Zasadą kluczową powinno zawsze być postępowanie skoncentrowane na woli i dobru osoby pokrzywdzonej. Zasada ta wynika bezpośrednio z poszanowania jej praw człowieka. Jest też uzasadniona naukowo, w tym z punktu widzenia profilaktyki zaburzeń potraumatycznych.
W praktyce zasada ta oznacza:
-
- Zapewnianie osobie pokrzywdzonej bezpieczeństwa.
- Minimalizowanie szkód i maksymalizowanie korzyści dla tej osoby.
- Odpowiadanie w ludzki i kompleksowy sposób na jej obawy i potrzeby.
- Wspieranie jej w podejmowaniu świadomych decyzji, w tym poprzez dostarczanie jej możliwie pełnych i prawdziwych informacji.
- Pozostawianie decyzyjności osobie pokrzywdzonej.
- Branie pod uwagę kobiecego punktu widzenia i uwarunkowań kulturowych wpływających na specyficzną sytuację kobiet w kontekście przemocy seksualnej i jej skutków.
Jeżeli musimy podjąć jakieś decyzje bez zgody lub wbrew woli osoby pokrzywdzonej, bo zobowiązuje nas do tego prawo, wyjaśnijmy jej, co i dlaczego zrobimy, jakie to będzie miało dla niej skutki, jakie przysługują jej prawa i jakie wsparcie jest dostępne. W tym kontekście warto przypomnieć, kiedy występuje obowiązek zgłaszania przestępstwa zgwałcenia.