Kategoria: Przemoc

Edukacja przeciwprzemocowa od przedszkola, jednolita metodologia diagnostyczna stworzona przez zespół ekspercki czy tworzenie budżetów zadaniowych z procentowym gwarantowaniem środków na dane cele, to jedne z wielu rekomendacji, które opracowane zostały podczas seminarium „Lokalnie przeciw przemocy wobec kobiet” 22 marca w Zielonej Górze.

Seminarium było elementem ogólnopolskiego projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet”, którego Lubuskie Stowarzyszenie na rzecz Kobiet BABA jest partnerką. Ponadto w organizację seminarium włączyły się: Katedra Pedagogiki Specjalnej i Profilaktyki na Wydziale Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz Koło Naukowe Studentów Psychologii UZ „Przeciwko Przemocy”.

W programie seminarium „Lokalnie przeciw przemocy wobec kobiet” znalazły się następujące wystąpienia:

• Prezentacja wyników badań lokalnych programów antyprzemocowych z perspektywy płci – Joanna Piotrowska, prezeska fundacji Feminoteka.
• Województwo lubuskie na tle kraju – wyniki badań porównawczych przeprowadzonych przez Lubuskie Stowarzyszenie na rzecz Kobiet BABA, Monika Bendyk i Kamilla Obuchowska.
• Rola Zespołów Interdyscyplinarnych w przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i przemocy wobec kobiet – prof. dr hab. Grażyna Miłkowska.

W części warsztatowo-dyskusyjnej poświęconej następującym zagadnieniom:

• niewykorzystane możliwości prewencji i skutecznej reakcji w ramach istniejących rozwiązań prawnych. Szanse i wyzwania,
• rekomendacje dla zespołów interdyscyplinarnych oraz jednostek samorządu lokalnego w zakresie prowadzenia polityk przeciwdziałania przemocy w rodzinie i przemocy wobec kobiet

zabrali głos m.in. prof. dr hab. Grażyna Miłkowska kierownik Katedry Pedagogiki Specjalnej i Profilaktyki, dr Anita Kucharska-Dziedzic, prezeska Lubuskiego Stowarzyszenia na rzecz Kobiet BABA, dr Alfred Staszak, Prokurator Okręgowy w Zielonej Górze, Justyna Pecyna, prokurator Prokuratury Rejonowej w Zielonej Górze, Monika Olejnik, sędzia Sądu Rejonowego w Zielonej Górze, podinspektor Mariusz Olejniczak z Komendy Miejskiej Policji w Zielonej Górze, Lidia Gryko, zastępczyni naczelnika Wydziału Oświaty i Spraw Społecznych Urzędu Miasta Zielona Góra, przedstawiciele ośrodków pomocy społecznej w Zielonej Górze i Nowej Soli, Terenowego Komitetu Obrony Praw Dziecka w Zielonej Górze, Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Zielonej Górze, zespołów interdyscyplinarnych. Domu Pomocy Społecznej w Zielonej Górze oraz naukowcy i studenci Wydziału Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego, przedstawiciele organizacji pozarządowych, mediów oraz zielonogórskich parlamentarzystów. Łącznie listę obecności podpisało 51 osób.

Zgłoszone rekomendacje dotyczyły poprawy efektywności działań przeciwprzemocowych na poziomie lokalnym, zwłaszcza w zakresie niwelowania luk ustawowych i braku kompatybilności działań różnych instytucji.

Najważniejsze rekomendacje ze względu na grupę problemową:

DIAGNOZA

– powinna obowiązywać jednolita metodologia diagnostyczna stworzona przez zespół ekspercki, złożony z naukowców i praktyków po stronie samorządowej dla danego województwa lub kraju dostosowana do różnych poziomów samorządu terytorialnego;

– diagnoza powinna umożliwiać nie tylko stawianie tez i diagnozowanie skali problemu, ale także wyciąganie wniosków i tworzenie ewaluacji końcowej i śródokresowej programów przeciwdziałania przemocy;

– poza liczbą niebieskich kart należy korzystać z danych prokuratur i sądów w zakresie liczby zgłoszonych przestępstw, aktów oskarżenia oraz wyroków (w tym skazujących i nakładających obowiązki na oskarżonego, których wypełnienie umożliwi zawieszenie kary);

– dane do diagnozy winny pochodzić z danego regionu, ogólnokrajowe mogą być tłem pozwalającym na wyodrębnienie lokalnych problemów lub lokalnej specyfiki;

– poszerzona diagnoza powinna obejmować przyczyny zamknięć dotychczasowych postępowań prowadzonych przez zespoły interdyscyplinarne;

ZESPOŁY INTERDYSCYPLINARNE

– lokalny samorząd powinien zapewnić finansowanie działalności zespołów, nie można ludziom dokładać obowiązków, nie zwiększając wynagrodzenia, co najmniej 1 etat powinien być finansowany na obsługę ZI;

– członkami ZI powinni być kierownicy jednostek współpracujących (decyzyjność i prestiż), członkami grup roboczych ich podwładni – praktycy w jednostkach współpracujących (kompetencje i dyspozycyjność).

WSPÓŁPRACA

– na terenie, gdzie brakuje organizacji kobiecych zajmujących się pomocą, interwencją i przeciwdziałaniem przemocy JST powinny szukać współpracy lub opinii dla swoich działań wśród organizacji ogólnopolskich lub regionalnych;

– współpraca z trzecim sektorem powinna odbywać się na każdym poziomie tworzenia i realizacji programów przeciwprzemocowych, w tym większy udział w zadaniach zleconych;

– współpraca powinna obejmować także samorządy prawnicze;

– a także jednostki badawcze i naukowe.

KOMPETENCJE

– finansowanie przez samorządy szkoleń i superwizji osób realizujących zadania wynikające z programu na określonym, stałym poziomie;

– unikanie konfliktu interesów w przypadku osób świadczących pomoc i poradnictwo (nie można jednocześnie udzielać porad bezpłatnie w ramach programu i odpłatnie w ramach własnej działalności pozaprojektowej);

– określone minimum kompetencyjne dla osób pracujących w ramach działań projektowych.

EDUKACJA

– konieczność edukacji prawnej dzieci i dorosłych;

– wspieranie pokrzywdzonych w byciu oskarżycielami posiłkowymi;

– edukacja przeciwprzemocowa od etapu przedszkola;

– gwarantowany czas antenowy na promocję lokalnych działań przeciw przemocy;

– ODN kształcenie nauczycieli w dostrzeganiu śladów przemocy (fizycznych i emocjonalnych);

POMOC i INTERWENCJA

– konieczność opieki psychologicznej nad pokrzywdzonymi na kazdym etapie postepowanie, także na Sali sądowej;

– automatyzm w przyznawaniu pełnomocnika prawnego (tu współpraca z samorządami prawniczymi) oraz obecność na sali sądowej obserwatora z NGO;

– uproszenie druków pouczeń na policji i w prokuraturze;

– zapewnienie przez samorząd wojewódzki stypendiów dla lekarzy specjalności brakujących na danym terenie w kontekście nas interesującym (biegli, patolodzy, seksuolodzy, ginekolodzy dziecięcy itp.);

REKOMENDACJE PONADTERYTORIALNE DOTYCZYŁY:

– tworzenia budżetów zadaniowych z procentowym gwarantowaniem środków na dane cele;

– rekonstrukcji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z uwzględnieniem doświadczeń;

– finansowania działań przeciwprzemocowych z tzw. kapslowego;

– w przypadku małoletnich pokrzywdzonych kurator powinien wkraczać automatycznie;

– edukacja prawna i przeciwprzemocowa w podstawie programowej w szkołach;

– dane policji i prokuratury oraz wymiaru sprawiedliwości powinny być podawane z podziałem na płeć niezależnie od wieku sprawcy czy pokrzywdzonego;

Zaproszeni goście otrzymali wydruk raportu: „Monitoring lokalnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy płci”. Wypracowane pomysły i rekomendacje zostaną wykorzystane przy tworzeniu regionalnych programów przeciwdziałania przemocy. Relacje medialne zamieściły: TVP Gorzów Wielkopolski, Radio Zachód, Radio Zielona Góra oraz Onet.

Debata odbyła się w ramach projektu „Antyprzemocowa Sieć Kobiet” prowadzonego przez fundację Feminoteka wraz z 15 partnerkami z całego kraju  z programu Obywatele dla Demokracji współfinansowanego z Funduszy EOG.