TELEFON DLA KOBIET DOŚWIADCZAJĄCYCH PRZEMOCY

Телефон для жінок, які зазнають насильства

CZYNNY PONIEDZIAŁEK-PIĄTEK
OD 11.00 DO 19.00

Активний з понеділка по п’ятницю з 14:00 до 19:00

Szukaj
Close this search box.

Moja modna Mama – przyłącz się!

Projekt Magdy Mańczak „Moja modna Mama” skierowany jest do osób w wieku od 13-100 lat, każdej płci, narodowości, wyznania. Ma charakter non-profit.

Cele projektu:

– pokażmy światu rożne oblicza młodości naszych Mam – aspekty historyczny, biograficzny i kulturowy
– popracujmy nad jakością naszych rodzinnych relacji – aspekt psychologiczno – pedagogiczny
– obudźmy w sobie entuzjazm i pozytywną sferę nas samych – aspekt radosny
– pokażmy innym, że nam się chce robić ciekawe projekty – aspekt społeczny

Współpraca:

Chcesz przyłączyć się do organizacji projektu? napisz do mnie wiadomość na FB – pamiętaj, że nie otrzymasz wynagrodzenia!

Jak stworzymy ten projekt?

Zajrzyjcie do rodzinnych albumów, wybierzcie zdjęcia Waszych Mam w najróżniejszych kreacjach. Następnie zeskanujcie je i prześlijcie na adres e-mail: [email protected] (maksymalnie 10 skanów zdjęć na osobę). Proszę także, żebyście opisali je według klucza:
– podajcie rok wykonania fotografii
– historię stroju (jego opis – na zdjęciu nie zawsze wszystko widać, np. można podać kolor sukienki w przypadku fotografii czarno-białej)
– kilka słów o wydarzeniu, na które zostało zakupione, uszyte, przerobione plus ewentualną anegdotę związaną z kreacją.
(całość musi zmieścić się w opisie na FB)

Nadesłane prace będą umieszczane przez mnie na niniejszej stronie na FB – każda Mama będzie miała swój opisany imieniem i nazwiskiem album ze zdjęciami (albo jeśli chcecie zachować anonimowość, to inicjałami lub ksywą, której dawniej używali jej znajomi lub np. mąż).

Na koniec akcji zdjęcia zostaną przeze mnie wywołane i zorganizujemy wernisaż z okazji Dnia Mamy 26 maja tego roku (właśnie trwają rozmowy w sprawie jego organizacji – szczegóły wkrótce. Zaprosimy na niego Mamy, które będą gwiazdami wieczoru.

Pamiętajcie o tym, żeby uzyskać zgodę mam na publikację zdjęć oraz wszystkich osób widocznych na fotografiach. Jeśli nie będziecie mieć tej zgody – odpowiedzialność za aspekty prawne bierzecie na siebie. Na dniach opracuję jasny regulamin uczestnictwa w projekcie i zawrę w nim formalnie wszystko , to o czym tu spontanicznie piszę.

Pamiętajmy, że były to czasy bez sieciowych sklepów i Internetu:) Szafy naszych mam były wyjątkowe – wisiały w nich kreacje pomysłowe, często szyte na miarę i z konkretną, niekiedy bardzo ciekawą historią. Jedno jest pewne – nasze Mamy były wyjątkowo modne! Goniły trendy wkładając w to spory wysiłek, ale czerpały z tego ogromną radość. Co dziś z tego pozostało – zakurzone kufry na strychach (moja mama swój w pewnym momencie niestety zutylizowała, oraz albumy ze zdjęciami, do których niekiedy zaglądają. My – ich dorosłe dzieci zwykle w naszym pędzie, nie zaglądamy już do kufrów – okres strojenia się w mamine (lub tatusiowe w przypadku panów) kiecki mamy już za sobą i nie oglądamy rodzinnych albumów – bo mamy poczucie, że znamy je na pamięć.

(Jeśli kilka mam się zgodzi i udostępni nam swoje kreacje możemy zrobić także pokaz mody – z przygotowaniem pokazu nie będzie najmniejszego problemu)!

Może macie kontakty do firm, które w zamian za promocję przekazałyby dla naszych mam jakieś atrakcyjne prezenty – kosmetyki, weekend w SPA, bon na zakupy itp.? Jeśli tak – dajcie mi znać.

Skąd pomysł na projekt?

Sprawa ma zabarwienie osobiste:) Od kilku miesięcy odbudowujemy z moją mamą naszą relację, która przez wiele lat była dla nas bardzo trudna. Ostatnio spędzamy ze sobą coraz więcej czasu i obie cieszymy się z tego:) Kilka dni temu, kiedy ją odwiedziłam usiadłyśmy i zaczęłyśmy oglądać dobrze nam przecież znane zdjęcia – widziane już milion razy. I nagle spostrzegłam na nich piękną, wyjątkowo dobrze ubraną kobietę, w kwiecie swego życia – moją Mamę. Nigdy nie patrzyłam na nią w ten sposób, na tych fotografiach widziałam po prostu… mamę, nie skupiałam się na detalach. Zaczęłyśmy rozmawiać o kreacjach, które ma na sobie. Opowiedziała mi kilka fajnych historii związanych z losami naszej rodziny, tłem historycznym, przebiegiem jej życia. To był udany i miły wieczór.

Pomyślałam sobie, że zeskanuję te zdjęcia. A potem, że je pokażę światu. Następnie przyszło mi do głowy, że są jeszcze inne młode kobiety i młodzi mężczyźni tacy jak ja, którzy może chcieliby jakimś sposobem odbudować lub podreperować relację, jeśli coś w niej szwankuje lub wzmocnić więź, jeśli jest dobra, to przecież może być jeszcze lepsza!. Tak czy siak możemy zbliżyć się do naszych Mam, mówiąc im w ten sposób: „Kocham Cię Mamo – byłaś i jesteś WYJĄTKOWA”

Bez cenzury? – irańska i polska sztuka współczesna

Zachęta i Planete + Doc zapraszają na debatę „Bez cenzury? – irańska i polska sztuka współczesna” – debata z udziałem polskich artystek będzie poprzedzona prezentacją Alice Bombardier – ekspertki w dziedzinie współczesnej sztuki perskiej.

  • 17.00 Planete+doc prezentuje: pokaz filmu „Schody do spełnienia.”
  • 18.00 Prezentacja „O sztuce współczesnej z Iranu.”
  • 19.00 Debata „Bez cenzury? – irańska i polska sztuka współczesna.”

    W debacie udział wezmą:

  • Fery Malek – Madani – kuratorka wystawy „Unexposed”, założycielka Stowarzyszenia Art Cantara.
  • Alice Bombardier – ekspertka w dziedzinie współczesnej sztuki perskiej.
  • Patrycja Dołowy – autorka cykli fotograficznych i projektów multimedialnych, działaczka społeczna, koordynatorka projektu artystycznego „Sztuka Matek”.

    15.05.2013, Zachęta, Plac Stanisława Małachowskiego 3,Warszawa 

    Opis wydarzenia:
    Prezentowana w Muzeum Etnograficznym wystawa „Unexposed” to wyjątkowa szansa, aby zapoznać się z twórczością młodych irańskich artystek. Prace te z różnych względów nie mogły zostać pokazane w ich kraju. Debata „Bez cenzury? – irańska i polska sztuka współczesna” ma na celu przedstawienie sytuacji twórczyń młodego pokolenia w Iranie i wpływu ograniczenia wolności wyrazu na ich dzieła. To jednocześnie okazja by zastanowić się nad polską sztuką współczesną, zwłaszcza tą tworzoną przez kobiety. Czy sposoby postrzegania relacji władzy utrwalone w dziełach artystek z dwóch odmiennych kultur są podobne, czy jendak się różnią? W jakim stopniu tradycja, religia i normy społeczne oddziałują na sztukę tworzoną przez młode Iranki i Polki.

    Debata z udziałem polskich artystek będzie poprzedzona prezentacją Alice Bombardier – ekspertki w dziedzinie współczesnej sztuki perskiej. Zaprezentowany zostanie bogaty zbiór slajdów dzieł twórców i twórczyń młodego pokolenia z Iranu. Przed prezentacją i debatą zapraszamy na film.

    Planete + Doc prezentuje:
    „Schody do spełnienia” (Iran, 2011, 51 min) reż.Rokhsareh Ghaem Maghami
    W wieku 9 lat Akram wyszła za mąż za Heydara, aby większość życia spędzić – zgodnie z ortodoksyjną tradycją szyicką – w nieomal kompletnej izolacji, we wspólnym domu, bez podstawowego wykształcenia, w całkowitym uzależnieniu od charyzmatycznego męża. Po kilku latach małżeństwa posłała własne dzieci do szkół. Gdy pomagała im w pracach plastycznych odkryła w sobie irracjonalną potrzebę malowania. Zaczęła przenosić na płótno senne wizje, alegoryczne obrazy, przedstawiające jej rodzinę, a także artykułować własne codzienne emocje w prymitywnej artystycznie formie. Mąż Heydar nigdy nie był zadowolony z wieloletniej pracy żony nad płótnami, ale prawdziwy problem pojawił się dopiero wówczas, gdy nieoczekiwanie Akram – dziś już staruszkę – zaproszono na wystawę jej prac w znanej galerii w Paryżu.

    W oczekiwaniu na ostateczną decyzję Heydara, od której uzależniony jest upragniony przez kobietę wyjazd, życie Akram biegnie stałym torem. Bezustannie gotując dla męża i sprzątając mieszkanie, kobieta wspomina losy swojego małżeństwa, opowiada o swojej pasji, snuje marzenia o Europie, opisując tym samym realia codzienności w irańskiej rodzinie starszego pokolenia, a także wewnętrzny świat niewykształconej kobiety, pełen prostych myśli, zabobonów, koranicznych powiedzonek, obaw i lęków. Ale starość, malarstwo i perspektywa podróży zagranicznej dają również dzisiejszej Akram siłę do nieśmiałej krytyki społecznej rzeczywistości Iranu. I jeśli Akram pojedzie w końcu do Paryża, zarówno domowy świat, jak i komiczne przekonania jej rodziny na temat kultury Zachodu, będą musiały ulec konfrontacji z zupełnie nową, inspirującą rzeczywistością.

    Film „Schody do spełnienia” został wyróżniony na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie oraz został uznany za najlepszy film w reżyserii kobiecej na festiwalu filmów dokumentalnych Sheffield Doc/Fest 2012.

    Debatę organizują przy współpracy Zachęty i Planete + Doc:
    Stowarzyszenie Art Cantara
    Porozumienie Kobiet 8 Marca
    „Solidarni z Iranem” – program Instytutu Lecha Wałęsy

„Iran – kraj paradoksów” – debata oraz pokaz filmu „Rozstanie”

unexposed_zaproszeniemPaństwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie zaprasza na debatę „Iran – kraj paradoksów”. Spotkanie inauguruje cykl wydarzeń towarzyszących wystawie „Unexposed”, prezentującej prace młodych, niezależnych artystek irańskich.

W debacie udział wezmą: Fery Malek-Madani – pomysłodawczyni i kuratorka wystawy „Unexposed”; Faegheh Shirazi – profesor University of Texas w Austin. Spotkanie poprowadzi: Ludwika Włodek.

17 kwietnia (środa), godz. 17:30, Państwowe Muzeum Etnograficzne, ul. Kredytowa 1, Warszawa

Celem spotkania jest nakreślenie szerokiego tła społeczno-kulturowego wystawy, które pozwoli polskim odbiorcom lepiej zrozumieć Iran – państwo, które zazwyczaj bywa postrzegane jedynie przez pryzmat bieżących wydarzeń politycznych. W trakcie spotkania panelistki postarają się opowiedzieć o irańskim społeczeństwie i tym, jak naprawdę wygląda życie w tym kraju. Zapytamy je o rozdarcie pomiędzy irańskimi zwesternizowanymi i zlaicyzowanymi elitami, a tradycyjnymi masami. Porozmawiamy o tym, jak rewolucja islamska zmieniła sytuację kobiet i jak zmiany zachodzące dziś w całym świecie oddziałują również na Irańczyków, którzy wbrew temu, co może się wydawać na podstawie doniesień zachodnich mediów, z uwagą nie tylko śledzą wszystkie najnowsze światowe trendy, ale także nadają im ton. Wystarczy powiedzieć, że język perski jest wśród pięciu najbardziej popularnych języków Internetu. Wreszcie zastanowimy się nad fenomenem kultury i duchowości perskiej, która niezmiennie od tysięcy lat pozostaje jednym z najbardziej zaskakujących i ciekawych zjawisk na świecie. Ostatnim dowodem jej żywotności i atrakcyjności dla odbiorców spoza Iranu mogą być sukcesy irańskiej sztuki, w tym kinematografii.
Wstęp na debatę jest bezpłatny.

Po debacie, o godzinie 19:00 w mieszczącym się w budynku Muzeum Etnograficznego Kinie Antropos odbędzie się pokaz nagrodzonego Oscarem irańskiego filmu w reżyserii Asghara Farhadiego „Rozstanie”(http://www.youtube.com/watch?v=0che1BFF_Ds ). Bilety w specjalnej cenie 5zł.

Feminoteka jest partnerką wystawy „Unexposed”

Na scenie i na półce – już niedługo „Podróż Zimowa” E. Jelinek

podroz_zimowa_jelinekBabel. Podróż zimowa

Mimo że oba tytuły można wystawiać w teatrach, mają one charakter płaszczyzn tekstowych i czyta je się jak niezwykle gęstą znaczeniowo i emocjonalnie prozę, która działa jak narkotyk.

Artystka przesady, mistrzyni cytatu i komentarza permanentnie cytująca „pismo” mitologizujących dyskursów. Autorka wstępu do książki, Monika Szczepaniak, nazwała ją autorką „zajętą znikaniem” – jej głos jest jednym z wielu i rozpływa się w nich. Jej sztuki to kompleksowe tekstury przesycone „obcymi” głosami, kolaże cytatów, muzyczne korowody językowe. O swoich związkach z teatrem napisała: „moje niewykształcone ja, które właśnie się kształtuje, szykuje przedstawienie, często pozwalam je pokazywać w teatrze”.

Książka zawiera:
1. Wstęp Moniki Szczepaniak „Dramaturgia znikania”
2. Teksty Elfriede Jelinek w przekładach Karoliny Bikont:
– Babel
– Podróż zimowa
3. Zdjęcia z polskich prapremier obu tekstów

Wydanie tej pozycji jest zsynchronizowane z prapremierą Podróży zimowej (prapremiera w Teatrze Powszechnym w Łodzi – 23 marca 2013, premiera w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w ramach koprodukcji – 23 kwietnia 2013, reż. Maja Kleczewska) oraz konferencją Dom Jelinek, organizowaną w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (23-24 kwietnia 2013)
Linki do strony Teatru z informacją o spektaklach i konferencji:
www.teatrpolski.pl/?app=spektakle&more=1136&cid=1136
www.teatrpolski.pl/?app=spektakle&more=1145&cid=1145
www.teatrpolski.pl/?app=spektakle&cid=554&more=554

Z monologów Babel przebija pesymistyczne przekonanie, że pozostaniemy maksymalnie poinformowaną telespołecznością podglądaczy bez możliwości politycznego oddziaływania na rzeczywistość.
Podróż zimowa to refleksyjny tekst inspirowany cyklem wierszy Wilhelma Müllera, do których muzykę skomponował Schubert. To bezkompromisowy traktat rozliczeniowy: o przemijaniu, o bezpowrotności minionego, o wędrówce ku śmierci. Bardzo osobisty, choć u Jelinek to, co osobiste, zawsze jest polityczne i przeplata się z elementami dyskursu publicznego, z historią i społeczeństwem.