerty i festiwal filmów więziennych.

W niedzielę, ostatni dzień Dni Antywięziennych, efekty swojej pracy prezentowała Katja – artystka współprowadziła w ośrodkach dla kobiet i mężczyzn warsztaty na temat feminizmu, w formie dyskusji poprzedzonej wykładem. Ze względu na długość nagranej dyskusji, to co mogliśmy zobaczyć podczas prezentacji było jedynie krótkim fragmentem materiału, z którego jednak można wyciągnąć pewne wnioski. Pomysł równości płciowej w środowiskach więziennych do złudzenia przypomina ten statystyczny, spoza środowisk lewicowo-wolnościowych. Zarówno osadzeni, jak i figura systemu – pedagog nadzorująca warsztaty, o kobietach wypowiadają się tak samo. Głęboko zinternalizowany seksizm, nie pozwalający na dostrzeganie problemów, które przez patriarchat nie zostały nazwane problemami, składa się na wizję świata, w której kobiety pilnują się nawzajem żeby pozostać w wyznaczonych przez społeczeństwo ryzach. Komenderowanie osadzonymi zostało przedstawione jako oznaka równości płci, z zupełnym pominięciem kwestii hierarchii systemowej. Takie zrozumienie feminizmu nie tylko omija jego element męski, ale w tej formie opinii wygłaszanej przez figurę aparatu władzy, nadaje fałszywy ton oficjalnemu podejściu. Rozmowa w placówce dla kobiet przebiegła zgoła inaczej. Głos przewodni opowiadał się za współmiernym podziałem pracy między płciami i  zdyskredytowaniem krzywdzących stereotypów. Na głos przewodni składały się opinie nie więcej niż dwóch wypowiadających się więźniarek.

3775

Podczas trwania Dni można było również oglądać prace zrobione podczas warsztatów plastycznych w kobiecym areszcie śledczym. Ich efektem były komiksy i ilustracje codziennego życia w zakładzie. Autorka projektu, Beata Sosnowska, mówi:

„Komiks znajduje się na marginesie sztuki. Może z tego powodu jest tak wygodnym narzędziem do opowiadania niewygodnych, trudnych, nie dających łatwych odpowiedzi historii. Nie onieśmiela swoją formą tych, które chcą opowiedzieć o sobie używając jego języka. Komiks daje wolność. Zdecydowałam się na przeprowadzenie warsztatów komiksowych z więźniarkami, głównie ze względu na własną bezradność wobec tematu winy i kary, jej zasadności. Nigdy nie stałam za kratą korytarza więziennego, nie doświadczałam dwudziestoczterogodzinnego zamknięcia w celi. Byłam z zewnątrz. Poprosiłam dziewczyny, żeby w formie rysunków, mniej lub bardziej nawiązujących do formuły komiksu, opowiedziały o swoim więziennym życiu, o czym marzą, jakie mają plany na przyszłość. Z warsztatu na warsztat okazywało się, że jego temat staje się coraz mniej istotny. Ważny stawał się fakt, że w nieestetyczną rzeczywistość więzienia przemycone zostały kolory, brokat, wstążki, śmiech i godność. Pochylone nad kartką i pochłonięte tym, co rysują, więźniarki odzyskiwały swoją intymną przestrzeń.”

 

Korekta: Klaudia Głowacz

NAZYWAM SIĘ MILIARD/ ONE BILLION RISING POLAND 2017: Solidarnie przeciwko gwałtom na randkach

Nazywam się Miliard/ One Billion Rising Poland 2017

Międzynarodowa akcja 14 lutego 2017 roku przebiegać  pod hasłem

Powstań | Zakłóć | Przyłącz się

Wspólną akcją w Polsce będziemy nagłaśniać problem gwałtu na randce

Copy of Copy of OBR2017_ulotka

Akcja – przeciwprzemocowy protest w formie tańca odbywa się na całym świecie i w Polsce od 2013 roku (tu przeczytasz historię akcji). W 2017 roku akcja jeszcze mocniej skupia się na problematyce wykorzystywania kobiet i jej ujawnianiu oraz zachęca do jeszcze większej międzynarodowej solidarności w domaganiu się położenia kresu wszystkim formom przemocy wobec kobiet i dziewcząt.

PRZYŁĄCZ SIĘ DO AKCJI!

    • Ponieważ wspólne działanie daje nadzieję – a nadzieja daje siłę do realizacji wspólnej wizji.
    • Ponieważ wspólne i jednoczesne działanie przyciąga i skupia  uwagę, daje możliwość poszerzenia zrozumienia i świadomości na temat przemocy wobec kobiet i dziewcząt.
    • Ponieważ nie ma Rewolucji bez Solidarności!

SOLIDARNIE PRZECIWKO WYKORZYSTYWANIU KOBIET!

Niezbędne informacje znajdziesz tu:

Jak przyłączyć się do akcji? Tutaj znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania.

Jak zorganizować akcję w swoim mieście?  

Lista miejscowości  akcji w 2017

Grafiki – ulotki, plakaty, grafika na Facebooka, Twittera

Muzyka, tekst, nauka tańca, język migowy, wersja tańca na wózku inwalidzkim

Język migowy

Wersja tańca na wózku inwalidzkim

Dane statystyczne i inne informację dotyczące gwałtów w Polsce znajdziesz w:

Raport Feminoteki: Dość milczenia. Przemoc seksualna wobec kobiet i problem gwałtu w Polsce (20011 r.)

Raport o przemocy seksualnej fundacji STER (2015 r.)

oraz na stronie

Komendy Głównej Policji (dane z 20014 roku)

na stronie przemoc.gov.pl

Czegoś brakuje, nie możesz znaleźć?  – napisz do [email protected], w temacie koniecznie napisz OBR 2017!

 


W 2017 roku wspólną akcją w Polsce będziemy nagłaśniać problem gwałtu na randce.

Dlaczego ten temat ?

„W Polsce praktycznie nie słyszymy o problemie przemocy w związkach nastolatków, o gwałtach na randce, molestowaniu seksualnym dziewcząt; może się on wydawać społecznie nikły w porównaniu z bezkresem przemocy, do jakiej dochodzi w związkach osób dorosłych. Tymczasem statystyki biją na alarm. Przemoc w związkach nastolatków jest podobnie nasilona, jak to, co dzieje się w relacjach dorosłych”

(A. Czapczyńska, Niebieska Linia 5/2009)

W Polsce nikt regularnie nie monitoruje problemu przemocy i przemocy seksualnej wobec dziewcząt, co nie znaczy, że problem nie istnieje. „Gwałt na randce” – termin powszechnie znany i opisany w Stanach Zjednoczonych i krajach Unii Europejskiej nie jest praktycznie używany w Polsce. Jest objęty takim samym, jeśli nie większym tabu, jak termin „gwałt małżeński”. Dlatego w 2017 roku nasza akcja będzie zajmować się właśnie tym problemem, by go nagłośnić, ujawnić i przeciwdziałać.

DEFINICJA

Gwałt na randce/ gwałt dokonany przez znajomego

  • To stosunek seksualny bez naszej zgody dokonany przez znajomego lub przyjaciela.
  • Wymuszenie stosunku może odbyć się bez użycia siły; gwałt jest także wtedy, gdy ktoś nie jest w stanie wyrazić zgody na stosunek seksualny np. gdy ktoś śpi, jest nieprzytomny – traci świadomość w wyniku m.in. spożycia alkoholu.

STATYSTYKI

  • Ofiarami większości gwałtów i przemocy seksualnej są osoby młode  pomiędzy 16. a 24. rokiem życia, kobiety w tej grupie wiekowej są cztery razy bardziej narażone na gwałt na randce niż jakiejkolwiek inne.
  • Badania The Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w USA pokazały, że 80% ofiar kobiet doświadczyło gwałtu na randce przed ukończeniem 25 lat, a prawie połowa doświadczyła gwałtu przed ukończeniem 18 roku życia.
  • 42% kobiet, które doświadczyło gwałtu na randce nikomu o tym nie powiedziało, nigdzie nie zgłosiło.
  • 84% kobiet, które zostały zgwałcone, znało sprawców.
  • 84% mężczyzn, którzy dopuścili się gwałtu na randce, nie definiowało tego zdarzenia jako gwałt.

(dane pochodzą z badań przeprowadzonych w USA)

DOMAGAMY SIĘ:

  1. Stworzenia programów profilaktycznych z zakresu prewencji przemocy (w szczególności przemocy domowej, w szkołach z uwzględnieniem rozkładu płciowego). Programy powinny być konsultowane z partnerami społecznymi: środowiskiem nauczycielskim, specjalistami/ specjalistkami z danych dziedzin, organizacjami pozarządowymi zajmującymi się przemocą wobec kobiet i dziewcząt.
  2. Wprowadzenia do lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie edukacji na temat gwałtów na randce (skierowanej także do chłopców i mężczyzn) w szkołach i instytucjach.
  3. W programach kształcenia i doskonalenia nauczycieli i nauczycielek należy uwrażliwiać na problemy związane ze stereotypowym postrzeganiem ról płciowych, na znaczenie, jakie w procesie socjalizacji mają przekonania i oczekiwania nauczycieli i nauczycielek wobec uczniów i uczennic.

26.11.2016| Jesienny Kiermasz Książkowy w Feminotece

 

jesienny_kiermasz2

Jesienne krótkie dni i wcześnie zapadający zmrok sprzyjają czytelnictwu!

Serdecznie zapraszamy na Jesienny Kiermasz Feminoteki. Będziemy wyprzedawać książki z naszej księgarni. Ceny różne, głównie niższe o 30% od regularnych. Można się targować!

Mamy dużo miejsca, chcemy więc zaprosić Cię do wystawienia swoich książek. Przynieś przeczytane powieści, kryminały z poznanym zakończeniem, reportaże, które zalegają na półce. Jeśli masz dużo książek, napisz wcześniej na maila [email protected], zarezerwujemy stolik.

Kiedy?

26 listopada, w godzinach 12-17

Gdzie? 

Fundacja Feminoteka, ul. Mokotowska 29A, Warszawa

Uwaga! Wejście podwórkiem od ul. Marszałkowskiej 34-50

https://www.facebook.com/events/1217554478283505/

feminoteka_mapa

17 – 20 listopada | Festiwal Filmów Sportowych Sztafeta 2016 – Podaj Dalej

Fundacja Feminoteka serdecznie zaprasza na Festiwal Filmów Sportowych Sztafeta 2016 – Podaj Dalej.

Gdzie? Warszawa, Kino Praha
Kiedy? 17-20 listopada
Szczegółowe informacje: Kino Praha

sztafeta_600x800

Zamieszczamy informację o wydarzeniu pochodzącą od Kina Praha:

Fascynujące ludzkie historie, które można zamknąć w kilku słowach: determinacja, wyzwanie, wytrwałość, ale też współpraca i harmonia. Jednym słowem – SPORT. Historie zawodowych sportowców oraz amatorów, opowiedziane przez filmowców z różnych krajów, pozbierane przez prawdziwych pasjonatów filmu i sportu już 17. listopada w warszawskim Kinie Praha na Festiwalu Filmów Sportowych Sztafeta 2016. 
 Przez cztery kolejne dni zobaczymy aż 14 filmów twórców z całego świata! Krótko i długometrażowe tytuły dotyczyć będą zmagań sportowych w Indiach, Nepalu, Europie, Polsce oraz Stanach Zjednoczonych. Spotkania z twórcami i znawcami sportu zarówno profesjonalnego, jak i amatorskiego, wystawa fotograficzna zorganizowana w Restauracji 1 liga – to tylko niektóre z propozycji towarzyszących projekcjom filmowym.
Jak sport może zmienić życie? Jak potrafi wpłynąć na nas i nasze otoczenie? Czego uczy i wymaga? Jak wciąga i fascynuje sportowców i milionów widzów sportu na świecie? A także: jak bardzo jest fotogeniczny i filmowy. O tym wszystkim na Sztafecie 2016.
Program:
SKRÓCONY PROGRAM:
17 listopada (czwartek)
godz. 15:30 – „Nice People”
godz. 17:00 – „Mundial. Gra o wszystko”
godz. 18:40 – „Drużyna”
20:00 OTWARCIE FESTIWALU
Panel „Magia gier zespołowych” z udziałem Tomasza Zimocha, Michała Bielawskiego i Łukasza Borzęckiego
Fragmenty „Roku Tytanów”; Łukasz Borzęcki
godz. 21:00 – wernisaż wystawy „Sport OBIEKTYWnie”
18 listopada (piątek)
godz. 17:00 – „Boks dla wolności”
godz. 18:30 – „Mount Lawrence”
godz. 20:15 – „Meru”
19 listopada (sobota) 
godz. 14:00 – „Znów trafić do kosza”
godz. 15:45 – „Piwni biegacze”
godz. 17:00 – Spotkanie z Violettą Domaradzką i Robertem Zakrzewskim. Ultramaratończykami, autorami książki „Kuchnia dla serca. Zdrowie z roślin”
godz. 18:15 – „Run Free: The True Story of Caballo Blanco”
godz. 20:00 – „Mój czas”
Spotkanie z reżyserem Janem Wierzejskim poprowadzi Kasia Biernacka.
20 listopada (niedziela)
godz. 15:00 – „50 lat minęło”
godz. 16:30 – warsztaty dla dzieci „Speleologia czyli co się kryje we wnętrzu gór?”prowadzony przez Kasię Biernacką (sala urzędu marszałkowskiego)
godz. 16:50 – „Magnus”
godz. 18:15 – „Krótka piłka”
Festiwal Filmów Sportowych – SZTAFETA 2016
17-20 listopada
cena biletu: 12 zł

 

 

23-24.10 Ogólnopolski Strajk Kobiet – Dość pogardy i przemocy!

strak_2310Zamieszczamy informacje na temat Ogólnopolskiego Strajku Kobiet z wydarzenia założonego na Facebooku.

Warszawa:

23 X (niedziela):
godz. 15.00 – Manifestacja pod sejmem. Celem manifestacji jest przedstawienie postulatów Ogólnopolskiego Strajku Kobiet w formie odezwy do parlamentu i rządu. Treść odezwy jest uzgadniana z komitetem inicjatywnym OSK. Zainaugurujemy także ogólnopolską akcję zbierania podpisów pod petycją, którą złożymy w parlamencie.

godz. 18.00-22.00 – pokaz filmu „Podziemne Państwo Kobiet” i debata strajkowa https://www.facebook.com/events/1129885833770170/

24 X (poniedziałek):

08.00-18.00 – zbiórka podpisów pod petycją i Hyde Park na „Patelni” przy metrze Centrum https://www.facebook.com/events/200259650402396/

13.00-15.00 – „Konferencja Episkopatu Polek” czyli czytanie listu z postulatami Strajku pod kościołami na Trakcie Królewskim https://www.facebook.com/events/1204302392959269/

14.00 – 15.00 – „Czarne Delegacje” czyli odwiedziny w biurach partii i wręczenie postulatów Ogólnopolskiego Strajku Kobiet https://www.facebook.com/events/376749202715665/

15.00 – 18.00 – „Nie zejdziemy do podziemia” – blokowanie przejść pdziemnych przy rotundzie
https://www.facebook.com/events/239303416472889/

16.00 – 17.00 – „Piekło Kobiet” czyli głośne czytanie felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego na Placu Defilad.

W obydwa dni strajku ubieramy się na czarno i przynosimy parasolki!

Wydarzenia w całej Polsce: https://www.facebook.com/events/183872815352754/

Miarka się przebrała! 3.10, w Czarny Poniedziałek powiedziałyśmy i powiedzieliśmy głośne NIE. I udało nam się!
Ale język pogardy i przemocy wobec kobiet wypełnił debatę publiczną. Jesteśmy nawet przedmiotem zainteresowania prokuratury! Dlatego nie czas na składanie parasolek. Większość parlamentarna nadal planuje uchwalenie drakońskiej ustawy antyaborcyjnej, stopień uprzywilejowania Kościoła katolickiego i jego wpływ na stanowione w Polsce prawo wciąż rosną, pogarsza się stan systemu edukacji, w którym kształtowanie postaw obywatelskich jest zastępowane przez indoktrynację.
Dlatego MÓWIMY NIE!

NIE dla pogardy i przemocy wobec kobiet.
NIE dla ingerencji Kościoła w politykę.
NIE dla polityki w edukacji.

Dzień po naszej manifestacji – 24.10 przypada 41. rocznica islandzkiego strajku kobiet. To jest dla nas czas, aby powiedzieć NIE w sprawach, o których przez ostatni tydzień, na nasze zaproszenie, dyskutowaliście Wy, członkinie i członkowie ruchu społecznego Ogólnopolski Strajk Kobiet.

NIE dla pogardy i przemocy wobec kobiet.
– Mamy dosyć traktowania kobiet jako istot, które ktoś „wyprowadza na ulicę”.
– Nie zgadzamy się na to, żeby o naszych najważniejszych sprawach ktoś decydował za nas.
– Mamy dosyć fikcji we wdrażaniu i realizacji przepisów dotyczących ochrony przed przemocą ze względu na płeć.
– Mówimy „nie” utrudnieniom w realizacji podstawowych praw reprodukcyjnych.
– Nie zgadzamy się na brak rzetelnej edukacji seksualnej.

NIE dla ingerencji Kościoła w politykę.
– Mamy dosyć uprzywilejowania Kościoła katolickiego w Polsce.
– Mamy dosyć religii w szkole i fikcji dotyczącej dostępu do nauki etyki.
– Nie zgadzamy się na ukrywanie nadużyć seksualnych mających miejsce w polskich parafiach.
– Mamy dosyć prób narzucania zasad religijnych w formie prawa państwowego.

NIE dla polityki w oświacie.
– Nie zgadzamy się na zastępowanie nauki indoktrynacją.
– Mamy dosyć pogardy minister Anny Zalewskiej dla dzieci, rodziców i nauczycieli.
– Nie zgadzamy na demolowanie polskiego systemu oświaty i niszczenie szans edukacyjnych młodego pokolenia – pokolenia, od którego zależy przyszłość naszego kraju.

Gudrun Jonsdottir, która 41 lat temu strajkowała w Islandii, zwróciła się do nas w zeszłym tygodniu ze słowami wsparcia: „To wydarzenie ukształtowało Islandię (…) Wiele kobiet mówi mi, że to by było niemożliwe w ich kraju. Skąd wiecie? Próbowałyście? (…) Kiedy stałam w tym samym miejscu co teraz, w centrum Reykjaviku, razem z 25 000 kobiet, zdałam sobie sprawę, że nic już nie będzie jak było. (…) Polskie siostry, zróbcie wszystko, co możecie, żeby zmienić sytuację w Waszym kraju.”

I tak my o tym myślimy. Nic już nie będzie tak, jak było. My, dzielne siostry, i wspierający nas mężczyźni, zmienimy sytuację w naszym kraju.
NIE